Úr dagbókinni 2018. Safnið telur 210 vísur/erindi

07.01.18

Veðurlýsing:

Vætan er lárétt og lemjandi.
Löðrandi stormurinn emjandi.
Rigning og rok!
Rennbleytufok!
Blautlega söngvana semjandi.

08.01.18

Hugleiðing:

Vel það hefur verið kannað
og vísindalega sannað
að flestir bæð’ um eitthvað annað
ef það vær’ekki bannað.

20.01.18

Bóndadagur:

Í þurrakaldri þorratíð
þvottur blaktir á snúru
og þjóðin kjamsar kinnavíð
á kæstu, reyktu og súru.

01.02.18

Veðurvísa:

Úti staddur áðan nam
(engin rökin þyngri)
væntanlegan veðraham
með vinstri bendifingri.

Af veðri og færð:

Sjálf- á rennireiðinni,
reynir á í neyðinni,
margir lengi’ á leiðinni,
lokað er á Heiðinni.

03.02.18

Bóndadagssviðaveisla haldin á miðjum þorra:

Á þorra bóndinn borðar svið,
best er augnakonfektið.
Á eftir ropar og rekur við,
ræðum ekkert framhaldið.

05.02.18

Tíðarfarið:

Árans stríð um ár og síð
að óblíð tíðin líði.
Fjárans hríðarfár. Þín bíð,
fríða þýðuprýði.

06.02.18

Útsýnið:

Falleg sýn til fjalla,
fyllir gil og drög
mjöll, og strýtustalla
stilla ísalög.

Bráðum er mitt búið spil
en blóðið myndi styrkja
hefði’ ég meiri tíma til
að tutlast við að yrkja.

Dróttkvætt:

Strengur veðrar vanga,
vítisélin bíta,
kæfa vill mig kófið
hvíta, fyllir vitin.
Vel þó gengur, viljug,
vindinn klýfur yndið,
megnar hreti móti
merin heim mig bera.

10.02.18

Vitlaust veður víða um sveitir, en besta útreiðaveður á Selfossi:

Útreiðar, mitt óskastarf
og ei um skjól nein kvöð,
svo opna í flýti í Flóa þarf
fjöldahjálparstöð.

11.02.18

Loksins nú ‘ann eitthvað er
upp að rjúka.
Kannski’ er best að kúra sér
og kviðinn strjúka?

14.02.18

Kára gamla slær á slig
slen, af hárri elli,
en rumskar svo og ræskir sig
og rekur við, með hvelli.

Ásmundur Friðriksson var gagnrýndur harðlega fyrir háar akstursgreiðslur, á kostnað skattgreiðenda, að erinda fyrir sig og flokkinn í bland við alþingisferðir. Svo rífur hann bara kjaft:

Ásmundi gengur önugt flest,
allur í fornaldarstílnum.
Á heildina litið er, held ég, best
að haf’ ‘ann sem mest í bílnum.

Við akstur hindrar þá ekki neitt
með íhaldsfórnarlundina.
Einnig mæta þeir yfirleitt
óbeðnir á fundina.

15.02.18

Auðvitað kom í ljós að aðrir þingmenn voru heilmikið á ferðinni, þó ekki kæmust í hálfkvisti við Munda Frikk.:

Umferð við þingið þykir slík,
og þyrlar upp ferðarykinu,
að rotturnar í Reykjavík
ryðjast burt af skipinu.

18.02.18

Frekar kaldur febrúar,
en frostið nú að digna.
Á fannabreiðufreðurnar
farið er að rigna.

Vísan endurunnin eftir heimsókn FSU-liðsins í Stykkishólm, þar sem mínir menn skutu Snæfellinga nánst í kaf af þriggjastigafæri:

Frekar kaldur febrúar,
frostið þó að digna.
Á youtube finnur fréttirnar:
FSU lætur rigna.

20.02.18

Úr veðurfréttum:

Flughált, þungfært, þæfingur,
þoka, hálkublettir,
krapi, renningskæfingur,
kafaldsbyljir þéttir.

26.02.18

Ekki fleira um ég bið,
allt vil til þess vinna
að áfram leiki lánið við
líf og heilsu minna.

Töluvert er nú um að nemendur fái sk. „opin vottorð“ í skólum og þurfi þá ekki að mæta nema þegar þeir megna það, eða þegar þeim sýnist. Þetta er mikilvægt úrræði fyrir þá sem eiga við alvarleg veikindi eða vanda að stríða, en er svo sem líka þægilegt fyrir hvern sem er, ef út í það er farið. Og það eru ekki bara skólanemendur í vanda sem fá opin vottorð. Katrín Jak. skrifaði t.d. upp á opið vottorð fyrir formann og þinglið Sjálfstæðisflokksins nýlega:

Mannkynssögu sígild stefin,
síst með tíma minnkar efinn.
Með opin vottorð, aflátsbréfin,
öllum synd er fyrirgefin.

04.03.18

Er vetrarsólin vermdi ból
og vakti kalið hjarta
norðan gjóla í gulum kjól
gekk í salinn bjarta.

05.03.18

Náströnd kalla norðlægt sker,
narrast þangað lóa.
Aðeins tórir önnur hver
úr því fer að snjóa.

Jasso:

Ei minn huga glepur gull,
því glaður frá mér bendi.
Mín innsta þrá, af yndi full,
er mér föst í hendi.

06.03.18

Tilvitnunin er í pistil á Herðubreið, um Sigríði Andersen dómsmálaráðherra, sem Vg. styður heilshugar í spillingunni og varði vantrausti á Alþingi í dag:

Afstöðu þeirra undrast hlýt,
áður var siðferðið vænna.
„Eins og að éta óðs manns skít“,
atkvæðin Vinstri grænna.

22.03.18

Drótt- er hefðar -háttur,
hagleiks -kvætt og bragar-.
Stuðlar, höfuðstafir
standi rétt, og vandi
hálf- og alríms heilum
hendingum að lenda
í þremur risum. Rómað
renni og fram kenning.

23.03.18

Fjasbók löngum les hún,
ljóða „stórust“ þjóðin.
Þar þusa mjög og masa
margir, virðast argir.
Enn sést Pollyanna,
aðrir steypu blaðra.
Alveg verðlaust orðið,
ef enginn þegir lengur?

Flýt í ös að ósi.
Enginn daginn lengir.
Meir ei hef í háfi
held’r en áin geldur.
Víða bar í veiði
vel, eg margt við dvelja
vil, en tíminn telur
taktviss griðin niður.

24.03.18

Er í morguns árið
undurfögur stundin.
Hrím á jörðu harðri,
himinn tær, og skærir
geislar sólar gæla
grundu við í friði
stafalogns, og lofa
lýðum degi blíðum.

25.03.18

Klæðist snemma, framúr fer
ferskur, tremma laus við.
Fæðist stemma, óvart er
ágæt, hremmir rausið.

26.03.18

Veri blessað, vorið!
Vindar æsast, yndi
flestra, næturfrostið,
faðmar jörð og hörðu
élin bíta, ýla
sem englasöngur löngum.
Vinafastur, að venju,
vorboði er horið.

01.04.18

Silfurtjöldum sviptir frá
sólin, full af gáska,
svo um græsku gruna má!
Gleðilega páska.

03.04.18

Grunuð var um græskufjör,
glottið klippt og skorið,
og sólin brimhvítt brúðarslör
breiddi yfir vorið.

04.04.18

Ný fimmáraáætlun hægristjórnar Vg. leit, ef líta skyldi kalla, dagsins ljós:

Örorku og elliþega
arði ræna,
tel því utan vamms og vega
vinstri græna.
Lygamerði lítið trega
en lýsi frati,
það er alveg augljóslega
„allt í plati“.

16.04.18

Ef staðan virðist vonlítil,
vandi hér að þreyja,
stóru plönin strax bý til
og stefnu upp næ sveigja.

17.04.18

Fer í bítið ferskur út,
flest eg hlýt að megna!
Mér frá ýtir morgunsút
að moka skít og gegna.

18.04.18

Mér varð á að stafsetja meinlega vitlaust í vísu sem ég birti hér í gær. Þessi er ort í skaðabætur:

Í bítið ég á fætur fer,
fyllist óðar mundin,
rauðagull úr býtum ber,
blæðir morgunstundin.

Birti barnamynd af sjálfum mér í tilefni af Barnamenningarhátið í Reykjavík. Stína í Austurhlíð skrifaði í athugasemd við myndina: „Sumir að krútta yfir sig“:

Er „að krútta yfir sig“,
eins og verðlaust glingur.
Við glæsileikann gekk á svig
gamall Laugvetningur.

19.04.18

Tónleika er dagur, tærnar uppí loft,
um textaheftið renni lokayfirferð.
Svo góðar náðarstundir gefast ekki oft
en gamalt fyrir pallastöður hvíla verð.

02.05.18

Vorið góða, grænt og hlýtt, og gleði þrungið.
Þannig ávallt um það sungið.

Ei síst á vorin samt er ljóst að snjókorn falla,
köld og blaut, á allt og alla.

Fuglinn kúrir felum í um frostanætur.
Mætti vel fá miskabætur.

Minn þröstur góður þegir núna þunnu hljóði.
Fékk ei styrk úr sjúkrasjóði.

Á fægðu svelli Fannar skautar faldi búinn,
fast að meynni faðmur snúinn.

Í birkilautu bunar engin blátær spræna.
Tíðin hana tók til bæna.

Saman þetta setti ég með sól í hjarta.
Gaman er að kveina’ og kvarta.

07.05.18

Eftir hríðar beittan byl
brosti sól í heiði.
Til skiptis komu með kulda’ og yl,
hvað er hér á seyði?
Fari veðrið fjandans til,
fremur haugaregn ég vil.
Nú bar vel í veiði!!!

08.05.18

Sitt lítið af hvoru úr þjóðarsálinni eftir kvöldið:

„Okkar vegur“ virtist beinn,
vinningslagið fundið.
Það samt ekki þoldi neinn,
þvælt og teygt og undið.

Eurovision vegur beinn
þó varla sigri Ari.
Núna efast ekki neinn
að hann fram úr skari.

13.05.18

Gleður þessi morgunn mig,
minn er hugur opinn,
því gula fíflið glennir sig
og góður kaffisopinn.

16.05.18

Má ég yrkja lítið ljóð
og lofa dagsins verk?
Sjálfs míns lof og siguróð,
minn sanna hetjumóð,
að reyna að blása reyk af glóð?
Rökin eru sterk.

17.05.18

Borgarstjóraefni íhaldsins gekk hvorki né rak í kosningabaráttu sinni fyrir komandi sveitarstjórnarkosningar og dró því formann flokks síns og fjármálaráðherra úr Garðabæ á blaðamannafund til að lofa framkvæmdafé úr ríkissjóði í umferðarmannvirki í Reykjavík. Aumara getur það varla verið:

Gróða- er og gósentíð,
gengur allt í haginn.
Fjármálaráðherra fékk, um hríð,
að flytja sig „í bæinn“.

Í örvæntingu leggst nú lágt
Laxdals fremsti kappinn.
Óskaplega á hann bágt,
ýtir á neyðarhnappinn.

19.05.18

Það gustar um trén.
Glymur af dropum
á glerinu.
Skammt þess að bíða
að skoli mér burt
af skerinu.

20.05.18

Sonnetta í tilefni komandi kosninga:

Í hreppsnefnd þjóðin kýs á köldu vori.
Hvað skal gera? Engir vitar lýsa
og kenningarnar fráleitt veginn vísa!
Valt er lánið, hik í hverju spori.

En færi svo að frambjóðandi skori,
flytji mál sem uppúr sýndist rísa,
við hjá mörgum tæki töl’verð krísa;
hvort treysta orðum nokkur lengur þori?

Flestir hafa kosið lygalaup,
lengi, sagt er, skal víst manninn reyna.
Ennþá víða sjá má svikahrappa,
sjálfgerð brot í áramótaskaup.
Öðrum röftum betra væri’ að beina
til botns í flösku. Reka svo í tappa.

21.05.18

Oddviti Árneshrepps á Ströndum er einörð fylgiskona Hvalárvirkjunar og gerir ekkert, segir ekkert og ákveður ekkert í nafni hreppsins varðandi virkjunarmálin án þess að ráðgast við HS Orku og framkvæmdastjóra Vesturverks, verktakafyrirtækis sem hefur virkjanaframkvæmdir á sinni könnu:

Oddvitinn vestur- með verk
í vinstri mjöðm, en samt sterk.
Með stikkorðum lærðum
líkn veitir særðum
hreppsnefndin, mikil og merk.

25.05.18

Þar sem ég verð seint talinn jámaður, geti verið stríðinn og hníflóttur (þó þess sjáist ekki merki á höfuðlaginu) og sé almennt séð þokkalega leiðinlegur að meðaltali, var það sannarlega gleðilegt að fleiri hundruð manns skuli hafa ómakað sig að senda mér fallega kveðju á afmælisdaginn.

Við stoðir traustar stend og fell.
Á sterkar vinakeðjurnar
svo af mér næstum andlit féll!!!
Allar þakka kveðjurnar.

26.05.18

Það er margt að minnast á,
margar gæðastundir,
og mig fýsir alltaf þá
aftur í hrossalundir.

27.05.18

Sveitarstjórnarkosningar að baki. Þarna er gripið til mállýsku sem tíðkuð var í ungdæmi mínu á Laugarvatni, svokallaðrar „pétísku“, sem aðrir en innvígðir skilja ekki – og eiga ekkert að skilja:

Þjóðin veður þykkan reyk,
það hún telur betra.
Altso, ljóst að von er veik
Willisa og Pétra.

28.05.18

Eilífðarvandi leirskáldanna:

Þó gerði daglangt dauðaleit
ég dýra fann ei orðið.
Úr huga þessi slitur sleit
og sló á lyklaborðið.

29.05.18.

Eru þetta ekk almenn sannindi?

Þegar ei er staðan sterk,
um stefnumiðin kýtið,
að kalla þá á kraftaverk
kemur fyrir lítið.

Græði maður mikið skjótt,
mun hann fyrir vikið
týna áttum firna fljótt
og fara yfir strikið.

31.05.18

Eftir að „hann“ sló úrkomumetið í maí þraut honum erindið:

Lengi sálarkraftinn kól,
kreppt þó tórði þráin.
Núna geislasverð frá sól
sígur inn um skjáinn.

„Öryrkjar og aldraðir geta ekki beðið“ eftir launabótum, sagði forsætisráðherra fyrir kosningar, þá óbreyttur, og setti í brýrnar. Það var forgangsmál. Nú er boðuð lækkun á auðlindagjaldi og hafa Vinstri grænir fundið sér nýtt áhugamál og nýja forgangsröðun, með formann atvinnuveganefndar í fararbroddi og hina marserandi á eftir. Enda „dýnan í kjallara hvíta mannsins“ þægilegri en bert kofagólfið:

Forgangsröðin reyndar var
ríkum að létta streðið
og útgerð vernda. Öryrkjar
og aldraðir geta beðið.

Horft í eigin barm:

Á ýmsu sem ég ekki skil
oft þarf skoðun segja.
Kannski mun ég koma til?
Kannski lær’ að þegja?

Mestan fæ ég morgunverk
í mjöðm og hupp og læri
þegar kemur krafa sterk
að kúst og fæjó hræri.

01.06.18

Gjörvöll útjörð gul og klén

en gróska færist tún í.

Lít ég komið lauf á trén

loks í byrjun júní.

 

09.06.18

Þján af nettri þjóðarrembu,
þakka glettu roksins.
Í grárri, þéttri gróðrardembu
grænkar, sprettur loksins.

Lebron James og Cleveland Cavaliers var sópað 0-4 af Golden State í úrslitum NBA deildarinnar. Meintur „kóngur“ hvarf til búningsherbergja án þess að þakka andstæðingunum fyrir leikinn:

Líður illa Lebron James,
leiksins grillur hálar.
Liggur milli helju og heims,
haldinn kvillum sálar.

Vætutíðin:

Vor á hundavaði fer,
á vætustundum lumar,
svo að grund í gulu er
gegnblaut undir sumar.

Best við metum bleytutíð
ef burt ei fet vill hopa.
Hvað er betra’ en þoka þýð
og þétta netið dropa?

Pólitíkin:

Gjarnan blekkir þingið þig,
þar á hrekk mun örla.
Vantar ekki visku mig,
veröld þekki gjörla.

Lífsins visku luma á,
læst ég giska fróður:
Upp á diskinn ætti’ að fá
eftir fiskiróður.

12.06.18

Með ferðamenn á Flúðum, stoppað í hádegismat:

Áðan fékk á Farmers bístró
fylli mína.
Sést að nú er orðin „ístró“
yfirlína.

13.06.18

Karlakór Hreppamanna skoðaði inntakið og upphafið að Flóaáveitunni við Hvítá. Á þessum slóðum, ofan við Brúnastaði, stíflaðist áin gjarnan fyrrum af ís og jakaburði og flæddi þá yfir landið svo Flóinn varð sem flói. Skurðurinn liggur svo þráðbeinn, væntanlega eitthvað vestur af suðri fyrstu fáa kílómetrana, með stefnu sunnanvert við Ingólfsfjallið. Sverrir Ágústsson leiðsagði um sínar heimaslóðir í vorferð kórsins:

Glöggur fer með gamanmál,
geiflar sig og derrir.
Að burðum vænn og besta sál,
Brúnastaða-Sverrir.

14.06.18

Mikið gekk á í Vestmannaeyjum eftir sveitarstjórnarkosningar. Páli Magnússyni alþingismanni kennt um að íhaldið tapaði meirihlutanum í hreppsnefnd:

Í Eyjum nú suðar í sveiminum,
svart yfir þrónni og geyminum.
Á plani, með pirring í ‘hreiminum’:
„Palli er einn í heiminum“.

Uppnám varð vegna þess að „transari“ átti að leiða Gleðigönguna í Reykjavík:

Feðraveldisþróttur þvarr
um þrep eitt, sunnan heiða.
Glæsilega Gógó Starr
gönguskrúð mun leiða.

Það er engin nýlunda að tvíræðni fylgi Sigríðarnafninu:

Í Fagrahvammi blómlegt ból,
byggðu hjónin ungu
og Indriði smiður sæll með tól
Sigríðar frá Tungu.

16.06.18

Björn Ingi Hrafnsson kom Steikhúsinu Argentínu í þrot. Í sama mund varði Hannes víti frá Messi:

Ekki mikið, margur sér,
að mörlanda sé þokað.
Víða um heim af okkur er
Argentínu lokað.

19.06.18

Viðkoma í Borgarnesi á leið vestur á firði með ferðafólk, og svo rekur bíllinn sig áleiðis:

Brunaði í Borgarnes,
beint í pissustoppið.
Yrki stöku. Æ!!! Á Fés-
ið hún hefur sloppið!

Hraunsnef undir hamravegg,
háreist bæjarstæði.
Héðan næsta legg í legg,
leið um Dali þræði.

Belgingur í Búðardal,
bjart og þurrt og napurt.
Ástand hérna orða skal:
Ekki sýnist dapurt.

Himin strýkur heiðarbrík,
hennar ríkur kraftur.
Við Hólmavík er helgi slík.
Held ég kíki aftur.

20.06.18

Á heimleið frá Heydal í Mjóafirði er komið við í Vatnsfirði:

Þorvaldi varla veitti af
vendi, og hirtingu líka.
Hvort tveggja Vatnsfjarðargoða gaf
gustmikil, Ólöf ríka.

22.06.18

HM í fótbolta stendur yfir:

Nígeríski útherjinn
átti góða spretti.
Boltann rakti, blekkti hinn,
og beint í markið setti.

27.06.18

Spark í mynd er margtuggið,
mál er nú að linni.
Beint við öllum blasir við
að Brasilía vinni.

28.06.18

Enn á ferðinni með túrista:

Á sig broddana binda
og belti með öryggislinda.
Samhæfð og vökul
á Sólheimajökul
sér um vegleysur vinda.

Og leikur um kvöldið:

Náðargjöf er Neymari,
nettur knött að elta
og sá andans sveimari
vill uppúr dögg sér velta.

04.07.18

Á Landsmóti hestamanna:

Eftir stanslaust rok og regn,
já, rosa og drullumak,
þá blessuð sólin braust í gegn
og brosti andartak.

20.07.18

Að ríða sveitir, frjáls um fjöll,
er feikna mikils virði,
þrönga dali, víðan völl,
um veðrið ekkert hirði.

Sjáum víða um kring oss
eldsins raunir harðar
en eg hef lagt á ágætt hross,
annað lítt mig varðar.

23.07.18

Rauneyg, tárvot rósablöð
rauðar brárnar sýna
en himinn grár, með heilsuböð,
heilar áru mína.

25.07.18

Staddur í svokölluðu „Fontana“ á Laugarvatni:

Í gullnu minningaglufunni
geng nú að einni prufunni
að komast á legg:
Ég klifr’ yfir vegg,
fullur, í Gömlu gufunni.

30.07.18

Við Anna María renndum upp í Borgarfjörð dagpart:

Þó að alveg svíki sól
sýnir landið manni
að það á skilið þvílíkt hól.
Um þetta vitnar Glanni.

Tryggir Deildartunguhver
trölla ávöxt mikinn.
Kraumu heimsókn eftir, er
enginn maður svikinn.

31.07.18

Háspekilegt:

Gefur lífið mér svo margt,
mest ef svífa gildi
þau er drífa þor og art
þess er hlífa skyldi.

Von er á fjölgun barnabarna:

Lukku-grér, eg segi satt,
því sifjar eru teitir,
fjölga sér, og gengur glatt,
gleði mér það veitir.

03.08.18

Hver er maðurinn?

Í æskusporum „okkar manns“
og allra seinni ferða
féll á silfur sálar hans,
seint mun fægður verða.

08.08.18

Gengur allt á verri veg,
vonir margra bresta.
Sagan alveg lygileg,
lífið firra mesta.

Gengur allt að vonum vel
og væntingarnar miklar
svo að ekkert torfært tel.
Tinda maður stiklar.

09.08.18

Alheim lofa ekki skalt,
hann oft á hrekkjum lumar:
Úti bjart, og ekkert kalt,
eins og það sé sumar!

Þegar ekki er hægt að kveina yfir rigningu finnur maður eitthvað annað:

Ekki hugnast ástand mér,
ansi hreint er þjáður
því að hitinn orðinn er
alveg nítján gráður.

…

Er Úlfgrímur raknaði’ úr rotinu
í rykugu, dimmasta skotinu,
kom stuna og hósti,
hann stóð upp, með þjósti:
,,Fjandinn að neiti ég flotinu“.

…

Ljómar sólin, læknar mein,
lyftir geði súru.
Blærinn vaggar birkigrein,
bylgjast lök á snúru.

…

Mætti gjarnan minna á
að mör er versta raunin
og kjörþyngd eflaust allir ná
ef ‘ún hækkar launin.

…

Hingað kom með hitann sól,
himnatjöldin fallin.
Höfuð mitt í höndum fól
er hóf að loga skallinn.

14.08.18

Afmælisvísa:

Brosið hefur stundir stytt
og stutt, á nótt sem degi,
löngum verið ljóðið mitt
og ljós á mínum vegi.

29.08.18

Dregnir eru á flot forsætisráðherra, hagfræðingar og seðlabankinn til að segja launafólki að ofurlaunahækkanir elítunnar séu eðlilegar en kröfur þess og hækkanir í komandi kjarasamningalotum verði að vera hógværar og hóflegar því annars fari allt á hliðina. Hafiði heyrt sönginn áður? Verst að þetta gengur alltaf í lýðinn, ef ekki undir eins þá fyrir rest.

Beitt á fullu heilum her
við hentirullu tama.
Um lygabullið öllum er
alveg drullusama.

…

Settur til verka í garðinum:

Grasið sker og grjótið ber,
grunda hér skal pallinn.
Gröf nú er að grafa mér,
griðahlerinn fallinn.

Námsmaður erlendis birti grein um lánaníð LÍN:

Íslenskt lán er algert rán,
óp í gjána bresta-,
æviþján og þjóðarsmán,
þrælaánauð mesta.

05.09.18

Þessar sveiflur þoli vart,
þeim af ég fæ geð rið.
Ástand núna ansi hart,
alltof gott er veðrið.

06.09.18

Gerist amstrið leiðinlegt
og lífsins stakkur þröngur?
Besta ráð við því er þekkt;
það er að fara’ í göngur.

12.09.18

Gjarnan yrki úrvalsljóð,
einnig góðar vísur,
um Fjasið allt svo funi glóð
en fáir dragi ýsur.

13.09.18

Að hausti núna falla fer,
fölnar jarðargróður,
sólríkt þó í september,
sumarauki góður.

14.09.18

Verjendur hinna dæmdu í Guðmundar- og Geirfinnsmálum, sem töluðu tæpitungulaust, voru sagðir hafa verið „myrkir í máli“.

Friðsælt í brandi og báli.
Bómullin gerð er úr stáli.
Sér Geirmundur breytir,
nú Guðfinnur heitir.
Verjendur myrkir í máli.

15.09.18

Eitthvað mikið á sér stað,
árlegt ferli tryggt:
Nær oss sífellt sækir að
svartamyrkrið þykkt.

…

Kemur nú af fjallið féð
feitt, og lafamótt.
Brátt mun allt, að best er séð,
á bensínvélum sótt.

…

Vaknar gömul von, og mér
vex að nýju kraftur.
Sólin blindar, glampar gler,
gott ‘ann rignir aftur.

16.09.18

Kominn er á Kálfstindana hvítur litur.
Höfuðdjásn við hnakka situr,
hárið prýðir stjörnuglitur.

Fögur er á festingunni flóra stjarna.
Úr hnýta vönd ég vildi gjarna,
ver’ um eilífð með þér þarna.

17.09.18

Haldið ekk’ um hádaginn sé hitasvækja!
Haustið gott er heim að sækja,
vill höfðinglega skyldur rækja.

Glöð í bragði greiðir sólin gyllta lokka.
Grund, með sína grænu sokka,
góðan býður af sér þokka.

Blakkur himinn, blíða, kuldi, birta sólar.
Andstæðir og ýktir pólar.
Inn í vetur tíminn rólar.

Lýsingin á fullveldishátíð fína fólksins á Þingvöllum kostaði sitt:

Á Þingvöllum er þrálátlega þok’ og ísing.
Dagsbirtan er daufleg lýsing,
í diskóljósum skærum því syng.

18.09.18

Áslaug Thelma Einarsdóttir var rekin úr starfi hjá Orku náttúrunnar fyrir það að kvarta undan káfi, áreitni og almennum dónaskap yfirmanna gangvart konum:

Eftir mikið „ha og humm“,
hik, og skýrslur þunnar,
margir núna yrkja um
orku náttúrunnar.

Fram kom að heildarkostnaður Þingvallafundarins hafi verið tæpar 87 milljónir – en áætlanir höfðu gert ráð fyrir 45 milljónum. Ekki mátti minna vera fyrir Piu Skærsgaard.

Til veisluborðs af bestu gerð
bjóðum enn að nýju
og teljum glöð fram tvöfalt verð
til að hylla Piu.

Enn fjallað um orkuveitubrottreksturinn. Framkvæmdastjórinn sagði af sér, en hver á að sækja um?

Orku-boltinn braut af sér,
brúnum skeit í töðuna.
Sá yðar sem syndlaus er
sæki nú um stöðuna.

21.09.18

Minnkar gálaust greddustreð,
það granít #meeto kvarnar.
Þá helltist yfir haustið, með
hrútasýningarnar!!

25.09.18

Í sjónvarpinu mínu heyrði ég í gærkvöldi að margskonar samgöngubætur kæmu ekki til greina – nema með veggjöldum. Í morgunkaffinu rifjaði óljúgfróður upp að á kosningafundi í Fjölbrautaskóla Suðurlands hefði núverandi samgönguráðherra, með hnefann á lofti, kallað yfir lýðinn: „Veggjöld verða ekki á minni vakt“!! og hlotið góðar undirtektir áheyrenda.

Á þjóðar vorrar þröngu leið
þyngist sífellt róður
en gatan verður bein og breið
borgi göngumóður.

27.09.18

Hannes Hólmsteinn birti loks „skýrslu“ sína um efnahagshrunið. Þar kom m.a. fram eftirfarandi um Bjarna Benediktsson fjármálaráðherra: „ … „Feldur hans er mjallahvítur eins og þeirra Jóns Sigurðssonar og Hannesar Hafsteins og Ólafs Thors og Bjarna Benediktssonar.““

Kollsteyptu bréfin, korter í hrun,
kappinn Bjarni seldi.
Nú gengur ‘ann um, og mestur víst mun,
í mjallahvítum feldi.

„Framkvæmdastjóri Samtaka atvinnulífsins segir kröfur um 375 þúsund króna lágmarkslaun ekki „í samræmi við raunveruleikann“.“

Á hausinn þjóðin þessi fór
(það er önnur saga).
Af verklýðs launakröfukór
má kláran lærdóm draga.

01.10.18

Kári flýtir, og snýtir sér,
snerrinn, lýtur rúnum.
Dári skrýtinn, ýtinn er,
errinn skýtur brúnum.

11.10.18

Fátt var fjallða meira um í október en Braggamálið; óhóflega framúrkeyrslu við endurbyggingu gamals herbragga og náðhúss við Nauthólsvík. Eyþór Arnalds greip auðvitað „stráið á lofti“ og krafðist ábyrgðar borgarstjóra og afsagnar:

Allt eins og stráið eina
er upp vex á danskri grund,
fokdýrt, sem fréttir greina,
fegrar dags morgunstund.
Á snöggu braggabragði
breyttist í fölt og ljótt,
forlögin fyrir sagði:
ferillinn endar skjótt.

16.10.18

Að nú þrengja þrútin ský,
með þokustreng í hæðum.
Þurr er enginn þráður í
þæfðum engjaklæðum.

Meira af Braggamálinu:

Eftir áreiðanlegum heimildum óljúgfróðs sagnfræðings slæ ég þessu fram:

Það er afleitt, en Bragginn er ekkert spes,
í óráði stjórnmálagarpa.
Parþenonhofið hjá Perikles,
Perlan, Ráðhúsið, Harpa.

Að öðru …

Ljósið besta lýsir mér,
ef lengi ok þarf bera.
Í raunum slíkum rökkrið sker
rafmagnsljósapera.

Sólveig Anna Jónsdóttir formaður Eflingar útskýrði á mannamáli hvað felst í orðum ráðamanna þjóðarinnar um kröfugerðir verkalýðsfélaganna í komandi kjarasamningalotum:

Ef þjóðfélag forsmáir landsins lýð,
í leiknum bara gammar,
þá er það helvítis hrákasmíð,
til háborinnar skammar.

17.10.18

Enn af bragganum:

Braggenn ýter veð öflonöm
og innflötte melgreses vöndörenn.
Þjóðen gengen af göflonöm
en gleymdör er Þingvallaföndörenn.

Já, Þingvallafundurinn fór víst líka vel yfir strikið, þó það sé allt gleymt og grafið. Steingrímur Joð flutti inn „háæruverðugt strá“ úr danska þinginu:

Margt er dýrkeypt Danmörku frá,
sem deilum hefur valdið.
Í sumar flutti inn Steingrímur strá,
stöðugt er því framhaldið.

18.10.18

Bjartsýnisraus á tímum „netlægrar neikvæðni“:

Mjög er þannig málum stillt
að mannsins velti kerra
en fátt er svo með öllu illt
að ekkert finnist verra.

22.10.18

Í hagyrðingahorni á kótelettukvöldi Karlakórs Rangæinga sl. laugardagskvöld var eitt yrkisefnið formaður kórsins, Hermann Árnason, og afrek hans. Lagði þetta m.a. í púkkið:

Um fjöllin síst er gatan greið
þó geti talist lekkert,
Hermann stoltur stjörnu reið,
stöðvar hann víst ekkert.

23.10.18

Morgunvísa

Áfram brunar knörr minn keikur
í kröppu öldusafni.
Ennþá við mig lífið leikur,
land er fyrir stafni.

Síðdegisvísa

Þegar ýfir gaman grátt,
geðið dýfu tekur.
Ástin hrífur andans mátt,
aftur lífið vekur.

Kvöldvísa

Lengir kvöldin, vetrar vá
vagni köldum ekur.
Hengir tjöldin úrug á
alheim, völdin tekur.

24.10.18

Hádegisvísa

Flétturöndin himinhá,
heillar vöndur ljósa.
Sléttuböndin yrkja á,
orðaföndur kjósa.

Önnur síðdegisvísa:

Síðdegis leit sólin oss;
sýndist verð’ að gjalli
er himna- loks fékk konan -koss
og hvítvín út’ á palli.

25.10.18

Bragginn er eilífur og danska melgresið. Og Gunnar Gunnarsson skrifaði Leik að stráum í Danmörku:

Víst er að sjaldan við sjáum
samhengið, þó að við gáum.
Burst eða braggi?
Í blíðunnar vaggi
ljúfur er „Leikur að stráum“.

Kuldalegt er út að litast í dag og kallar á sléttubönd:

Dapur hímir runnur rór,
raunir gríma hylur.
Napur tími, kuldakór
kvæði hrímuð þylur.

26.10.18

Hringhvend sléttubönd, refhverf, í haustmyrkrinu:

Hljóður skari yndi er,
ekki bara þiggur.
Skjóður varinn sómir sér,
sjaldan barinn liggur.

Umhvefismál eru til umræðu þessa dagana, og alla daga, enda framferði mannskepnunnar í náttúrunni ekki til sóma:

Ef stóru nú mænum á myndina
við mígum í uppsprettulindina.
Á heildina litið
úr nál er ei bitið.
Þetta er neðan við þindina.

27.10.18

Ólafur Ragnar sagði frá því í útvavrpsviðtali, með stolt í rómi, að Dorrit væri búin að láta taka sýni úr hundinum Sámi til varðveislu og síðari tíma klónunar:

Stöðugt á Dorrit má stóla.
Vor stórasta hugmyndaskjóla
„pund fyrir pund“.
Plís! Bara hund,
en klónaðu ekki hann Óla!

29.10.18

Listaverki var komið fyrir úti í Tjörninni í Reykjavík. Það var sagt vera „hafpulsa“ til heiðurs Hafmeyjunni frægu í Kaupmannahöfn. Mest minnti það þó á nábleikan mannstittling, og þótti fáum fagurt:

Hún er gefandi, listamannslundin
og í lífinu verðmæt hver stundin.
Með pulsu í Tjörninni,
hversdags í törninni,
andlegur friður er fundinn.

31.10.18

„Ég hef ekki verið og er ekki hlynnt þeirri afstöðu að smætta kerfislægan vanda í einstök siðferðileg álitamál sem eru afleiðing aukinnar einstaklingshyggju og einstaklingsvæðingar stjórnmálanna. Það eru mun langdrægari áhrif sem hljótast af því að breyta kerfinu sjálfu“, sagði Katrín Jakobsdóttir, forsætisráðherra Íslands, aðspurð um afstöðu sína til ríkisstjórnarsamstarfs Vg og Sjálfstæðisflokksins í ljósi fjármálaglæpa fjármálaráðherrans, Bjarna Benediktssonar:

Ef kvelur oss kerfislæg hætta

skal kerfinu breyta, og þvætta

einstaklingsglæpi

með orðhengils’hæpi’

því siðferðið ekki má smætta.

 

03.11.18

Ók starfsfólki (konum) á Dvalarheimilinu Lundi í óvissuferð um Rangárþing. Fyrsti viðkomustaður var Nauthúsagil. Meðan konurnar örkuðu upp í gil með leiðsögumönnum og ég beið eftir hópnum skall á með byl:

Ana í óvissuferð,

úti því sjálfsagt ég verð.

Við Nauthúsagil

norpa í byl.

Glætan að leit verði gerð!

 

Frá Nauthúsagili var ekið í Fljótshlíðina og í skóginn á Tumastöðum. Þar var næsti viðkomustaður, gengið um og höfð nokkur viðdvöl í skógarrjóðri.

Í Tumastaðaskógi trén eru reist og há

og töluvert finnst þar af hágæðalogni.

Og inni á milli trjánna yrkjunum planta má

af alúð, þannig að úr þeim togni.

 

Þennan dag var grimmt auglýstur „Neyðarkall“ björgunarsveitanna, sem hannaður var í nýrri stellingu, í „gömlum stíl“:

Nú get eignast neyðarkallinn,

ný er stellingin.

Ennþá kynja- alger hallinn;

engin kellingin!!

 

12.11.18

Karlakór Hreppamanna var á tónleikaferð um Norðurland um helgina, sungið í Miðgarði á föstudagskvöldið og á Dalvík á laugardag. Við fórum nokkrir kórfélagar með Ármanni Gunnarssyni dýralækni o.fl. að skoða hesthús Dalvíkinga sem er upphaflega loðdýrahús – og auðvitað bauð dýralæknirinn upp á allskyns af gleri á „kaffi“stofunni. Í hrókasamræðum þar gerðust flestir skáldmæltir og köstuðu fram fyrripörtum sem mér var ætlað að botna. Einn var í þessa áttina:

Bersköllóttir bræður tveir
á botni þéttum siiiita.

Botnaði þetta þannig og sendi til upphafsmanns:

Grímur ekki yrkir meir,
angrar hann víst skiiiita.

Annar fyrripartur sem þeir feðgar á Kjóastöðum, Hjalti og Bjarni, ásamt Hjálmi hinum unga voru hvað ákafastir að ota fram, hljóðar svo:

Fuglar eru fleiri hér
en frillurnar í Bankok.

Þetta er augljóslega vandmeðfarið, ekki síst undir áhrifum lyfja dýralæknisins og langtíma afleiðinga þeirra. Það var ekki fyrr en í sjoppunni í Borgarnesi á heimleiðinni sem ég bangaði einhverju saman, horfandi á misgilda kórlimi starfa að mat sínum (ef mat skyldi kalla):

Félagar mínir fengu sér
franskar, bjór og langlok
u.

14.11.18

Sjálftökuliðið á Alþingi lætur ekki að sér hæða:

„Aukum í aðstoðarleðeð“
(alþinge leit efer sveðeð):
„17 hér vantar.
Sjúklingafantar
og örerkjar enn geta beðeð“.

Vinstri grænir halda áfram að styðja fjármálaelítuna við að mergsjúga íslenskan almúga, níðast á öryrkjum og ausa í einkaarðgreiðslur úr sameiginlegum auðlindum þjóðarinnar.

Ef þú hana Kötu kaust
og keyptir alla frasana:
Allt fram streymir endalaust
oní dýpstu vasana.

15.11.18

Jón Gnarr fargaði eftirlíkingu af listaverki eftir götulistamanninn Banksy sem hann hafði fengið að gjöf í borgarstjóratíð sinni, þegar íhaldið ætlaði að hanka hann á því að hafa þegið „ósiðlega“ gjöf sem borgarstjóri. Vg verður trúlega fargað í næstu kosningum:

Viðutan eru og ‘vanksí’
vinstrigræn, já eitthvað ‘kranksí’.
Hver verður ei skrýtinn
síétandi skítinn?
Sömu örlaga bíða og Banksy.

Bjarni Ben. bullar tóma steypu til varnar fjárlagafrumvarpi sínu og heldur því fram að öryrkjar hafi notið kjarabóta umfram alla aðra í samfélaginu, þegar hann sjálfur og þingliðið hafði nýverið þegið launahækkanir sem einar og sér eru hærri en laun margra hópa launamanna í landinu. Stjórnarandstaðan benti á þetta en aflandspésinn sat við sinn keip:

Andstaðan þvælu á borð nú ber
en Bjarni fljótt á kýlin stingur:
„Að yfirleitt verði fólk öryrkjar hér
er óskaplegur misskilningur“.

16.11.18

Þórarinn Eldjárn skrifaði góðan pistil í Skólavörðuna þar sem hann benti á að íslensk börn teldu tryggast að ákalla almættið á ensku, ef þau vildu eiga von um að bænheyrast:

Þegar okkur út á hlið
erfiðleikar beygja
öruggast mun við almættið
‘ómægod’ að segja.

Meira af bulli Bjarna Ben. um kjör öryrkja í umræðum um fjárlagafrumvarið:

Kynnir stoltur fjárlög flott,
en framúr hann vill ekki keyra.
Þó Bjarni hafi það býsna gott
blómstra víst öryrkjar meira.

17.11.18

Það hefur gengið á með strekkingi og gusum í allan dag, reyndar „Queen í öllu“. En við erum svo heppin hjónin að hafa fengið til næturdvalar yngsta barnabarnið, dásamlega stúlku, bráðum tveggja og hálfs árs kraftaverk, svo það er meira en notalegt í kotinu:

Afans brýtur alla skel,
ysja lítil gleður.
Inni nýt ég yndis vel,
úti skítaveður.

18.11.18

Á dimmu og hljóðu vetrarkvöldi:

Víðan himna ganginn gengur,
gamla trimmið streðar.
Síðan dimmur strokinn strengur,
stilltur fimmund neðar.

Smá rímæfingar:

Vinur í raun og vakinn, er
að vonum besti „tindurinn“.
Hrynur í daun og hrakinn, fer
úr honum mesti vindurinn.

19.11.18

Ævintýraþema í limrusmíð:

Dýrið með fráhnepptan frakkann,
en Fríða þá reigð’ aftur hnakkann:
„Já, hvað vilt’ upp á dekk?“
Um jólin þó fékk
perrinn að kíkja í pakkann.

Mjallhvít var góðhjörtuð mey,
mælti víst aldregi: „Nei“!
Er kynnti hann vin sinn
hún sagði við prinsinn:
„Allt er í harðindum hey“!

Laumaðist strax út af leið
lagðist í grasið og beið
þolinmóð virtist
þegar hann birtist
Rauðhetta, úlfinum reið.

20.11.18

Framhald:

Svo greinir frá Hans og frá Grétu
að grimmir í ofninn þau létu.
Þau gát’ana platað.
(Vegna ríms nú er glatað
að Alþingi afnam hér z).

Þyrnirós svaf og hún svaf,
svo bæði missti hún af
Snappi og Tinder.
En á Fjasbók nú mynd er
í kommentum skotin í kaf.

Spurt er: Telst Andrés með öndum?
Þett’ er umdeilt víða í löndum
og milli hópa rís veggur;
Duck eða steggur?
Er Donald brabra í böndum?

Fjaðrafok var út af athugasemdum hjúkrunarfræðinga við mynd og texta í barnabók Birgittu Haukdal, þar sem talað var um hjúkrunarkonu og myndskreytingu af starfsmanni í kjól og með hárkappa:

Kynja viljum fangbrögð forðast
og fellum mál við enskan takt.
„Hjúkka“ nú má ekki orðast.
Ætli „hjúkk-it“ getum sagt?

21.11.18

Meira ævintýraþema:

Það var ólga í Öskubusku
sem æddi um gólfin, með tusku:
„Alveg stein-djöfull-blindir
á staðalímyndir!!!“
hún æpti í morgunsins musku.

Kalla má bévítans bullu
blágráan úlf, sem á fullu
hafði korter í 2
étið kiðlinga 7.
Var þá dasaður orðinn, með drullu.

Stökk hann úr kerlingar klóm
svo klesstist þar ekki við góm.
„Þessi sætabrauðstæknir
verður trúlega læknir“,
sagði refurinn, skjálfandi róm.

Úlfurinn blés og hann blés,
með blóðhlaupin augun og fés.
Þá grísirnir hlógu
uns tveir þeirra dóu.
Já, þessi saga er svolítið spes.

Spjátrungur mikill og spaði,
spinnur upp sögur með hraði
og margar til meins,
öll vitleysan eins!
Kötturinn stígvélaði.

Loks varð henni mjög á í messunni,
mistök, við fjallið, hjá skessunni!
Hún átti krakka með hor
og kraftmikinn bor
EN LOFTIÐ VAR LEKIÐ AF PRESSUNNI!!!

24.11.18

Við erum ótrúlega gæfusöm stórfjölskylda. Barnalánið er ekki einleikið og í dag fékk nýjasti fjölskyldumeðlimurinn nafnið sitt; Vaka, Freyju- og Bjarnadóttir á Þóroddsstöðum.

Lífið, elsku litla smá,
leiki þér í höndum
og skip þitt víðan sigli sjá
seglum öllum þöndum.

26.11.18

Gott nú ekki Grímur fær,
grímur renna á hann tvær.

27.11.18

Forsætisráðherra taldi ekki ástæðu til að bregðast við Klausturdónum með afsagnarkröfu því slík væri íslensk stjórnmálamenning:

Brosmild kattarþvottinn þvær,
þjófagengisfylgdarmær.

29.11.8

Heiladauðir drekk’ einn pott,
svo dáldið á þá fellur.
Samt er drullan soldið ‘hot’
sem að frá þeim vellur.

Vatnsheldur smekkur og svunta,
og samfella nauðsynleg er.
Á þingi er kolbrjáluð kunta
og karlpunga slefandi her.

Þá góðu drengi ég dæma ei vil,
dauft er í þinginu, kvenfólk í röðum,
svo dáindismenn þurfa’ að drekka sig til
fyrir dýrindsveislu á Bessastöðum.

Af einlægni opnaði sig:
„Það allra versta við þig
er hve þú ert góður
og óljúgfróður!!
Sko, ég er að míga í mig“.

30.11.18

Guðmundur í Brim var í sjónvarpsviðtali:

Glaður við góðverkið dó
er til Guðmundar arðgreiðslur dró
eins og ofalinn kálfur,
en átti sig sjálfur.
Fagur fiskur í sjó.

01.12.18

Fyrsti des. er fagur runninn,

fögnum stolt við þjóðarbrunninn.

Þó fullveldis við fengjum grunninn

fyrir hundrað árum

lokasigur ei er unninn.

Þó að eigin flaggi fána,

fóstri heita afreksþrána,

þá efstu þarf hún yfir rána,

ófleyg þjóð í sárum:

Staðfesta nýju stjórnarskrána!

 

03.12.18

Oft um dimman desember
drungi vex í hjörtum
ef kynjavera krímug fer
á kreik í skotum svörtum
en ekki við á eyju hér
yfir neinu kvörtum
því Venus hátt á himni er
og heilsar geisla björtum.

…

Viðkvæm mál ef orða á
svo ei af hljótist verra
Gunnar Bragi glansar þá
sem góður sendiherra.

04.12.18

Flugabeitt er frostsins kló,
fálmar mér um kinnar
svo mér verður um og ó.

05.12.18

Sólveig Anna var kölluð vanstillt, galin og vitfirrt vegna kröfugerðar Eflingar fyrir láglaunakonur:

„Vanstillt, galin vitfiirrt“;
valdakarlarit birt.
Þögul ekki sit snyrt,
svara öllum hnityrt.

Ekki hafði Katrín kjark
að kalla þá réttu nafni
en Lilja setti magnað mark,
urðaði margan auman svark
í ofbeldismannasafni.

12.12.18

Ríkisstjórniun svæfði í nefnd tillögu um afnám „krónu á móti krónu skerðinga á örorkubætur og ellilífeyri:

Loforð svikin, engin efnd,
allt er hér í plati.
Svo er málið svæft í nefnd
samkvæmt stjórnar mati.

Nýtt sér hafa Vg völd,
verkin tala mikið.
Spánný veg- og veiðigjöld
og veika fólkið svikið.

Framsókn hefur fund í lagt
og formaðurinn sagt
um veggjöld orð með allri makt:
„Ekk’ á minni vakt“!!!

13.12.18

Spakur liggur, spyrtur fastur,
á spena sinnar póli tíkur.
Sannleik hver er sárreiðastur
ef sést í rifnar eigin flíkur.

…

Sjá má nú Sjálfstæðisflokk
snúandi framsóknarrokk
í vinstri grænum,
hlýðnum og vænum.
Helvítis fokking fokk!

23.12.18

Jólakveðja 2018

Ósköp vesæl vaknar sól,

varla lyftir brúnum.

Niðurlút, og nyrst við pól

norpar, mörkuð rúnum.

 

Og dagur eitthvað dundar sér,

en dregur stöðugt ýsur.

Í svefnrofum á fleti fer

með fornar rökkurvísur.

 

Þá birtan heims á hjara dvín

er huggun landsins börnum

að máninn hátt á himni skín

með höfuðkrans úr stjörnum.

 

Þar geislar bregða létt á leik,

því ljóst að ei er köfnuð

trúin, þó að von sé veik,

á visku, frið og jöfnuð.

 

Mín ósk er sú, það eitt er víst,

enn þó bregðist skjólin,

að fái kærleikslogi lýst,

og ljómi heims um bólin.

 

28.12.18

Kaupi sínu kveikir í
kverúlantaflokkur
svo rakettum, með ryk og blý,
rignir nið’rá okkur.

31.12.18

Datt nú allt í dúnalogn,
dátt hlær sól á himni.

Og botnið svo þetta, ef þið getið!!

Að tímamótum troðum stig,
tímans opið sárið,
þá er best að þróa sig
og þakka liðna árið.

 

Lýðræðið hér laga skal,

enn logar frelsisþráin.

Góð næring í þann nestismal

er nýja stjórnarskráin.

 

Lýðræðið er heldur heft,

hækka þyrfti ráin.

Bíður nota, negld og skeft,

nýja stjórnarskráin.

 

Er stýrið brýtur stjórnarlið,

stefnan út í bláinn

réttir nökkva að nýju við

nýja stjórnarskráin.

 

Ef þjóð í bölmóð byltir sér,

bros á vörum dáin,

náðarmeðal nýtast er

nýja stjórnarskráin.

 

Stöðugt milli þrætuþings

og þjóðar, breikkum gjána

en náttum innan náins hrings

með nýju stjórnarskrána.

 

 

Úr dagbókinni árið 2017. Safnið telur 314 vísur.

08.01.17

Bjarni ben í sjónvarpsviðtali:

Bjarni lyga styðst við staf,
streyma af hans vörum
furðu mikil ókjör af
ónákvæmum svörum.

15.01.17

Daglegt brauð hin dimma hlið,
drungaleg og blaut þján.
Með sömu tuggu tekur við
tvöþúsund og sautján.

Sundlaugarverðir á Akranesi vísuðu berbrjósta konu upp úr lauginni. Netið logaði:

Kona fer, um brjóstin ber,
í baðlaug á Akranesi.
Nei, sko! Er að nudda sér
um Netið, hver lúsablesi?

20.01.17

Bóndadagsveislan:

Sviðin upp úr vatni veidd,
veislu bíður maginn,
og þorramungát mild fram reidd
mér á bóndadaginn.

21.01.17

Ingi Björn Guðnason, Selfyssingur búsettur á Ísafirði, óskaði eftir limru:

Svo Inga Björns efli nú hag
ég ætla að stunda mitt fag.
Limru því yrki
og anda hans styrki.
Það er kjöldráttar dagur í dag.

25.01.17

Þarfnast þessi frekari skýringar?

Ofhitni kerfið um kring
er kúl, svona annað slagið
að passa að pæla einn hring
um Panamasamkomulagið.

26.01.17

Á leið á BETT kennslutæknisýninguna í London:

Sem Garðar hólmann, fús að flýj’ ‘ann
því framtíð svört þar tekur við.
Nú um borð í Norwegian,
nú flýg inn í sólskinið.

Hugleiðing:

Gustur vatnið gárar.
Geisli vekur blóm.
Kona verkin klárar,
karl í slettir góm.
Sögur aldrei sárar
ef sagðar einum róm.
En þegar illa árar
allir fá sinn dóm.

30.01.17

Það var alveg yfirgengileg mannmergðin í London. Ófært um Chinatown vegna ~mannfararflóða“:

Sem móða um strætin mannahjörð,
myrkeyg í straumsins þunga,
myljandi niður móður jörð
og mengandi hennar lunga.

31.01.17

Kosningafréttir að vestan:

Nú dámar mér! Það dreymdi að hann Dónald greyið
skammtaði’ á garðann, skraufþurrt vegið,
en skeit svo bæði og meig í heyið!

Trump, því miður, sýður seið
svo ei griðum lúti.
Þannig ryður þrautum leið,
því er friður úti.

„Kerfisbundin skattsvik með blessun stjórnvalda“ er fyrirsögn dagsins í Fréttatímanum:

Blessaður stóreignabokkinn
með bönd sín um stjórnmálarokkinn.
Spillingin lifi!
Landsmenn það skrifi
á íhald og framsóknarflokkinn.

1.02.17

Áframhald að westan:

Hafinn þar westra nú er nýr
neytendavalsútdráttur
í beinni. Mjög í roði rýr
raunveruleikaþáttur.

Trúðurinn opinberar sig:

„I know that they like it a lot,
the ladies, so I give it a shot
and grab them by pussy.
Then I grab me some sushi.
Now, see all the power I’ve got!“

Í andliti karlinn er krumpinn,
í kerskni því oft líkt við rumpinn
á óþarfanauti
í flagi. Með tauti
verður þá hvekktur og hvumpinn.

Þar um segja mætti margt,
mörk velsæmis teygja.
Finnst mér þetta fjandi hart,
fer samt best að þegja.

6.02.17

Jón Viðar drullar yfir sjónvarpsþættina Fanga:

Í góðu lagi leikurinn
en lokaþáttinn best við grisjum.
Hann endar svona, maður minn,
í melódramatískum klisjum!

7.02.17

Stjórnmálamenningin:

Með himinskautum hátt nú fer
og hæfileikar dafna.
Boðar í málum beiti sér
best, sem kjósendur hafna.

8.02.17

Vetrarveðrið:

Sunnanátt af austri hrín,
í andlitsdráttum greinir
að þegar hátt í kofa hvín
Kári mátt sinn reynir.

Eys úr koppum og kirnum
og klessir þessu, svo firnum
sætir, á glugga.
Nú glymur við skrugga
með rafhlöðnum, glóandi glyrnum.

10.02.17

Skýringar óþarfar:

Vetrarloppan vöndur kropps,
vorið toppar stundir.
Eg þá hoppa utan stopps
út um koppagrundir.

11.02.17

Muni vakir, en máls hef brest,
mest til sakar gefið.
Meitluð staka megnar best
mér að taka skrefið.

Hvað hægrimaður var þetta aftur …?

Stýrði rændri skútu á sker,
af skjánum mændi þjáður.
Hyglir frændum, alveg er
útvegsbændum háður.

Að öðru:

Hvenær svanasönginn hér
syng, það plan er falið.
Af gömlum vana á fætur fer
við fyrsta hanagalið.

13.02.17

Hádegismatur á Litlahrauni:

Himneskan fáum hádegismat
sem hljóðir á við kjömsum.
Hrekk upp! Einn, og seinastur sat
yfir soðinni ýsu, með hömsum.

Bullið:

Nú var hann Bubbi að byrja,
beljandi falskur, að kyrja
Bíbí og blaka.
Öll borgin mun vaka.
Ekki er aþþí að spyrja.

Nú er hann Bubbi að byggja,
að býsna mörgu’ er að hyggja.
Vinnuharður, en natinn,
og eftir hádegismatinn
finnst ljúft milli hluta að liggja.

Það var aldeilis kjaftur á kellunni
og karlgreyið varð fyrir dellunni
eins og romm út á skyr.
Svo rauk hann á dyr
er náði hún fjórtándu fellunni.

14.02.17

Valentínusardagur:

Ef konan blómvönd krefst að fá
og kominn ert með það í mínus
er helst að siga hundum á
helvítið ‘ann Valentínus.

Limrubullið:

Það er hálftómt í helvítis glasinu
og hundaskítur í grasinu
hjá Guðmundi ríka
sem reynir víst líka
að lifa á borgarabrasinu.

15.02.17

Íhaldið einkavæðir allt fyrir gróðavinina:

Ekkert nú ætla að drolla
og enn síður leggja þeir bolla
því einka skal væða
fyrir vini að græða
en við borgum vegatolla.

Dagleg nautn:

Það er fínt að fleygja sér
fyrir innan gluggann.
Um augnlok siglir, sýnist mér,
sama gamla duggan.

19.02.17

Blessaðar konurnar:

Í heiminn körlum koma þær,
þeim kenna sig að fóta.
Við þeim lukkan ljúfast hlær
er lífs með konu njóta.

Gamli enn að járna sjálfur:

Gömlum verður um og ó,
ástand mjög að kárna.
Með harðsperrur í hupp og þjó
og höndum, af að járna.

22.02.17

Forsetinn ver ekki hrifinn af ananas á pizzur:

Á Bessastöðum er ananas
ekki á pizzuréttunum.
Hinum megin er grænna gras.
Gúrkutíð í fréttunum.

Birgir Ármannsson, einhver glaðbeittasti þingmaður Íslandssögunnar, gagnrýnir stjórnarandstöðuna fyrir skort á gleði: „Einhver kolvitlausasta fýlubomba sem ég hef séð“, segir fýlusvipur aldarinnar:

Birgir skilið ekki á
óþefsbombuvosið.
Nú er ei með hýrri há,
horfið geislabrosið.

Anna María prjónar litfagra og góða vettlinga:

Á prjónunum leikur með liti,
listfengi mikið.
Góður á höndunum hiti,
handbragð ei svikið.

24.02.17

Svona var veðrið þennan daginn:

Vetrar nú er veður gott,
vinds með kúli hressu.
Fróðir trúa’ að verði vott
-og varla snúa þessu.

… og íhaldsstuttbuxnadúllurnar halda áfram að streða:

Labbakútar lúðir
mót lýði krit reisa
því brennivín í búðir
er bölvuð vit leysa.

26.02.17

Ungur maður fórst í snjóflóði í Esju:

Snjókorn eru ekki neitt,
ofan koma smá.
En þegar safnast öll í eitt
ógnarkrafta fá.

28.02.17

Alltaf er tími til að bulla:

Ef að skal til einhvers meta
úr sér gengið vaskafat,
ó, hve væri gott að geta
geymt þar úldinn dósamat.

Ekki má lengur tala tæpitungulaust um þetta:

Skrauthvörfin núna skemmta um of,
skrýtinn við þind finn seiðing,
því að nú kallað er þungunarrof
það sem hét fóstureyðing.

Karlakórsæfing getur mörgu bjargað:

Svart er núna komið kvöld,
kyrrð um Árnesþing,
en andinn brennur, að því völd
er ágæt kóræfing.

Dagur að kveldi kominn:

Brátt nú fer að bæla mig,
bíða morgunverkin:
Upp að rífa aftur sig
eða sækja klerkinn.

1.03.17:

Vesaldómur:

Járnað góðan hef ég hest,
Hrímni, trausta klettinn.
Í skjólin þó er fokið flest,
fór ei skeifnasprettinn.

Liðinn dagur, langar til
að leggjast niður flatur.
Þessa eymd ég ekki skil,
orðinn haugamatur.

3.03.17

Úr rætist vesaldómnum:

Á föstudögum finn mig best,
frjór í hug og glettinn.
Í fínu veðri, fyrir rest,
fór ég skeifnasprettinn.

8.03.17

Bölvað íhaldið vill einkaskattleggja almenning en hlífa ofurríkum auðlindajöfrum:

Flest viljum við akfæra vegi,
um víðáttur, dali og sveigi.
Það vel þess er virði
og veggjöld ei byrði
þó borga úr borginni eigi.

Limrubull:

Hjá Lúlla var ljóður á ráði
að löngunina af honum bráði
í félagsskap kvenna
og ei honum að kenna
hve Þjóðhildur ákaft hann þráði.

Systur hans Dags eru dökkar
í dúndrandi yfirvigt, klökkar
af innbyrgðri mildi
sem enginn þó skildi.
Þetta fordómasamfélag sökkar.

Stundum hangi heima
um helgar, læt mig dreyma
Kvasis um blóð,
svo Braga í slóð
einn um nótt ég sveima.

17.03.17

Limrubull:

Það var dansað og drukkið á Hóli,
meðan dragspilið þandi hann Óli,
úr söngbókum lunginn
til morguns var sunginn,
í pásunum púaður njóli.

18.03.17

Veðrið á Íslandi fylgir sjaldan árstíðum:

Eftir vorblíðu’ í allan vetur,
sem vanann úr skorðum setur,
kemur vetur í vor
með vesöld og hor
svo ég þarf að búa mig betur.

28.03.17

Sunna Rannveig Davíðsdóttir vann „gríðarlega stóran sigur með því að lúskra illilega á annarri konu:

Andann rétta um ég bið,
og með dæmum kenni;
„falleg högg“ í andlitið
svo eftir sjái’ á henni.

Eins og „gengið hafi á hurð“
af heiftúð nauðug sorðin,
á vinstra auga með vænan skurð
og vönkuð, sýnist orðin.

Góða finn hér fyrirmynd,
sem fjölgar bótaþegum:
Með hnjánum beinir í hennar þind
höggum svakalegum.

Grið og miskunn gefðu ei,
í gólfi lent, í kröggum,
skalt klára þetta kvenmannsgrey
af krafti, þungum höggum.

Fór í níundu aðgerð ein,
sem ansi gott má telja,
og þrjátíu líkams brotin bein
er býsna mikil elja.

Selfossbrúna Ölfusár
undir krakkar steðja.
Hver öðrum þar veitir svöðusár
er sjálfsagt um að veðja.

Hæðum afreksíþrótt nær;
ef annan hittir: berð‘ann!
Lífsundirbúning æskan fær,
aðdáunarverðan.

HB Grandi ætlar að loka öllu draslinu á Akranesi. Fjöldi fólks lendir á vergangi. Eitthvað meira um það að segja?

Milljörðunum mokað úr
mar hjá HB Granda.
Á því verður örfár múr-
aður. Sér til handa
úr auðlindinni, í aflandstúr,
óhóf kann að blanda.
Mikið er ég orðinn súr
yfir þessum fjanda.
Íhaldið mun alltaf búr-
anum þétt hjá standa.
Á meðan fær sér landinn lúr.
Það leysir allan vanda.

29.03.17

Blessaður veslingurinn Sigmundur Davíð vogar sér ekki að greina frá hverjum hann var í samskiptum við þarna áður en upp komst um svikamylluna þeirra hjóna:

Kettir heitan kringum graut
klókir jafnan læðast
en fer af krafti um flagið naut
og fljótt er því að mæðast.

Blikar auga botnfrosið,
bera margir grímu.
Þennan sannleik þekkjum við,
því má hefja rímu.

Það er að vogunarsjóða sið
og Sikileyja „Dona“
að segja eitthvað einhvern við
einhvernveginn svona:

„Kannski ef á einhvern hátt
eitthvað sniðugt gerum
úr býtum óðar, allt í sátt,
ofurfeitt við berum.

Lágum rómi, í laumi, bið
að leysum þannig málin
að opnist gátt á aflands hlið
svo innum komist sálin“.

Allt er talað undir rós,
ekkert hægt að sanna.
Nú barnaskapur birtist ljós
bláeygra þing-manna.

Þeir elta mann um veröld vítt
og velgjörð sinni lofa.
Í hótelsvítum er á mig ýtt
og í bjálkakofa.

Allt mitt verk ég vann til góðs,
nú vitar allir loga,
en frá að greina er æði óðs,
ekki mér það voga.

30.03.17

Rörsýn
Innblásið af Landsýn, eftir Björnstjerne Björnson. Syngist af innlifun við lag Edvards Griegs:

Ólafur tiginn Ólafsson
ók um víðan Borgarfjörð.
Stýrði til eigin erfðaríkis,
átti þar dýra jörð.
Stórbrotinn stafn sást rísa.
Í Stafholtstungunum ei í kot skal vísa.

Ólafur tiginn Ólafsson
ekki föðurtúni bast.
Settist hann að þar suð’r á melum
svona hið fyrsta kast.
Í athafnaskáldsins anda
allt hann kannaði; banka leit þar standa.

Ólafur tiginn Ólafsson
átti Hverfisgötuhöll.
Musterið gaf af mildi framsókn,
með fylgdu gæði öll.
Rausnin í reyk þó vaðin,
ríkisbanka hann fékk að kaupa’ í staðinn.

Nálgaðist mark, við Merkel-lýð
mælti nokkur valin orð.
Til ísalands stolnum flaug á fjöðrum,
falsið þar lagði’ á borð.
Enginn það athugaði,
Óli mælti þá, seðla í baði:

„Ríkidæmi hef ég hlotið
helling líka undan skotið.
Ég er hrifinn, hjartað bærist
hugur minn á þessu nærist.
Verður öll mín gjörð að gulli,
gapa fífl við lygabulli.
Sál mín grá af gróðahyggju,
gengur út af Kvíabryggju“.

Ólafs dæmum, allar tíðir,
allir fylgi jarðarlýðir:
„Ég er hrifinn, hjartað bærist
hugur minn á þessu nærist.
Verður öll mín gjörð að gulli,
gapa fífl við lygabulli.
Sál mín grá af gróðahyggju
gengur út af Kvíabryggju.

Gullið bræð! Beint í æð!“

1.04.17

Í rútuferð. Við hraðabraut í Garðabæ blasir við ónýtt drasl sem er himnasending í bleytutíðinni:

Fyrst jörðu blæðir, sem blautum svamp,
og blási vel um sveitirnar
er blessun mín að combicamp
komi nú í leitirnar.

Og meira úr sömu ferð:

Lífið, það er þrautaskrafl
og þó oft vitum svarið,
yfir svona ógnar skafl
ekki verður farið.

9.04.17

„Brennivín í búðir“ syngja íhaldsbörnin. Í Amríku er það svona:

Til sölu byssur og brennivín
í búðinni við hornið.
Af fægðu hlaupi frelsið skín
í flöskuglampa lýðholl sýn.
Fyllir mælinn kornið?

14.04.17

Páskar framundan:

Nú býðst okkur nöpur páskanorðankæla.

Hita nær ei mælir mæla.

 

Dáfríð geislum dreifir föstudaginn langa.

Sól til viðar seint mun ganga.

 

Um yfirráðin átök milli íss og bríma.
Í framlengingu fer sú glíma.

 

Ríkisstjórnin svíkur öll loforð og „boðar fimm ára fjármálaáætlun sem gengur í berhögg við fyrri yfirlýsingar um endurreisn heilbrigðiskerfis og sókn í menntamálum“, skrifar Torfi Tulinius:

Ræningjaflokkar um Frón
fara sem veiðislyng ljón.
Stjórnin þá styður
og stelur, því miður.
Þýfið er þjóðfélagstjón.

15.04.17

Apríl er ekki alslæmur, alltaf. En stutt í kuldann:

Bylgjast nú sængur á snúru.
Sviðið með vorlegri flúru.
Himinfley siglir.
En svalinn sig ygglir:
,,Bragða skal svörður á súru!“

16.04.17

Páskavísur:

Mannkyn ráfar myrkri í,
við morð og stríð og háska.
Getum við eitthvað gert í því?
Gleðilega páska.

Sól í heiði situr vær,
sína greiðir lokka.
Okkur leiðir yndiskær,
yfir breiðir þokka.

19.04.17

Birti tvær myndir á Fjasbók af okkur hjónum í tilefni 34 ára sambandstímamóta, aðra frá upphafinu og hina úr nútímanum, með þeim orðum að frúin hefði „hangið með mér allar götur síðan“. Stína í Austurhlíð taldi ástæðuna augljósa; engin alvöru kona stæðist töfra hagmælskunnar:

Að sönnu er það ekkert grín,

á því jafnan græði

að silkitróðu töfra mín

tíðu ástarkvæði.

 

20.04.17

Í nestið kveða kann ég lítt,
klaufa meðal talinn.
Myndi héðan fara frítt
ef fyllti téðan malinn.

Berleggjaðar
í bandaskóm,
ungur meyjarbarmur
brumar.

Sólgleraugun
setja upp
í gulum hlýrabolum
gumar.

Skríður þykkur
skýjabakki,
á löngum, dimmum éljum
lumar.

Það er komið
sumar.

03.05.17

Sýnd var í sjónvarpi heimildamynd um baráttu Skagfirðinga gegn háspennulínu þvert yfir blómlegar sveitir:

Laxárstíflusprengja springur!
Þá sparði hvorki hug né mund,
því eitt sinn þótti Þingeyingur
þrautgóður á raunastund.

Virðist þar nú önnur öldin,
alveg kokgleypt foldarspjöll.
En vopnin brýna, skekja skjöldinn,
Skagafjarðardalatröll.

Breska krúnan fer fram á 1,5 milljóna evra skaðabætur, vegna brjóstamynda af hertogaynjunni af Cambridge.
Myndirnar settu sálarlíf bresku þjóðarinnar á hliðina. Það voru þó ekki brjóstamyndirnar sem fóru verst í bresku þjóðina:

Ekkert milli mála fer,
mjög er fríð um barminn.
En prinsinn ekki á brjóstin ber,
bara endaþarminn.

Sveitarstjórn Flóahrepps ákvað að láta skólastjórann fjúka. Í fréttum birtist sftirfarandi klausa: „…Á fundi fræðslunefndar og sveitarstjórnar í morgun var einnig rætt um velferð nemenda og ábyrgð fullorðinna á umræðunni um skólann þeirra.“

Flóamannafórnarlund
er fyrir Kampholtsmóra
sem ræður þeim að rétt sé stund
að reka skólastjóra.

Vigdís nokkur, margfræg af endemum, tjáði sig, eftir nokkurt hlé, um ágæti mestu afturhaldsklíkunnar í Framsóknarflokknum:

Vigdís í kjaftinum kræf.
Guðfinnu gefur hún five
og Simma og Braga!!!
Ja, svei alla daga!!!
‘Bat out of hell’ is alive!!!

Að öðru:

Mikið um, í margri sveit,
móa, urð og klungur.
Af ferðum mínum verst þó veit
að vaða illar tungur.

04.05.17

Núna er í frjálsu falli
ferleg ríkisstjórn.
Refskák leið með lygabralli;
leikin Óttarsfórn.

09.05.17

Stjórnardáða er dýrð um of,
drýpur smjör af henni.
Um hana ætti’ að yrkja lof,
ekki því samt nenni.

Nú er úrið orðið 10,
eg því stúrinn fer að h8.
Senn þó dúra, sæll að 9,
síðan kúri jeg til 8.

Málmar og gler að ganga 12,
nú gott er sér að halla.
Tálmar mér, og treð því gólf,
svo tæpur er ég varla.

10.05.17

„Hvergi er notalegra að vinna að trúboðinu um hinn vonda ríkisrekstur, yfirburði einkaframtaksins og kosti einkavæðingar, … en í öruggu skjóli sem opinber starfsmaður…“ skrifar Steingrímur í blaðagrein í Fréttablaðinu:

Háborðinu hrynur af
hratið eftir svolana.
Háskólinn alveg helling gaf,
Hannes tínir molana.

11.05.17

Sláttur hófst seinna þetta vorið en stundum áður:

Karlinn fjandi aumur er,
allur þorrinn máttur.
Bletturinn í órækt fer,
ekki hafinn sláttur.

16.05.17

Það var skammt til þess skylli á þoka
svo Skammólfur ákvað að doka
uns lítið var ljós.
Það var draumur í dós.
En kamrinum láðist að loka.

20.05.17

Ef ég gæti óskað mér
alls í svangan maga
fengi ég bæði fisk og smér
flesta vikudaga.

Af flokksþingi Framsóknar:

Helst af fundi framsóknar
að flokksmenn allir mættu þar,
SIngi af sér svikin bar
en Simmi kraup við gráturnar.

Ennþá framsókn eitthvað mun víst lafa,
innan flokks er tæpast neinn í vafa.
Og þar er enginn af því neitt að skafa:
„Allir vildu Lilju kveðið hafa“.

Af vorverkum:

Núna margt í moldu fer,
mykja og hrossaskítur.
Húskarl víða á hóla ber,
höfði á meðan lýtur.

Lyktin er í loftinu,

leggur fyrir vitin,

fjandi mikið finn ég því

að fellur í mér nytin.

 

Sonnetta

Út um gluggann sé ég sólarlag,
þar silfur togast inn í gullinn loga.
Þangað ætti enginn sér að voga
sem ætlar sér að líta nýjan dag.

Á vesturhimni varla sé nú roða,
veit ég þó í austri skýin bleik.
Röðull, er það háð í hráskinnsleik?
Hefur þú mér stefnt í sálarvoða?

Það mun á efsta degi duga skammt
að dvelja við sinn skitna æviharm
og brjóta heilann, biturt ævikvöld.

Á landi voru kvað þó kveða rammt
að hversdagstrú á hulinn verndararm.
Núna Kostkó upp er runnin öld.

24.05.17

Jeg er alveg æðislega sáttur
eftir hlýja næturgróðrarskúr
og engin heimsins ógn, né dularmáttur
á þess kost að leggja mig í súr.

Ljúf er gangan lífs á veg,
leiðir fátt sé teppa
og hrossum mínum ætla eg
út á grös að sleppa.

Ljúf er gangan lífs um veg,
létt í fangið gola,
gróðurangan yndisleg,
úðinn vang að skola.

Núna þarf ég nokkur orð að mæla!
Neita þó að sé með minnstu stæla!
Þarf samt fyrst, þið afsakið, að æla.
(Í andskotanum, hvað er ég að pæla?)

Fékk margar góðar afmæliskveðjur á Fjasbók:

Hjartað nú orðið meirt og milt,
muna kenni glóðar.
Það er mér bæði þjált og skylt
að þakka kveðjur góðar.

25.05.17

Enginn bjór og ekkert skraut,
enginn kökubakstur.
Afmælisdagsins dýrðar naut,
í draumi, við rútuakstur.

…

Ef að sé og ef að skyldi
einhversstaðar náð og mildi,
kannski þá Sigmundur samtök stofni
svo að framsókn um herðar klofni.

…

Nú má aftur neyta brauðs,
njóta brauðmolanna.
Heims því fæ í hléi auðs
hlýju eina sanna.

29.05.17

Vísindaferð Fjölbrautaskóla Suðurlands til Valencia og Alcoy á Spáni. Útsýn úr rútunni á leið til Alcoy:

Á ferð um hrjóstrug héruð Spánar,
hreyfir ekki vind.
Loft af reykjarbólstrum blánar,
bölvuð hryggðarmynd.

Skólaheimsókn í Alcoy. Eftir hringferð um skólann var boðið til hádegisverðar:

Víst þarf sýna, í vísindaferð,
vinnuaga harðan.
Svo rennur hjörðin, alls riktis verð,
og raðar sér á garðann.

Í einni kennslustofunni stóð beinagrind úti í horni, með grænan stráhatt á kúpu:

Í aldanna rás hefur vitið vægt,
það vakir með kynslóðaarfi,
svo kennaraliðið er lítilþægt
og lengi endist í starfi.

Svo var skólastarfið kynnt í fyrirlestrarsal:

Hjörðin í munúð mestri,
og á meðvitundarrófi,
á fróðlegum fyrirlestri
með faglegu glærusjóvi.

30.05.17

Það rignir víðar en á Íslandi:

Það er grenjandi úrhellis gróðrartíð,
grámóskan ekkert að digna.
Rólegur heima á herbergi bíð.
Hann hættir um síðir að rigna.

Dómsmálaráðherrann hljóp frá tillögu hæfisnefndar til að koma „réttum aðilum“ í nýstofnaðan Landsrétt:

Við því alþjóð aldrei bjóst
að eyddi skítablettinum.
Nú er orðið alveg ljóst
að hún spillir réttinum.

02.07.17

Skólaheimsóknum og vinnuferð að ljúka og þá tekur við vikulangt frí, sem nýtt er svona:

Nú er þetta nokkuð gott,
nú má drekka ‘lunch’.
Og það er ljóst ég þæði dott
eftir þriggja tíma struns.

03.06.17

Af biturri reynslu fyrri ára reyndi ég að tryggja mig með þí að vefja tær með íþróttalímbandi:

Nú er framtíð nokkuð skær,
njóta mun þess lengi
að ég hafði teipað tær
túrinn áður gengi.

04.06.17

Í Alicante lá margur dallurinn, ekki af vanefnum smíðaður, við bryggju:

Hér er brakandi þurrkur, hádegishlé,
í höfn allir einþóftudallarnir.
Það er ládauður sjór og lítið að ske,
lagstir að, grásleppukallarnir.

…

Að liggja í sólbaði svolitla stund
og sofa, ei talið er galið.
Ef í logunum kærulaus lengirðu blund,
löngum þó galið er talið.

…

Næturhimin skekja skruggur,
skýin bólstrar rafurmagns.
Í brjósti mínu enginn uggur,
öll þau virkjum brátt til gagns.

05.06.17

Lífið á sólarströnd:

Frá morgunmat svaf undir sólu
í sandinum gyllta með ströndum.
Síðdegis gladdist við gjólu,
glansandi, allur í röndum.

…

Gleðiefnin gefast skjótt,
gott er hvað með öðru,
gyllinæð og líkþorn ljótt
ef líka á tær færð blöðru.

…

Hvað er nú betra en kyrrð og ró
undir kræklóttu pálmatré?
Kvöldsólin gyllti, til hvíldar sig bjó,
en hver ætli drottningin sé?

06.06.17

Rán að löndum lyftir sér,
ljómar ströndin fögur.
Þræða böndin bylgjur hér,
báru föndra kögur.

07.06.17

Upp á höfðann árdegis,
Önnu lítið tafði!
Svo í búðir síðdegis.
Sigur mikinn hafði.

What the hell! I went to mall,
don’t want to tell about it!
Like a kelling, first to fall!
Found there helling? Doubt it.

08.06.17

Rómantíkin ríður mér á slig
er reyni’ að taka hana’ á næsta stig.
Ég er latur og leiður,
ljótur og breiður
en Anna er alltaf söm við sig.

09.06.17

Nú líður senn að lokum Spánardvalar,
ljúfir dagar enda gjarnan skjótt.
Þó miður dagur sé á mörkum kvalar
mun ég þar um ekkert segja ljótt.
Og það er annað hljóðið, þegar konan talar,
hún þráir hitamollu dag og nótt.

Vigdís er eins árs í dag:

Liðið núna eitt er ár,
ævin varla hafin.
Bæði gefið bros og tár,
blíðu og kærleik vafin.
Lýsa upp heiminn ljósar brár,
ei lítið montinn afinn.

Vinna munt þú marga dáð,
málin stöðugt ræðir.
Yndi hefur um þig stráð,
ömmuhjörtun bræðir.
Um fingur þér, sem fínan þráð,
foreldrana þræðir.

Óskrifað er æviblað,
enn þarf vernda haginn
svo dembir þér ekki á dýpsta vað,
af dæmum lærist aginn.
Vigdís, þú töltir tign af stað!
Til hamingju með daginn!

14.06.17

Ákvörðun ríkislögreglustjóra um „aukinn sýnileika vopnaðra lögreglumanna á fjölmennum útisamkomum“ er umdeild, svo ekki sé dýpra í árinni tekið. Á málinu eru bara tvær hliðar, eins og sýnt er í meðfylgjandi sléttuböndum.

Siðar löggu, fráleitt fer
fyrstur að bögga lýðinn.
Friðar glöggur, ekki er
eilíft að ‘plögga’ stríðin.

15.06.17

Í skoðunarferð með eldri borgara í Rangárþingi var Akureyjarkirkja í Landeyjum einn viðkomustaðurinn:

Í Njálsbúð margir ástir vilja virkja,
víst að gjarnan sést í holdið bert.
Þetta hér er Akureyjarkirkja,
oft á milli leiða það er gert.

21.07.17

Við sumarsólstöður í rigningu og roki:

Hvergi banginn vítt um vang,
votur spranga hól og drang.
Sumarangan fyllir fang
furðu langan sólargang.

Birkið dansar býsna villt,
búk og mjaðmir sveigir.
Alveg virðist orðið tryllt,
alla limi teygir!

Smá lífsspeki:

Eftir dýfu, upp á fót,
enginn hífir lengur.
Einn að klífa upp í mót
út á lífið gengur.

Ekkert græðir tímans tönn,
talsvert skæð við rætur
svo undan blæðir, ekki spönn
að sér hæða lætur.

22.06.17

Það er nóg að gera á helstu ferðamannastöðum, m.a. Geysi í Haukadal:

Nokkuð þarf til neyslu hér
af nauti, svíni, lambi,
kjúkling, fiski. Og kokkur sker
kál af nokkru drambi.

Margur fer um hlöðin hér,
hópinn ber með straumi.
Þjóðin sér að þessi her
þungur er í taumi.

… og víðar:

Komu í hugann kristileg
kartaflan og grjónið
þegar kotungskarlinn ég
keyrði í Bláa lónið.

24.06.17

Góða veislu gjöra skal:

Eftir góða yndisreið
eitt er mesta hnossið:
Þegar hefur skellt á skeið
skaltu éta hrossið.

…

Kvöldsólin er kynjavera,
kveður sumardaginn.
Þó ekkert láti á því bera,
hún eflir sálarhaginn.

Við miðnætti á Ísalandi er
ekki’ á himni ský.
Júnínóttin undur eldar mér,
að því lengi bý.

26.06.17

Ef styrr þér óar, stundarfró
styður þó á fætur
en betur stóísk styrkir ró,
stressið róa lætur.

27.06.17

Á ferð um Dali vestur:

Oft var legið í laugum
á Laugum í Sælingsdal.
Í baði fór Bolli á taugum
við biturt Guðrúnar tal.

Ferðamaðurinn grípur oft til „örn-þrifa ráða“ og því eru sett upp skilti til leiðbeiningar:

Sagt er að margt sé mörgu í
en maður sínu þarf að ljúka
þó að á private property
prohibited sé að kúka.

Viðkoma í Ólafsdal í Gilsfirði:

Það er fagurt enn í Ólafsdal,
og ansi mögnuð skólasaga.
Út á haf og upp í fjallasal
útsýn gleður bjarta daga.

30.06.17

Enn á ný staddur á Geysi með ferðamenn. Vel útilátinn hádegisverður í boði:

Af stórum skammti stendur við
steikin hér á Geysi.
Í þægindunum þigg svo grið
og þýðan vindinn leysi.

04.07.17

Allt er vænt sem vel er grænt,
vel því hænt að minnið.
Á það mænt en engu rænt
ef að kænt er sinnið.

05.07.17

Staddur á Skarfabakka að bíða eftir ferðamönnum í rútuna:

Skemmtiferðaskipið margt
skríður hér að landi
en farþeganna önnum vart
urðun á kúki og hlandi.

06.07.17

Í fréttum var að breskar unglingsstúlkur flykkist í skurðaðgerðir til að láta „fegra“ skapabarma sína:

Breskar í biðröðum standa
barnungar stúlkur í vanda.
Sárri, að vísu,
sjálfsmyndarkrísu
klámstöðlum heiður til handa.

07.07.17

Staddur með ferðamenn á Snorrastöðum á Mýrum:

Upp úr hrauni Eldborg rís,
allt nú vaxið kjarri.
Eflaust hérna aftur gýs
okkar dögum fjarri.

Svo var ekið í Stykkishólm:

Við tókum dallinn Baldur yfir Breiðafjörð
á björtum, undurfögrum sumardegi.
Ég sendi klökkur þúsundfalda þakkargjörð
að þurfa ei að keyra slæma vegi.

08.07.17

Næsti áfangastaður var Breiðavík og síðan Látrabjarg:

Hér er mikið rok og regn
og rætið þokufarg
svo að það er mér um megn
að mæra Látrabjarg.

Upp komst að bilun hafði orðið í skólphreinsikerfi Reykjavíkurborgar, og mannlegt affall flotið hindrunarlaust í sjóinn:

Kötturinn heldur hægt sér fer
heitan graut í kringum
en fólkið skvampar og skemmtir sér
í skólpi frá Reykvíkingum.

09.07.17

Á leið um fjallvegi til Ísafjarðar:

Yfir dalalæða liggur,
í lofti nokkuð svalur
og kossa sólar þakklátt þiggur
þorpið Bíldudalur.

Æður kúrði út við fjörð,
yfir krían flaug.
Ró og friður, rómuð jörð
við Reykjarfjarðarlaug.

Grípandi, hrífandi hrynjandi,
hreinsandi náttúrurapp.
Syngjandi, dansandi Dynjandi
fær dynjandi lófaklapp.

Efst á Hrafnseyrarheiðinni
er heljarmikill skafl.
Sá páfann, svo vel bar í veiðinni
að span’ ‘ann, og spá svon’ í leiðinni
um spennandi endatafl.

Hafa um það vissu vil
en vötn öll núna sýnast
Dýrafjarðar falla til.
Fjörið þar vill týnast.

Staður þessi þykir við að hjarna,
því af festu tóku menn til varna
og laxakvíar fljóta um fjörðinn þarna,
fágæt blessun, helvítið a’tarna.
Fyrir löngu bjó þar Óli Bjarna.
Bið ég um að nefna stað þann arna.

Geisar foldarfegurð skæð,
feikna sálarbyrði
sýn af fjórðu hótel hæð
hér á Ísafirði.

Í rólegheitum á hótelherbergi streymir ýmislegt fram:

Aumur larfur, ætíð hvarf,
engum þarfur, blauður.
Alger skarfur, andlegt svarf,
eins og karfi rauður.

Nú er best að nátta sig,
nudda sér innundir skelina,
lesa í bók, og lokastig
að leggjast í öndunarvélina.

10.07.17

Ók ferðamönnum inn undir botn Álftafjarðar, hvaðan leið þess lá yfir í Bjarnardal í Önundarfirði:

Á svæði lítil þekking, því
þessa mynd ég tók.
Hvað nefnist fossinn inni í
Álftafjarðarkrók?

Ók mína leið að taka á móti göngugörpunum, tók mynd og lagði þessa gátu fyrir Fjasbókarvini:

Að líta í bækur og landakort
legg ég til er ferðast skal.
Ein hér getraun, upp á sport:
Einhver sem þekkir fjall og dal?

Fyrir botni dals, og klýfur hann í tvo, er fjallið Hestur:

Spekingslega spáði gestur,
spurði um fjall og dal.
Nágranninn hér heitir Hestur,
og horfir fram um sal.

Í biðinni vakna oft þarfar spurningar eins og: „Hver er tilgangurinn með lífinu? Til hvers er ég hér?“

Hvers ei vil ég vera án,
en við mín örlög reira?
Það er blessað barnalán,
bið ég ekki’ um meira.

13.07.17

Þremur dögum eftir Ísafjörð er ég staddur í Landmannalaugum, enn að bíða eftir göngufólki, en …

Þar standa bílarnir í röðum, Roverar og Duster,
og regndroparnir hanga’ á framrúðunni.

Ekið um Dómadal og niður Land, komið við hjá Þjófafossi:

Þjófafoss er þekkilegur,
þegar vatn er í’onum.
Þannig að sér dável dregur,
í dag var ég í skýjonum.

14.07.17

Örlítil sjálfsupphafning:

Mætti ég biðj’ um það betra
en bráðgóða limru hér letra
sem dáðst verður að
og dreift svo með hrað-
i til mörlandans menningarsetra?

Og svo að allt öðru:

Vitum að valinkunnur
varla er galinn, þunnur.
Valdið með plottar,
siðferðið vottar
en fyrir því falinn grunnur.

Og enn öðru:

Ef að mætti monta sig
máske einu sinni
langar mig bara að belgja mig
af börnum, og konu minni.

15.07.17

Smá öfugmæli skaða engan:

Nú líklegast legg ég mig bara
og lífsneistann reyni að spara,
leggst undir feld,
reyni svo eld
að skotsilfri mínu að skara.

16.07.17

Kvennalandsliðið í knattspyrnu stillti sér upp til myndatöku í uppgöngutröppur flugvélar, með þjálfarateymið fremst á myndinni:

Öll barátta blæs út í vind,
hér blasir við feðranna synd
sem gróflega ‘fokkar’
í stelpunum okkar
á karlamengaðri mynd!!!

Endurminningin merlar …

Rétt tæplega tuttugu vetra
og tveggja, ég svam lokametra
sem heimalningsfjandi.
Hún dró mig að landi
(og undir sig vandi).
Hvað getum við beðið um betra?

18.07.17

íslenskt sumarveður?

Nú skal ei trylla og tæta
heldur trygglega heimilis gæta.
Svo andsjálfið finni
heldur mér inni
heiðarleg hásumarvæta.

Forseti lýðveldisins var í miðri áhorfendaþvögunni á fyrsta leik Íslands á EM í Hollandi:

Forsetinn var ekk’ í VIP stúku,
vaskur hann sat hjá þeim flippsjúku.
Við voðalegt stappið
og víkingaklappið
króníska fékk hann svo kipplúku.

19.07.17

„Félag Ólafs Ólafssonar gæti innleyst yfir 800 milljóna hagnað“ mátti lesa á Netinu:

Lífið er bæði margþætt og magnað
ef markinu ekki við týnum;
að ‘mennirnir’ fái hógværan hagnað,
smá hlutfall af verðleikum sínum.

25.07.17

Beðið í Hveragerði. Ryðið farið að lita hvíta klæðningu hússins sem við blasir út um framrúðuna:

Ágengan heyrðu í öspunum þytinn,
áfallið gufað og járnið var þurrt.
Í verkið því ráðist með rauðbrúna litinn,
um ríflegan verktíma ekki er spurt.

26.07.17

Ók eldri borgurum á Selfossi í Þórsmörk, og til baka. Örlygur skólameistari og Sigurður dýralæknir voru leiðsögumenn. Komið hafði verið fyrir útvarpssendi í rútunni sem þeir sátu í en móttökuskilyrðin voru ekki upp á sitt besta þannig að farþegar mínir námu fátt af þeim fróðleik sem í boði var. Vegurinn inneftir er heldur ekki fyrir skemmtiferðir:

Á skaki þessu skemmti mér,
skemmdum við þó liggi.
Í útvarpinu urga hér
Örlygur og Siggi.

29.07.17

Fallegt sólarlagið myndað:

Kvöldsól heitan kveikir eld,
kyndir andans bál.
Hennar málverk fyrir milljónir seld.
Þessa mynd ég keypti. Skál!

10.08.17

„Allt stefnir eina leið…“

Liðið er stefnulaust, starandi,
sturlun í augunum, farandi
gráðugra, graðara
hærra og hraðara,
hvergi sperringinn sparandi.

Í hreppnum varð héraðsbrestur,
hrakinn í burtu gestur.
Þar greip um sig ótti
því ‘onum þótti
sannleikur sagna bestur.

Karl er að smyrja og smúla
og smælar með uppglenntan túla.
Þó ákaft það reyni
og orku í beini
hann fer ekki’ í skóna hans Skúla.

11.08.17

Meira af bulli …

Sigfinnur stekkur á stöng
um starmýrar vorkvöldin löng.
Þó alla hann toppi
í ónytjuhoppi
bresta þó svanir í söng.

Valur er fáséður fugl
sem flaug í sumar af BUGL.
Um mela og móa
mest er að dóa
þyljandi voðalegt þrugl.

Margt er í pípum hjá Páli,
pilturinn eins og á báli!
Í seglin fær byr
og Sigríði spyr:
,,Viltu kjúklingasalat með káli?“

Friðsamur búsmalinn bítur.
Bærinn er málaður hvítur.
Gælir við vangann
golunnar angan.
Við túngarðinn túristi skítur.

Nútíma kynhneigð er krísa
og hvötunum erfitt að lýsa.
Þó eikynhneigð geisi
og náttúruleysi,
faðmist nú, piltur og físa!

12.08.17

Og enn meira bull …

Bóthildur hvergi var bangin
og bónorðið dró ekki’ á langinn:
,,Ég brúðgumann el
og bragðast mun vel
Hólmfreður, reiktur og hanginn“.

Sigmundur Davíð er súr
því Sigríður And. er á túr
um Eimreiðarlendur
og honum ei stendur
á sama um „sjálfseigin“ kúr.

Margt er í myrkrinu falið.
Að magna upp ótta er galið.
Kvalir og helsi.
Konan þarf frelsi.
Þar liggur vandinn og valið.

…

Nú er bjart og norðanátt.
Nú dró ský frá sólu.
Nú mun varmans njóta brátt.
Nú dró ský fyr sólu.

19.08.17

Hún Gréta Rós Grétars. frá Lundum
var grátlega fyndin á stundum.
Úr læðingi leysti
lof og háreisti.
Samt var hún ferleg á fundum.

Mynd birtist af Bandaríkjaforseta við stýri í bátkænu, blásandi í KluKluxKlan-seglið:

Heimsmyndin: Lok, lok og læs.
Lífsspekin: Enginn er næs.
Á kynþáttahyggju
ýtt er frá bryggju.
Í seglin bastarður blæs.

20.08.17

Það er margt að minnast á,
mikill heimsins þunginn.
Væla út af mörgu má,
margur grísinn stunginn.

Gott að fá að undrast á
ýmsu, þrá og dreyma.
Alltaf má í mörgu sjá
margt, og spá og sveima.

21.08.17

Telja ágústmánuð má
mjög svo bjartan vera.
Úti flestir eru þá
ýmislegt að gera.

22.08.17

Líf í fang mér lilju gaf,
lofnarangan nærir,
léttir gang, og ljóminn af
lit í vanga færir.

Ef gamall lifi, gleðjast hlýt,
er góð, óskrifuð regla,
þegar yfir líf mitt lít
loks við rifun segla.

Tungan bundin, tekur á,
en trúgjörn lundin mætti
alveg stundarfriðinn fá
fyrir undanslætti.

23.08.17

Mögl og streð ei meta kann,
mildi geð þarf prýða.
Núna gleður margan mann
mikil veðurblíða.

Ei minnsta vott úr býtum ber,
berst mót hrottakófi.
Minn brotinn pottur eflaust er
en allt er gott í hófi.

Gleði, yndi, gæfa mest,
gull í lyndissjóði,
að vita í skyndi vakran hest,
vekja mynd í ljóði.

24.08.17

Nú verður að gæta að orðum sínum – og hugsunum!

Alveg var Eiríkur sleginn
því of þótti bolurinn fleginn
og máls á því ljáði.
Í myrkvuðu háði
karlinn var fljótlega fleginn.

Sjaldan það kemur að sök
ef á segli og vindi kann tök
og Týr hélt það slyppi
þó á Tinnu hann skryppi
en aldrei er ein Bára stök.

25.08.17

Stutt er í að allir Íslandsfirðir verði fullir með laxakvíar norskra fjárfestingarfélaga, sem ekki fá lengur heimildir til að menga firði heima hjá sér.

Nú er uppi nokkurt þref
um nýting landsins fjarða.
Gróða hafa norskir nef
og nytjastefnu harða.
Hér er ennþá alþekkt stef
að engan muni varða
sýn á yfirvaldsins vef,
verndun best að jarða.
Auðlindirnar gjaldfrjálst gef,
gull á Íslands kvarða.

27.08.17

Jarðskjálftar í Bárðarbungu …

Í bríma sér byltu og óku
svo burtu gaflana tóku
Bárður og frú
og rétt fyrir 3
bunguna skjálftarnir skóku.

Eftir ábendingu kunningja og til að samræma við fréttaflutning:

Í bríma sér byltu og struku,
svo burtu gaflarnir fuku,
Bárður og frú
og rétt fyrir 3
bunguna skjálftarnir ‘skuku’.

Við lækinn var Geir talinn latastur,
lá þar, í andanum flatastur,
langt fram á haust.
Þá brýndi hann raust:
,,Enginn er einna hvatastur“.

Margrét Guðmundsdóttir, íslenskan í forgang?

Það er maðkur í móðurmálstægjunum
svo af metnaði sá skal nú fræjunum
til afburðarmennsku
í ritlist, á ensku,
sunnlensku bóka- í bæjunum.

…

Á daginn hefur dugað mér
að draga stöðugt ýsur.
Er kvölda tekur alsæll er
að yrkja slæmar vísur.

Hvað er betra’ en kvöl og pín
í kristilegum anda?
Litlu verkin láta sín
gegnt lokadómi standa?
Sum þó virtust býsna brýn,
bæta úr heimsins vanda,
reyndust bara bitlaust grín
og bárust ei til stranda
-lítilla sæva og sanda-

29.08.17

Félag eitt kennir sig við ‘þróun’ og vill byggja „nýjan“ miðbæ á Selfossi:

Þróun nær, um þröngan stig,
á þráðan, hæsta tind
er flóamennskan fetar sig
um falska götumynd.

Konan skrapp í berjamó í dag:

Kvöldmaturinn kjarnafæða,
krækiber og skyr með rjóma.
Hér er úrval um að ræða,
Íslands kost og þjóðarsóma.

Skyrið í dollunni heitir nú „Ísey“:

Hví má ei bara skyrið heita skyr?
Hvað skemmir gamla nafnið?
Er íslensk málhefð rétt við dauðans dyr?
Mun djásnið þjóðar flutt á minjasafnið?

Nú mér er sagt að skyrið sé ei skyr,
en skítamix úr jógúrtgerlum.
Í forundran og fávisku ég spyr:
Má falsa allt með gömlum perlum?

04.09.17

Enn ein um veðrið:

Út um grundir undur nem,
eins og hellt úr fötu.
Dró því hund af sundi sem
sá í næstu götu.

13.09.17

Ekkert hef nú ort um hríð,
engin stefin fundið.
Birti ef ég enn, með tíð,
orðavef get bundið.

14.09.17

Mildri hönd um hauður fer
haust, með sólarblíðu.
Ljós og skuggi leika sér
í litarófi fríðu.

15.09.17

Gleðidagur í pólitíkinni. Þegar maður vissi ekki hvað tók vði!

Um dyggðir spilling spólar reyk,
þeim spýtir í hrákadallinn,
en nú á þjóðin næsta leik,
nú er stjórnin fallin.

16.09.17

Stjórnin er fallin, svo fagna má,
fyrr en að nokkurn varði.
Í framtíðarhorfur flestir nú spá,
með framboðakosningaarði.
Mætti ég biðja um meiri virkt,
melgrasskúfurinn harði,
en að framsóknaríhald sé styrkt
undir spillingarbarði?

17.09.17

Meira um íslensku stjórnmálamenninguna:

Skal stokka spilin, sprengja’ upp klíkuheim,
og spillinguna héðan burtu skera?
Eða frekar fyrirgefa þeim,
fyrst þeir vita ekki hvað þeir gera?

18.09.17

Á Íslandi blasir við álitamál,
hvort í eldhúsi þingsins mun boðinn
sami grautur úr gamalli skál
eða glænýr og passlega soðinn?

19.09.17

Brynjar Níelsson var til umfjöllunar vegna stöðu sinnar í Stjórnskipunar- og eftirlitsnefnd Alþingis, sem fjallaði um „uppreist æru“ Roberts Downey og fleiri mál, en Brynjar hafði varaið kynferðisbrotamenn:

Harður ytri skrápur bara blekkir,
já, Brynjars æði viðhorf margra skekkir.
Hann trega sínum í táraflóði drekkir
því tilfinningar öðrum betur þekkir.

Af öðrum meiði:

Verst er lífið vekur tár,
varga drífur að.
Engu hlífa sjáist sár,
sífellt ýfa það.

20.09.17

Þarfnast ekki skýringa:

Nú mun virkni ‘nývaldsins’
nokkuð styrkja verða.
Enn blæs sirkus íhaldsins
til óráðs kirkjuferða.

21.09.17

Tíminn stríður straumur er,
stofna víða dregur.
Flotinn skríður fram úr mér
fyrirkvíðanlegur.

Ögn og mikið, allt í senn,
augnablikið nemur.
Fyrir vikið, á mig enn,
óvænt hikið kemur.

22.09.17

Sléttubandaæfing:

Drengur góður alltaf ert,
ekki bróður hnjóður.
Fengur tróðu -silki sért,
síður óður skjóður.

23.09.17

Kosningaloforð:

Ef velferð styrkið og stjórnarskrá,
stoppið siðferðistrosninga,
á menntun að gagni gerið bót,
þá geng ég bundinn til kosninga.

26.09.17

Allir fimm stjórnarmenn Framsóknarfélags Mosfellsbæjar sögðu sig úr flokknum, vegna meintrar aðfarar að fyrrverandi formanninum Sigm. Da. Gun.:

Það má telja nú þyki súr
þjóðhreinsunardraumurinn
fyrst að liggur Framsókn úr
flóttamannastraumurinn.

29.09.17

Enn dró til tíðinda í Framsóknarflokknum:

Gunnar Bragi gekk á vegg
og gerði hið eina rétta
með hnút í maga. Hans nístir negg
að neyðast út í þetta.

Og leiðtoginn mikli:

„Fráleitt ég sem flokkinn klauf.
Fremstur ég er talinn.
Á fróni ég ei friðinn rauf.
Fyrstur ég mun valinn“.

03.10.17

Wintrissjólinn reyndi að gera upp skattaskuldir vegna undanskota aflendis en fékk að nýta sér gengistap við uppgjörið:

Í Kastljósi gerðu hælbítar hrekk,
um heiminn allt þaðan upp lapið.
Þá var mokað úr sjóðum í sekk
og sent, til að fylla í gapið
hjá skattstjóra. Í fyrstu ferlega gekk,
en fljótlega léttist skapið.
Fyrir náð og miskunn hjá nefndinni fékk
að nýta sér gengistapið.

04.10.17

Merki Miðflokksins kynnt. Útlend bykkja á afturlöppunum:

„Íslenski hesturinn er vinalegur en getur risið upp á afturlappirnar þegar hann þarf að sýna kraft sinn og óttaleysi.“

Framsóknin oft í fasi skýr,
sem fjörið ólmi.
Í frumeðli sínu flóttadýr
og flýr af hólmi.

07.10.17

Heimilsisstörfin:

Upp úr bæli hífði hupp
þó heldur vildi lúra.
Í staðinn hef nú stólað upp
og stendur til að skúra.

Haustmorgunn:

Léttur úði, litaskrúð,
lífs nú hlúð að vonum.
Kári prúður söng við súð
svo ‘ún trúði honum.

09.10.17

Skuggi höfundar á vegg:

Einhver situr andspænis mér,
ekki virðist nú ræðinn.
Kannski bara kinokar sér
að kanna óþekktu svæðin?

10.10.17

Elvar Eyvindsson var kominn á framboðslista XM:

Í birtu morguns blasti við, svo góndi,
blöðum fletti, mín undrun vex ’em ið.
Á Skíðbakka hefur skorinorður bóndi
skyndilega fengið exemið!!!

Þorsteinn Logi keyrði ketið heim að dyrum:

Ljóst að ég lofræðurnar noti
er ljúfmetið hylli
því með kjöti frá Egilsstaðakoti
kistuna fylli.

12.10.17

Nú liggja skuggarnir langir,
litlir mjög fyrir sér,
og í hæglæti hangir
haustfríið yfir mér.

17.10.17

Það var mikil upplifun að koma með Karlakór Hreppamanna í sk. Arnarhreiður í Ölpunum, og taka þar lagið undir skafheiðum himni. Þaðan er útsýn mikil og „sér vítt of vítt / um veröld alla“ eins og segir í frægu kvæði:

Nú er hugur norður frá,
nýtir frjáls vindana.
Héðan Arnarhreiðri frá
hyllir Kálfstindana.

Við komuna heim til Íslands tók á móti okkur karlakórsmönnum „austan kaldinn“ eftir Þýskalandsferðina:

Nú er komið napurt haust
og nokkuð fölur kórinn.
Það er ekki þrautalaust
að þamba svona bjórinn.

18.10.17

Skoða myndir frá Munchen:

Eins og nú fari inn í hólk
og aftur á bak í tímanum
og sjái að rakst á „eitt og eitt fólk“
sem oft var á kafi í símanum.

19.10.17

Vilhjálmur Bjarnason „fjárfestir“ kvaðst ekki nenna að sitja undir bulli:

Hvatur ætt’ að hætt’ og fara,
hingað mætti dræmur, raftur
latur þrætti, þætti bara
þingið bætt ef kæm’ ei aftur.

24.10.17

Gunnar Straumland tjáði sig um menntun, nám og námsmat:

Nær telst sjálfsagt nú til dags
að nám sé einstaklingsmiðað
nemendunum til nota og hags.
En námsmat er staðlað og friðað.

Biskup þjóðkirkjunnar fannst ástæða til að kvarta undan gagnrýni fréttamiðla á Bjarna Ben.:

Í Valhöll Frúin fann sér hjörð
að frelsa, nú um daga.
Ætla lúinn oní jörð
utan trúfélaga.

26.10.17

Dróttkvætt:

Moð er gott til glóðar
en gengið hefur lengi
að ríkir vaði reykinn
og reyni sínu að leyna.
Út þarf særa svörin,
að sinni er mál að linni
valtra pörupilta
prettaaflandsfléttum.

31.10.17

Höfug anda, halda grið,
hinstu rökin
svo að haustið hikar við
að herða tökin.

…

Léttur úði leggur sig
á lítinn súðarglugga.
Úr landi prúðu er lokastig
litaskrúð að nugga.

Hellist dökkvi hauður á,
heims nú sökkva verðir.
Haustsins nökkvi heldur frá
höfn í rökkurferðir.

01.11.17

Fyrst var það dagrenningin …

Degi mjög, í morguns ár,
mæti lúnum.
Svo ljóma kinnar, loga brár,
hann lyftir brúnum!

… og svo pólitíkin …

Ási Frikk á býsna bágt,
á bílinn snápar rýna.
En Rauði krossinn lýtur lágt
með lögfræðinga sína.

08.11.17

Veðrið og náttúran …

Bíllinn öslar kalsakrap,
karskur þó á vegi,
inn í koldimmt alheimsgap,
út á björtum degi.

… og svo pólitíkin, en formaður Vinstri grænna var staðinn að því að vilja heldur mynda stjórn með afturhaldinu en að reyna að breyta samfélaginu til hins betra:

Ef að Katrín ætlar sig að hneigja,
að altarinu leiða Spillingu,
þá út um gluggann fjöreggi mun fleygja
með Feigð við arm, í brúðkaupshyllingu.

… og svo aftur að veðrinu …

Nú er glæra götu á,
glit- hin skæra -veisla
steypuhræru í frosti, frá
framljóss tæra geisla.

09.11.17

Vildi gjarnan vinalegt
verða barn að nýju
með öskurtarnir, ógeðslegt
iðraskarn og spýju.

12.11.17

Við hjónin drifum okkur í óperuna og þar var hægt að gleyma svikum Vg um stund:

Með pörupiltanna þroska
í pólitíkinni froska
sit uppi með.
Mildar þó geð
tilþrifasöngur í Tosca.

13.11.17

Tveir þingmenn Vg greiddu atkvæði gegn stjórnarsamstarfi við spillinguna:

Framundan útflött eyðimörk,
örlögin sjást í grettunni.
Í rökkrinu Andrés og Rósa Björk
rísa upp af sléttunni.

Vinstri grænir ganga hér
(gellur núna ýlan)
lokaspölinn. Eftir er
aðeins „græna mílan“.

Fer að Íslendinga sið,
aldarlanga glíman:
Alltaf vinnur íhaldið.

15.11.17

„Við sögðum fyrir kosningar að við höfnuðum engum og getum því ekki sagt eftir kosningar að við höfnum engum – nema Sjálfstæðisflokknum. Það væri óheiðarlegt.“ Svona hljómaði réttlæting Vg.

En þetta sama fólk sagði margt fleira fyrir kosningar, sem það kýs nú að þegja um að hafa sagt eða meint nokkuð með. Alla vega þarf ekkert að standa við það eftir kosningar, sem er víst samt strangheiðarlegt gagnvart eigin kjósendum!

Var siðferðilegt fúafen,

formyrk, spillt óværa.

Nú, fyrir stól, er Bjarna Ben.

boðin viðreist æra.

 

Frostkaldir dagar:

Vetrarmjöllu stirnir strá,
stjarnahöllin glitar,
letrar fjöllin úrug á,
einnig völlinn litar.

Prýða mjallargeislar gljá
glóð á hjalla tindrar.
Skrýða fjallaeggjar, á
efstu skalla sindrar.

Myrkur bætir, ekki er
andinn næturvætir.
Styrkur mæti, sjaldan sér
sálin þrætur bætir.

16.11.17

Meiri sléttubönd:

Galinn skjóður, ekki er
enn í bróðurgriðum.
Talinn óður, fráleitt fer
fyrir góðum siðum.

19.11.17

Ljós og skuggar leika sér,
ljómar muggubeður.
Fannaduggur, fjallasker,
fagurt gluggaveður.

Niðdimm er í nóvember
nóttin hér á fróni.
Reið um frerann rennir sér,
rymur sverum tóni.

20.11.17

Katrín Jakobsdóttir valdi að leiða Svarta-Pétur til ráðuneytis:

Sinnið kelur soraél,
svika- kvelur vetur.
Katrín elur syndasel,
Svarta- velur Pétur.

21.11.17

Hallmundur Guðmundsson, hagyrðingur á Hvammstanga, birtir á Fjasbók stundum myndir af sér, og gjarnan vísur með, við störf hjá vegagerðinni, við sjnómokstur á vegum eða viðhald þeirra:

Hallmundur hreinsiskati
heiðina ruddi – í plati
en lokaði veginum
og sig lagði að deginum
í ríkisapparati.

22.11.17

Lárus Ágúst Bragason skrifar gjarnan athugasemdir við vísur mínar, eitthvað á þessa leið: ,,,,,,,,,,,,,,,, nú styttist í ljóðabókina ,,,,,,,,,,,,,,,

Styður mig, „stuðlafallsblókina“
þó „stefjahrun“ renni í brókina.
Hann er stopull og stirður
og „stórlítils“ virður
leirinn, í ljóðabókina.

Enn af Týndu-Kötu:

Núna, þegar nálgast jól,
náungkærleik sýndi.
Katrín reisti Skálkaskjól
en skarti sínu týndi.

…

Gæti loks stillt mína strengi
og staðið í blóma, mjög lengi,
ævintýr lifað
og ljóð um þau skrifað
ef að nú fimmeyring fengi.

…

„Minn var drottinn mestur gerður“
margir telja víst.
En trúarbrögð – seint talið verður
tjón sem af þeim hlýst.

23.11.17

Sólarlagið er hvetjandi:

Samdi óð við sólarglóð
sumar hljóðu kvöldin.
Vekja góð og vönduð ljóð
vetrar blóðug tjöldin.

25.11.7

Eftir stjórnarmyndun Vg. með íhaldi og framsókn:

Þá foreyðingar fann sér línu
að fyrr en þetta kýs
rísa hár á höfði mínu
og heita vatnið frýs.

27.11.17

„Það er fátt sem segir meira til um súbstans í fólki og flokkum en hvernig það og þeir takast á við það þegar hlutirnir fara ekki alveg eftir þeirra höfði“, segir Kolbeinn Proppé í gær á Fjasbokarsíðu sinni.

Ég tek undir þetta. Og nú þegar hlutirnir fara alls ekki eftir Kolbeins eigin höfði frá því fyrir kosningar, þá segir það töluvert til um súbstans í honum og félögum hans.

„Mikið væri gott ef fólk gæti litið meira í eigin barm og sett sömu kröfur um heilindi á sjálft sig og það gerir á aðra“, bætir Kolbeinn við. Rétt er að taka undir þau orð líka, og biðja hann að fá lánaðan spegil einhvers staðar, líta í hann og spyrja: Hvort mun þetta höfuð hafa mælt svo um, fyrir kosningar, að mynda ætti ríkisstjórn um spillingu?

En kannski hefur hann bara fengið sér nýtt höfuð? Eða nýjan súbstans í höfuðið? Þeir fást víst fyrir lítið í Valhöll.

Á siðbót fylgi safnaði
svo að allvel dafnaði
en Kolbeins súbstans kafnaði
er kjósendunum hafnaði.

Ásmundur Einar var ánægður með málefnasamning ríkisstjórnar sem hann var að setjast í, án þess að hafa fengið ítarlega kynningu á honum. Allir muna líka hvernig hann flúði á mettíma úr framsóknarflokki Steingríms J. yfir í framóknarflokk Sigmundar Davíðs:

Ásmundur Einar Daða
ekki nú telur skaða
að fordæmispretti
fyrrum hann setti
er flúði á hámarkshraða.

29.11.17

Í fannaglætuflúrað rím
frostið lætur rökin.
Loks er grætur loðið hrím
losar næturtökin.

Brunatökum bláum með
breiðir lökin hvítu
yfir þökin, blómabeð,
bala, vök og strýtu.

Loks í vísu hugsun heil
helst frá fyrstu línu
allt til loka. Engan feil
á sé verki mínu.

Enn að pólitíkinni:

Sem vinnunámskeið velur dans
-vinstri, hægri, snú-
og flýgur kát í faðmi hans
er fangar hennar trú.

Þannig er mál með vexti að fyrir utan svefnherbergisgluggann, á versta stað framan við húsið, er ljósastaur sem gónir sífellt inn og beint í augu mín þegar ég leggst á koddann. Sendi honum þessa kveðju:

Dæs! Við húsið dúsar gaur,
dottar rétt við stétt.
Les ég glósur ljósastaur,
ljótt er smettið grett.

08.12.17

Á leið til vinnu á Litlahrauni þurfti eg að stöðva við Björk, rífa upp símann og taka myndband af sólarupprásinni.Stórfenglegt:

Augun greip morguns árið,
austan er gullinn roðinn.
Blátjöldin prýðir párið,
úr penslinum slettu goðin.

12.12.17

Er ekki sígilt að henda í eina endurvinnsluveðurvísu, fyrst kúvending hefur orðið á árstíðum í einni svipan?

Ísa hefur leyst á lóni,
logar sólarglóð,
nú er ekki frost á Fróni,
funar í æðum blóð.

13.12.17

Enn af sólrisi:

Líta röðul merla má
milli svefns og vöku.
Um slíka fegurð alltaf á
að yrkja góða stöku.

Og stuttu seinna:

Sól fer öll í augu mín
undir stýri.
Lendi, ef svo áfram skín,
útí mýri.

15.12.17

Kenningaæfing:

Sverðaþundur, silkigrund,
sónarglundur.
Gunnar fundur, Ýmis und,
Óðins hundur.

Og formæfing með sléttuböndum:

Veði Óðins forða frá
frétta glóðarperu.
Beði ljóða unir á,
andans gróður veru.

16.12.17

Úr ólíkum áttum:

Að berjast með oddi og egg
ég ætla, en forsjáll þó legg
hugann í bleyti.
Einnig því heiti
að skerða ei hár mitt né skegg.

…

Konan styður, ástin er
andans friður styrkur.
Inni í griðum uni mér,
úti er niðamyrkur.

…

Gróður jarðar grunnar túnin grænni slikju
sem kæfð er svo í kúamykju.

Merla tún og móaholt af mjallarbóni
en burt það krafsa Brúnn og Skjóni.

Haginn væni? Hjarnið kalda? Hundur grafinn?
Þar lengi hefur legið vafinn.

…

Katrín vill sinn frama fá
og finnst að gera megi
góða málamiðlun á
mun á nótt og degi.

19.12.17

Biskupsnefnan opnaði munninn um fátæktarumræðu á Íslandi:

Við tökum samtalið seinna,
fólk sífrar en drepst vart úr hor,
því biskupinn liggur við beinna.
Svo bjargar því nálin í vor.

22.12.17

Jólaandinn:

Nú eru margir í miðjum klíðum
að molna’ undan hátíðarstressinu,
æða í búðir í straumum stríðum,
stareygir leitandi’ að dressinu

svo lendi’ ei í klóm, eða kafni í víðum
kjafti á jólafressinu.

Veðrabrigði …

Nú hann fyrir víst ei veit
hvaða veður á að þróa
svo úr nokkrum skýjum skeit
skúrum, út í snjóa,
ræskti sig, með loga leit
á löndin sín í Flóa.

23.12.17

Þoddlákur:

Þorláksmessuþrifin,
þau eru ekkert grín,
líkt og upp lóð séu rifin,
leið, en heilsurækt fín.

Jólakveðja 2017:

Drungalegur dagur skammur

deyfir lund og vinnuþrek.

Niður bælir næturhrammur,

niðasvartur, eins og blek.

Huggun er að ljósið lifir,

lengir göngu sína brátt,

vakir lífi öllu yfir,

eflir von og kærleiksmátt.

 

Jólakveðju ég vil senda;

jarðarbúar öðlist frið!

Þeim er eitthvað illt kann henda,

af öllum mætti veitum lið.

Það er list að þola saman,

þraut fær traustur vinur eytt.

Maður er víst mannsins gaman,

þó margur hafi rjómann fleytt.

 

31.12.17

Hrímnir

Flestir minnast margs við áramót,

minnast þess sem færði ást og gleði.

Kannski líka kemst á hugann rót

kvikni það, sem betur aldrei skeði.

Munum þá að gera bragarbót

og bera sig, því lífið er að veði.

 

Í mysu lífsins maðkur víða sést,

manninn, svik og pretti, oft skal reyna.

Það er sem blessuð skepnan skilji flest,

skynji hugann, engu má þar leyna.

Það veit sá sem eignast úrvalshest

að aldrei vin sinn svíkur lundin hreina.

 

Kæri vin! Ég kveð með hjartasting.

Þín kroppuð tótt nú himni móti starir

sem áður horfði frán um fjallahring.

Þó fram úr öðrum hinum megin skarir,

ég aldrei framar óð minn til þín syng

og engin von með hneggi þú mér svarir.

 

Ég man þinn langa, mjúka, sveigða háls,

ég man, þitt skarpa auga knapann spurði:

„Viltu með mér núna, nýr og frjáls,

njóta listagangs, í fullum burði“?

Á gamlársdag finn grimmd. Mér varnar máls

að ganga að þér, dauðum oní skurði.

 

Úr dagbókinni 2016. Safnið telur 273 vísur

01.01.16

Tek út fyrir tímaskort,
tættur dreg nú ýsur,
svo ég hefi ekki ort
áramótavísur.

Árið byrjar býsna vel,
bar víst lítt á sprengjuskaða,
og fréttist næst að fínna mél
flytja megi til Bessastaða.

10.01.16

Bjart er yfir byggðum hér,
blikar vetrarsunna.
Miðjusveigður orðinn er,
eins og síldartunna.

Skín við sólu skammdegis-
skýjaslæðuvafur.
Fyrir því mun framvegis
finnast hjartastafur.

31.01.15

Finna má af fegurð nóg
er frost í kinnar bítur.
Úti á skafli siglir sjó
svartur hundaskítur.

03.02.16

Snjóar lárétt. Austan átt.
Ansi harður bylur.
Spörva náfrétt. Gaman grátt
gróður jarðar hylur.

03.02.16

„Umf. Njáli vikið úr HSK“ máti lesa á sunnlenska.is. Betur hefði farið á „Skarphéðinn vísaði Njáli á dyr“, það sem raunverulega gerðst í brennunni: Vísaði Njáli á dyr og lét hann ekki brenna:

Atburðarásin mér áður fyr
fannst alltaf í sögunni skrýtin.
Skarphéðinn neyddi Njál á dyr,
næg voru til þess vítin.

06.02.16

Að loknum æfingadegi Karlakórs Hreppamanna á Eyrarbakka í dag var í boði humarsúpa á Fjöruborðinu á Stokkseyri. Þar var mikið sungið:

Svona góður karlakór
kyrjar ekki víða.
En orðspor hans til fjandans fór,
flestir dottnir íða.

08.02.16

Sólin gyllir efstu egg
á alheimsmorgunsvifi,
gleður þannig snót og segg…
Ekki meir á ykkur legg
af öðr‘eins niðurrifi.

10.02.16

Útsölulíkur á laugardag,
langar margt að kaupa.
Útsölu lýkur á laugardag,
langar strax að hlaupa.

13.02.16

Þegar sólin skærast skín
og skellir kossi á glugga
að skúra gólf er skemmtun mín
og skolvatn meira grugga.

14.02.16

Með stunum ég í stólinn sest,
stefnir í framtakskrísu.
Held að sé til heilla best
að hræra í eina vísu.

Að lifa, það er mikið mál,
mína aðferð þó fann:
Lagði í það líf og sál
að leggjast upp í sófann.

Tært og fagurt útsýnið,
eykur mjöllin vægið.
Geislar landið gæla við,
Gylfi tekur lagið.

Eða kannski…

Tært og fagurt útsýnið
eykur mjöllin vægið.
Mætti gjarnan gera við
götótt ósonlagið.

Tók mynd á hestbaki í fallegu veðri, og þó Hekla blasti við, alsnjóug í sólskininu, heillaði annað meria:

Gefst ég upp, loksins, á leti
leiðist í blíðunni hér inni.
Sjálfsagt að sólskinið meti
en sjáið þið eyrun á merinni!

16.02.16

Ýmsir á Boðnarmiði gerðu athugasemdir við það að greinir gæti staðið undir rími og ljóðstaf:

Stuðlar ekki, stutt og lin,
stendur tæp í rími.
Veslings greinisendingin,
einelt hér með flími.

21.02.16

Konudagsvísa. Reyndar eru allir dagar konudagar.

Augun stjörnuhiminn hár,
hjartað brunnur vona.
Þú ert, gegnum öll mín ár,
alltaf dagsins kona.

24.02.16

Mikill snjór fellur af þakinu, lokar fyrir „óæðri“ útgönguna úr bílskúrnum og fyllir „grillskotið“:

Mokað hef nú skarð í skafl,
í skoti get því tsjillað.
Við þorra sjálfan þreytti afl.
Það var alveg grillað.

25.02.16

Biskupstunga…

Biskup einni talar tungu,
telst hún klofin þó
eftir Fjölnis orðastungu.
Er þá komið nóg?

29.02.16

Eftirtekjan ansi rýr,
eykur lítið haginn
þó ég sé í góðum gír
að grilla allan daginn.

07.03.16

Mjólkurbú eitt heitir „Kú“:

Ef við beygjum kýr um kú,
sem kann að virðast snúið,
verður strax að nefna nú
að nýju, mjólkurbúið.

08.03.16

Þegar beygði kú um kýr,
(sem kýr á ísnum hála)
framandi þá fram kom dýr.
Fyrir því má skála!

16.03.16

„Krónan er gjaldmiðill góður“
gjammar Sigmundur móður.
Auð sinn þó felur
sá óprúttni melur,
á Tortólu svimandi sjóður!

Fjárhagstengsla birtir blað,
þeim besta aldrei skeikar,
en töl’vert ennþá tefja það
tækniörðugleikar.

Svo núna í fréttirnar fari,
fljótur, mér liggur á svari!
Úr klóm þarf að smjúga
svo hverju má ljúga?
Jóhannes útskýrari?

23.03.16

Er klósettin verða kynlaus,
og klefarnir líka,
tylla sér saman á trúnó
typpi og píka.

25.03.16

Sóley litla stækkar og stækkar:

Heldur betur hefur tognað
úr henni Sóleyju.
Afi hefur bara bognað,
blár af ólseigju.

„Bar ekki siðferðileg skylda til að segja frá“ Wintirs-hneysunni var haft eftir SDG í fjölmiðlum:

„Sjái valdsmenn að sér“.
Svo orðum Hallgrímur fer
um siðferði þitt,
þvælt og marglitt.
Keisarinn kviknakinn er.

27.03.16

Reynið nú að finna frið,
forðist allan háska.
Sálarpúkum gefið grið.
Gleðilega páska.

„Frelsi að hafa val“, segja stelpurnar berar að ofan í Laugardalslaug. „Free the nipple“!

Óneitanlega finnst þeim fylgja
frelsi að hafa val
svo yfir þá flæðir brjóstabylgja
sem baða í Laugardal.
Þær brjóta nú geirvörtuhelsið harða,
heimta úr klóm sinn gral,
bælingu aldanna jákvæðar jarða
því jöfnuður ríkja skal.

28.03.16

Halda lóur heim um veg,
hroll að brjósti setur.
Kælan úti kvíðvænleg,
kominn frostavetur?

30.03.16

Hvort að við skattaskjól
skildingar eigi sér ból
ekki það man.
Of eða van?
Nei! sjáiði, brýst nú fram sól!

…

Af stalli drullufúll nú fellur
fettur, grýttur hrotti.
Ósnjalli bullugúllinn gellur
grettur, hnýttur plotti.

31.03.16

Á Hóli í bólið fer sjóli í sól,
hann Snjólfur, og ólar þar Fjólu.
Þá hjólar Óli með skjólu í skjól
við skólann og dólar í rólu.

Óður er róðurinn, góða með glóð
gróðinn, og fóður í sjóðum.
Hljóður með skjóðuna, bjóðandi blóð
bróður, en slóðin með þjóðum.

06.04.16

Gunnar Smári Egilsson fjallaði um spillingu á Íslandi:

Í mæðu dagsins megum ekki gleyma
að milljónerar feiskja burðarraft
er auð sinn fjarri Garðarshólma geyma,
-en gera eins og fyrir þeim var haft.

07.04.16

Vigdís Hauksdóttir með enn eina snilldina í fjölmiðlum:

Gengisfellir sjálfa sig.
Nú særir framaþráin.
Við veruleikann lent á svig.
„Ljúf er stjörnuspáin“.

09.04.16

Núna, þegar vaknar vor,
er varla mikil fórn
þó við ekki spörum spor
gegn spilltri ríkisstjórn.

11.04.16

Fyrst klæðalaus nú er keisarans slekt,
þá kemur sér hún viti
að veðrið er alveg voðalegt,
værðarsól og hiti.

12.04.16

Loðna hönd í lúffu sé
laumast út með glundrið.
Skammtar síðan skúffufé,
Skagafjarðarundrið.

13.04.16

Íhald sýnir magnað move,
málið reyrt í hafti
og skoðanafrelsi skert á RÚV,
skal þar halda kjafti.

15.04.16

Fróðleg lesning atarna … Ljóta ormagryfjan, þetta auðræðiskerfi sem valdaflokkarnir hafa skapað hér á landi. „Þetta er ógeðslegt samfélag“, sagði einhver. Og þessu geta spilltir stjórnmálamenn viðhaldið í skjóli og umboði kjósenda sinna. Svei því.

Fyrir skattaskjólum svag
og skófla undan þjóðarhag
allt frá stríðsgróðaflaum
að stórveisluglaum.
Hver bað um svona samfélag?

17.04.16

Sitt kvæðasafn Kári nú þylur,
og kaldhæðni sína ei dylur,
sem er helvíti svalt,
enda hljómar það allt
eins og blindöskuþreifandi bylur!

18.04.16

Ólafur Ragnar sækist eftir endurkjöri!!!

Mörlandinn í miklum vanda,
moldríkir taka hér öll völd.
Vinur fólksins vill því standa
vaktina fram á næstu öld.

20.04.16

„Til greiðslu nú* 14.990, kr.
* Tímabil til greiðslu er líðandi mánuður og út næsta mánuð. Sé um áskriftarbreytingu að ræða, höfum við tekið tillit til inneignar sé hún fyrir hendi.“Þetta er afritað af áskriftartilboði fyrirtækis sem mun heita 365 miðlar. En hvað gerist? Jú auðvitað er lokað fyrir allt draslið þann 18. apríl og á svokölluðu þjónustuborði fékk ég þau svör að þessi klausa gildi ekki af því keyptur hafi verið ‘stakur mánuður’. Hvergi kemur fram á samþykktu tilboði að klausan ‘stakur mánuður’ ógildi það sem kallað er ‘tímabil greiðslu’, þ.e. ‘líðandi mánuður og út næsta mánuð’:

Tölvert um tilboð sem freista,
tillitslaus ásókn og gimm,
en það má ei þýinu treysta
í 365.

21.04.16

Kjaradeilur eru daglegt brauð og heilu stéttirnar samningslausar mánuðum saman:

BHM súran með svip
þó sannlega bjóðist uppgrip
(en vissir vankantar):
Háseta vantar
á kvalaskoðunarskip.

Að veðri:

Virðist ég trúlega voða svag
en veit ei hvort nú mætti biðja
um gleðilegt sumar, og góðan dag,
áður gengur yfir næsta hryðja?

„Félagsbú Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks“ var titill greinar í Stundinni og kom m.a. fram að „Finnur og áðurnefndir félagar hans, þeir Sæmundur Runólfsson, Kristján Skarphéðinsson, Ólafur Andrésson, Hrólfur Ölvisson og Rafn Guðmundsson, eiga saman 80% í hlutafélaginu Innri-Kóngsbakka hf. Til fróðleiks má geta þess að Tryggvi Pálsson, bankastjóri Íslandsbanka, af grónum íhaldsættum, á 20% af Innri-Kóngsbakka og er þar í nokkurskonar félagsbúi með Framsókn.“

Auðhylma heitir undra kýr
Innri-Kóngs á bakka.
Þar má finna fleiri dýr,
falska héra og rakka.
Flokkar reka þar félagsbú,
fjár-hirðar saman makka
alveg þangað til þrýtur trú
og þjóðin lætur þá flakka.

23.04.16

Fugls að messa í moll og dúr
er mikilsverður rétturinn.
Gaf í morgun gróðrarskúr
svo grænkar óðum bletturinn.

Balletverk af bestu gerð
mér býður listahaukur.
Úti á bletti, einn á ferð,
iðjar hrossagaukur.

24.04.16

Reisi andlegt ríki mitt
á reið í kvöldblíðunni.
Er fákur skynjar frelsi sitt
fæðist staka á munni.

29.04.16

Hótel Húnavellir auglýsa „gjöf á gjafabréfum …“

Húnavatnssýslan heillar,
hótelin þar ég vel.
Það álit annars ég kaupi
ekki dýrar en sel.

Ótrúlega fagurt sólsetrið hér heima þetta kvöldið:

Veröld fögur vekur móð
og víkkar huga minn.
Vel nú logar vorsins glóð
um vesturhimininn.

04.05.16

„Er fasteignin haldin galla?“ spyr lögmannsstofa ein í auglýsingu:

Á lögmenn er klárt að kalla,
á kúnnana mun ei halla,
ef u.þ.b. fer að falla
fasteignin haldin galla.

07.05.16

Umfjöllun í sjónvarpi um söngvakeppnina Eurovision:

Felix reynir fleirum með
að finna lagið rétta.
Lokaúrslit sýnast séð:
Svíþjóð vinnur þetta.

08.05.16

Einhverjir hafa kannski haldið að lokauppgjörið færi fram handan Gjallarbrúar.

Síst var gamla glíman unnin,
grær seint skítleg und.
Upp er hér í heimi runnin
hefndarinnar stund.

Hefur Nýja-Ísland nokkurn dreymt?
Sjáið nýjasta verkið á fjölunum!
Þar íslenska þjóðin getur gleymt
og gulnað með Panamaskjölunum.

09.05.16

Helstu sótraftar voru ýmist dregnir á flot eða siglt í naust fyrir komandi forsetakosningar:

Davíð sem álfur út úr hól,
allar hans vonir farnar.
Ólafur flýr í öruggt skjól
með eftiráskýringarnar.

Fékk ég nóg af fréttaverði
finnst ég þurfi að æl’ ‘onum.
Ekki núna Guðna gerði
greiða meððí að hæl“onum.

Endalaust í Andra Snæ
eru margir að gogga
en finna hugljúfan helgiblæ
á höfundarverki í Mogga.

Ef reiknum allt með öllu
eru útlínur nokkuð skýrar:
Mikið hallar á Höllu
og heimtur Ástþórs rýrar.

Örfáum kannski að endingu nær
atkvæðum saman að nurla.
Betur ‘ann hefði bakkað í gær
blessaður kallinn hann Sturla.

10.05.16

Þessari snilld úr Lífs-stílskálfi DV má til með að ræna og deila: „Vandaðar líkkistur á hagstæðu verði“:

Spennan vex, ég fiðring finn
fara’ um allan kroppinn,
lágstemmdan því lífsstílinn
löngum set á toppinn.

15.05.16

Fallega afastelpan Margrét Stefánsdóttir fermdist í dag:

Gæfan sína götu fer
gleði fram að draga
og hún vakir yfir þér
alla þína daga.

25.05.16

Daginn eftir afmæli á Fjasbók:

Næstum kjaftstopp orðinn er,
öllum kveðjum fagnað.
Þakkir sendi. Þykir mér
þetta alveg magnað.

30.05.16

Viðbrögð við skrifum „smjörklípumeistarans“:

Heimskur maður horfir á
hina gegnum rörið
og ef telur þurfa, þá
þránað klípur smjörið.

08.06.16

Forsetakosningar nálgast:

Eitthvert þeirra ef ég fæ
ekki breytir öllu:
Guðna téhá, Andra Snæ
eða bara Höllu.

09.06.16

Í morgun fæddist Bryndísi og Ragnari fyrsta barnið, dásamleg dóttir:

Fagra líf! Nú víst ég veit,
vel að okkur sóttir.
Árla morguns ljósið leit
lítil Ragnarsdóttir.

Kári Stefánsson skrifaði magnaða grein í blöðin um einn forsetafrmabjóðandann, og er hér umorðuð:

Frá rumi, mjúkum rómi,
rennur lygamiga
vel í sjónvarpsvélar
en veltir fláðum gelti.
Orðlaus aflandsmörður
ólmur flýr af hólmi.
Skelmir úti að skíta.
Skeit í brækur feitum.

Liðið skammarskeiðið,
skríður út úr hýði
og óðar ræðst á aðra.
Ekki þjóð samt blekkir,
aðeins sóttarsauði
er sveima hringinn kringum
og marka skálkaskjólið,
skjaldborg klíku valda.

12.06.16

Gælir við mann gjólan
í geisla sólar veislu.
Brattur slæ ég blettinn
með bros á vör og losa
rekju plast í poka.
Við páfann tefli. Efli
andans vængja vind, og
virkja. Dróttkvætt yrki.

15.06.16

Christiano Ronaldo var beygður í viðtölum eftir jafntefli gegn Íslendingum í fyrsta leik á EM og fékk það óþvegið frá heimspressunni í kjölfarið:

Vill hann mjög greiðsluna vanda.
Fyrir virkni til fóta og handa
fyrstur oft valinn.
Um veröld nú talinn
lítilla sæva og sanda.

Bragarbót. Eða tilbrigði við stef.

Er sperrtur við sparkið að vanda.
Við spegilinn helst vill þó standa.
Bestur var valinn.
Nú bara er talinn
lítilla sæva og sanda.

16.06.16

Einhver verður að taka upp hanskann fyrir vesalings drenginn frá Madeira sem á ekki sjö dagana sæla:

Mikill var framherjans feillinn
er fráhverfur laumaðist veill inn
með orðhengilshátt.
En þetta gaman er grátt.
Einelti heitir það, heillin!

21.06.16

Á leið ríðandi norður Kjöl, enn einn ganginn!

Heita laugin þarfaþing
þvældum hestaköllum.
Svo gyllir sólin sjónarhring
er sest á Hveravöllum.

22.06.16

Næturstaður Ströngukvíslarskáli:

Öræfin kenndir ljúfar fram laða,
lengi að þeirra áhrifum bý.
Um lágnættið hrossin í ljósi sig baða,
leysist upp jökullinn himininn í.

25.06.16

Horft út um dyr fjárhúshlöðunnar í Lauftúni, Skagafirði:

Sólarbirtan síast inn
og sumargróðursþefurinn.
Kynnast dyrakarmurinn
og köngulóarvefurinn.

29.06.16

Í Árbúðum á suðurleið braust regnboginn fram í dökku skýjatrafi:

Mætti Bifröst brúka ég,
bara rétt í skyndi,
holóttan þá himnaveg
hinum megin fyndi.

02.07.16

Hera frá Þóroddsstöðum setti heimsmet í 250 m. skeiði á Landsmóti hestamanna að Hólum í Hjaltadal:

Heimsmetið fallið á Hólum!
Hera nú bjargaði jólum
hjá Vekurðar-Bjarna.
Vittu atarna!!
Snjallastur byggðum á bólum!!

02.07.16

Lagður af stað í hringferð um landið með ástralska skólakrakka og nokkra kennara þeirra. Fyrsti áningarstaður Hvammstangi:

Eftir mæðu og mimru
og margþvælda orðhengilsimru
á Hvammstangabraut
heilann ég braut
niður í lélega limru.

03.07.16

Næst var áð á Akureyri og þannig um að litast:

Götur auðar, það get ég svarið,
er gæddi mér á steik.
Heyrði að margir hafi farið
að horfa á einhvern leik?

Frakkarnir voru „ekki menn við að eiga“:

Stendur yfir leikur á Stade de France
og stöðuna þarf upp á nýtt að vega.
Sigraður virðist þessi víkingafans,
en við hverju bjuggust menn eiginlega?

Lúta þurftum lágt í gras
og lokuð virtust nú öll sund.
Við þekkjum best vort þjóðarfas:
„Þrautgóðir á raunastund“.

Núna er það opinbert
að aftur hetjur snúa
en það má teljast þakkarvert
að þjóðin fékk að trúa.

Svona var í gistiheimilinu:

Í gólfborðum öllum gnestur hér
auk gufuþunnra veggja
svo að þörfin engin er
eyra við þá leggja.

04.07.16

Ekið í spreng austur á Djúpavog. Gist í Berunesi:

Dauður sjór við Djúpavog.
Sem dýran kveðskap lesi
af handriti að handan. Og
horft frá Berunesi.

Þegar löng er önn við rútuakstur
alltaf bensínfæti dvínar máttur.
Þá er víst, er útaf ertu lagstur,
að þín bíður góður sinadráttur.

05.07.16

Morgunsólin skein skært í Berunesi og skuggar langir:

Fyrir víst, að vesalingi mínum,
veit að þessi skuggi fylgir stíft
sem geltin tík með bóndagarmi sínum
er gamanvísur mínar hafa ýft.

06.07.16

Heimkominn úr hringferðinni baðaði rósin öllum öngum úti í garði, breiddi úr blöðum og baðaði hvít blómin í sólinni:

Undir timbur- brúnu -belti
blómstrar fögur þyrnirós.
Hvað hún þarf, ég vöngum velti:
vætu, skjól og sólarljós?

Ég þekki aðra ekki síður
yndisfríða blómarós
sem, hvað sem öllu öðru líður,
þarf ást og bros og lágstemmt hrós.

08.07.16

Búinn að skila af mér farþegunum á Keflavíkurflugvelli:

Að ferðalokum finn ég til
í fótum stirðum tveim.
Eymslin þó ég eftir skil;
eg er kominn heim.

Kasti ræður nú kylfa,
kominn tími á Gylfa,
ástralskan kominn með hreim
en er nú kominn heim.

12.07.16

Bryndís birti á Fjasbók mynd af Vigdísi sinni mánaðargamalli:

Heimi glaðbeitt horfir mót
hugrökk myndarkona.
Líkist afa smáfríð snót
(segi bara svona!).

Jasmín kom í heimsókn til afa og ömmu, akandi með vinkonum sínum austur um sveitir!!!

Sautján. Bílpróf taka: Tékk.
Svo: Tæta út til sveita.
Jasmín: Frökk og fremst á bekk.
Fyrirmynd má heita.

Áfram vill brjálæðið virkja og virkja:

Sem eldur í sinu æðið fer,
því aldrei virðist ljúka.
Næst skal tvenna nýja hér
nýta Kárahnjúka.

13.07.16

Það er gömul og gild verslunarhagfræði að ekkert þýði að vera með ákv. vöru í hillunum af því hún klárast alltaf strax! Sama lögmál er haft í heiðri um almenningssalerni hjá Akureyrarbæ, ef marka má frásagnir fjölmiðla:

Vill túrismans berja í brest,
á betri veg þoka:
Myndist salernisbiðröð er best
bara að loka.

Þetta bitnar á Akureyrarkirkju, sem er vinsæll ferðamannastaður. Þar er salernum lokað vegna ágangs:

Hópinn kveisa heltók, bráð.
Hafði áð fús.
Guðshús opið, altæk náð,
samt ekki náðhús.

14.07.16

Forstjóri Útlendingastofnunar sendi Kjararáði beiðni um launahækkun vegna álags:

Halló, kæra kjararáð,
krakkarnir eru að stríða mér 🙁
Álag mikið, alltaf þjáð
og útlendi lýðurinn fjölgar sér,
tekur yfir land og láð
svo logandi ótti í hjartað sker.
Með vísun til þjánar og þjóðarhags
þarf ég kauphækkun. Strax!

Kominn er úrskurður kjararáðs,
kynntur þar góður siður:
Snarhækka launin, lýðnum til háðs,
ef leggja á starfið niður.

Annað og óskylt efni:

Fátt er svo með öllu illt
að ekki boði gott.
Hefur drenginn margan mýlt
að fá mjúkan kattarþvott.

16.07.16

Músarrindlar gerðu sig heimakomna fyrir utan stofugluggann hjá mér og spígsporuðu undir garðhúsgögnunum:

Bæla sig undir borði
býsna lítil, kvik yndi.
Vængirnir þeim frá forði
fúlu kattar svik lyndi.

17.06.16

Það ætti ekki að vera mikil kúnst að taka viðtöl í útvarpi: segja sem minnst sjálfur en láta viðmælandann njóta sín. Ekki er þessi list öllum gefin:

Nú talar Hallgrímur Thorsteinsson.
Það mætti tífalda útvarpsgjaldið
ef gæfist einhver glætuvon
að gæti hann kjafti haldið.

23.07.16

Lagður upp í enn eina rútuferðina:

Áði hjá Urriðafossi
(ekki þó ferðast á hrossi).
Þá spurn nú fram ber
sem brennur á mér:
Líður að kveðjukossi?

Fögnuð mikinn finn hjá mér
er ferðast um landið víða
því ég fæ, sem þakka ber,
að þamba kaffi og bíða.

Fagurt er í Drangshlíðardal, handan Skógaár.

Fjölgun ör telst ei fögur hlið
á ferðamannasenu
en kraðakið ekkert kemur við
kýrnar hennar Lenu.

Það er gaman, þannig séð,
að þreyja, draga ýsur,
raunir laga, róa geð
og reka saman vísur.

Við Skógafoss:

Hraðar tifa taktinn skal,
sinn tíma lifa í önnum,
og fossinn klifar fánýtt hjal
ferða- yfir -mönnum.

Næsti viðkomustaður:

Vel haldinn, úr hungri ei dey
og á Hótel Dyrhólaey
engu ég kvíði
þó kvöldverðar bíði
því allt er í harðindum hey.

Eftir kvöldverðinn sem beðið var eftir:

Útlendar stúlkur á þvílíku þambi
að þjóna, sem tekst að mestu leyti,
og allir japla á ofsteiktu lambi
einsog í skólamötuneyti.

…

Ferskur vakna fyrir sex,
fagna morguns gælu.
Allt mitt næmi vel þá vex,
veitir aukna sælu.

24.07.16

Útsýn frá Dyrhólaey:

Um er að litast, ládauður sjór,
lyfta sér drangar úr hafi.
Himinninn falinn, fuglinn er rór,
fjaran skreytt öldunnar trafi.

Biðin getur tekið tíma:
Töfrastundin!
Prúður, fyrir pílagríma,
pósar lundinn.

Við Jökulsárlón:

Stórir jakar strandaðir,
strauminn við þeir díla.
Eins og birnir bandaðir,
búin hinsta hvíla.

Ef rútu græna rekist á
(rétt að mynd fyrst „lækið“)
skal höfund vísu heilsa’ uppá,
hans er þetta ækið.

Íslenska ungmennalandsliðið tapaði fyrir Svartfellingum í úrslitaleik Evrópumótsins eftir framlengdan leik:

Hingað til aðeins þeir óviskudjörfu
sér ætluðu’ að hoppa’ upp á mána
en ungmennalandslið Íslands í körfu
nú allaleið hækkaði rána!

Þá að pólitíkinni:

Þökk sé ævinlega elítunni
að hún bara fjári góð er í
að flytja digran sjóð úr samneyslunni
því sumir gætu bjargráð lært af því.

25.07.16

Við Freysnes má láta sér líða vel,
logn og 14 gráðu hiti
klukkan 9 að morgni, og trúgjarn ég tel
að talsvert meira gott á viti.

Íhaldið ætlar að einkavæða allan fjandann og leyfa byggingu risasjúkrahús fyrir ofurríka í Mosfellsbæ:

Svo illa lerkuðum leið mér ei fyr,
á Lansann þrekaður samt ég næ.
Þar er lúinn miði við lokaðar dyr:
„Læknirinn skrapp upp í Mosfellsbæ“.

Siðblindur Davíð skrifaði flokksfélögum bréf úr útlegðinni þar sem hann útlistaði sekt allra annarra en sjálfs sín:

Í vor lagði yfir vondan þef
og vitað hvaðan blés áttin.
Núna var ritað reffilegt bréf
í raun-veruleikaþáttinn.

26.07.16

Enn á ferðinni, nú til fjalla, akandi:

Heiðríkt! Nú út sér úr augum!
Og enginn er farinn á taugum!
Fjallabaksleið
furðu er greið
og fagurt í Landmannalaugum.

Á visir.is var þess getið í fyrirsögn að sjö rússneskum sundmönnum væri meinuð þátttaka í Ólympíuleikunum, og að það væru „Góðar fréttir fyrir Hrafnhildi“:

Ólympíugullið hefur safngildi
og gott er það að hreppa.
Góðar fréttir fyrir Hrafnhildi
ef fáir mega keppa.

Á sama stað mátti lesa þessa fyrirsögn: Bæjarstjóri Ölfuss: „Kjaftshögg fyrir byggðirnar“:

Staðan virðist alltaf erfið,
engar halda tryggðirnar
og sífellt reynist kvótakerfið
kjaftshögg fyrir byggðirnar.

27.07.16

Frekari skýringar óþarfar:

Hérna eirum vér oss,
engan berum vér kross
nema túrhestanauð.
Mér sárabót bauð
sólin við Seljalandsfoss.

Sumt er heilagt innra með oss
sem til einkamála höfum talið,
en Gljúfrabúi, gamli foss,
getur ekkert lengur falið.

Við Gígjökul, þar sem skriðjökullinn er alveg að hverfa, og lónið löngu horfið með öllu:

Fyr fáum árum undir lá
ógnarþykku jökulmeni.
Eftir nú, sem enn má sjá,
aðeins þessi litli speni.

Vegurinn inn í Þórsmörk er nú býsna góður …

Náttúruundur eigum vér
óumdeilanlega
en mikilvægast orðspor er
okkar góðu vega.

Aftur í Þórsmörk, í Básum:

Enn skal mér þann óleik gera
sem allan skrokkinn kvaldi
að láta mig í losti vera
liggjandi í tjaldi.

28.07.16

Á ferðamannasalerni var búið að hengja upp mynd sem sýndi að sitja ætti á klósettinu en ekki standa á brúninni boginn í hnjánum við losun haughúss:

Á salerni’ að ná er sæla
en ef síður vilt ata hæla
þegar að þjáir skita
þetta er gott að vita.

Meira úr Þórsmörk:

Einhvern tímann ungur las
það ætti að vera gaman
en tjöld og bíll og tjald og gas
trauðla fara saman.

Eftir rás um úfin fjöll,
oní Bása vegur.
Taðið krásir, tjaldið höll,
túrinn dásamlegur.

Eftir vílin og vomin
vindgang og kviðverki. Sko minn!
Fékk sér af mat
og vaskaði fat.
Nú er dagur að kveldi kominn.

29.07.16

Oftlega hefur aflabrestur
orsakað veiðibann.
Sannleikurinn er sagna bestur
ef Sigmundur veiðir hann.

Kvöldsólin er oft dásamlega falleg:

Dálitla, gula duggan
damlar á leið í skuggann.
Sólgullið fley
siglir í þey.
Útsýn um eldhúsgluggann.

03.08.16

Enn á ferðinni. Öræfajökull og Hvannadalshnjúkur blasa við á björtum degi:

Í sálinni mjög verð ég mjúkur
og máttlaus nánast minn búkur.
Deyfðin útskýrð
með náttúrudýrð
sem framleiðir Hvannadalshnjúkur.

04.0816

Bjartur hásumardagur og dýrðina held ég noti,
damla með hnakk minn og beisli að Vælugerðiskoti.
Hrossin full af kæti, eins og kálfar oft að vori,
kerrt um hnakka, viljug og silkimjúk í spori.
Er reiðtúrum var að ljúka bar heldur vel í veiði,
vekurð næg sem gladdi; öll þrjú á flugaskeiði!
Nú Traustamótið nálgast og nauðsyn svör að fá:
Veit nokkur hvar og hvenær á að skrá?

06.08.16

Gist og etinn kvöldskattur á Hótel Önnu, Moldnúpi:

Ilmur nær áhugann kveikja
svo út um er farinn að sleikja.
Hótelið: Anna,
etin hin sanna
fyrirtaks Fagradalsbleikja.

Frá sama stað, út um herbergisgluggann:

Byrjað enn bílstjórarandið
og býsnagott er á mér standið.
Ég lít út um gluggann,
sé ljósið og skuggann
leika og glettast við landið.

07.08.16

Limruæfingar:

Mér svellþykkir sendir að gjöf ull-
arsokkar. Þeir reyndust ei gjöfull
vermir. Því míg
í skóna. Ei lýg.
Helvítis, andskotans djöfull.

…

Það ætlar að lát’ undan löngunum,
liggur hvers annars í föngunum,
læðist svo kímið
í lokaða rýmið
en graðhestamúsik á göngunum.

…

Slopp með hnöppum ei hneppi,
hnappaklappinu sleppi.
Slappur í tröppum.
Sveppir á löppum.
Úr leppum. Happið þá hreppi.

08.08.16

Horft upp í Öræfajökul neðan af Ingólfshöfða-söndum:

Á háborði hátíðardúkur
alhvítur úr fjarlægð, og mjúkur.
Fullhuginn skýri
við Fagurhólsmýri,
er reistur Rótarfellshnjúkur.

Og áfram er ekið til vesturs, heim á leið:

Nú er ég kominn að Klaustri,
keyrði þangað úr austri.
Setið í vaffi
Systra- í – kaffi
áfram svo farið í flaustri.

Varúð á vegunum mjóum
því vaggandi kerruna drógum.
Pínd áfram tík,
pissað í Vík
og anað svo áfram að Skógum.

Brunað frá Skógum í skyndi
(skæð Eyjafjöllin í vindi)
um Hvolsvöll og Hellu
á heimleið til kellu,
við Bitru allt leikur í lyndi.

14.08.16

Afmælisdagur frúarinnar:

Það er rigningartíð og rökkrið sækir á,
rósin úti ber nú dimman farða.
Í morgun augu leit – og loga sá
ljósin sem að götu mína varða.

Bauð henni út að borða í tilefni dgsins:

Hvar býðst þér hin besta sæla
ef við bragðlauka viltu gæla?
Það fer ekki milli mála;
Matur í Tryggvaskála.

15.08.16

Yfir sjónvarpinu. Undanrásir hundraðmetrahlaups karla á Ólympíuleikum:

Það er eins og þúsund volt
þenji afl í sinum
þegar ætíð Úsein Bolt
æðir fram úr hinum.

Og meira þaðan:

Sýndu margir brosið breiða,
brást þeim ekki miðakaupið
er van Niekerk sáu fljótast skeiða
fjögurhundruðmetrahlaupið.

Vænti þess að margur meti
metnað hans og stolt
en hvað ætli núna Gatlin geti
gegn honum Júsein Bolt?

Eftir úrslitahlaupið:

Fráni örninn ekki sestur
á sinn hvíldarstað.
Í hundrað metrum hver er bestur?
Held nú vitum það.

16.08.16

Yfir kvöldmatnum ei kvartaði,
konan fær bestu dóma,
ei skar við nögl er skammtaði:
Skyr og ber með rjóma.

Heimspekilegar vangaveltur uppi í sófa:

Það er gott að þvælast um.
Það er gott að hvílast.
Gott er afl í geðsmunum,
gott er ei að mýlast.

27.08.16

Vorum í nafngjafarveislu áðan hjá Bryndísi og Ragnari og ég skildi eftir á servíettu handa sonardóttur minni:

Þú komst í heiminn kraftaverk,
kynngimögnuð þóttir.
Vönduð smíð og viljasterk,
Vigdís Ragnarsdóttir.

Meiri heimspekilegar vangaveltur uppi í sófa:

Ágústkvöld, og dálítið að dimma,
dýpstu rök nú leita hugann á.
Getur orðið býsna römm sú rimma
er reyni botn í sjálfan mig að fá.

Held sé best að halla sér
þó hugur reiki víða.
„Enter“ – síðan ætla mér
undir sæng að skríða.

03.09.16

Eru ađ baki björt og hlý,
blíðu sumarkvöldin.
Haustið teiknar tildrög ný,
tekur gríma völdin.

05.09.16

Norðurljósin voru óvenjufjörug:

Mikiđ fyrir glaum og glans,
galskapurinn ræður,
tröllin stíga trylltan dans
međ tækifærisslæður.

Mannlýsingar:

Vammið við er spyrtur,
veruleikafirrtur,
í beinum eitur,
undirleitur,
til fárra fiska virtur.

Um háriđ vel er hirtur,
hálstau, sléttar skyrtur,
hjartaheitur,
í huga teitur,
vel af öllum virtur.

Blótandi og byrstur,
í brennivínið þyrstur,
einskis nýtur
augum gýtur,
flýr af hólmi fyrstur.

07.09.16

Veðurlýsing:

Alkunn haustsins aftankyrrð
er í líki skötu.
Gustug mjög, í geði stirð,
gusar nú úr fötu.

Og …

Konan veðri birginn bauð,
ber í fötu ultu.
Komin heim þau kát hún sauð
í krækiberjasultu.

Frelsast hver mín fínust taug
ef fengi andlega sorgun.
Enn ein vikan frá mér flaug,
fimmtudagur á morgun.

Sjónvarpsdagskráin, maður lifandi …

Alltaf skal mitt útsvar greiða
yfirmátaglaður
en Útsvar veldur ógnar leiða,
það ekki lifir maður!

Orkustreymi orðið tregt,
í anda þykknar húmið.
Á skjánum ekkert skemmtilegt,
skreiðist því í rúmið.

09.09.16

Fjasbók spyr í ritvinnsluglugga: „Hverju ertu að velta fyrir þér?“ Og af því tilefni varð þetta til:

Hvað er það sem hvílir þér á hjarta?
Hverju ertu að velta fyrir þér?
Sækir þú í sumarljósið bjarta
sem að fyrir löngu horfið er?

Það er gott að finna fagrar myndir,
fram þær draga hugarskotum úr
þegar á þig sækja gamlar syndir
sem að reyndust illa kleifur múr.

10.09.16

Stefnir í formannskosningu í Framsóknarflokknum og margir segja ekki annað en að þeir styðji þann sem kosinn er:

Í formannskjöri gefum engin grið
en gröfum axir, hundi fögnum vér,
og það góða prinsipp stoltir stöndum við
að styðja alltaf það sem kosið er.

11.09.16

Konur biðu afhroð víða í prófkjörum hjá íhaldinu, m.a. ráðherra ferðamála og formaður allsherjarnefndar:

Kjósendurnir konum hafna,
hvernig má það vera?
Ranka Elín ætti að dafna,
ekkert búin að gera
(afcr).

Unni heldur betur brá
er birtist niðurstaðan.
Að henni er eftirsjá,
þó Ási „bæti“ skaðann.

Fleri konur sátu í súpunni eftir prófkjör:

Kosningu ekki Kjerúlf fær,
en á kreppu setur fingur:
Á Alþingi, hið næsta, nær
ei nokkur Vestfirðingur!

Afgamlir karlar halda sínu:

Össur sætið að vana ver,
vaki margra spurninga.
Hve marga ennþá eigum vér
ævagamla smurninga?

Árni Páll sagðist eftir sigur í prófkjöri stefna að fylgisaukningu og þriðja þingmanninum í SV-kjördæmi:

Vegsemdar er vegur háll,
hver vargur þarf sitt æti.
Fylgið yki Árni Páll
ef hann bara gæti.

12.09.16

Formaður Framsóknarflokksins kvað einingu ríkja innan flokksins. Þá bárust Sigurði Inga áskoranir úr hverju landshorni að bjóða sig fram í formannskosningu:

Óumdeildur, æðsti guð
Íslands, leiddi flokkinn.
Er nú komið eitthvert suð,
annað hljóð í strokkinn?

Einhver hluti framsóknarmanna er vaknaður eða að vakna úr álögum. Margir eru þó enn ósjálfbjarga í huliðshjúp. Og mér fannst illa gert af fráfarandi umhverfisráðherra að spyrða saman í eitt formann sinn og varaformann. Þar er himinn og haf á milli:

Panama-dýrlingur veraldlegs vanda,
víst ertu dáður enn.
Manngildi fórnað þeim Herra til handa,
himneskur verður senn.
Krossfestur, eltur til annarra landa,
eins og Jesús ‘i den’.
Uppúr flokksins stórmenni standa,
„stórkostlegir menn“.

17.09.16

Stinga má höfði í stein,
stilla þar fókus og brain.
Sjá laftunguhunda
lúpast að Munda
og bítast um Panamabein.

18.09.16

Sigm. Davíð fékk yfirburðakosningu í 1. sæti framboðslista Framsóknarflokksins í NA-kjördæmi á kjördæmisþingi sem haldið var í Mývatnssveit:

Bjuggu þar fyrrum fyrirmyndir
sem fórnuðu öllu gegn stíflum.
Ráða þeim sveitum nú siðferðisblindir?
Safn af taglhnýttum fíflum?

Tilefnið er prófkjör undanfarið og formannsdraumar:

Til eru fræ sem fengu þennan dóm
að falla í kjöri’ og verða’ ei þingmannsblóm.
Eins eru þeir sem þreyta formannsslag
án þess að hafa í það rödd og lag.

21.09.16

Veðurlýsingar:

Ekki má við öllu sjá,
er í dái sólin?
Svæla grá nú sækir á,
sælu- þrái skjólin.

Veðrin finn um vanga minn,
votan stinningskalda.
Ef fljótt ei linnir ætla inn,
eg vil sinni halda.

22.09.16

Ástandslýsing:

Ansi brátt mér aftur fer,
við elli sáttur glími.
Klukkan átta, komið er
kvöld og háttatími.

Fæ mér kríu, floppa mat,
flæðir hlýja um kroppinn.
Klukkan níu á koppnum sat,
klukkan tíu sloppinn.

Nú er ég léttur í lund
á leiðinni suður, á Grund.
Með mér það ber,
að mín núna er
ævi á elleftu stund.

23.09.16

Rigningartíð:

Lætur eftir um það bil
yfirfulla svelgina.
Á að lygna og létta til,
líklegast um helgina.

24.09.16

Pólitíkin er með miklum ódæmum:

Bráðum fellur flatt á svell,
flónskubrelluklíka.
Lygavella skýrir skell,
skæð er dellan líka.

25.09.16

Formaður Sjálfstæðisflokksins er kominn í drengjakórinn, enda stutt í kosningar:

Heyrðum barbabrellu
Bjarna hjá í fréttum,
dæmalausa dellu,
dyn sem jarm í réttum.

27.09.16

Sami maður tjáir sig í sjónvarpi:

Ælan kemur upp í háls
ef á þarf Bjarna hlýða.
Hann með klofna tungu táls,
talar fagurt víða.

Það er fallegt veðrið í dag:

Fáum sól- og heiðríkt haust,
heima skjól á pöllum.
Hauður kól, með hása raust
og hvítan kjól á fjöllum.

Strýkur gjóla hönd um hól,
hæg í skjóli liggur.
Þar í bóli, klædd úr kjól,
kossa sólar þiggur.

02.10.16

Framsóknarflokkurinn kallaði til þings til að kjósa nýja forystu:

Það er ekki þrautalaust
þing að halda flokka.
Svikabrigsl og tapað traust
tæpast fylgið lokka.

05.10.16

Staddur í Finnlandi á fangelsismenntunarráðstefnu:

Fyrir dregin tímans tjöld,
tími sig að bæla.
Nú er semsagt niðdimmt kvöld,
nætur bíður sæla.

Finnska haustið kælir kinn
er kvölda og dimma tekur.
Kátur sofna, því máttinn minn
morgunsólin vekur.

Sigmundur Davíð fullyrðir að flokksþing Framsóknar hafi fyllst af framandi Framsóknarmönnum, sem hafi reynst vera kínverskir ferðamenn.

Kínverjum margt um kennum við enn,
svosem kolefnismengandi hulu.
En er’ ekki framandi framsóknarmenn
bara fjöður af hænunni gulu?

07.10.16

Iðulega ærir mig
andans kraft að virkja
en inn á milli sjálfar sig
svona vísur yrkja.

…

Skylt er að ferðast og skoða heiminn,
skemmtilegt þykir mér flest.
Auðnist mér komast allan um geiminn
alltaf þó heima er best.

11.10.16

Mína heimabagga bind,
belti svörtu meður.
Þegar mér í verkin vind
er víst að eitthvað skeður!

Allt í skyndi eignast vil,
af önuglyndi státa.
Ef með fyndi öðrum til,
ætli myndi gráta?

Alltaf gefa öðrum vil,
anda hef því státinn,
svo, án efa, brúa bil
og bitran sefa grátinn.

Minningar frá Róm, fyrir þremur árum, birtust á Fjasbók í formi myndar af undirrituðum:

Skoða mátti margt í Róm,
menning draup af stráum
sem hrærði þennan hrekkjalóm,
hárum sviptan gráum.

12.10.16

Um þá væsir utangarðs,
ákaft blæs á glugga.
Við svíun dæsi sófabarðs,
sig er næs að hugga.

16.10.16

Helgarferð til höfuðborgar Katalóníu, dagur 4. Útsýnið í dag:

Yfir lækinn leitar þrátt,
lítt’ þér, maður, nær!
Sérstaklega ef þú átt
íðilfagrar tær.

Miður hress að morgni dags,
um miðjan daginn lúinn.
Um kaffileytið kvarta strax,
um kvöldmat alveg búinn.

18.10.16

Lesist lárétt og lóðrétt í bragliðum:

Morgungleðin gefur sælu,
gleðin veitir sálarfriðinn,
gefur sálarsómann þráða,
sælufriðinn þráða, löngum.

Formaður Sjálfstæðisflokksins setur upp fermingarsvipinn í fjölmiðlum er hann kemur úr skúmaskotum:

Kann að stunda ljótan leik,
loforð hundafóður,
svo á fundum, í svörtum reyk,
segist undurgóður.

Borgun styrkti Sjálfstæðisflokkinn og Framsóknarflpkkinn um 250.000, enda fengu Engeyingar að kaupa fyrirtækið af ríkinu á gjafaprís:

Gott ef vini áttu að,
í öldum dagsins ströngum,
sem passa’ að lítið úr lófa blað
lendi ei hjá röngum.

19.10.16

Magnús Halldórsson sagði að Davíð Oddsson hefði verið eins til augnanna og hundur nýkominn af sjálfdauðu hræi, á myndum sem birtar voru af honum í sjónvarpi frá aðdraganda hrunsins:

Fláræðið er fengilegt,
flökta sjónir víða.
Davíð lýgur, það er þekkt,
en það má ekki líða.

26.10.16

Í augnablik nú upp er stytt,
einnig hægur vindur,
fer ég því í fletið mitt,
fúll og önuglyndur.

Kári sparar kúlurnar
og kaldan byssustinginn
svo ég blæs út blöðrurnar
og brosi allan hringinn.

Karlakvöld Karlakórs Hreppamanna er framundan:

Eru af borði borin köld
blessuð lömbin?
Mætum þá á karlakvöld,
kýld er vömbin.

Er heima liðin ölsins öld,
ekkert gaman?
Mætum þá á karlakvöld,
kneifum saman.

Í hring um gleðihrókafjöld
hrossaketið.
Skemmtun góð er karlakvöld:
kyrjað, etið.

Hófleg þarf að greiða gjöld,
gamla leppa,
föstudags á karlakvöld
kórsins Hreppa.

27.10.16

Kosningabaráttan einkenndist mest af auglýsingum í fjölmiðlum, og níði á samfélagsmiðlum:

Endalaust er auglýsingaflóð,
innihaldið bara skammlíf froða.
Óskaplega bágt á þessi þjóð
að þurfa’ að hlusta’ á svona lygahroða.

29.10.16

Kosningadagur í dag:

Öðruvísi mér áður brá.
Nú ekki reyndist valið létt.
En alltaf stóla á það má
að ég hafi kosið rétt.

Og þegar tölur fóru að birtast í kosningasjónvarpinu:

Erum bæði, við konan, hvekkt,
svo kvöldið verður langt,
því mjög finnst okkur merkilegt
hve margir kjósa rangt!

Það er aumt ef verður á Íslandi kyrr
þessi óstjórn. Helsta var fréttin
að færri núna en nokkurt sinn fyrr
nýta kosningaréttinn!

En þá að veðrinu:

Vetur líður, vitum að
vorið kemur aftur.
Vosbúð, myrkur – velur það
varla nokkur kjaftur.

09.11.16

Kosið er víða um heim, m.a. til Alþingis á Íslandi og í forsetastól Bandaríkjanna:

Nýja tíma viljum vér,
veröld betri skapa.
Víða um heiminn virðist mér
vonin núna hrapa.

Trump var kosinn með minnihluta atkvæða:

Til að vinna sigur sætan,
og sýna örbirgð platfræða,
hljóta verður, mjög svo mætan,
minnihluta atkvæða.

11.11.16

Með haustlægðir sogast að sunnan um heim,
þú svartvængjuð geðvonskubryðja,
í rembingi, öskrandi öllum að þeim
sem Ísland nú byggja, og niðja.
Síausandi hlandi, svo lággeng og leim
að lengi mun hörmuð sú iðja.
Sko, lúskrastu burtu, já, langt út í geim
og láttu mig oftar ei biðja.

12.11.16

Vetur kemur ekki enn,
á mér lemur regnið.
Betur hemur sál sig senn,
sólar nemur megnið.

13.11.16

Það er margt sem þokan veit,
þröngt og svart er gilið.
Innra skart og unaðsreit
annar vart fær skilið.

Gegn heimsósóma herör sker,
hér svo tímann vel nýti
fyrst vill kanna hvort ei er
kristilegt í helvíti.

14.11.16

Af stjórnarmyndunarviðræðum:

Von er nú til viðreisnar
voru spillta landi.
Hin bjarta framtíð bíður þar
í bláu handabandi.

Er Bensi vel úr garði gerður?
gott er ei um slíkt að spá
en eitt er klárt – að alltaf verður
ákaflega, höndin, blá.

15.11.16

Loks sást snjór, eftir langvarandi rigningartíð, og stórhríð norður í landi:

Stöðugt regn ei líkar lýð,
en loks er kominn vetur.
Myrkur bakki og manndrápshríð
mörgum geðjast betur.

Bjarni Ben. kvartar yfir því að aðrir séu ósveigjanlegir í stjórnarmyndunarviðræðum:

Bjarni vill ei biskupsfórn,
né beygja krókinn,
svo að náist starfhæf stjórn.
Staðan flókin.

17.11.16

Dagur íslenskrar tungu var í gær, og kórinn söng suður í Hafnarfirði með Kvennakór Hafnarfjarðar:

Hátíð, glaumur og gaman!
Gladdist hópurinn saman!
Allir þar sungu
á íslenskri tungu
og enginn var fúll í framan!

18.11.16

Bjarni Ben. gafst upp og Katrín fékk umboðið:

Gerði Bjarni’ upp á bak
eftir bölvað vandræða skak
en hvað með Katrínu Jak.
á hverjum hefur ‘ún tak?

21.11.16

Með hálsbólgu og höfuðverk,
horstraumsflóð úr nefi,
sýklaskít í kinn og kverk,
kjaftfullur af slefi.

Sonnetta:

Þú Vetur ríkir, eftir vota tíð,
á vanga blíður hér á Suðurlandi,
bjartur, stilltur, allt í góðu standi
en stríður norðanlands, með kóf og hríð.

Samgöngur með flugi fara’ í steik,
fyrir vestan margir hanga tepptir.
Þó rjúpnaskyttu úr freðnum faðmi slepptir
ei farsælt er að bjóða þér í leik

því útlitsfagrar leikjaþrautir þínar,
þekkja margir vel á eigin skinni;
þeim öllum stjórnar kuldalegur kraftur

með kolamyrkar, opnar skemmur sínar
og gott er því að geyma sér í minni
að sú gula rís, og vorið kemur aftur.

En snúum okkur að -flensunni:

Að liggja sjúkur ekki virðist verra
þó von um góða heilsu sé að þverra.
Mjög nú þarf ég magavöðva sperra
því mikið svakalega verð að hnerra.

-veðrinu:

Vetrarmjallar mikla höll
meður hjalla fríða,
bratta stalla, undrin öll
Ingólfsfjallið prýða.

-konunni:

Allar sorgir alheims ber,
óráðs borga slaginn,
ef á torgum, einn með þér,
fæ allan morgundaginn.

-og fréttunum. Rjúpnaskyttu var leitað í tvo sólarhringa á Fljótsdalshéraði, og hún fannst heil á húfi:

Ennþá margir fara’ á fjöll,
fullhugar, með hlátrasköll,
gana út um víðan völl,
þau viskutröll,
vanbúin, í veður öll.

25.11.16

Ekki gat Katrín myndað stjórn frekar en Bjarni Ben.

Nú á taugum næstum fer
nýkjörin þingmannasveit
því að niður njörvuð er
nánast á byrjunarreit.

Enginn friður var í fjölmiðlum vegna einhvers sem kallað var „black friday“:

Föstudagur til fjár
fannst mér hljóma mun skár.
Vor ævitíð liðin
með íslenska kliðinn.
Dagurinn svartur – og sár.

27.11.16

Eftir hlýja aftanskúr
enn á ný má bóka
að sólarglýja greiðir úr
gullnum skýjaflóka.

Núna heiður himinn er,
hár og breiður, meðan
allar leiðir opnar mér
og andann seiðir héðan.

Sólin vekur sinnismátt,
síðu þekur tjöldin.
Að því rekur reyndar brátt
að rökkrið tekur völdin.

Lesandi hafði á orði við ofangreinda vísu að „dýrt væri ort“.

Dæmalaust nú dýrt er ort,
dillar raust af gorti.
Get, í flaustri, skýrt hér skort
ef skellur hlaust af sporti.

28.11.16

Maður kvartar ekki oft,
augun skarta bliki.
Glaður svarta lífsins loft
lít, og bjartur þyki.

29.11.16

Eigandi Brúneggja var óforskammaður í sjónvarpsviðtali:

Bóndans réttu ráðin við
rekstri snúnum:
Skallagríms að skondnum sið,
skí/ýtur brúnum.

30.11.16

Í kjölfar „Brúneggjamálsins“ beindist gagnrýni að Matvælastofnun fyrir slælegt eftirlit. Halldór teiknaði í Fréttablaðið um eftirlitsiðnaðinn, sem íhaldið vill skera burt. Gildir þá einu hvort er matvælaframleiðsla, fjármálakerfi, ferðamannaiðnaður, velferð eða vinnumarkaður:

Í sólþurrki jörð getur sviðnað
og sérpökkuð frostvara þiðnað.
Lofa skal frelsið,
losum því helsið
og skerum burt eftirlitsiðnað.

Framsóknarskötuhjúin gera það ekki endasleppt í fjölmiðlum:

Marga gerir Gunnar bragi
úr gljúpum, pólitískum leir
og engin von sér Vigdís hagi,
varla nokkur þolir meir.

1.12.16

Nokkrir glotta núna við,
net í plottin riðið.
Væri gott að gera’ að sið
að gæðavotta liðið?

3.12.16

Þó lækki enn á lofti sól,
þá lengjast búrvökurnar.
Daga og nætur mig reka á ról
rúsínukökurnar.

5.12.16

Hæstaréttardómari varð uppvís að því að vera stórtækur á hlutabréfamarkaði með arf sem honum tæmdist.

Til andskotans á einu bretti
æða jörð og sól.
Höfum því í Hæstarétti
hlutabréfaskjól.

7.12.16

Mér í æðum ólgar blóð,
andans glæðir bríma.
Vísa, kvæði, limra, ljóð,
líka fæðist ríma.

Ef í sinni sitru finn
sem að rynni héðan,
anda brynni, óðinn spinn,
iða’ í skinni’ á meðan.

Ansi fátt er ósjálfrátt,
engan mátt nú styggja.
Skal og nátta eftir átt,
utan gátta liggja.

Smákökubaksturinn kominn á fullt á heimilinu:

Augun glaðar úrvalstinnur,
æsist vökuglampinn.
Bragð er að þá „barnið“ finnur
í búri kökustampinn.

8.12.16

Um hvað gæti verið þessi vísa?
Vandi er um slíkt að spá.
Mjög er vinsælt veðrinu að lýsa
og vita hvernig stjórna á.

9.12.16

Núna tækni nýti mér.
Núna þankann telgi.
Nú út vísur nokkrar sker.
Nú er að koma helgi.

Degi hallar, desember,
dimmur vetrarprósinn.
Konan brosir, hvít hjá mér
kveikir sálarljósin.

Á Netinu birtist texti úr samræmdu prófi frá Námsmatsstofnun. Ekki var það björguleg þýðing:

Ennþá frá tíma til tíma,
tíminn áfram silast
og hellir sér yfir lág svæði hugans.
Ég bilast.

12.12.16

Furðu milt og frostlaus jörð,
í felum kápan hvíta.
Grænar flatir, flókabörð,
friðsælt um að líta.

Um veruleikann veit ei gerla,
hvort vetrar blómstrar rósin?
Eða sjást í myrkri merla
marglit jólaljósin?

20.12.16

Hvíldarlaust heldur UNICEF áfram, daginn út og inn alla daga, að nauðga íslenskri tungu. Í fullkomnu ósamræmi við tilefnið. Hvers vegna þarf að auglýsa svo göfugan málstað með jafn ömurlegum leirburði? Því það er borðleggjandi að bestu skáld og hagyrðingar landsins myndu með glöðu geði semja eitthvað sómasamlegt – og gefa vinnu sína.

Íslenskt mál í heiðri hef,
hugann gullkorn auðga,
en jólavísur UNICEF
jafnan tungu nauðga.

21.12.16

Sólhvörf bæta sálarhag,
síga brúnir vart,
alveg bit hvað er í dag
ógeðslega bjart!

24.12.16

Jólakveðja 2016 – dróttkveðin:

Stríðs í heimi hrjáðum,

hungursneyðar, leiðum,

er fjöldi enn, sem um aldir,

óttasleginn á flótta.

Eins og Jósef Jesúm

úr jötu tók, um götur

hrakinn, úr landi sem hundur,

svo hlífa mætti lífi.

 

Þennan mæta manninn

myrtu valdsmenn kaldir

sem þelið ekki þoldu

þýða, og hylli lýðsins.

Nú á tímum „nýjum“

neglum á krossa, steglum,

þá sem valdi velgja

vel undir uggum, við stugga.

Augum lítum ætíð

 

Assange þannig og Manning.

Af lífi, og sögulegu,

lærum, vinir kærir.

Aðeins andófslundin

oki lyftir. Tyftir

illan bifur. Hjá öllum

til árs og friðar miði.

 

Hérna blessuð börnin

brosa sem sól um jólin.

Annars staðar þau stuðar

stríð með sprengjuhríðum.

Selja vesturveldi

vopnin. Huga opnum!

Innum oss að þessu:

Eru þau mannverur?

 

31.12.16

Við áramót 2016-2017

„Nú árið er liðið í aldanna skaut“

og aldrei það komi til baka

með Icehot, sem Borgun til skyldmenna skaut,

í skjólin þeir auðmagni raka,

og forsætisráðherrann flagsækið naut,

fnæsandi, siðspillt og gaga,

vort Alþingi, hæstvirt, er lægst núna laut,

samt ljóst að af miklu’ er að taka,

því lífeyrisfrumvarp á launþegum braut

sem lítt höfðu unnið til saka.

 

Nýtt ár er í vændum, og útlitið svart,

því afturhaldsstjórn er í pípum

sem gefa mun almenningseigurnar skart

til útvaldra’, í passlegum klípum,

og auðmönnum hleypa á fljúgandi fart,

þessum forhertu, siðlausu týpum,

en sjúklingur! fljóta til feigðar þú þarft

í fenjum með botnlausum dýpum.

Ég játa, mér finnst þetta helvíti hart.

Til heilbrigðra meðala grípum!

 

Árið er 2015, Safnið telur 193 vísur

01.01.15

Það er við hæfi að ég sendi konu minni fyrstu kveðju nýs árs:

Léttir angur lundin þín
lífs á gangi mínum.
Enn mig langar, ástin mín,
upp að vanga þínum.

 

12.01.15

Í fréttum var þetta helst.

Það herðir heldur á frosti.

Heimsbyggðin öll er í losti.

Á fötluðum brotið.

Fólkið er skotið.

Aðra smyr brauðsneið með osti.

 

14.01.15

Sóknarpresturinn í Vík kvaddi sér hljóðs á Fjasbók og tilkynnti að 29 ár væru frá því hann tók við kallinu. Hann fékk í kjölfarið fjölmargar heillakveðjur. Þess má geta að Gulla, kona hans, er bekkjarsystir mín úr menntaskóla:

Vinsæll er Víkurprestur

og varla því víkur prestur.

Haraldur Magnús

í messunum sagnfús

og hjá Guðlaugu aufúsugestur.

 

15.01.15

Í dag eru 20 ár frá því snjóflóð olli hörmulegu stórslysi á Súðavík. Í Kastljósi var viðtal við konu sem lifði af, bjargaðist eftir 14 tíma undir brakinu af húsi fjölskyldunnar, þá unglingur að aldri. Frásögn hennar var átakanleg:

Alltaf með sár á sálinni.

Snjóflóðagnýr undir nálinni.

Hugsanir stríðar

en höggið kom síðar.

Skelfing í minningaskálinni.

 

Nú er að hefjast enn eitt HM í handbolta, nú haldið í Katar. Íslendingar eru á meðal keppenda og því fylgja ákveðin leiðindi:

Ennþá er vakin upp vofan.

Vonsvikinn þrýsti á rofann.

Kuldi og vetur

kvalið mig getur

og helvítis HM-stofan.

 

19.01.15.

Það er mikill lægðagangur þessi misserin og sér ekki fyrir endann á honum:

Endalaus vosbúð og væta,

í vindinn er ennþá að bæta,

svo blyndöskubylur

er blotinn við skilur.

Er furða að þjóð vilji þræta?

 

21.01.15

Borgarfultrúar Framsóknarflokksins gera það ekki endasleppt. Eftir Moskuhneykslið fyrir síðustu kosningar bæta þær um betur með því að skipa annálaðan og þjóðþekktan rasista og hommahatara sem varamann í Menningarráð Reykjavíkur:

„Dýrð sé oss, dætur og synir

drottins guðs. Burt skreiðist hinir.

Vora finnum vér línu

að frelsarans pínu“.

-Framsókn og flugvallarvinir.

 

22.01.15

Skagamenn heimsóttu FSu í 1. deild karla í kvöld:

Létt var yfir liðinu,

leikið á nokkurrar pressu.

Allir voru á iðinu

nema Skagamenn sem riðu ekki feitum hesti frá þessu.

 

24.01.15

Þrátt fyrir mikinn lægðagang og læti í veðrinu er nauðsynlegt að halda ró sinni:

Hávaðasöm og hyldjúp lægð

hertekur landið og miðin.

Að Gustavsbergi ég geng með hægð

því góð voru bóndadagssviðin.

 

Handboltalandsliðið stendur í ströngu og var „með bakið upp við vegg“ þegar það mætti Egyptum í síðasta leik sínum í riðlakeppni HM og sæti í 16 liða úrslitum að veði, þar sem Danir bíða, en helsta skytta liðsins, Aron Pálmarsson er fjarri góðu gamni:

Guðjón Valur gerði sitt,

sá gamli ennþá nokkuð fit.

Danir bíða við hornið hitt,

-held við þurfum nýja skytt

u.

 

Fyrrnefndur Aron var sleginn niður í miðbæ Reykjavíkur og missti af undirbúningsleikjum fyrir HM. Í næsta leik á undan Egyptum mættu Íslendingar Tékkum þar sem Aron fékk annað höfuðhögg og vankaðist svo hann var úr leik:

Aftur fékk hann einn á kjamma,

aftur lá í valnum.

Engan bolta, ekki djamma,

ósköp hart á dalnum.

 

25.01.15

Umboðsmaður Alþingis hefur birt skýrslu sína um afskipti Hönnu Birnu af lögreglurannsókn á ráðuneyti sínu. Umræður um þetta mál á Alþingi hafði hún fyrr kallað „ljótan pólitískan leik“:

Þar sem logar, þar er gjarnan reykur,

í þéttu rými að lokum kæfir mann.

Hvort er það nú ljótur pólitískur leikur

að ljúka upp, eða reyna að fela hann?

 

26.01.15

Víglundur Þorsteinsson kemur fram með gamalkunna samsæriskenningu um glæpi ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur, Alþingis, allra helstu íslenskra stofnana og margra erlendra aðila gegn íslenskum almenningi í hruninu:

Í bræði vætir Víglundur nú tenn,

vopnast, fægir ryð af snaginhyrnu

því agalega vondir vinstrimenn

veltu af stóli smáðri Hönnu Birnu

og gengu líka alltof nærri Geir!

Slíkt inmúraðir ei fyrirgefið fá,

sín finna hefndarráðin valdasjúkir

og drýsla marga í dimmunni má sjá

en Davíð upp á fjósbitanum húkir.

Til hinsta dags í flórnum þrauka þeir.

 

Eftirfarandi texti er klipptur úr Fréttablaðinu í gær: „Umræðan er einungis að fara að aukast vegna þess að stöðugt fleiri fá tækifæri til að tjá sína skoðun sem áður höfðu það ekki. Samskipti milli fólks eru að fara að aukast og þau eru meira og minna að fara að eiga sér stað….“:

Eru að fara að eiga sér stað
aukin samskipti fólks í milli,
því er að fara að aukast mjög
umræða góð og málfarssnilli.

 

30.01.15

Þó umgjörð HM í handbolta sem haldið er í Katar um þessar mundir sé slétt og felld ganga ásakanir um að dómgæslan hafi hjálpað heimaliðinu áfram í keppninni, jafnvel talað um mútur og dómarahneyksli:

Yfirborðsáferðin lygn

en alltaf er dómarinn skyggn.

Furstar í Katar,

kolspilltir snatar,

kaup sér meistaratign.

 

02.02.15

Mannlýsingar úr sveitinni:

Í afdalakoti bjó kall,
sem kúkaði‘ og hrækti í dall.
Japlandi roðið
og reykjandi moðið
reið hann svo fullur á fjall.

 

Og kellingin feiknmikið fall
sem forðaðist gesti og spjall.
Í myrkustu krókum
hún muldi úr brókum
í soðningu, saman við gall.

 

Syni var stillt upp á stall,
samt stundaði ónytjubrall.
Góða fylli í kvefi
fékk hann úr nefi
svo allur varð grár eins og gjall.

 

Dóttirin iðaði öll
úti um móa og völl.
Í dagbækur skráði
að skemmtun hún þráði,
skagfirska sveiflu og böll.

 

03.02.15

Mannlýsingar af mölinni:

Í borginni lögmaður bjó
sem bergði af stressinu fró.
Keppti við grannann
í græðgi, og vann ´ann.
Frá dýrðinni ungur svo dó.

 

Frúin er fínasta snobb
sem faðmaði annan, hann Rob.
Hún aðeins fær unað
við allsnægt og munað,
á rándýran kobbidí kobb.

 

Dóttirin orðin er djörf,
af drykkju um helgar oft stjörf
og af afskiptaleysi
þessu ógissla pleisi
hugsar hún þegjandi þörf.

 

Sonurinn beinni á braut,
bráðger og sterkur sem naut.
Á kagganum fer um
fullur af sterum,
flottur, en geðið í graut.

 

05.02.15

Mannlýsingar úr þorpinu:

Þorparinn þrautgóður var,
á þakkir og hrósið ei spar.
Í orðfæri „linur“:
„Elskan“ og „vinur“,
og kleip svo í kellingarnar.

 

Konan hjá kunningjum sat
í kaffi, og bauð sér í mat,
til að þefa upp fréttir
og það var nú léttir
ef fásinnu fundið þar gat.

 

Strákur á þrítugu stóð,
staðarins uppháhalds jóð.
Að spóla í brekkum
á belgvíðum dekkjum
stundaði, miklum af móð.

 

Stelpan á liðinu lúin
fyrir löngu í huganum flúin.
Þá bar þar að Dana
sem barnaði hana-
og þar með var draumurinn búinn!

 

06.02.15

Eyðimerkuróráð:

Þrammandi‘ í eyðimörk þrír,

af þorsta er hugur óskýr.

Svo líðanin batni

leita að vatni

en dropinn hjá guði er dýr!

 

Andinn í óráði dalar,

bara ímyndun þorstanum svalar.

Í sturlun þeir ná

stjörnur að sjá

og til þeirra himinninn talar!!!

 

Á kvöldgöngu kærustupar,

hún komin á steypirinn var.

Þau gönguleið breyta

og á gistihús leita

en vertinn þar veitir afsvar:

 

„Þið finnið í fjárhúsi hey.

Bara fyrningar reyndar, OK?“

Þar Jósef á ný

fer að jagast í því

að varla sé María mey:

 

„Ég hef aldrei hold þitt séð bert

og hitt höfum við aldrei gert.

Það er hlálegt að blanda

í þetta heilögum anda!!!

Hvað heldur þú að þú sért?“

 

Af tuðinu María mæddist,

upp í myglaða jötuna læddist

og myrkrið óp klauf.

Hennar meyjarhaft rauf

freslarinn þegar hann fæddist.

 

09.02.15

Um þá hegðan að hlaupast undan ábyrgð og láta öðrum eftir að halda uppi samfélagsþjónustu en nýta sér hana að fullu eftir sem áður:

Sett á haus með svikafléttum

og í sárum þjóðin lá.

Að laga ruglið, launastéttum,

lagt var herðar á.

Lagt var herðar á.

Lagt var herðar á.

Að laga ruglið, launastéttum,

lagt var herðar á.

 

Að laga ruglið, launastéttum,

lagt var herðar á.

Virtist allt á réttu róli

rummungunum hjá.

Margur þeirra‘ í skattaskjóli

skildingurinn lá.

Skildingurinn lá.

Skildingurinn lá.

Margur þeirra‘ í skattaskjóli

skildingurinn lá.

 

Margur þeirra‘ í skattaskjóli

skildingurinn lá.

Nú er Bjarni‘ í nokkrum vanda

nú fer að koma‘ í ljós

hvort tíund innan tryggðabanda

var talin „undir rós“.

Talin „undir rós“.

Talin „undir rós“.

Hvort tíund innan tryggðabanda

var talin „undir rós“.

 

10.03.15

Á búslóðarböndin þeir skáru,
búkkinn þá hrundi. Með sáru
ópi við brást.
Í birtingu sást
að ennþá var borð fyrir Báru.

 

12.03.15

Ekki‘ er öll vitleysan eins!
og eigi var hikið til neins
því í loftinu lá
löngun og þrá
milli Sleggju og Steins.

 

18.03.15

Vorið fann sinn hvíta kjól
og klæðist brúðarslöri.
Nú ég æði út á hól
æsku- hlaðinn fjöri.

 

Vorið fór í hvítan kjól
og keypti brúðarslörið.
Höldum núna heilög jól,
held að það sé kjörið.

 

21.03.15

Sjáið núna! Sólin skín!
og syngur fugl sitt lag!
Töfrar kór fram tónverk sín
á tónleikum í dag!

 

22.03.15

Nú er loks til sólar sér,
sunnudagur gjöfull,
hef ég allt á hornum mér;
helvítis, andskotans, djöfull!

 

Nú er dynur haglél hart
og hratt í lofti syrtir,
gleðibros mitt veiklast vart;
ég veit að aftur birtir.

 

Úr reiðtúr engin orðin fregn,
enda fastur liður:
Sólskin, haglél, slydda, regn,
svikalogn og hviður.

 

03.04.15

Nú á tímum telur smátt
trúarþruglið stranga
svo fíflagangi flíka mátt
á föstudaginn langa.

 

8.04.15

Sumt mætti alveg una í þögn.
Í eiginhagsmunaskyni
forsætisráðherrann gróf upp gögn
frá Guðjóni Samúelssyni.

 

Allsekki var það illa meint
þó aftur vini sína
Illugi greyið alveg hreint
óvart hitti í Kína.

 

Simmi brúar gliðnandi gjá,
glóir á perum öllum.
Hann ekki lengi hangir á
hugmyndum eitursnjöllum.

 

17.04.15

Lítið borið á því enn,
mitt andlit skorið þéttara,
en kannski vorið vakni senn?
Þá verður sporið léttara.

 

21.04.15

Ágætur flóa- er -friður
þar sem frjóan á jarðveg sá siður
að breiða út snakkið.
Og baktjaldamakkið!!!!
Það sannlega segi ég yður.

 

23.04.15

Komið norðanfár og fjúk,
frostrós víða brumar.
Landið þakið þykkum dúk,
það er komið sumar.

 

Dottnir eru ei af baki
og allt á fínu róli
fyrst gátu loftað grettistaki.
Gott hjá Tindastóli.

 

25.04.15

Inni sit með símann minn,
sól á himni gleður.
Um allan kroppinn yl ég finn,
ekta gluggaveður.

 

Ég er bú’nað járna fimm,
jólin daga flesta,
enda stunda útitrimm
með alla mína hesta.

 

26.04.15

Gott að finna gust um kinn,
gleður sinnið kvalda.
Verst að linnir vart um sinn
vetrarstinningskalda.

 

Þið, sem við skjáina skrunið
og í skorti við brauðmola unið!
Eins og vel kveðin vísa
nú vísindin rísa:
„Hannes að rannsaka hrunið“!

 

27.04.15

Er Eygló gamla alveg lost?
Hví urrar Kári grimmdarfrost
svo ömurlega í öllu hvín?
Eriddigi bara grín?

 

02.05.15

Þjóðin sýnir þor og dug.
Þrótti íhald tapar.
Sjóræningjar fara á flug.
Framsókn niður hrapar.

 

Hamingjan í hæstu mekt
í hægriöfgaþíðunni.
Nú er allt svo yndislegt
og útreiðar í blíðunni.

 

04.05.15

Enn mun verða erfið raunin
inn- að styrkja -viðina
því annars munu lægstu launin
landið setja’ á hliðina.

 

05.05.15

Æ, já – viltu koma með eina á þá sem hirða allan arðinn í þessu þjóðarbúi? spurði Eygló Eiðsdóttir eftir lestur vísunnar frá því í gær:

Gleðipillur upp nú urnar,
arka stjórnir kvalaveg
með þungan bagga, arðgreiðslurnar,
og ábyrgð, sem er hrikaleg.

 

Um ríkisstjórn SDG

Samfélags grefur samtakamátt
og sundurlyndisfjandann elur.
Launamenn alla hún leikur grátt
en landsgæðaarðinn í ríka telur.

 

10.05.15

Mæðradagsvísan:

Lífs á himni skærast skín

skips míns leiðarstjarna.

Elsku, besta mamma mín

merlar alltaf þarna.

 

18.05.15

Þeyr með Glóð við gjörð í för,
í gusti makkar brúsa
og knapann heilla Hátíð, Ör,
Hrímnir, Venus, Spúsa.

 

19.05.15

„Úthaga skipað á aftasta bekk“,
úrsvalur vindurinn þuldi
svo heimurinn kæfandi hóstakast fékk.
Helvítis, andskotans kuldi.

 

22.05.15

Úlpu um mittið undireins bind
og erfitt í peysu að tolla.
Á hestbaki ég heimta vind!
Helvítis, andskotans molla.

 

27.05.15

Eftir langerfiðustu af sex fæðingum móðurinnar var hann tekinn í hasti og settur í súrefniskassa, þar sem pabbi gat fyrst skoðað frumburð sinn gaumgæfilega í gegnum glerið. Næstu tvö árin vildi hann hvergi vera annars staðar en í fangi og við brjóst mömmu sinnar, og drakk þar í sig sína bestu eiginleika: umhyggju, vandvirkni og lífsgleði. Þetta er sem gerst hefði í gær.

Viljinn skýr og virðing sterk,
að varúð beygðist krókur,
öll sín skyldi vanda verk
og vakna gleðihrókur.

 

Ragnar enn á réttri braut
og ræktar vinarhuginn.
Með sínum kunna þokka þaut
þriðja áratuginn.

 

Úr ferð starfsfólks FSu til Finnlands og Eistlands

26.05.15

Anna skundar, í ferðum fljót,
framhjá margri kránni
svo á mér birtist býsna ljót
blaðra á stóru tánni.

 

27.05.15

Þegar maður fer í frí
eru fyrstu morgunverkin
að hemja skjálftann og huga’ að því
að hylja næturmerkin.

 

Lagleg mjög um lend og hupp,
lundin góð, og svona
lýsir heiminn allan upp
þessi yndislega kona.

 

01.06.15

Hvern langar ei langt út í geim?
Nema lyndi og þjóðanna hreim?
En þegar atið er mest
er alltaf best
með henni að koma sér heim.

 

04.06.15

Ók nemendum Vallaskóla í vorferð inn í Bása, þar sem gist var í skála.

Er lifnar gróður lyftist brún,
en lítið hefur á því borið;
haginn gulur heim við tún.
Hvenær kemur blessað vorið?

 

Fingur sljóir, slær mér að,
slokknar líf í tásum.
Ég man hlýrri, játa það,
júnídag í Básum.

 

Björn hér fyrrum bjó í Mörk
sem bróðir reyndist Kára.
Nú vitjar mín, svo vísu’ á örk
verð um hann að pára.

 

09.06.15

Loksins birtist lauf á trjám,
loksins grænka börðin.
Loksins aftur lyftir brám,
loksins vaknar jörðin.

 

14.06.15

Blátær himinn blasir við,
ei bærist á kolli hárið.
Feikilega friðsælt svið
og fallegt í morguns árið.

 

18.06.15

Þetta var helst að frétta af hátíðinni „Halló Akureyri“!

Nýta Pollinn sem næturgagnið,
nú telst busl þar svalt
því iðragerla er þar magnið
áttahundruðfalt.

 

20.06.15

Fyrsta stopp í fyrstu langferðinni með ferðmenn í sumar:

Á grænni rútu við glæstan Skógafoss,
í glugga sér í myndasmiðinn,
sem bíður einn en hugsar mest um hross
og heyrir varla fossaniðinn.

 

Dálagleg Dyrhólaey
í dýrðlegum kvöldsólarþey.
Þetta mýrdælska svið
verð að sætta mig við
því allt er í harðindum hey!

 

21.06.15

Er sem fyr augum mér dökkni
og aðeins að rómurinn klökkni
er ég stend og gón-
i á Jökulsárlón?
Jæja, enginn er verri þó vökni.

 

22.06.15

Ástarbríma enn í hjarta finn,
orðlaus jafnan verð í Skaftafelli.
Fósturjarðar legg ég kinn við kinn
en kossi fyrst á varir hennar smelli.

 

Er föðurlandsins helga dýrð óhult?
Á heimanmund að vernda, eða’ ofnota’ ‘ann?
Sjá, bílastæðið alveg orðið fullt!
Ennþá bætist jafnt og þétt í flotann.

 

Aftanfriður, útsýn góð,
allt í nokkuð fínu standi.
Veiðihús, í grilli glóð,
gistinótt í Meðallandi.

 

23.06.15

Með leiðsögn, varkár og vökul
ef vafrið þann auruga hökul.
Á margt er að líta
(en hvorki míga né skíta)
um sumar við Sólheimajökul.

 

24.06.15

Heiðhvolfin himinblá,
hamrar og jökulgljá,
litfagrir balar,
lækurinn hjalar,
stansað við Stakkholtsgjá.

 

25.06.15

Höfum rambað um mel og í rásum
á rútubíl stynjandi hásum.
Þá er ómaksins vert
og engastund gert
að drífa upp búðir í Básum.

 

Af krafti sem kann enga vægð
er klettaborg jökulvatnsfægð,
gljúfrum öll sorfin
og Gígjökull horfinn
en lifir þó fornri á frægð.

 

Að ofan eins og rök ull
Eyjafjallajökull.
Sá nafnkunni, fríði
er náttúruprýði.
Dýrðarinnar djö…gull !!!

 

Gamlir menn eiga ekki að liggja á dýnuræksni í tjaldi:

Þegar heilan hvíldardag
hefur, þá er alveg rakið
ef að verður illt á mag-
anum, velta sér á bakið.

 

26.06.15

Núna borga eg mitt ævigjald,
við útilegur gerist harla stirður,
of gamall til að troðast inn í tjald,
með tak og ónýt hné, og lítils virður.

 

Vinir, þennan sjáið sviðna haus!
svartan, fúlan, þó á hálsi lafi!
Grettir sterki var við lánið laus,
látum eins og þessi betra hafi.

 

27.06.15

Stoppað í Hellisheiðarvrkjun:

Úr iðrum jarðar fundið féð
fer um merktan krana
en Orkuveitan meiru með
mjólkar túristana.

 

28.06.15

Ferðamannastraumur bara vex og vex,
vonglatt fólk um landið þarf að keyra.
Bandarískir gestir borða hér á KEX
borgara og ket, og eflaust fleira.

 

05.07.15

Veröld hyggur vel að oss,
vini trygga hefur.
Birkið þiggur blautan koss,
blærinn dyggur gefur.

 

Foldarskrúðið fer á ið,
fagna lúðir steinar.
Léttur úði leikur við
laufi prúðar greinar.

 

06.07.15

Hringferð með hóp ferðamanna frá Hollandi hefst í dag:

Að utan margir, var við verð,
velja gamla frónið.
Með Hollendinga fer í ferð,
fyrst í Bláa lónið.

 

Laugarvatn í Laugardal
lífs- minn kveikti -þróttinn.
Í þeim fagra fjallasal
er fyrsta gistinóttin.

 

07.07.15

Frá Laugarvatni lagt af stað,
lýsir sólin bjart inn.
Gullna hringinn á ég að
aka fyrripartinn.

 

Það er alveg undravert,
að ekki sit á hrossi!
Geri eg það opinbert:
ók að Hjálparfossi.

 

Með Fróni við stöndum og föllum,
fögnum þess kostum og göllum:
Loftfærslan hröð
við Hrauneyjastöðen alltaf er fagurt á fjöllum.

 

Gott að fá ég ekki á!
Engin whiskíflaska
og leitt að sjá, mér liggur hjá
lúin ferðataska!

 

08.07.15

Eftir góðan morgunmat
margt er vert að skoða.
Á ferðum þó skal forðast pat
og að fara sér að voða.

 

Brautin er þvottabretti
svo bílinn í fyrsta gír setti.
Í Landmannalaugum
er lið samt í haugum
og smælið á hverju smetti.

 

Á fimmta tíma merkja má
að mesta gleðin þverri.
Heppinn var að hitta þá
heillakarlinn Sverri! (… Geir Ingibjartsson)

 

Með háði útúr hefðum sný
og helgimyndaklastri.
Hekla þarna hangir í
heldur ljótu mastri.

 

Er nú kominn upp í rúm,
enn þó laus við tremma,
og mér finnst það alveg too m
uch hve ræst er snemma!

 

09.07.15

Hrauneyjar – Landeyjahöfn.
Fyrir hrynjandi ágætis nöfn.
Nú verð ég að þreyja.
Til Vestmannaeyja
klýfur dallurinn dröfn.

 

Sveittur nú sit ég á dollunni,
sjálfsagt að skila út rollunni
sem át af í gær
úrbeinað lær.
Næsta mál: Móka í mollunni.

 

Efalaust oft hafið keyrt
áleiðis framhjá og heyrt
þessar hlálegu sögur
um að Hlíðin sé fögur.
Já, sölumenn engu fá eirt.

 

Um Gunnar er togað og teygt,
t.d. heyrist því fleygt
að tauma- í -skaki
hann skylli af baki
– og aumingja bóndinn sá bleikt!

 

Nú ég yrki bragarbót,
bara fyrir Magnús.
Fljótshlíðin er ekkert ljót,
akrar bleikir túns við fót
og margur þar söng- og sagnfús.

 

Við Skógafoss nú enn ég er.
Ansi fer það hratt nið-
ur. Illt að maður aldrei sér
aftur sama vatnið.

 

10.07.15

Hve fagurt í þurrki og þey!
Er því nú að heilsa? Ó nei.
Í hávaðaroki
mér er hætta á foki
ofan af Dyrhólaey.

 

11.07.15

Stundum getur vindur vægt,
nú varla hreyfast flöggin
og friðsæl um sig hefur hægt
höfug morgundöggin.

 

Á ferðalaginu þarf að fylgjast með helstu fréttum: Bjarni og Hera urðu í dag Íslandsmeistarar í 100 m. skeiði þriðja árið í röð:

Eftir þetta Íslandsmót
opin- mætti -bera
áskrift, því svo öskufljót
eru Bjarni og Hera.

 

Aftur að ferðalaginu:

Ferðamannafjöldi vex,
framtíð þannig metum:
Tölur sannar, sinnum x,
það sem við annað getum.

 

Ef stuðlar ei v með v-i
í vandræðum lendir og straffi.
En burtséð frá því
mun ég borða á ný
silung á Systrakaffi.

 

12.07.15

Á Íslandi vítt er til veggja
og vandalaust farið bil beggja.
En á ákveðnum stöðum
þarf að standa í röðum
og bílnum ólöglega leggja.

 

Ísland, það er ofursvalt,
með asfalti, hrauni, melum.
Gestir vorir á það allt
ota myndavélum.

 

Þar híma allar rúturnar í röðum
með rassinn uppí haugablautan vindinn.
Þær vildu gjarnan ver’ á öðrum stöðum,
verkjar sárt í dekk og stíf er grindin.
Svo situr bílstjórinn og flettir blöðum,
bölvaður, og þykist vera fyndinn!

 

Afmælisdagur dótturdóttur:

Hefur tóna hreina,
hjarta úr gulli skartar.
Gefur ömmu og afa
undur góðar stundir.
Stálpast hefur stelpan,
sterk í hverju verki.
Orðin sextán ára,
asi er þetta, Jasmín!

 

13.07.15

Góðan daginn, göngum að
grænni meri, reistri.
Í bleytu leggjum brátt af stað
til Borgarfjarðar eystri.

 

Í ferðabæklingsauglýsingum
er eins og sérhver fjörður logi
en veruleik ei læðumst kringum
í leiðu veðri’ á Djúpavogi!

 

Víða fegurð ljóðræn lifir,
landið faðminn býður.
Nú fara viljum Öxi yfir,
undir leggjast síður.

 

Fossar margir fagrir hér
freyða um klappir harðar.
Ágætlega af Öxi sér
ofan til Berufjarðar.

 

Víða á mínum ferðum fer,
og á fjasbók vísum læði.
En það sem aðeins óska mér
er íslenskt sjoppufæði.

 

Tileinkað Eygló Eiðsdóttur, í sudda og þoku á Borgarfirði eystri:

Heimamönnum legg nú lið,
lands að auka virði.
Sjáið bara útsýnið
austur á Borgarfirði!

 

Enn frá Borgarfirði:

Er mig að dreyma eitthvert rugl,
í andagt við Kjarvals hné?
Í litadýrðinni liggur fugl
og lætur sem ekkert sé!

 

14.07.15

Við Jökulsá á Fjöllum. Dettifoss og Selfoss skoðaðir:

Dettinn ertu Dettifoss,
dettur um máða steina.
Það er margt sem þjakar oss,
þú veist hvað èg meina.

 

Skapari góður! Ei skelf oss!
Sko! Þarna settirðu fagn inn!
Sjáiði, þetta er Selfoss!
En shit! Hvar er Pylsuvagninn?

 

Komið í Sænautasel. Sauðféð bítur þekjuna:

Margt skrýtið til skoðunar vel,
mig skúbba samt þessu ég tel.
Að Hrúturinn Hreinn
fari hringveginn einn
og hvílist við Sænautasel!

 

Þó að virðist spaug og spé
má spyrja, í því skyni
að vita hvort þessi sauður sé
af séraguðmundarkyni?

 

Að annars ráðum aldrei fer,
ein skal heldur dúsa
til efsta dags, og þæfast þver
á þekju Sumarhúsa.

 

Andar dagsins önn á ný
frá öðru tímaskeiði.
Saga landsins lifir í
litlum bæ í heiði.

 

15.07.15

Farið um Mývatnssveit og til Húsavíkur í dag:

Gjóskuauðn og gullið traf,
gleði, sorgir.
Drottinn tók, og drottin gaf
Dimmuborgir.

 

Á Hverfjalli þurfa menn ekki að kvíða
þeim kæfandi gróðri sem dreifir sér víða
og geta því skefjalaust skrefað upp sandinn,
og skeiðað svo niður, það minnstur er vandinn.
Ó, hó, laus er nú fjandinn!

 

Ferðamenn höfðu tjaldað á hrauninu við Grjótagjá:

Innsýn veitir gjáin grjóts
í glettur fyrri alda.
Á barmi þessa brunafljóts
er býsna gott að tjalda.

 

Túrað í kulda og trekki
en tanað í sólskini ekki.
Ferðin því varð hröð
í funandi jarðböð.
Þannig ég landið mitt þekki.

 

Umhyggjan engu lík,
í anda og hjarta rík.
Sit ég og tsjilla
hjá Systu og Villa
í heimsókn á Húsavík.

 

16.07.15

Ekið á einum degi frá Mývatni að Ósum á Vatnsnesi:

Áfram veginn kátur keyri,
í kvöld er stefnt til Ósa.
Nenni’ ei að kveða’ um Akureyri,
óver- fer að -dósa.

 

Glæðum lífi gamlan tíma
í Glaumbæ, Skagafirði.
Kveðum enn. Sú kúnst að ríma
er kannski einhvers virði?

 

Glímdi við malbik og möl í dag,
frá Mývatni vestur að Ósum,
og reyni nú saman að berja brag
en býst ekki við neinum rósum.

 

Útsýnið frá Ósum: Hliðið á girðingunni í forgrunni vakti athygli:

Augum renni
yfir sviðið.
Fyrst þá kenni
að flott er hliðið.

 

17.07.15

Gist í gömlu timburhúsi á Ósum:

Um gólfborð núna gengið er,
gnestur í hverju tré.
Á því, vil ég óska mér,
að aldrei verði hlé.

 

Eflaust gæti einhver hér
oní gryfju fallið.
Myndir tvær en á þeim er
eitt og sama fjallið.

 

18.07.15

Daglega ég deili hér
dýrum vísum, smellnum.
Eitthvað nú mér aftur fer,
orðlaus verð á Hellnum.

 

Hún Margrét varð 13 ára í gær:

Í foreldranna ættarmót
allt það besta sóttir.
Mikil fyrirmyndarsnót,
Margrét Stefánsdóttir.

 

19.07.15

Kominn heim eftir hálfs mánaðar ferðalag:

Héðan ég í friði fer
því frúin nú upp sló
humarveislu handa mér
og hafði meir en nóg.

 

Þú ert óstöðvandi, hvað er í morgunmatnum hjá þér, spurði Anna Lína frænka mín:

Alltaf sami morgunmatur,
málið snýst um annað:
Vakna seint og vera latur,
vísur þá get hannað.

 

22.07.15

Ók Önnu Maríiu og systrum hennar tveimur að Króki í Grafningi:

Um tíuleytið lagt af stað
í Laugaskarð, frá Króki.
Systur þetta ætla að
ana, í flugnamóki!

 

25.07.15

Fórum í dag vestur í Borgarns að heimsækja Gunnar Sigurjónsson skólabróður minn og Guðrúnu Hilmisdóttur konu hans, kæra vini okkar:

Gamlirauður reyndar er
af ryði nokkuð lúinn
en um landið okkur ber
-aftur og nýbúinn!

 

Og svo var áð í Borgarnesi:

Lífið ei lukkuna sparði
er laugardeginum varði
með Guðrúnu’ og Gunna.
Glampandi sunna
og skjól í Skallagrímsgarði.

 

18.08.15

Glæsikosta tekinn til
á tölti, skeiði, brokki.
Geði Bjarna gefur yl
gæðingurinn Hnokki.

 

29.08.15

Laugardagur. Úti er
eitthvað hægt að bauka.
Glóir sól og gefur mér
góðan sumarauka.

 

19.09.15

Nú er úti veður vott,
varla stætt í hviðum,
sem mér þykir þvílíkt gott,
það er allt sem bið um.

 

27.09.15

Þó veður núna víst sé þurrt
sér vindur Kári í skjólin.
Piltur sá með pí og kurt
prófar vetrartólin.

 

03.10.15

Alltaf finnst mér yndislegt
einn að bíða’ í flugstöð.
Betra aðeins áður þekkt
aftastur í slugsröð.

 

25.10.15

Laufin falla gul af grein,
glóey varla hjarir.
Vetur kallar, kyssa stein
kaldar mjallarvarir.

 

28.10.15

Ef vetrarmyrkur, rok og regn
reynir styrkinn á,
vísu yrkið grýlu gegn,
gleði virkið þá.

 

08.11.15

Tíminn strýkur um strengi,
styrkum höndum – og lengi
órar mann síst
það eitt sem er víst:
Valt er veraldar gengi.

 

09.11.15

Heillaráð andskotans:

Ef að hrjáir manninn kynleg kvöl og pína,
kannsk’ ‘ann bara þurfi’ á hjálp að halda,
þá er best að einkavæða ömmu sína,
annars hún mun markaðstjóni valda.

 

10.11.15

Sá ég heiðan sumardag á fjöllum,
sælureit, og gnægtir handa öllum.
Það er gott í þankaórum dreyma
þegar maður liggur veikur heima.

 

Svolítil vísnagáta í kjölfar blaðalesturs:

,,Lífið gaf mér Luca og Cal“,
lítill svanaungi kvakar.
,,Í englasveit ég una skal,
og ekki ríkidæmi sakar“.

 

17.11.15

Eitthvað er nú skrýtið að ske,
í skyndi held mig leggi!
Pönnukökur og plokkfisk sé
prýða Hvíta veggi!

 

19.11.15

Hekla er alveg hulin mjöll,
hásætið skipar með sóma
í roða úr austri, og Eyjafjöll
aldeilis fögur ljóma.

 

26.11.15

Þorbjörg systir mín er sextug í dag:

Var skammaður, kjassaður, kysstur,
já, kærleikur innstur og ystur.
Þett‘ er öryggisnetið
og aldrei fullmetið
að eiga svo ágæta systur.

 

30.11.15

Fagurt nú til fjalls að líta,
fannaslæðu jörð er klædd.
Frost í kinnar finn ég bíta,
funa heitum sálin glædd.

 

Smá pólitík inn á milli:

Vigdís bæði vinsæl, góð og skýr
og veit sko alveg hvað hún syngur.
Páll á móti virðist vansæll fýr
og voðalegur þurfalingur.

 

Aftur að veðri og nátúru:

Mjúk nú fellur mjöllin,
myndar birtusindur.
Himinn sortnar, heimi
hverfa rósaljósin.
Fagnar lýður logni,
létt er fönn og glettin.
Ef upp með roki rýkur
ratar enginn um vengi.

 

01.12.15

Mikið gekk á í fjölmiðlum í viðvörunum vegna yfirvofandi veðurofsa:

Barma eymingjarnir sér,
undir sængur skríða.
Þetta fræga illviðr’ er
allra mesta blíða.

 

Vetrarríki:

Vetur kreppir kló.
Krafsa hross í mó.
Mér er um og ó.
Allt á kafi’ í snjó.

 

Stjórnmálamaður taldi erlenda sérfræðinga sem bentu á ískyggilegar horfur í efnahagsmálum Íslendinga þurfa á endurmenntun að halda:

Komin hringinn, hér um bil,
heimsbyggð núna aftur kennt mun
sérfræðinga að siða til
og senda þá í endurmenntun.

 

Þessi í Erfðagreiningu situr ekki alltaf á friðarstóli:

Til eilífðar skemmtir með skvaldri
skrattanum. Ritar með galdri
svartagallsletur:
„Setjið á vetur
karl á áttræðisaldri“.

 

07.12.15

Enn er varað við stórviðrum og fólk beðið að halda sig innan dyra. Síðan hreyfir varla vind:

Eg hef fengið upp í kok
af öllu þessu floppi.
Hvar er þetta rosa rok?
Rétt að kasti toppi!

 

Gegnum mókið greini klið,
glym af máli hröðu.
Daglangt hermir útvarpið:
,,allir í viðbragðsstöðu.“

 

Uppnám þetta alveg skil,
augnabrúna- margir -krepptir,
því víða standa vonir til
að veðurspáin gangi eftir.

 

Er landið siglir hallt á hlið
við hættustig mig flokka
því kökuboxin kúri við.
Konan prjónar sokka.

 

Inni er gott að geta kúrt
er gustar vel á Fróni
en þó bragðið afar súrt
af öllu þessu tjóni.

 

23.12.15

UNICEF á Íslandi var með auglýsingaherferð í sjónvarpi um sín góðu málefni, því miður í „bundnu“ máli. „Vísurnar eru svo hræðilegar að þær eru eiginlega fyndnar, lesnar með svona yfirmáta hátíðlegum brag“, skrifaði Fjasbókarvinur:

Íslensk ljóð, hin æðstu stef
áttu, hvert sem ferð.
En hleypið aldrei unicef
aftur í vísnagerð.

 

29.12.15

Virðist mér veröldin dormi
vær, bæði’ í efni og formi.
Kann líka ske
kyrrðin að sé
stilla á undan stormi?

 

Járnaði tvö og settist í hnakkinn.

Hrossin veita hjarta yl,
hitta veika blettinn.
Hlakka alltaf tölvert til
að taka skeifnasprettinn.

 

Meðfylgjandi smáríma er ort í kjölfar reiðtúrs, sem lauk í gær, um söguslóðir síðustu aftakanna á Íslandi árið 1830, þegar Agnes og Friðrik voru hálshöggvin að Þrístöpum. Magnús Ólafsson frá Sveinsstöðum í / á Þingi stendur fyrir ferðum þessum og segir þátttakendum söguna af þessum blóðuga atburði, tildrögum hans og ýmsar skemmti og fróðleikssögur úr héraði.

 

1. ríma – Ferskeytt

Um mér velti annan hring,

eitthvað lúrinn stytti.

Sagnavísan Vatnsdæling

veit á morgun hitti.

 

Klárar fara á kerru létt,

kátur snýst í hringi.

Akstursstefnan svo er sett

að Sveinsstöðum í Þingi.

 

Hitta skal þar mætan mann,

Magnús jarlinn heitir,

með rjóma landsins ræðst í hann

að ríða þar um sveitir.

 

Karlinn fer um götur greitt,

grundin syngur fögur.

Þess á milli út í eitt

ylja góðar sögur.

 

Kallar sagan okkur á

út úr kennileitum.

Natan, Agnes, Friðrik fá

flæði hug- af skeytum.

 

Þingeyra- með sálmasöng

sekur kvaddi hlaðið.

Steig af klárnum, kraup í þröng

og kyssti öxarblaðið.

 

Frá Þrístöpum um Forir flaug

fjörlegt hrossastóðið.

Við reksturinn þarf trausta taug

er tekur hitna blóðið.

 

Áð um stund að Stóru-Borg,

stefnt hjá Borgarvirki.

Alla í Breiðabólstað sorg

burtu kátur yrki.

 

2. ríma – Braghent

 

Frá Bólstað riðnar blautar mýrar brattra hlíða.

Við Þverárrétt við látum líða

úr limum, ef að strengir svíða.

 

Um Þverármúla, þræddum Breið, í þykkni grófu,

þokuhuliðshendur ófu

Heiðargötur, Kattarrófu.

 

Kuldalegt á knapa norður Katadalinn.

Norður-Íshafs næddi svalinn,

nestis- orðið djúpt í malinn.

 

Yfir ríðum ána þarna ótal sinnum.

Fær hún nóg af nánum kynnum

nasa, er við hestum brynnum.

 

Götur batna, greiðist leið og geðið lyftist,

þó þokan ekki sundur sviptist

að sönnu til hins betra skiptist.

 

Undir Hjöllum Illuga- er áð á stöðum.

Þykir blessun þar á hlöðum

þreyttum knöpum, undur glöðum.

 

Bæinn hérna brenndi Friðrik, banar Natan.

Á höggstokkinn þá greiddist gatan,

gæfusmiðsins tæmdist fatan.

 

3. ríma – Dverghent

 

Knapar hross sín til nú taka,

tylla gjörð.

Leggja´upp, sömu leið til baka,

léttræk hjörð.

 

Mikið óhapp hendir hesta

heim við Tjörn

en hvergi gæfuböndin bresta

í bjargartörn.

 

Eftir þetta brá til betra,

birti til.

Útsýn höfðum hundruð metra,

hér um bil.

 

Katadalur, Kattarrófa

komu’ í ljós.

Fegurð, sem mér lá í lófa,

lofi jós.

 

Af Vatnsnesfjalli blómleg búin

við blöstu, niðri.

Þá við stefndum, með þjóhnapp núinn,

að Þverá syðri.

 

Um kvöld, að loknum kattarþvotti,

kyrrt og hljótt

heilsubjór í heitum potti

hverfur fljótt.

 

4. ríma – Draghent

 

Á fætur allt á fjórða degi

fjörugt liðið sprettur.

Eftirvænting, satt ég segi,

sýna augnaglettur.

 

Að járna hófa, herða ólar,

hesta reka saman

og ríða burt, við sælu sólar,

er svakalega gaman.

 

Magnús léttur sannar sögur

segir, allar góðar.

Inn á milli yrkir bögur,

á okkur hina ljóðar.

 

Vendum nú í Vesturhópið,

á vatnið þar skal stefna.

Í taumi hrossin, töfradópið,

tölt og skeið vil nefna.

 

Í Bjargavík, að baki skriðu,

er beitt og taumar leystir.

en lausir ekki lengi biðu,

lögðu‘ á flótta, reistir.

 

Er þetta vesen var að baki

að Vatnsenda skal riðið.

Þar enginn reykur rauk úr þaki

en Rósa stóð við hliðið.

 

Núna stutt í Vaðhvamm virtist,

og von um gleðistundir

er hófaljónum Hópið birtist

hafið syngur undir.

 

Að Þingeyrum á þeysispretti

þjótum fjöruborðið.

Á flugatöltið Funa setti

já, flug er rétta orðið.

 

Áhrif slíkrar yndsireiðar

ekkert trúði‘ ég bætti!

En gifting hjóna, ástareiðar,

ansi marga grætti.

 

Að Sveinsstöðum er ljúfur leggur,

Lér á drjúgu tölti.

Uppnuminn var orðinn seggur

af öllu þessu brölti.

 

5. ríma – Breiðhent

 

Sólin morgun logar langan,

leikur blær um greinar trjánna.

Sperrtur upp, finn spariangan

spretta upp á milli tánna.

 

Vatnsdal nú er vit að ríða

vart mun svona aftur bjóðast.

Eftir mörgu er að bíða,

allir loks af stað þó skjóðast.

 

Mikil kúnst að ríða rörið

það ræðir Magnús vel og lengi.

Guðný ber nú brúðarslörið,

brosið Jökuls lýsir vengi.

 

Fínt að berja Vatnsdalsveginn,

vöruflutning lengi tefja.

Í Flögu vel er fylling þegin,

fínt er nestið Hvamms, án refja.

 

Við Kornsá ekki gáfust griðin,

geystumst Undirfells í réttir,

Vatnsdalsá á vaði riðin,

vætu stóðið á mann skvettir.

 

Næst er komið heim að Hvammi,

Haukur vel á móti tekur.

Fyrir augum fagur rammi,

foldarskartið andann vekur.

 

Í hlöðu ljúft er lagið tekið,

til lofts er hátt, svo tónar óma,

kaffi þegið, úr rétt svo rekið,

riðið heim í sólarljóma.

 

Í hestaferðum kaldir kyndast

katlar, sálarspennu losa.

Margir vildarvinum bindast,

vekja‘ upp minningar- og brosa.

 

Íslands síðstu aftökunum

ætíð þjóð er skylt að minnast

Magnúsar í mælskubunum,

margir þessum sögum kynnast.