Hér er saman komið safn tækifæriskveðskapar á árinu 2022. Safnið er alveg óritskoðað og í því eru u.þ.b. 210 vísur af ýmsu tagi, misjafnar að gæðum, en vonandi einhverjar birtingarhæfar.

03.01.22

 

Endi stakan enn mér hjá
utan hrakin vega,
innra kvakar eftirsjá
alveg svakalega.

 

05.01.22

 

Úr ljótu trýni lægðin hrín

langa píningsþulu.

Yfir gín nú allófrýn

í appelsínugulu.

 

09.01.22

 

Haldin eru títt um vetur veðramót,

vill mörg lægðin á þau, sem og þorrablót.

Roggnar koma þær og reka oss

rennblautan koss.

 

Það er lítið gaman mest er gengur á,

gusast yfir brimgarðana sjónum frá.

Hviður eflast og þá flettist við

allt malbikið.

 

Nú fýkur mold og grús og falla gripahús,

og fólkið úti, það er illa statt.

Ef tekst, þá er það plús, að bjarga manni’ og mús

en mikið getur lognið farið hratt!!!

 

Eftir djúpar lægðir gjarnan léttir til,

lífið kemst í skorður, svona hér um bil.

En ekki boða veðurfréttir vægð;

VÁ! Nýja lægð!

Æ, nýja lægð!

Hyldjúpa lægð!

 

11.01.22

 

Ef mig hrjáir amstur dags,

öskugráir skuggar,

af mér bráir alveg strax,

illu frá þú stuggar.

 

13.01.22

 

Blakkir kólgubakkar.

Brokkur ólgu strokkar.

Frakkur dólgur flakkar.

Flokkur bólginn skokkar.

 

19.01.22

Kjartan bóndi í Haga laumar að mér fyrripörtum þegar við bræður og frændur komum þar í hrossaragi. Ég skulda honum nú tvo botna og set þessa upp í skuldina:

 

Kjartan:

Heldur var ég höggvagjarn

hníflum títt að ota,

 

Ég:

sálin köld og hrjúf sem hjarn,

hæf til engra nota.

…..

Kjartan:

Bjarni hestum einkum ann,

á honum sést þó skína

 

Ég:

að hann meira meta kann

Möggu, konu sína

 

21.01.22

Við Ari áttum góðan dag í hesthúsinu. Þrjú hross komin á járn og fleiri bíða; eitt á dag kemur skapinu í lag! Hann gekk á með dimmum hryðjum og við fengum eina í andlitið á heimstíminu:

 

Á bóndadag kom „þorraþeyr“,

þá er helsta fréttin

að kátir fríðleiksfeðgar tveir

fóru skeifnasprettinn.

 

24.01.22

 

Íslensk þjóð að aldagömlum vana

í augun komin var með glýju

svo landsliðinu láðist, fyrir hana,

að leggja’ að velli Króatíu

 

26.01.22

Nu slår man om sig på Molboernes sprog!!!

 

En velkendt floj på mig flense,

så frihed er nødt til at grense.

Om Kóvíð, er klart,

men helvede hart,

må ej af gåløse glense.

 

27.01.22

 

Margur er æstur af ölinu

og ólgandi þjóðernisbölinu.

Á sjálfa þá fellur

öll froðan sem vellur.

Það er maðkur í íslenska mjölinu

 

Stefnuskrá þjóðrembingsins:

 

Fyrst yfir danskinn ég drulla.

Það er dyggð að ragna og bulla.

Næst Morgan Kane,

hinn norska svein,

mun svívirðingum á sulla

 

31.01.22

 

Ef andleysið er orðið bert,

efahyggjan lúmsk og sterk

traustur vinur getur gert,

gott betur en kraftaverk.

 

Traustur vinur stoð er sterk,

stendur uppi, þó sé svert,

tekur viljann fyrir verk,

varast gaspur opinbert.

 

03.02.22

 

Ríkir vetur, róminn fretur brýnir,

einskis metur ýlustrá,

úlpan betur duga má.

 

Skefur fönn í skafla, mönnum leiða.

Nem í önnum napran gný,

nístir tönnum kinnar í.

 

Vetrarhindurvitni, sindur mjallar

við leiða myndar lokasvar.

Logann kynda útreiðar.

 

Undir gnestur, ísinn hestur skeiðar.

Lífsins bestar lausnir finn

er legg ég mesta gæðinginn

 

06.02.22

 

Það er von á vetrarlægð,

verstu í langan tíma

sem mun enga sýna vægð,

svæðið best að rýma.

 

Most popular prices,

then public crisis.

When morning rises

Rogan apologizes

 

08.02.22

 

Bylur óf í blindukóf,

bóndann gróf að nafla.

Ákaft skóf, sér ei kann hóf

upp að hrófa’ í skafla

 

09.02.22

 

Ekki er þorrinn brúnablíður,

byrstir sig gramur og snýtir hríð.

Þó snæþakinn vangur sé fádæma fríður

má fara að koma betri tíð

því dag er að lengja og lekur mér úr

löngun að komast í útreiðartúr.

 

Þó láti mig annars ýmislegt hafa

ekki er staðan björguleg,

fer út þegar dúrar, ei velkist í vafa

að veðrið er rysjótt og færðin treg,

óruddir stígar, það hleðst í hóf

og hellist svo yfir blindakóf.

 

Upp til fjalla hugurinn heldur,

þá hverfur úr vitund daglegt streð,

öræfakyrrðinni ofurseldur,

uni þar sáttur reiðhesti með,

nýt þess að æja í lítilli laut

og leggja höfuð í móðurskaut.

 

Alltaf er ljúft að láta sig dreyma,

landshorna milli að komast á flakk,

margar perlur úr minninu streyma:

maður og drösull með beisli og hnakk.

Við þetta löngum má stytta sér stund

er stórviðrabálið þýtur um grund

 

…

 

Út um ljóra friður fór,

flaug öll glóra héðan.

Að bíða rór er blessun stór,

blunda órar meðan

 

13.02.22

 

Hvergi yfir drögum dul

dýrleik fiskislóðar

en áfram verður Guggan gul

og gullið sameign þjóðar

 

15.02.22

 

Ákaft ég samgleðst að svon-

a sigraði baráttukon-

an. Efling mun senn

sýna að enn

á verkalýðshreyfingin von

 

19.02.22

 

Þorrinn víst er þræsinn mjög,

þyrlar lögum snjóa.

Að lægðagangi leggur drög,

með látum kemur góa

 

22.02.22

 

Nú er úti veður vont,

vart út hund’ að siga

(skynsamlegt að skipt’ um font

og skrifa innan sviga)

 

…

 

Finnst í skjól nú fokið öll,

ferðast gjólan víða.

Til Angóla Hamarshöll

held’r en sólar bíða

 

01.03.22

 

Mælir fullur fyrir rest,

fantabullan galin.

Drepist, með sull, úr píningspest

Pútín, drulluhalinn

 

02.03.22

 

Finnst mér rétt að flagga strax

og fagna öllum saman

18 bræðrum öskudags.

En hvað það er gaman!

 

19.03.22

 

Í rigningu og roki

ríð ég út.

Eins og ullarpoki

með uppblásinn kút

 

29.03.22

 

Heldur en leggja vandann á vog

þó vísnaharðæri geisi

yrkir skáldið af skilningi og

skorti á úrræðaleysi

 

30.03.22

 

Við inniseturnar iða mér,

úti í huganum þeysi.

Svikalaus gleði, því gamanið er

gert í óleyfisleysi.

 

01.04.22

 

Fólk er af ilminum ölvað,

andar að vorinu sér.

Allt er samt illt og bölvað

ástand í veröldu hér

 

04.04.22

 

Virðing þingsins fer vítt um svið

þó verði því oft á í messu.

Það eru hefðbundin viðbrögð að við

(hin) verðum að læra af þessu

 

05.04.22

 

Ástand hjá bændum er helvíti hart,

heldur er faðmurinn kaldur

og innyflaráðherrann sér bara svart

svo snúinn er framsóknar galdur

 

…

 

Lagið hið fegursta flutt,

fuglum af greinum svo rutt.

Ilmur og ylur

svo öskrandi bylur.

Verst hvað vorið er stutt

 

…

 

Þó vélin vilji ei starta

og vorið snjókögri skarta,

mannheimur molni í parta

„maður á aldrei að kvarta“.

 

07.04.22

 

Vini og ættingja arta

svo ekki þeir þurfi að kvarta,

bankann því búta í parta,

í bita þeim leyfi að narta.

Gagnsæisgleraugum skarta,

Guð, hvað það yljar um hjarta

 

…

 

Ef flokkinn skal fiðra og tjarga

í fenjum spillingardíkisins,

Bjarna af sundi mun bjarga

Bankasýsla ríkisins.

 

12.04.22

 

Vindsalur víður og fagur,

á vorið loks kominn er bragur.

Klárinn af kæti

kann sér vart læti.

Mikill dásemdardagur.

 

15.04.22

 

Fjölskyldunnar föst er stoð.

Á föstudaginn langa

19 manna matarboð.

Merlar tár á vanga

 

18.04.22

 

Heldur fer batnandi hagurinn,

hærri og glaðlegri bragurinn

fuglunum hjá,

fagnaðarþrá.

Enn einn dásemdardagurinn

 

19.04.22

 

Skal oss senda skilaboð,

skýr, en ekki þvælin

þó landinn get’ ei lært það hnoð

að lesa fyrirmælin.

 

…

 

Árin síðan alfyrst leit

augun björtu, hlýju,

þau eru orðin, það ég veit,

39.

 

21.04.22

 

Fjalladýrðin fangar mig,

í ferðir tekur þyrsta,

þegar harpa sýnir sig

sumardaginn fyrsta

 

22.04.22

 

Birtan nærir, lifnar lund,

léttist kæra sporið.

Liti hrærir, ljómar grund,

leiðir blærinn vorið

 

25.04.22

 

Þegar heyri hófaglaum,

heiðargötu duna

og hrossið leikur létt við taum,

lifi hamingjuna

 

26.04.22

 

Þegar halla í heimi fer

heldur undan fæti

er alltaf gott að ylja sér

við eld af fornri kæti.

 

01.05.22

 

Tekið hefur þjóð í þurrt,

því ei getum unað.

Drekkum saman bjarnaburt,

bragðið vekur munað.

 

06.05.22

 

Engan heyri þrastaþyt,

þagnað blessað vorið.

Á þessu er ég alveg bit,

aftur þyngist sporið

 

09.05.22

 

Vor af svefni vaknar stillt,

velgir morgunsopa,

grundu svo, í geði milt,

gefur tíu dropa,

spóinn vellur, vængjum fer,

vagar gæs í móa,

hrossagaukur hraðar sér,

hreiðrar um sig lóa

 

…

 

Um hagann gola himinblíð,

þar haldin listaþingin.

Legg því á og alsæll ríð

Arnarstaðahringinn

 

24.05.22

Kærar þakkir fyrir fjölmargar afmæliskveðjur. Deginum ver ég í skólaheimsóknir á Ítalíu.

 

Enn skal þakka að ég fæ

að iðka lífsins glímuna.

Ef fullorðnast, þá fyrst ég næ

að fella niður grímuna.

 

29.05.22

 

Lestin brunar hraðar, hraðar,

heldur viljug suður á.

Sveitir landsins baðar, baðar

birta gullin sólu frá

 

07.06.22

 

„Ég nýt mín í regni og roki“,

sagði Runólfur stórfýlupoki

en skreið svo í skjól

þegar ský huldi sól

og lá þar í væli og voki

 

10.06.22

 

Nagar rótina naðurinn.

Níðingalundur er staðurinn.

Viltu gleymskunnar suð?

Gas eða stuð?

Margur er siðblindur maðurinn

 

…

 

Mikið djöfull er magnað

að mylja undir sig hagnað

af sameignarlind

og lauma fyr’ vind.

Í fjölskyldum nokkrum er fagnað.

 

13.06.22

 

Svo ei á kerfið komi rót

og karlinn freki sitt fái dót

sýna verður viðbrögð skjót.

Veisla fyrir hal og snót,

í Valhöll, er alþekkt bragarbót

ef blessun streymir eins og fljót.

Vítt um hreppa sér mæla mót,

og maddömunni drekka blót.

En þetta dugar ei hætishót,

húsbóndinn kaldur eins og grjót.

Hringar sig þá við hægri fót

Hreyfingin-framboð – til að blíðka þrjót

 

21.06.22

 

Hvert ferðalag gefur skin og skúr

og skiptingin alla vega

en félagar góðir í teymingatúr

taka því mátulega

 

13.07.22

 

Líkt og Verbúð undin úr

almenn þjóðarsáttin.

Einhver núna ansi múr-

aður fer í háttinn.

 

14.07.22

 

Að vakna í kofa víst er sælt

og volgan eta grautinn.

Og það er sem í draumi dælt

er dynur undir brautin

 

…

 

Prúður o’ní pokann skríð,

paradís í kofa,

og á morgun meira ríð,

mín ef örlög lofa

 

16.07.22

 

Kaldur og hrakinn lengi ég lá

sem lík undir rofabarði,

rúst eina brennda reisn mína sá,

rýr orðinn hluturinn skarði,

en núna í beðin mín blómstur vil fá,

svo blikni ei skúfurinn harði,

af frjósamri mold, svona milljarða þrjá,

moka úr nágrannans garði

 

17.07.22

Hún Margrét Stefánsdóttir á afmæli í dag og er orðin tvítug, hvorki meira né minna. Við amma Anna María sendum þessari dásamlegu alnöfnu föðurmóðurlangömmu sinnar kveðju með loftstraumunum:

 

Liðnir eru tugir tveir,

tíminn burtu æðir.

Þó árin hverfi, alltaf meir

okkar hjörtu bræðir.

Þú ert yndi, Margrét mín,

men úr kærleiks baugum,

Gleði tær og gæfa skín,

glóð í þínum augum

 

20.07.22

Við Anna María fórum á Ingjaldssand og lentum þar í þoku á Sandsheiði. Gróðursælt er þar í dalnum en eyðilegt í mannabústöðum. Þar sem vegurinn út Dýrafjörð norðanverðan beygir inn Gerðhamradal eygðum við vegarslóða og ákváðum að leggja land undir fót, gengum fram á eyðibýlið Arnarnes. Falleg ganga og þægileg. Enduðum daginn ofar skýjum á Bolafjalli, Djúpið fullt af lopa.

 

Svalt er á Ingjaldssandi,

sígur lopi af egg,

grænljóma gróðurbandi

girt, undir klettavegg.

Býlin í eyði, en andi

ennþá frá meyju og segg,

landsins hinn forni fjandi

færði þeim vetrarhregg.

 

Skælt, undir Skagafjalli,

skýlir sér Arnarnes,

allt komið alveg að falli,

útkjálkasöguna les.

Hvað varð af bústangsins bralli?

Bændur sig drógu til hlés

svo allt er nú orðið að gjalli.

Alveg er þetta spes.

 

24.07.22

 

Viltu ekki vera bráð

vanans sára leiða?

Við því best það reynist ráð

að ríða upp til heiða

 

26.07.22

 

Fjöllin allan efla mátt,

andans glóð að báli.

Á stóru sviði stendur hátt

Stöngukvíslarskáli.

 

…

 

Alveg draumur, fljót í för,

fótaglaumur tíður.

Létt við taum og ör er Ör,

eins og flaumur stríður.

 

Þvalan næðing þéttast finn,

þokuslæðum hnýttar

forarhæðir, Funi minn,

fimur þræðir grýttar.

 

Einhver kann sér una best

í ógnar stórum höllum

en gamla skálans munað mest

ég met á Hveravöllum.

 

28.07.22

 

Afi minn varð, alls ófús,

að eigra milli bæja.

Hent var í ‘ann hungurlús

sem hann varð láta nægja.

 

04.08.22

 

Blessað veðrið Íslands er

á alla vegu.

Því ekki breyti, og samt fer

í útilegu.

 

05.08.22

Það þykir voða sniðugt (og sjálfsagt um aldir alda) að kenna einhverju, sem m.a. kallast skrattinn sjálfur, um útbrot á yfirborði jarðar. Að „hann“ sé að hita undir pottunum eða eitthvað í þá áttina. Þessi hlægilega hugmynd um djöfulinn í iðrum jarðar (og þarafleiðandi eitthvert guð í himinhvolfinum) bergmálar nú í kveðskap hagyrðinga sem aldrei fyrr. En þeir skuli athuga þetta …

 

Niðrí möttli eldheitt er,

ólga spýjur harðar,

út og suður allt þá fer,

iðar skorpa jarðar.

 

Og himni koma ofan af

ógnir miklar þegar

sólin kyndir svörð og haf

sífellt hræðilegar.

 

07.08.22

Anna María er á ferðalagi um landið.

 

Illt um heiminn út- er lit,

ei um slíkt þó hirði

þegar ástarsæll ég sit

í sól, í Mjóafirði.

 

14.08.22

Stúlkan mín á afmæli í dag.

 

Vakin, sofin, veitir mest,

um-vefur fólkið þitt.

Þú ert yndið allra best,

elsku hjartað mitt.

 

16.08.22

„Þetta er óttalegur ræfill“.

 

Um grýtta mela móður fer,

svo máist af mér brosið

er vesæll ræfill mætir mér;

Meradalagosið.

 

Það voru blendnar tilfinningar meðal starfsfólks fangelsisins þegar ég mætti til vinnu minnar í skólanum á Litlahrauni í morgun. Órækt vitni um að sumarið sé liðið:

 

Haustboðinn hrjúfi

um Hraunið nú fer.

Sem grámyglan grúfi

er Gylfa að ber.

 

Í lífsins arga ólgusjó,

sem á mér stundum brjóta lætur,

alltaf veit að á ég þó

yndislegar tengdadætur.

 

Sjálfsagt er mikils meta

máttinn að lina krísu.

Þó væri gott að geta

gengið að því sem vísu

 

18.08.22

 

Í hægindastólinn mér hlamma,

hef svo upp raust mína’ og skamma

konur og karla

sem kunna sig varla

en syngja og dansa og djamma

 

21.08.22

 

Ansi margt er á oss lagt,

ekki finnum réttan takt,

gæðin eru gefin skakkt,

af gróðafíkn, svo það sé sagt.

 

26.08.22

 

Eftir viku iðjutörn

undir kötlum velgi.

Ei leggst í neina nauðarvörn,

nú er komin helgi

 

…

 

Legg að vanga votan klút

og vikna annað slagið,

munda símann, mæli út

og mynda sólarlagið.

 

27.08.22

Sá á Netinu að sala á „rúnkmúffum“ væri í sögulegu hámarki og kvíði því þess vegna að allt verði uppselt eftir helgi

…

 

Draum um múffueign ég el,

ef með fylgir sleipigel.

Nafnið þó ei þjóðlegt tel:

þetta kallist mjaltavél.

 

28.08.22

„Finnst mjög óheillandi þegar ég er ekki dýrkuð og dáð“

 

Ég er fögur og fjáð,

fótsporin rósblöðum stráð,

við hjartarót innst

mér heillandi finnst

ef ég er dýrkuðu og dáð.

 

Tengdadóttir mín á afmæli í dag. Af fordæminu sem ég setti við síðasta sambærilegt tilefni um daginn verð ég að reyna að standa mig í stykkinu. Og geri það vitaskuld með gleði í hjarta.

 

Stendur í stafni og skut,

í stórsjó ei gefur sinn hlut.

Heillandi, fríð,

hógvær og blíð.

Til hamingju, Rebekka Rut.

 

29.08.22

Það mætti nú einhver kunnugur hnippa í Lilju og útskýra fyrir henni hvað auglýsing er. Svo hún gæti hugsanlega litið á þennan „menningargeira ríkisstofnana“ í aðeins „stærra samhengi“. Þó alls ekki væri gerð krafa um hið ómögulega – að koma henni í skilning um að líf gæti hugsanlega fundist utan framsóknarflokksins, þó vísindamenn leiti þess nú vongóðir í öðrum sólkerfum.

 

Hornrétt er hugsun og skýr,

heimurinn flokksær og kýr.

Svo blessunin Lilja

á bágt með að skilja

hvað í orðinu „auglýsing“ býr.

 

…

 

Alltaf er ögrun að þramma

utan hins viðtekna ramma.

En ótvírætt er;

aðeins fær hver

„eina ævi og skamma“.

 

30.08.22

Núna haustið kom með hvell,

kalda raust og spýju.

Um það braust með org og rell,

alveg laust við hlýju.

 

13.09.22

 

Á oss dynur auðvaldsbreim,

ógn við mannúð sanna.

Skrapar innan, holar heim

harðstjórn verðleikanna.

 

…

 

Logn að kalla, læðist blær

ljúft um fjallavanga.

Ljóma stallar, lautin hlær,

liljur vallar anga.

 

15.09.22

„Enn tefst Íslandsbankaskýrsla“

 

Margt sagt sem alls ekki meinum

og margt sem við ekki frá greinum.

Þó nefnd marga skipum

og niður margt hripum

skýrsla mörg liggur í leynum

 

Auglýsing: „Tjónamtasfulltrúi eignatjóna“

 

Ljónatemjari ljóna

og tjónamatsfulltrúi tjóna

tóku æðiskast æðis

við sæðisgjöf sæðis

á hjónanámskeiði hjóna.

 

17.09.22

 

Jafnt þó fólk glamri og grínist,

grafið í sjálfu sér týnist,

lifi í draumi

eða líði með straumi:

ekki er allt sem sýnist.

 

25.09.22

 

Allir hugsa’ um sjálfa sig,

við sitthvað að bralla.

Afsakið á meðan mig,

 ef mig skyldi kalla.

 

…

 

Víða foktjón varð um land,

í verstu rokuhviðum.

Stærihroki storms í bland

við storðar lok á griðum.

 

…

 

Sóley er orðin 19 ára, segi og skrifa! Afi og amma Anna María senda bestu afmæliskveðjur.

 

Er Sóley heldur samkvæmið

svignar af kræsingum hlaðborðið

og að gömlum, góðum sið

gestum býður í afmælið.

 

Hún er yndi, sem elskum við,

áform háleit, skýr stefnumið,

kona ung sem kemst á skrið

með kærleikann ávallt sér við hlið.

 

25.09.22

 

Lífsins er langbesta gjöf,

og lítil mun verð’ á því töf,

í freistni að falla

og í ferskeytlum svalla

út yfir andlát og gröf.

 

…

 

Gegningamaðurinn gagnfúsi

var gómaður óvart í vagnhúsi.

Um það skal ei fást.

En fljótlega sást

að mæddi töluvert á Magnúsi.

 

04.10.22

 

Nú er kyrrt um lög og láð,

í leynum firrtur kraftur.

Að hausti syrtir, svalt er gráð,

seinna birtir aftur.

 

…

 

Er máninn skein yfir skarður

urðu skuggarnir þjóðsagnaarður.

Skaust draugur við hól?

Undir dalanna sól

er fallegur, grjóthlaðinn garður.

 

Er máninn skín yfir skarður

eru skuggarnir stórbokkaarður

því við sjóndeildarhring

allar sveitir um kring

er geggjaður vindorkugarður.

 

…

 

Boldangs er Brynleifur kall

með bjargsneyptan haus, eins og hnall,

og granstæðið vítt.

En hann gagnaðist lítt

við meira en drullu og mall.

 

…

 

Alltaf í boltanum, Bessi,

af bræðrunum talinn „sá hressi“

en svo brotnaði tá

og trúðurinn lá

lengi í líónel messi.

 

…

 

Gleði og von skein af Guggu,

hún kom gul eins og sól inn úr muggu.

En blánaði öll

þegar bað hennar tröll

tyggjandi margþvælda tuggu.

 

07.10.22

 

Ef þau, skjálút, öskugrá

oní klofið hímdu

afrita vísu þessa þá

og þinn á vegginn límdu.

 

08.10.22

 

Fátt hér gleður fyrirséð,

forlög kveða, hæðin.

Allt er skeður óvíst með,

eins og veðurfræðin.

 

– – – – – – –

 

Sumri vísa veröld frá,

vetrar nýsi drögin

en fresta kýs að falli á

fyrstu ísalögin.

 

09.10.212

 

Andinn rís og ólgar þrá

eða frýs í horni

og því lýsa alltaf má

í einu vísukorni.

 

– – – – – –

 

Ef ég mætti upp á dekk,

og mér þætti skipta,

myndi’ ei hætta’ í miðjum flekk

mín svo rættist gifta.

 

13.10.22

 

Finnst að vetur færist nær,

foldu setur hljóða.

Haust á fleti fyrir rær

frost og hret að bjóða.

 

– – – – –

 

Sagt var frá því í fjölmiðlum að við borðiðum „fjórfalt of mikið af kjöti viðað við danskar ráðleggingar“

 

Einokun var ástarkoss

atlot sem fram þvingar.

Dável hafa dugað oss

danskar ráðleggingar.

 

15.10.22

 

„Nú er ég engu að nenna“

enda niður minn kveikur að brenna.

Alls hlakka til

enda ég skil

að eigi má sköpum renna.

 

18.10.22

 

Fögur sýnir foldin nekt.

Friðsæld gleður.

Það er alveg þolanlegt,

þetta veður.

 

Í flokkum sveigja fuglar grein,

fjaðrir ýfa,

og mig lokkar löngun hrein

um loft að svífa.

 

20.10.22

 

Katla skelfur, kannski gýs,

kolsvört móðan rís.

Jökulelfur, gneistar gnýs,

gríðarflóð með ís.

 

21.10.22

 

Þó ei líki veröld við

vísur mínar bjagaðar,

andleg fró er megin mið

og mér til dundurs lagaðar.

 

22.10.22

Elsku Soffía Sif átti afmæli í fyrradag og bauð til veislu í dag. Orðin 17 ára, segi og skrifa, framhaldsskólastúlka semtekur námið með trompi eins og allt annað og fær bílprófið á næstu dögum! Já, þannig týnist tíminn. Afi og amma Anna María geta vart á heilum sér tekið yfir blessuðu barnabarnaláninu og senda meðfylgjandi kveðju:

 

Hæglát stúlka og hugljúf er,

í hjarta mild og kærleiksrík

en skýrt úr augum skín að hér

er skörungskona, engri lík,

sem arka mun á efsta tind,

í öllu besta fyrirmynd.

 

23.10.22

 

Sumar metið sóun stór,

á sunnu letibragur.

Sat á fleti fyrir rór

fyrsti vetrardagur.

 

24.10.22

 

Brátt mun sarga ellin á

okkar bjargarstrengi.

Verður margs að minnast þá,

mikið þvargað lengi.

 

– – – – –

 

Marga þvælu heyrt ég hef,

hryggðarskælur sárar,

hatursbrælu, hefndarstef,

heimur stælur párar.

 

Fagurt sælan syngur mér,

sorgir fælir héðan.

Við mig gælir gæfan hér,

gleði dælir meðan.

 

– – – – –

 

Hið háa Alþingi kvað fyrirhuga að ráða „framtíðarfræðing“ sem helst mun eiga að draga upp sviðsmyndir á nefndasviði.

 

Ef ráða á framtíðarfræðing

er fullkomin sviðsmyndavæðing

til flótta frá efndum

í aldauðum nefndum

að finna sér framsóknargæðing.

 

26.10.22

Hugsa gott til glóðar mér,

gleði mottó ragsins,

og einhvern vott af sumri sér

í sólarglotti dagsins.

 

28.10.22

 

Blíðu meður heillar haust,

huga gleður krangan.

Dýrðarveður, dæmalaust,

daginn kveður langan.

 

– – – – –

 

Máske veitir Bjarna ben

og bjarnargreiða mikinn

Gulli honum gerir, en

gæti verið svikinn.

 

29.10.22

Fólk sem er vel birgt af góðum tengdadætrum þarf ekki að örvænta. Við Anna María erum, að því er talið er, í fremstu röð hvað þessi lífsgæði varðar. Ég hef áður haft orð á þessu en endurtek hér og nú, enda aldrei fullþakkað. Tilefnið er enda ærið því ein tengdadóttirin á afmæli í dag. Hún er yndisleg í alla staði, og hefur komið með sitt fólk eins og engill inn í fjölskylduna, hispurslaus, hlý og skemmtileg og er líka „svo dæmalaust góð við manninn sinn“ og börnin hans. Það er sannarlega betra en ekki að hafa þessa eldkláru og ákveðnu konu í horninu hjá sér í róti lífsins.

 

Þegar um þetta ég ræði,

þá finnst mér rétt að ég fræði

um einkunnarorðið,

set allt upp á borðið:

Jóhanna Guðrún á „GÆÐI“.

 

– – – – –

 

HJÁLPUM ÞEIM

 

Gleymd´ ekki þínum besta bróður

sem brauðmola færir að.

Hann er svo gríðarlega góður,

gullslegin mynt í hjarta stað.

 

Í von og trú á vin, er styrkur,

sem veiðiskipin gerir út,

upp lýsir slíkur maður myrkur,

burt mokar slor og grút.

 

Á skjánum magnast myndir

og mörlandinn þannig fréttir

að hjálpi mútur margri þjóð,

menn, konur og börn merki dauðann,

án máans eigi litla von.

 

Búum til betri heim,

með bómull nú strjúkum þeim

sem eiga undir sér,

auðmenn ei skatta ber.

 

Eflum því eignarhald,

af auðlind ei tökum gjald.

Hjálpum þeim!

 

31.10.22

 

Logi rígur lífs á stíg,

lánið hnígur, brunnið.

Tíminn flýgur, fyrir gýg

flest, ef lýgur, unnið.

 

02.11.22

Grána öll hin gömlu fjöll,

gljá í hjöllum sjáum,

höfuð sköllótt, visinn völl,

vang með föllnum stráum.

 

– – – – –

 

Birgir Ármannson er sannarlega haukur í horni fyrir íhaldsöflin í forsetastól Alþingis. Vísir.is: „Birgir neitar að afhenda skýrslu um félag Fjármálaráðuneytisins“. Lindarhvoll ehf. og skýrsla ríkisendurskoðunar um sölu Íslandsbanka til vildarvina og fjölskyldumeðlima.

 

Allt til vinnur, ekki syrgir

oft þó ginni lýðinn.

Skýrslur inni Birgir byrgir,

Bjarna sinnir hlýðinn.

 

03.11.22

Guðlaugur Þór tilkynnti framboð gegn Bjarnaben:

 

Hjá Gulla og Bjarna byrjað er

í bakið hinn að stinga

en tunglið bara tyllir sér

á tippinn Selfyssinga.

 

– – – – –

 

Stöðugt er níðst á flóttamönnum, og þeir sendir öfugir úr landi á vit örbirgðar, vonleysis og jafnvel dauða:

 

Megi verða áhrínsorð,

þið illu stjórnarfjandar,

að þið fallið fyrir borð,

af fólsku eigin handar.

 

– – – – –

 

Mörg er ást í meinum

og morgunljóst nú að

oft er ljúft úr leynum

lag í hjartastað.

 

04.11.22

 

Upp á skaftið mjaka mér,

mikið kjaftinn belgi.

Þegar kraftinn kenni er

komin aftur helgi.

 

Heitur pottur gerir gott,

gjarnan dotta’ í honum.

Við saklaust spott og sæluþvott,

sér í glott, að vonum.

 

05.11.22

 

Hvað er nýjast? Hvernig fer?

Hvert skal núna halda?

Tækifærin taka ber.

Ei tjóni öðrum valda.

 

– – – – –

 

Jóhanna Vigdís, fréttamaður Sjálfstæðisfokksins á RÚV, spyr einn landsþingsfulltrúa flokksins í sjónvarpsfréttunum:

 

Gengdu, hvernig getum við

gengið sterk af þessum fundi,

andstæðingnum gefið grið

og greyið Bjarna dregið upp af sundi?

 

– – – – –

 

Haustið á í hjarta stað,

þá hugarró má finna.

Samt ég verð að segja að

ég sakna hesta minna.

 

07.11.22

 

Gegn flóttamönnum fer á kreik,

færa heim skal sanninn

að íhald spilar ljótan leik,

leggur beint í manninn.

 

Kafna brátt í römmum reyk

ráðherrar að tjá sig.

Mannréttindavaktin veik,

vaffgé skítur á sig.

 

Engin prinsipp, enn á ný,

í öllum vanda gatar.

Framsókn hylur skolgrátt ský,

og skríður undir radar.

 

– – – – –

 

Þegar brestur þrekið mig,

þagnað flest í höllu,

þá er best að bæla sig,

bara fresta öllu.

 

09.11.22

Stjórnvöld æiggja undir ámæli vegna mðeferðar á flóttamönnum og harðræði við „brottflutning“:

 

Muldra vegna mannorðsglæpa,

meðvirk, samkvæmt vana,

en kannski eitthvað telja tæpa

„tilhögun brottvísana“.

 

Mörgu snara má í lag,

mannúð fjarar undan.

Eldinn skara’ að allra hag,

vort eina svar, og stundan.

 

– – – – –

 

Nú styttist í hið árlega og landsfræga karlakvöld Karlakórs Hreppamanna, bara rúm vika í föstudaginn 18. nóvember. Því er vissara að fara að þefa uppi kórfélaga til að grátbiðja um að skrá sig á þátttökulistann góða til að tryggja sér sæti við veisluborðið. Og athugið að …

 

Verðið er gjafir, ei gjöld,

grínið fer sögu- á spjöld.

Þétt verður setið,

þjórað og etið,

afburða karla- er kvöld.

 

12.11.22

 

Á Akureyri: Landnemar. Jónas Jakobsson, 1957.

Standa uppi’ á stalli,

stara suður fjörð.

Allt frá fjöru að fjalli

við frjósöm blasir jörð.

 

– – – – –

 

Út að borða, ástin mín,

okkar bönd að styrkja.

Yfir vakir, upplýst skín,

Akureyrarkirkja.

 

15.11.22

 

„Við (og á þá við „okkur Íslendinga“ en ekki „okkur í ríkisstjórninni“) þurfum að læra af þessu“, sagði forsætisráðherra í þúsundasta sinn ….

 

Öllu sínu eyðir púðri

í yfirklórið þreytt.

Læra vill af hverju klúðri

en kveikir ekki neitt.

 

Það er margt í þeirri framkvæmd

sem þjóðin skoða mætti,

viðbrögð gjarnan veri samræmd

og með viðeigandi hætti.

 

– – – – –

 

„Bara smá spökuleringar. Skiptir armslengdin nokkru máli ef menn eru nógu fingralangir. Segi nú bara svona!

Er þetta ekki tilvalið fyrir góða ferskeytlu?“ spyr Lárus Ástmar Hannesson. Svaraði honum þannig:

 

Dyggðabrautin býsna hál,

Bjarna valtur gangur.

Armslengd telur einsýnt mál,

enda fingralangur.

 

19.11.22

HM ó fótbolta var haldið í Katar, frægu kvennakúgunar- samkynhneigðarhaturs- og einvaldsríki:

 

Blaðið gróða ekki autt,

okaðs róður fitar.

HM-blóðið, heitt og rautt,

heimsins þjóðir litar.

 

22.11.22

 

Allir fá pestir öðru hverju:

Tilþrif eru ansi megn,

ekki stundarfriður,

þegar fæðan, góð og gegn,

gengur upp og niður.

 

– – – – –

 

Fær samþykkt í ríkisstjórn frumvarp um breytingar á lögreglulögum, m.a. um sk. forvirkar rannsóknarheimildir og skotvopnavæðingu, og boðar samdægurs í fjölmiðlum „stríð“. Þá þarf nú enginn, sem ekki áttaði sig strax á tilgangi frumvarpsins, að efast um til hvers refirnir voru skornir.

 

Kalt er jafnan um kveldin

við kórbak, ef mígur á feldinn.

Svo nótt verði blíð

boðar hann hríð

og olíu hellir á eldinn.

 

Er daprast um allar varnirnar von

og veglausir flæða að landi

gott er að eiga Jón Gunnarsson

sem er grímulaus, forvirkur vandi.

 

23.11.22

Seðlabankastjóri er iðinn við kolann:

 

Hjá Ásgeiri hljómar í alkunnum stefjum

auðvaldsins biblíutexti:

„Horuðum múgi höldum í skefjum,

hækkum nú stýrivexti“.

 

24.11.22

Reistar bárur rennir sér,

rammlegt áratogið.

Geisar dárinn, ekki er

upp á Kára logið.

 

– – – – –

 

Ganga má um lífið létt,

við leik að stráum grænum.

Hvergi á mér auman blett

er að sjá í blænum.

 

Lífs í straumi gusa grunnt,

geng í draumi þjálum,

því er gaum að gefa unnt

að gæfunaumum sálum.

 

26..11.22

Nóvember hefur verið með allra mildasta móti:

 

Hvorki þarf útrásarorgun

né andlega skammdegissorgun

því nóttin er af

og nóvember gaf

mildan rigningarmorgun.

 

– – – – – –

 

Stundum þarf sjálfið að styrkja,

stoltið og lífskraftinn virkja.

„Nei“-ið má velja,

í núinu dvelja.

Oftast samt best er að yrkja.

 

27.11.22

 

Orku sparar dagsins drós,

dökku fari stýrir.

Ekki varir vetrarljós,

veikt á skari tírir.

 

– – – – –

 

Kannski þarftu að kvarta?

Eða kveikja vonina bjarta?

Gleðja og styrkja?

Stríðsæsing virkja?

Hvað liggur þér á hjarta?

 

29.11.22

 

Ef að fæðist ‘utan garðs’,

illum klæðist lörfum,

varla glæðast vonir arðs

af vondum mæðustörfum.

 

– – – – –

 

Svalur og óræður svipur,

svífur um, brosmild og pipur,

öxlunum yppir,

eðalmálm klippir,

alltaf svo lævís og lipur.

 

30.11.22

„Fimm ár við völd“

 

Með einkavinum finnst alveg rakið

almenning að pína

og ekki stingur hún Bjarna í bakið,

bara kjósendur sína.

 

– – – – –

 

Katrín forsætis sagði það hafa verið „óheppilegt“ að einkavinur hennar Bjarniben hefði selt pabba sínum Íslandsbanka:

 

Það gerist oft, og það er vel þekkt

að þrúgan liggi við eikina.

„En það er ansi óheppilegt“

að ættingjar laumist í steikina.

 

01.12.22

 

Máttur tungu mikill er;

magn í drungans þvargi,

veitir stungur, vonir ber,

veltir þungu fargi.

 

02.12.22

 

Langar rætur liggja djúpt,

lyndi vætu gefa,

með sólarglætu leika ljúft,

lífið kæti vefa.

 

03.12.22

 

Við heimsósómann hætt er við

að heldur daprist andans fimin.

En hugarflugið finnur grið

við fjólubláan vesturhimin.

 

04.12.22

Lærdómur ráðherranna:

 

Margt höfum blessað milljónaplott

og möndlað á bak við ský.

Að hylja slóð og hafa það gott

höfum við lært af því.

 

– – – – –

 

Ljósin braga leifturskýr,

lund fram draga þína:

Ástarsaga, ævintýr,

alla daga mína.

 

06.12.22

Anna María fór út að viðra mig í þjóðgarðinum í dag:

 

Svo Hrafnabjörgum ég hrósi,

hrífandi, líkt og þau ‘pósi’

silki- með klút.

Slá þó vart út

Botnssúlur, baðaðar ljósi.

 

07.12.22

 

Löngum hafa lífsins gæði

látið eftir sér bíða.

Þó að kosti þolinmæði,

þá mun tíminn líða.

 

08.12.22

Eygló

 

Lítur upp, en höfði sínu hallar

og höfug undan rekkjuvoðum kallar:

„Mánann fátt hemur

en minn tími kemur!

Þolinmæði þrautir vinnur allar“.

 

„Jörðu til að komast kring

kröftum öllum beiti,

síðan, yst við himinhring,

höfuð legg í bleyti“.

 

10.12.22

 

Nú er ris á nóni lágt,

nú er allt að frjósa.

Nú er ástand nöturbágt,

nú má fara að kjósa.

 

14.12.22

Leigufélagið Alma: „Bist afsökunar á að tilkynning um 30 prósent leiguhækkun hafi ekki verið nærgætnari“:

 

Fátækum er feigðin týnd,

fögnuð veitir hokur,

því nærgætni þeim næst mun sýnd

við níðingshátt og okur.

 

15.12.22

Stefán Vagn Stefánsson, þingmaður Skagfirðinga og Framsóknarflokksins, afgreiddi úr fjárlaganefnd 100.000.000 til mágkonu sinnar hjá sjónvarpsmiðlinum N4, sem sent hafði honum bónbréf þess efnis. Bjarkey Olsen þingmaður Ólafsfirðinga taldi þetta mjög eðlilega afgreiðslu, framhjá öllum „verkferlum“ um stuðning við einkarekna fjölmiðla:

 

Ráðið, ef gera þarf gagn

er góðvinir leggja út agn,

að stökkva þá bara

(og stuðning ei spara)

með Olsen á almenningsVagn.

 

17.12.22

Hann skall skyndileaga á með vitlausu veðri:

 

Ekkert getum gert. Og þó.

Glugga má í bækur.

Og mæðist við að moka snjó

margur ansi sprækur.

 

19.12.22

 

Enn var gefin út veðurviðvörun:

Viðvörun, því von er á

vetrar snarpri þulu.

Öræfingar aftur fá

þá appelsínugulu.

 

20.12.22

Margir urðu sjóðandi vitlausir yfir því að ekki var búið að hreinsa snjó af götum undireins eftir stórhríðina:

 

Landinn mas og mikið þref

með sér hefur þróað.

Nú er látið eins og ef

aldrei hafi snjóað.

 

– – – – –

 

Kári æstur, einn gang til,

er í blásturkeppnunum.

Eftir harðan hríðarbyl

huga þarf að skepnunum.

 

Nú oss hefnist nóvember,

nú við þurfum „sorgun“

því að veðurútlit er

ekki betra’ á morgun.

 

Meira Kári æsist enn,

ýlir, grár í framan.

Sauður þrár sem þreytir menn,

þumbast árum saman.

 

21.12.22

Einhvers staðar verða augun að vera, ekki síst þegar inniverur eru langar vegna veðurs:

 

Sköpun úrvalseinkunn gef,

engu þar var sóað.

Að frúnni ansi oft ég hef

augum mínum gjóað.

 

– – – – –

 

Bjartur er dimmasti dagurinn,

dýrðlegur himinblámi.

Ef þetta’ er á þrautunum bragurinn,

þá er sem mér nú dámi.

 

22.12.22

Reykjanesbraut lokað í nánast tvo sólarhringa og Leifsstöð stöppuð af fólki, svöngu og hröktu. Innviðaráðherra vill skoða verkferla, gott ef ekki til að „læra af þessu“:

 

Við þurfum að læra af þessu,

af þekkingu framvegis plana

að skeina burt skítaklessu

og skoða svo verkferlana.

 

– – – – –

 

Jólakveðja 2022

 

Tekið hefur vetur völd,

vill, án refja, píningsgjöld.

Leggur yfir landið skjöld,

lúkan bláhvít, nístingsköld,

og blóðgar dagsins birtuspjöld

bak við hnausþykk rökkurtjöld.

 

En máninn feiminn fer á stjá,

fullur efa hvort hann má

heiminn nokkuð horfa á?

Hikar við, svo opnar brá,

glennir upp sinn gula skjá,

geislum baðar land og sjá.

 

Myrkrið smýgur inn um allt,

anda breytir snöggt í gjalt.

Heimsins lánið vagar valt,

varðar auðs er handtak kalt.

Ef þér, maður, flest er falt

fyrir aur, þá hinkra skalt.

 

Enn er von, því lítið ljós

logar yfir hal og drós,

tákn um mannkyns „draum í dós“.

Dýrt er orðið. Hvað með hrós?

Í þröngum dal, við ysta ós

umhygð vökvar lífsins rós.

 

Fyrir vini vermum ból,

veitum græðgi hvergi skjól.

Í litríkan og léttan kjól

landið klæðum, dal og hól.

Á himni núna hækkar sól,

höldum gleði og friðar jól.

 

24.12.22

 

Til himins gjarnan horfa má

í hljóðu ljósatrafi

élin falla jörðu á,

jólin öll í kafi.

Trúa því og treysta ber

að takið innilegunum

af þolinmæði, þegar er

þæfinur á vegunum.

 

25.12.22

 

Gott er að eiga góða að,

gengur þá margt að vonum.

Sé hjá mörgum sannast það,

sérstaklega konum.

 

26.12.22

 

Á stefnu víst oft virðist að

vegir liggi þverir.

Áfram gakk, á endastað,

eins og fara gerir.

 

28.12.22

Í fréttum var það helst að rússneskir olígarkar færust hver af öðrum með dularfullum hætti. Það annað en ríkidæmið eiga þeir helst sameiginlegt að hafa opinberlega gagnrýnt innrásarstríð Pútíns í Ukraínu:

 

Út um glugga ana tveir

af efstu hæð, með slætti.

Olígarki enn einn deyr,

óljóst hverju sætti

en víst að allir andast þeir

með ósaknæmum hætti.

 

…..

 

Þó sé vetrarfimbulfrost

af funa gnótt er heima.

Enginn getur átt þess kost

úti í nótt að sveima.

 

31.12.22

Áramótakveðja 2022-2023

 

Nú er liðið enn eitt ár,

alltaf fortíð lengist.

Lífið að mér dregur dár,

að draumum stöðugt þrengist,

þó mínar helstu heillaþrár

hafi eftir gengist.

Brestir, dáðir, bros og tár

í brjósti og huga tengist

svo að verði sálin klár

er svarið yfir dengist.

 

Að þægindunum þýfð er slóð,

þröngt að gæðum hliðið.

Klærnar sýnir klíkustóð

í kvótavafning riðið.

Frá mér áfram heyrist hljóð

úr horni, er lít um sviðið.

Óska að verði ártíð góð,

ærlegt stefnumiðið

og vakni af blundi þessi þjóð.

Ég þakka fyrir liðið.