Glitvængja gullinn lit

gleypa sé skýjasveip,

dimm er nú gríma grimm,

greið því ei sólu leið,

birtan er varla virt

viðlits af jarðarsmið,

dugar vart hálfum hug

að hífa sig upp til lífs.

 

Árvakur eykið knár,

með Alsvinni, himinsal

dregur of varðan veg,

vel röðul settan tel

því hátt stefnir, eina átt

þó örlítið mjakist för

að lokum frá líður vok,

ljórar um sálarkór.

 

Veröldin vinur er,

veitum það sæmdarheit

af virðingu, visku, kyrrð  

vörð stöndum æ um jörð

er fóstrar við foldarbrjóst

og fegurðin guðdómleg.

Henni sem hýsir menn

hlýði þeir alla tíð.

 

Menningin undrar enn,

allt er í heimi falt,

víða er stress og stríð,

stöðugt fram æðum hröð.

Sér fleytir, án fyrirheits,

fordildargræðgi vor,

við lengjum ei stríðan streng,

stöðvum því neyslukvöð.

 

Viljir þú veita yl

vini í harmadyn

brestina í er best

að berja og gefa‘ af sér.

Forði hlý eru orð

sem endist og vekur kennd

friðar og gefur grið,

svo gangi ný von í fang.

 

Því má bæta við hér neðanmáls að þennan bragarhátt þefaði ég uppi hjá Guðrúnu Þórðardóttur frá Valshamri (og fékk að auki að láni hjá henni kenninguna „harmadyn“) í kvæðinu „Konan í dalnum“. Sjá: Guðrún Ingólfsdóttir. 2021. Skáldkona gengur laus. Bjartur, Reykjavík (bls. 64).

Þetta er allsnúinn bragarháttur að eiga við. Honum svipar um sumt til dróttkvæðs háttar; átta braglínur í erindi og innrím í hendingum, en ekki endarím. Hér eru þó aðeins aðalhendingar en ekki skothendingar og aðalhendingar til skiptis. Þá er hrynjandin ólík; þrátt fyrir að kveður séu þrjár í hverri braglínu eins og í dróttkvæðum hætti eru hér ekki þrír jafnir tvíliðir heldur þríliður, tvíliður og stýfður liður í lok hverrar línu. Má segja að stýfði liðurinn hafi verið einna mesta áskorunin, því hann er rímatkvæði. En alltaf gaman að reyna sig við nýja hætti. Vonandi bitnaði framandleiki bragarháttarins fyrir höfundinum ekki um of á flæði og efni, kliðmýkt kvæðisins.

Hringhend er vísa kölluð sem rímar þversetis, í öðrum braglið. Hringhenda er rímnaháttur, afbrigði af ferskeytlu: sem sagt freskeytla með miðrími. Hér eru mest hringhendar ferskeytlur, en einnig aðrar ferkvæðar vísur hringhendar. Töluvert er af vísum með fjölbreyttara innrími en miðrími, t.d. slær oft saman hringhendum og oddhendum, en oddhenda er ferskeytla með hendingum í fyrstu og þriðju línu, þ.e.a.s. tveimur rímorðum í sömu línunni, í öðrum og fjórða braglið.

Í safninu er 261 vísa úr dagbókarfærslum frá 2008-2020.

14.09.08

Stend og horfi út um stofugluggann. Stórrigning og rok. Rósin reynir allt hvað hún getur að flýja í skjól, en kemst hvergi:

Rigning lemur rúðurnar,

rósu hemur kraftur.

Vindur semur vísurnar,

en vorið kemur aftur.

 

16.09.08

Eftirfarandi hringhenda varð til þegar að ónefndur fyrrverandi stjórnmálamaður birtist í Kastljósi í sjónvarpinu mínu:

Snauður dáðum. Engu ann.

Aðeins háð og raus.

Enginn þráður. Ekkert kann.

Alveg ráðalaus.

 

26.03.09

Óli Stef. orti eftir landsfund VG og fékk þessa í staðinn:

Verkin falla íhalds öll,

eiturbrall og -glímur.

Lausnir snjallar heims í höll

hefur Skallagrímur.

 

03.04.09

Í vísu Hallmundar Kristinssonar kom fyrir hendingin „ekkert hrín á Pétri“ en þar er um að ræða Pétur Stefánsson, kvenna og vínsmakkara. Ég tók hendinguna traustataki:

Tilþrif sýna miklir menn

hjá mey, af víni betri.

Gleðin skín úr augum enn,

ekkert hrín á Pétri.

 

Mikið hefur verið ort af „kreppuljóðum“ undanfarið og því bætti ég við:

Bankahretin fæstum fyrnd,

fjöldann setur hljóðan.

En kreppuvetur grár, af girnd

gerir Pétur óðan.

 

22.04.2009

Ragnar Ingi Aðalsteinsson stjórnaði hagyrðingakvöldi að Borg í Grímsnesi og yrkja átti um stjórnandann:

Belgdur þori ei barmar sér,

brattur vori fagnar.

Rúnum skorinn allur er,

Aðal-borinn Ragnar.

 

Skotið örlítið á hina hagyrðingana, með öllu tilefnislaust:

Unnur vekur aldrei traust,

ekki lekur blóðið.

Upp hún rekur endalaust

árans frekjuhljóðið.

 

Þessari vísu beindi ég til stjórnandans:

Ragnar, kalda ber fram bón,

brúka vald af krafti:

Sendu galdur á Sigurjón

svo ‘ann haldi kjafti.

 

Jóhannes heitinn í Langholti var alltaf á ferð og flugi út og suður, jafnt vetur, sumar vor og haust, í félagsmálavafstri eða einhverjum reddingum. Hrafnhildur dæsir stundum yfir honum; þegar hún ætlar að nota hann, er hann allur á bak og burt, eða þarf nauðsynlega að skreppa þangað eða hingað:

Engin ró, sem friðlaus fló

flögrar, þó að snjói.

Eins og spói, út um mó

eitthvað dóar Jói.

 

07.10.09

Jón Gissurarson orti hringhendu á Leir. Ég notaði innrímið hjá Jóni og prjónaði utna um það þessa vísu:

Ekkert næði. Einn ég vil

yfir kvæði vaka.

Kenndin glæðist. Kemur til!

Kannski fæðist staka?

 

26.10.09.

Flosi Ólafsson er látinn, blessuð sé minning hans. Von er á Kvosar-æviminningum hans endurútgefnum:

Aftur bros við öll hans spor

okkur Kvosin gefur.

Átti Flosi skip í Skor,

nú skipið losað hefur.

 

27.10.09

Haustvísa:

Haustið kemur, kímir vá,

kaldinn semur rímu.

Pollar hema, híma strá,

heljar nema grímu.

 

29.10.09

Önnur hasutvísa:

Fast vill lemja úrhellið,

ekki hemja smassið.

Viltu semja, gefa grið

guð, og temja skassið?

 

20.07.10

Á Kili:

Eygði kofann uppi‘ á mel,

eigi lofið sparði.

Ætla‘ ég sofi ekki vel

undir rofabarði.

 

Á leið norðuraf:

Sunnanvindur, sólin skín.

Sitrar lind í heiðinni.

Fjallatindafannalín.

Fögur mynd á reiðinni.

 

28.07.10

Á ferð um Þjófadali og Kjalhraun. Reit í gestabókina í Árbúðum:

Ríð um dali, hrjóstur, hraun,

hrossavalið lofa.

Veita skal mér ljúfust laun:

liggja’ í smalakofa.

 

Reit í gestabókina í Fremstaveri:

Hvítá niðar, héðan frá

heyrist iðuslagur.

Veitir friðinn -fellið Blá-,

fagur liðinn dagur.

 

12.08.10

Pétur Stefánsson kvaðst hættur á Leir, í bili, vegna kulnaðrar vísnaglóðar:

Pétur þjóðar vorrar veg

vísar ljóðagerðar.

Setur hljóðan. Aðeins eg

óska góðrar ferðar.

 

29.11.10

Lygin

Ljótri hlakkar lygi í,

læðist blakkan reykinn.

Og hún flakkar, uns á ný

einhver skakkar leikinn.

 

Nóvemberdagur

Úti gjólan æfir væng.

Eftir sólu biðin:

er í skjólið undir sæng

upp í bóli skriðin.

 

Rigningarmorgunn

Á mig bætir nú á ný

nokkru vætumagni

er á fætur skreiðast ský

og skvett‘ úr næturgagni.

 

30.11.10

Vetrardagur

Kenni falleg klakabönd,

kyngir salla niður.

Upp til fjalla, út við strönd

andann kallar friður.

 

Spegilmyndir

Tekur vindur blíðan blund,

brosir lindin þegar

spegilmyndir sýna sund,

svona yndislegar.

 

01.12.10

Árdís Birta eða Birta Sól

Skýjalopann þæfir þétt.

Þerrar dropa nætur.

Morgungopann mátar nett.

Myrkrið hopa lætur.

 

Sólsetur

Dagur hnígur, dreyma fer.

Dreyra mígur lögnin.

Nóttin flýgur, orðlaus er.

Engu lýgur þögnin.

 

Að kvöldi fullveldisdags

Kvöldið þaggar kólgu frétt.

Kyrrðin flaggið vangar.

Rósin vaggar lendum létt.

Lúra daggar angar.

 

Anna María

Veit ei neina roðna rós

rökkursteina milli.

Leit ég eina dýrðardrós:

Drottins greini snilli.

 

02.12.10

Heimur versnandi fer

Lyklaborðið berja kann,

bætast orð á skjáinn.

Blóðrautt forðum blekið rann.

Best að skorða náinn.

 

Vitnað var í Biblíuna á Leirlistanum, þá speki að heimskir byggi hús á sandi. Fía á Sandi var ekki alveg sammála þessu. Sendi henni þessi varúðarorð:

Byggt á Sandi býlið er,

birtist vandi, Fía!

Hætt við grandi, haska þér

heimaland að flýja.

 

Ei á Bjargi búa vill,

betri margfalt Sandur!

Trúarsargi eyðir ill,

af slær þvarg og flandur.

 

Pétur Stefánsson birtist aftur á Leir og var við sama heygarðshornið. Þessari vísu var ætlað að falla í þann flokk:

Áttu saman stutta stund

(stundargaman kitlaði)

Mann að framan á marga lund

myndar dama fitlaði.

 

Tími kominn á heimsósóma:

Veröld hrakar, virðist ærð,

valdaskakið kitlar.

Fólkið þjakað, foldin særð

fyrir sakir litlar.

 

Ort til að bera í bætifláka fyrir hringhendur:

Geði yljar óðarmál,

engan skyldi mæða!

Yrkja vil svo eflist sál,

ekki til að hræða!

 

07.12.10

Ort var á Leir um það hvernig góð vísa ætti að vera. Lagði þetta til málanna:

Ekki þvinga óðinn má,

allur syngja verður.

Kýlum stinga ætti á,

ætíð hringhent gerður.

 

12.12.10

Gamall draumur:

Brosið naumast sýnir sig,

samt í laumi kætist.

Góðir straumar gleðja mig,

gamall draumur rætist.

 

13.12.10

Myrkrastóðin

Vefur gróðinn mildast menn,

myrkrastóðin slægu.

Hefur þjóðin ekki enn

úthellt blóði nægu?

 

Heimskan

Á hornum stærir heimskan sig,

hæst þar mærir skrumið.

Mistök færa margt á slig,

margan ærir fumið.

 

26.01.11

Var að koma neðan af Eyrarbakka, nánar til tekið af Litlahrauni. Er ég sat þar innan veggja yfir nemendum datt mér í hug að innfæddum Eyrbekkingum væri svona innanbrjósts:

Ærist bráðum, aldrei hljótt,

engin náð og friður.

Dynur hávær, dag og nótt,

djöfuls sjávarniður.

 

16.02.11

Til upprifjunar af kattasmölun og „órólegum deildum.“

Stjórnar Jóka barð‘ í brest,

beygðist krókur snemma.

En flestir bóka: Fyrir rest

fressin djókið skemma.

 

15.06.11

Hugleiðing í köldum heimi. Hringhent, oddhent:

Hlýju kjósa halur, drós

er heiminn frjósa tekur.

Fyr sálu hrós það sólarljós

af svefni rósu vekur.

 

15.06.11

Björgvin E. Björgvinsson, samkennari og vinur er gleðigjafi á kennarastofunni. Hann varð fimmtugur í vor. Sendi honum þessa vísu með afmælisgjöf:

Þá náms- af -körgum lúð er lið,

léttir mörgum streðið

að greinir Björgvin ástandið

og aftur fjörgar geðið.

 

19.06.11

Vísan mín er listileg,

-lista þar sýni orða-.

Löngum fína lyst hef ég.

Lista með þvingu skorða.

 

24.06.11

Var kominn upp í rúm, að glugga í Þórðarbók, þegar mér varð litið út, á norð-vesturhiminninn:

Kveður land, á skýin skín,

skreytir branda-gliti.

Röðull vandar verkin sín,

væra blandar liti.

 

Öllu er snúið á haus í umræðunni þessi misserin:

Í sinni höllu sálarlaus

situr tröllum gefinn.

Sannleik öllum snýr á haus,

sem af fjöllum stefin.

 

Saman styrkir stöndum vér.

Stoltur yrki, þegar

stöðvað myrkrastóðið er,

stemmur virkilegar.

 

28.06.11

Er ekki, a.m.k. ekki enn, kominn á landsmót hestamanna, í fyrsta sinn síðan 1970. Hugsa norður í Skagafjörð:

Geði flestra gera bót,

græða mestu undir.

Íslensk hestamannamót;

mínar bestu stundir.

 

Eða svona?

Geði flestra gera bót

gleði- mestir -funda:

Eðal hestamannamót

meðal bestu stunda.

 

13.07.11

Mér fæddist rauðstjörnótt, fallegt merfolald, sem ég skírði Glóð. Kannski verður einhverjum einhverntíma svo að orði, eftir yndisreið um hina fögru Skógarkots- og Hrauntúnsstíga í þjóðgarðinum á Þingvöllum:

Þjóðar slóða hróðri hlóð,

hófaljóðin skildi:

Óðar rjóða, góða Glóð

ganginn bjóða vildi.

 

26.07.11

Það hefur verið lærdómsríkt að fylgjast með Norðmönnum undanfarna daga. Hringhent, oddhent:

Ötuð blóði, eftir stóð

upprétt þjóð í harmi.

Vinum bjóðum vonarglóð,

vefjum bróðurarmi.

 

30.12.11

Við áramót

Líður senn að lokum árs,

lífs þá enn hefst gangur.

Yfir fennir tildrög társ,

tíminn kennir strangur.

 

Mannakyn sér gefi grið,

gæfu skynji ríka.

Gleðjist vinir! Fróðafrið

finni hinir líka.

 

Ég í flestu stóð í stað,

strembin mesta törnin.

Sinnið nesta, sýni að

sókn er besta vörnin.

 

05.05.12

Framsóknardraugar ýmsir hófust upp, þegar Þórólfur Matthíasson beindi opinberlega nokkrum spurningum til Bændasamtakanna, eftir að hafa loks fengið í hendur ársreikning þeirra, og jusu svívirðingum yfir hagfræðinginn á samskiptasíðum fyrir þann dónaskap að voga sér að spyrja þetta háæruverðuga apparat spurninga:

Ekki spyrja um það má,

einn skal kyrja sönginn,

sannleik yrja – senn mun þá

sálar byrja þröngin.

 

08.05.12

Mikið er nú fagurt út að líta þessa dagana. Alla vega hérna sunnanlands. Og stúdentar úttöluðu sig í gær, í sjónvarpi allra landsmanna, um prófabölið við þessar aðstæður. Þetta er víst eilífðarmál?

Sólin skín af himni heiðum,

hengir lín á gylltan baug.

Faðminn sýnir foldarbreiðum,

fangar mína innstu taug.

 

Það er samt ólíklegt að blessaðir stúdentarnir endist lengi úti við. Er þetta ekki kallað „gluggaveður“?

Værðarfullur vindur ber

um vorið bull og skvaldur.

Gamla rullan, ennþá er

alveg drullukaldur.

 

11.05.12

Það fer ekkert á milli mála að Anna María er ákaflega ánægð með eiginmann sinn. Þegar ég kom inn áðan ljómaði hún öll af hrifningu og greinilegan ánægjublæ mátti greina í rödd hennar þegar hún sagði, án þess hún vissi að heyrðist til hennar: Hringhent, víxlrímað / skothent:

„Vinnuhestur, vindur sér

í verkalistann sáttur.

Blessun mesta bóndinn er,

búinn fyrsti sláttur.“

 

13.05.12

Mæðradagurinn er í dag. Fæstir eiga öðrum en mæðrum sínum meira að þakka og óbreyttir jafnt sem andans jöfrar hafa hyllt þær í verkum og orðum, sumir ódauðlega. Ég legg þetta í púkkið:

Aldrei gleymist ástarþel,

æsku- dreymir glæður.

Innri geyma eldinn vel

allar heimsins mæður.

 

17.05.12

Hreinghent, oddhent:

Himinn blár, en horfinn snjár,

hagans grár er feldur.

Nóttin ári nú er sár,

Norðan-Kári veldur.

 

20.06.12

Fékk þessa hugdettu, svona fyrir svefninn, enda búinn að ríða út í dag og lesa tvær skáldsögur, aðra í gær og hina í dag:

Glóðir tendrar góðhestur,

gleði sendir strauma.

Bálar kenndir bóklestur,

birtir lendur drauma.

 

18.08.12

Við Ari tókum okkur til og ferjuðum fjögur hross að Þóroddsstöðum á föstudaginn til að ríða á Vallamótið – með ýmsum úr stórfjölskyldunni. Það var magnaður túr. Þegar við vorum að tygja okkur af stað heimleiðis á laugardeginum leit út fyrir að einhverjir ætluðu að fara að brýna raustina:

Velja snjallir Vallamót,

varla kallast svikið.

Belja karlar, bjallar snót,

bralla allir mikið.

 

Reiðtúrinn heim heiði sveik svo ekki, fremur en vant er, hrossin í feiknastuði:

Af mélum freiðir, augu ör,

andann seiðir þorið.

Dunar heiðin, funar fjör,

fákar greiða sporið.

 

19.08.12

Nú er farið að skyggja á kvöldin! Sumarið má þó ekki sleppa öllum tökum strax:

Sumri hallar, húmar að,

haustið kallar núna.

Í mæðu falla má ei það

og missa alla trúna.

 

19.08.12

Lítið heilræði:

Ef ranga starir lífs á leið,

litlu þar vilt sinna,

er best að fara röska reið

og rétta svarið finna.

 

19.08.12

HKL sagði eitt sinn eitthvað á þá leið að því ákafar sem sagnfræðingar reyndu að höndla sannleikann, því lengra hyrfu þeir inn í heim skáldskaparins. Þess vegna er sjálfsagt ástæðulaust að taka mikið mark á doktor Guðna Th. Jóhannessyni, sem lét hafa það eftir sér í kvöldfréttum að forsetinn og forsætisráðherra ættu að geta rætt saman á vinsamlegum nótum um hefðir og skyldur handhafa forsetavalds þegar forsetinn yfirgefur landið. En á kærleiksheimili sagnfræðinnar gæti þetta verið einhvernveginn svona. Hringhent, oddhent:

Núna forsetinn fyr oss

axlar kross: ástandið.

Jóka hossi, svo kærleikskoss

er kveður „bosh-ið“ landið.

 

25.08.12

Himin ætir harmageð,

úr hófi grætur núna.

Gráma mæti glaður, með

gúmmí- fætur -búna.

 

25.08.12

Mogginn slær upp af bloggi Bjarna Harðarsonar að í ræðu Katrínar Jakobsdóttur á flokksráðsfundi Vg, sem haldinn var að Hólum í Hjaltadal, hafi verið „subbulegar alhæfingar“:

Ennþá veinað, allt í kross,

innanmeinin skaða.

Meitlar steininn Moggahoss,

munið Einar Daða.

 

15.11.12

Svar til Péturs:

Ekki Pétur þegja þarf,

þjóðin metur kvæðin.

Ofar setur stefjastarf,

standa betur gæðin.

 

16.11.12.

Í tilefni af degi íslenskrar tungu. Hringhent, oddhent:

Lifðu glaður, laus við blaður,

leggðu þvaður af.

Orðastaður! Ydda, maður,

Íslands fjaðurstaf.

 

06.03.13

Brast á með stórhríð, á miðju vori!:

Núna vetur vöndinn hóf,

vind í metra tugum.

Nærri getur! Neyð og þóf,

nema betur dugum.

 

16.05.13

Sjúkraprófið búið. Einkunnum skilað. Hvað skyldi þá taka við?

Vorið seiðir þýðar þrár,

þerrur breiðir hlýjar.

Sporið greiðir kátur klár,

kannar leiðir nýjar.

 

25.02.14

Bjarni Ben. var í viðtali í Kastljósi í gær beðinn um að svara fyrir einhver kosningaloforð:

Æru varið ekki gat,

aulasvaraglundur.

Eins og þvara eftir sat

eða barinn hundur.

 

17.07.14

Þessi þarfnast ekki frekari skýringar:

Mér er gefin síðust sort,

sálu efi nagar,

því lengi hefi engin ort

ylhýr stefin bragar.

 

19.07.14

Enn af veðrinu, sem á hug landsmanna allan:

Lemur túðu lárétt regn,

lægð á súðum veður.

Sumar flúði sorta fregn

sólarskrúðið meður.

 

En ekki þýðir að æðrast eða væla yfir veðrinu hér á landi:

Forðast myrkan forarpytt,

fráleitt yrki trega.

Konjaksstyrki kaffið mitt

svo kólni virkilega.

 

Og svo er að taka upp hugarfar Hannesar í „Stormi“ og fleiri kvæðum:

Ælu rekur upp í kok

eilíft dekur sólar.

Gleði vekur regn og rok,

raunir hrekur, skólar.

 

20.07.14

Eftir dásamlega sprettutíð undanfarið lagðist hann í langvarandi þurrk í allan morgun:

Gróðurtíð um grund og skóg,

grasið víða ‘bælnar’.

Af logni og blíðu líst mér nóg,

landið fríða skrælnar.

 

16.09.14

Hauststemmning:

Sumartáta sárum trega

siglir bát í naust.

Farfakáta, klæðilega

kjóla mátar haust.

 

Haustin eru hefðbundin. Náttúran skiptir um föt og tjaldar því sem til er og mannlífið allt kemst í fastari skorður – fyrsta kóræfingin er í kvöld. Vixlrímað:

Sýnir haustið stílbrögð stór,

storð á vetur setur.

Brýnir raust í karlakór

hver sem betur getur.

 

26.09.14

Haustvísur urðu til í dag:

Laufið fellur, sjón að sjá

sumarvelli, götu.

Regnið skellur ofan á

eins og hellt úr fötu.

 

Yfir hauður hellist myrkur.

Hærra gnauðar vindur.

Litur rauður verður virkur.

Vakir auður tindur.

 

30.11.14

Spáð er „brjáluðu veðri“. Síðdegis er orðið bálhvasst:

Kári nokkuð argur er,

eins og flokkur villtur.

Hrindir okkur, mæðir mér,

mikill þokkapiltur.

 

01.12.14

Eftir storfminn kemur lognið:

Kári frómur kominn er

með kæra rjómablíðu.

Kyrrum rómi kveður mér

kvæðin ómaþýðu.

 

13.12.14

Enn er spáð hvelli í kvöld og nótt og allan morgundaginn líka, svei mér þá. En alla vega er nú lognið á undan storminum:

Frost og stillur, fold nú má

í fannamillikjólinn.

Máninn tyllir tánum á

og töfrum gyllir hólinn.

 

18.12.14

Töluvert hefur snjóað og börn njóta sín úti við. Hringhent, oddhent:

Skrýðir fjöll og skógarhöll,

skjannamjöll á grundum.

Hávær köll og hlátrasköll

heyrast öllum stundum.

 

24.12.14

Vísur af jólapökkum:

Léttir angur lundin þín

lífs á gangi mínum.

Enn mig langar, ástin mín

upp að vanga þínum.

 

Hækkar sólin heims um ból,

því himnasjóli réði.

Fínan Sóley fer í kjól,

fagnar jólagleði.

 

Djörf í fasi dömuskott,

djásn í asa brímans.

Eigðu Jasmín árið gott,

ögn í glasi tímans.

 

Eina fróma ber fram bón,

blíðum rómi mínum:

Þessi sóma og heiðurshjón

haldi ljóma sínum.

 

26.04.15

Gott að finna gust um kinn,

gleður sinnið kvalda.

Verst að linnir vart um sinn

vetrarstinningskalda.

 

05.07.15

Veröld hyggur vel að oss,

vini trygga hefur.

Birkið þiggur blautan koss,

blærinn dyggur gefur.

 

Foldarskrúðið fer á ið,

fagna lúðir steinar.

Léttur úði leikur við

laufi prúðar greinar.

 

11.07.15

Vaxandi ferðamannastraumur:

Ferðamannafjöldi vex,

framtíð þannig metum:

Tölur sannar, sinnum x,

það sem við annað getum.

 

25.10.15

Laufin falla gul af grein,

glóey varla hjarir.

Vetur kallar, kyssa stein

kaldar mjallarvarir.

 

28.10.15

Ef vetrarmyrkur, rok og regn

reynir styrkinn á,

vísu yrkið grýlu gegn,

gleði virkið þá.

 

23.07.16

Við Skógafoss:

Hraðar tifa taktinn skal,

sinn tíma lifa í önnum,

og fossinn klifar fánýtt hjal

ferða- yfir -mönnum.

 

28.07.16

Í Þórsmörk

Eftir rás um úfin fjöll,

oní Bása vegur.

Taðið krásir, tjaldið höll,

túrinn dásamlegur.

 

21.09.16

Veðurlýsingar. Hringhent, oddhent:

Ekki má við öllu sjá,

er í dái sólin?

Svæla grá nú sækir á,

sælu- þrái skjólin.

 

Veðrin finn um vanga minn,

votan stinningskalda.

Ef fljótt ei linnir ætla inn,

eg vil sinni halda.

 

22.09.16

Ástandslýsing:

Ansi brátt mér aftur fer,

við elli sáttur glími.

Klukkan átta, komið er

kvöld og háttatími.

 

Fæ mér kríu, ‘floppa’ mat,

flæðir hlýja um kroppinn.

Klukkan níu á koppnum sat,

klukkan tíu sloppinn.

 

24.09.16

Pólitíkin er með miklum ódæmum. Hringhent, oddhent:

Bráðum fellur flatt á svell,

flónskubrelluklíka.

Lygavella skýrir skell,

skæð er dellan líka.

 

27.09.16

Það er fallegt veðrið í dag:

Fáum sól- og heiðríkt haust,

heima skjól á pöllum.

Hauður kól, með hása raust

og hvítan kjól á fjöllum.

 

Hringhent, oddhent:

Strýkur gjóla hönd um hól,

hæg í skjóli liggur.

Þar í bóli, klædd úr kjól,

kossa sólar þiggur.

 

11.10.16

Allt í skyndi eignast vil,

af önuglyndi státa.

Ef með fyndi öðrum til,

ætli myndi gráta?

 

Alltaf gefa öðrum vil,

anda hef því státinn,

svo, án efa, brúa bil

og bitran sefa grátinn.

 

12.10.16

Um þá væsir utangarðs,

ákaft blæs á glugga.

Við svíun dæsi, sófabarðs

sig er ‘næs’ að hugga.

 

18.10.16

Formaður Sjálfstæðisflokksins setur upp fermingarsvipinn í fjölmiðlum er hann kemur úr skúmaskotum:

Kann að stunda ljótan leik,

loforð hundafóður,

svo á fundum, í svörtum reyk,

segist undurgóður.

 

12.11.16

Vetur kemur ekki enn,

á mér lemur regnið.

Betur hemur sál sig senn,

sólar nemur megnið.

 

13.11.16

Það er margt sem þokan veit,

þröngt og svart er gilið.

Innra skart og unaðsreit

annar vart fær skilið.

 

21.11.16

Ingólfsfjall. Hringhent, oddhent, skothent:

Vetrarmjallar mikla höll

meður hjalla fríða,

bratta stalla, undrin öll

Ingólfsfjallið prýða.

 

Til eiginkonunnar:

Allar sorgir alheims ber,

óráðs borga slaginn,

ef á torgum, einn með þér,

fæ allan morgundaginn.

 

27.11.16

Eftir hlýja aftanskúr

enn á ný má bóka

að sólarglýja greiðir úr

gullnum skýjaflóka.

 

Núna heiður himinn er,

hár og breiður, meðan

allar leiðir opnar mér

og andann seiðir héðan.

 

Sólin vekur sinnismátt,

síðu þekur tjöldin.

Að því rekur reyndar brátt

að rökkrið tekur völdin.

 

Lesandi hafði á orði við ofangreinda vísu að „dýrt væri ort“.

Dæmalaust nú dýrt er ort,

dillar raust af gorti.

Get, í flaustri, skýrt hér skort

ef skellur hlaust af sporti.

 

28.11.16

Maður kvartar ekki oft,

augun skarta bliki.

Glaður svarta lífsins loft

lít, og bjartur þyki.

 

01.12.16

Um Alþingismenn:

Nokkrir glotta núna við,

net í plottin riðið.

Væri gott að gera’ að sið

að gæðavotta liðið?

 

07.12.16

Mér í æðum ólgar blóð,

andans glæðir bríma

vísa, kvæði, limra, ljóð,

lík’ ef fæðist ríma.

 

Hringhent, oddhent;

Ansi fátt er ósjálfrátt,

engan mátt nú styggja.

Skal og nátta, eftir átt

utan gátt’ að liggja.

 

31.01.17

Kosningafréttir að vestan:

Trump, því miður, sýður seið

svo ei griðum lúti.

Þannig ryður þrautum leið,

því er friður úti.

 

08.02.17

Vetrarveðrið:

Sunnanátt af austri hrín,

í andlitsdráttum greinir

að þegar hátt í kofa hvín

Kári mátt sinn reynir.

 

10.02.17

Hringhent, oddhent:

Vetrarloppan vöndur kropps,

vorið toppar stundir.

Eg þá hoppa utan stopps

út um koppagrundir.

 

11.02.17

Þó muni vakir, máls hef brest,

mest til sakar gefið.

Meitluð staka megnar best

mér að taka skrefið.

 

Hvaða hægrimaður var þetta aftur …?

Stýrði rændri skútu á sker,

af skjánum mændi þjáður.

Hyglir frændum, alveg er

útvegsbændum háður.

 

Að öðru:

Hvenær svanasönginn hér

syng, það plan er falið.

Af gömlum vana á fætur fer

við fyrsta hanagalið.

 

24.02.17

Svona var veðrið þennan daginn:

Vetrar nú er veður gott,

vinds með ‘kúli’ hressu.

Fróðir trúa’ að verði vott

-og varla snúa þessu.

 

16.04.17

Páskavísa:

Sól í heiði situr vær,

sína greiðir lokka.

Okkur leiðir yndiskær,

yfir breiðir þokka.

 

20.04.17

Í nestið kveða kann ég lítt,

klaufa meðal talinn.

Myndi héðan fara frítt

ef fyllti téðan malinn.

 

24.05.17

Ljúf er gangan lífs um veg,

létt í fangið gola,

gróðurangan yndisleg,

úðinn vang að skola.

 

06.06.17

Á Spánarströndum:

Rán að löndum lyftir sér,

ljómar ströndin fögur.

Þræða böndin bylgjur hér,

báru föndra kögur.

 

Í verslunarmiðstöðinni:

What the hell! I went to mall,

don’t want to tell about it!

Like a kelling, first to fall!

Found there helling? Doubt it.

 

21.07.17

Við sumarsólstöður í rigningu og roki. Hringhent, oddhent:

Hvergi banginn vítt um vang,

votur spranga hól og drang.

Sumarangan fyllir fang

furðu langan sólargang.

 

Smá lífsspeki:

Eftir dýfu, upp á fót

enginn hífir lengur.

Einn að klífa upp í mót

út á lífið gengur.

 

Ekkert græðir tímans tönn,

talsvert skæð við rætur

svo undan blæðir, ekki spönn

að sér hæða lætur.

 

22.06.17

Það er nóg að gera á helstu ferðamannastöðum, m.a. Geysi í Haukadal. Hringhent, oddhent:

Margur fer um hlöðin hér,

hópinn ber með straumi.

Þjóðin sér að þessi her

þungur er í taumi.

 

26.06.17

Hringhent, oddhent:

Ef styrr þér óar, stundarfró

styður þó á fætur

en betur stóísk styrkir ró,

stressið róa lætur.

 

04.07.17

Hringhent, oddhent:

Allt er vænt sem vel er grænt,

vel því hænt að minnið.

Á það mænt en engu rænt

ef að kænt er sinnið.

 

09.07.17

Mannlýsing. Hringhent, oddhent:

Aumur larfur, ætíð hvarf,

engum þarfur, blauður.

Alger skarfur, andlegt svarf,

eins og karfi rauður.

 

20.08.17

Hringhent, oddhent:

Gott að fá að undrast á

ýmsu, þrá og dreyma.

Alltaf má í mörgu sjá

margt, og spá og sveima.

 

22.08.17

Líf í fang mér lilju gaf,

lofnarangan nærir,

léttir gang, og ljóminn af

lit í vanga færir.

 

Ef gamall lifi, gleðjast hlýt,

er góð, óskrifuð regla,

þegar yfir líf mitt lít

loks við rifun segla.

 

Tungan bundin, tekur á,

en trúgjörn lundin mætti

alveg stundarfriðinn fá

fyrir undanslætti.

 

23.08.17

Mögl og streð ei meta kann,

mildi geð þarf prýða.

Núna gleður margan mann

mikil veðurblíða.

 

Ei minnsta vott úr býtum ber,

berst mót hrottakófi.

Minn brotinn pottur eflaust er

en allt er gott í hófi.

 

Gleði, yndi, gæfa mest,

gull í lyndissjóði,

að vit’ í skyndi vakran hest,

vekja mynd í ljóði.

 

13.09.17

Ekkert hef nú ort um hríð,

engin stefin fundið.

Birti ef ég enn, með tíð,

orðavef get bundið.

 

19.09.17

Verst er lífið vekur tár,

varga drífur að.

Engu hlífa sjáist sár,

sífellt ýfa það.

 

20.09.17

Nú mun virkni ‘nývaldsins’

nokkuð styrkja verða.

Enn blæs sirkus íhaldsins

til óráðs kirkjuferða.

 

21.09.17

Tíminn stríður straumur er,

stofna víða dregur.

Flotinn skríður fram úr mér

fyrirkvíðanlegur.

 

Ögn og mikið, allt í senn,

augnablikið nemur.

Fyrir vikið, á mig enn,

óvænt hikið kemur.

 

07.10.17

Haustmorgunn. Hringhent, oddhent:

Léttur úði, litaskrúð,

lífs nú hlúð að vonum.

Kári prúður söng við súð

svo hún trúði honum.

 

19.10.17

Vilhjálmur Bjarnason „fjárfestir“ kvaðst ekki nenna að sitja undir bulli:

Hvatur ætt’ að hætt’ og fara,

hingað mætti dræmur,

raftur þrætti, þætti bara

þingið bætt ef kæm’ ei aftur.

 

24.10.17

Biskupi þjóðkirkjunnar fannst ástæða til að kvarta undan gagnrýni fréttamiðla á Bjarna Ben.:

Í Valhöll Frúin fann sér hjörð

að frelsa, nú um daga.

Því ætla, lúinn, oní jörð

utan trúfélaga.

 

31.10.17

Léttur úði leggur sig

á lítinn súðarglugga.

Úr landi prúðu er lokastig

litaskrúð að nugga.

 

Hellist dökkvi hauður á,

heims nú sökkva verðir.

Haustsins nökkvi heldur frá

höfn í rökkurferðir.

 

08.11.17

Nú er glæra götu á,

glit- hin skæra -veisla

steypuhrær’ í frosti, frá

framljóss tæra geisla.

 

09.11.17

Vildi gjarnan vinalegt

verða barn að nýju

með öskurtarnir, ógeðslegt

iðraskarn og spýju.

 

19.11.17

Ljós og skuggar leika sér,

ljómar muggubeður.

Fannaduggur, fjallasker,

fagurt gluggaveður.

 

Hringhent, oddhent:

Niðdimm er í nóvember

nóttin hér á fróni.

Reið um frerann rennir sér,

rymur sverum tóni.

 

20.11.17

Katrín Jakobsdóttir valdi að leiða Svarta-Pétur til ráðuneytis:

Sinnið kelur soraél,

svika- kvelur vetur.

Katrín elur syndasel,

Svarta- velur Pétur.

 

23.11.17

Sólarlagið er hvetjandi. Hringhent, oddhent:

Samdi óð við sólarglóð

sumar hljóðu kvöldin.

Vekja góð og vönduð ljóð

vetrar blóðug tjöldin.

 

29.11.17

Í fannaglætuflúrað rím

frostið lætur rökin.

Loks er grætur loðið hrím

losar næturtökin.

 

Brunatökum bláum með

breiðir lökin hvítu

yfir þökin, blómabeð,

bala, vök og strýtu.

 

16.12.17

Konan styður, ástin er

andans friður styrkur.

Inni í griðum uni mér,

úti niðamyrkur.

 

05.02.18

Tíðarfarið. Hringhent, oddhent:

Árans stríð um ár og síð

að óblíð tíðin líði.

Fjárans hríðarfár. Þín bíð,

fríða þýðuprýði.

 

04.03.18

Hringhent, vixlrímað, oddhent:

Er vetrarsólin vermdi ból

og vakti kalið hjarta

norðan gjóla í gulum kjól

gekk í salinn bjarta.

 

17.04.18

Fer í bítið ferskur út,

flest eg hlýt að megna!

Mér frá ýtir morgunsút

að moka skít og gegna.

 

09.06.18

Þján af nettri þjóðarrembu,

þakka glettu roksins.

Í grárri, þéttri gróðrardembu

grænkar, sprettur loksins.

 

Lebron James og Cleveland Cavaliers var sópað 0-4 af Golden State í úrslitum NBA deildarinnar. Meintur „kóngur“ hvarf til búningsherbergja án þess að þakka andstæðingunum fyrir leikinn:

Líður illa Lebron James,

leiksins grillur hálar.

Liggur milli helju og heims,

haldinn kvillum sálar.

 

Vætutíðin:

Vor á hundavaði fer,

á vætustundum lumar,

svo að grund í gulu er

gegnblaut undir sumar.

 

Best við metum bleytutíð

ef burt ei fet vill hopa.

Hvað er betra’ en þoka þýð

og þétta netið dropa?

 

Pólitíkin:

Gjarnan blekkir þingið þig,

þar á hrekk mun örla.

Vantar ekki visku mig,

veröld þekki gjörla.

 

10.06.18

Viskan lekur úr pennanum:

Lífsins visku luma á

læst ég giska fróður:

Upp á diskinn ætti’ að fá

eftir fiskiróður.

 

19.06.18

Á ferðinni. Hringhent, oddhent:

Himin strýkur heiðarbrík,

hennar ríkur kraftur.

Við Hólmavík er helgi slík.

Held ég kíki aftur.

 

23.07.18

Rauneyg, tárvot rósablöð

rauðar brárnar sýna

en himinn grár, með heilsuböð,

heilar áru mína.

 

31.07.18

Háspekilegt:

Gefur lífið mér svo margt,

mest ef svífa gildi

þau er drífa þor og art

þess er hlífa skyldi.

 

Von er á fjölgun barnabarna:

Lukku-grér, eg segi satt,

því sifjar eru teitir,

fjölga sér, og gengur glatt,

gleði mér það veitir.

 

29.08.18

Dregnir eru á flot forsætisráðherra, hagfræðingar og seðlabankinn til að segja launafólki að ofurlaunahækkanir elítunnar séu eðlilegar en kröfur þess og hækkanir í komandi kjarasamningalotum verði að vera hógværar og hóflegar því annars fari allt á hliðina. Hafiði heyrt sönginn áður? Verst að þetta gengur alltaf í lýðinn, ef ekki undir eins þá fyrir rest.

Beitt á fullu heilum her

við hentirullu tama.

Um lygabullið öllum er

alveg drullusama.

 

Settur til verka í garðinum. Hringhent, oddhent:

Grasið sker og grjótið ber,

grunda hér skal pallinn.

Gröf nú er að grafa mér,

griðahlerinn fallinn.

 

Námsmaður erlendis birti grein um lánaníð LÍN. Hringhent, oddhent:

Íslenskt lán er algert rán,

óp í gjána bresta-,

æviþján og þjóðarsmán,

þrælaánauð mesta.

 

16.10.18

Að nú þrengja þrútin ský,

með þokustreng í hæðum.

Þurr er enginn þráður í

þæfðum engjaklæðum.

 

23.10.18

Síðdegisvísa:

Þegar ýfir gaman grátt,

geðið dýfu tekur.

Ástin hrífur andans mátt,

aftur lífið vekur.

 

17.11.18

Það hefur gengið á með strekkingi og gusum í allan dag, reyndar „Queen í öllu“. En við erum svo heppin hjónin að hafa fengið til næturdvalar yngsta barnabarnið, dásamlega stúlku, bráðum tveggja og hálfs árs kraftaverk, svo það er meira en notalegt í kotinu:

Afans brýtur alla skel,

ysja lítil gleður.

Inni nýt ég yndis vel,

úti skítaveður.

 

18.11.18

Á dimmu og hljóðu vetrarkvöldi:

Víðan himna ganginn gengur,

gamla trimmið streðar.

Síðan dimmur strokinn strengur,

stilltur fimmund neðar.

 

04.02.19

Andlitshreina eygja má

upp á steini karla.

Jeminn eini, JBH

jörðu greinir varla.

 

07.02.19

Hringhent, oddhent:

Við það yndi að þó dyndi

og yfir hryndi þil.

Aftur myndi upp í skyndi,

ekkert fyndi til.

 

24.02.19

Konudagurinn er í dag. Karlrembuleg konudagsvísa:

Á mig leikur taktfast tif,

tímann bleikan lita.

Í mér kveikir Adamsrif

ástarveikishita.

 

03.05.19

Alltaf vorar að lokum:

Laufið springur óðum út,

ásinn glingri klæðist.

Fuglinn syngur bragarbút,

blærinn kringum læðist.

 

23.05.19

Leikur í stráum ljúfur blær,

logi á bláum grunni.

Björkin háa vaggar vær,

vakinn úr dái runni.

 

15.05.19

Hringhent, oddhent:

Lífs í gjólu lítið skjól

logi sólar hefur.

Valds í ól hann allur kól,

einn í bóli sefur.

 

16.09.19

Gleðistefin geyma skalt,

sem gull í hnefa þínum,

þó gengi bréfa gerist valt

í gömlum sefaskrínum.

 

20.09.19

Rímæfing:

Lítil von að lon og don

linni svona tali:

Heimtar konan honum son,

hraustan konung ali.

 

15.10.19

Mikið skýjafar var í morgun, svartbólstrað, og reyndi sólin hvað hún gat að brjóta sér leið í gegn. Henni tókst um stundarsakir að skjóta geisla sínum til mín:

Sólin skrýðir skýin grá,

skýtur fríðum geisla.

Gólfi skríða skuggar á

skammvinn, prýðis veisla.

 

22.10.19

Blessaðar ríkiseigurnar:

Æ skal velja vinar traust,

virðis- dvelj’ í þanka.

Mætti telja makalaust

mér að selja banka.

 

03.11.19

Í svartasta skammdeginu er sólarglætan velkomin:

Er ljós á fleti líður skort,

lítil fetin jagar,

bálað geta brenni vort

bjartir vetrardagar.

 

07.11.19

Er grímu vel eg stað og stund,

ei strengi þel í hlekki.

Þó falli él á frosna grund,

fræin kelur ekki.

 

01.12.19

Ekki snýst alveg allt um veðrið:

Eigra fláir andans hjarn,

illvíg hrjáir veira.

Aurinn dáir auðsígjarn,

alltaf þráir meira.

 

Að því gái innra skyn

að ég nái fljóta.

Aðeins þrái að mitt kyn

auðnu fái njóta.

 

20.12.19

Sjálfsvísur eru alltaf varasamar:

Hvergi skráð í sjálfu sér

að snúið þráðinn gæti

en stakan náði stráknum mér,

stuðla þjáður blæti.

 

21.12.19

Mannlýsing. Hringhent, odddhent:

Alltaf snjáður, öðrum háður,

er óráðið geð.

Ansi bráður, enginn þráður,

ótal gráður með.

 

02.01.20

Skakka bólgnir bakkar leik,

blakkir ólguklakkar.

Hjakkar kólgan hnakkableik,

við Hlakkardólga makkar.

 

Skýjabólstur skrýðir oft,

skríður gjólufarið.

Rýja njólu ríður loft,

rýður sólin skarið.

 

03.01.20

Línið mjallar birtu ber,

breitt á fjall og haga.

Glaður kall á fætur fer,

fagurt alla daga.

 

Vitum svarið, verðum mold,

von á hjarir þræði

er ég stari; fagra fold

fór í spariklæði.

 

04.01.20

Snjórinn líður lofti frá,

landið fríður beður.

Vindur blíður vanga á,

vaggar þýður, gleður.

 

Snjórinn skellur öllu á,

ógnar hvellur dimmur.

Bylur gellur, bændum hjá

búfé hrellir grimmur.

 

Snjórinn þýtur þrár um mel,

þorraskítaveður.

Kinnar bítur klakaél,

korða hvítan meður.

 

Snjórinn leitast löngum við

lævís breyta formi.

Úr slyddubleytu’ í fannafrið

að foraðshreytustormi.

 

11.01.20

Eftir fingrafálm og streð,

ferskeytt þing að rísa.

Og svo klingir miðrím með!

Moðið hringhend vísa.

 

05.02.20

Allt í standi, ekki rýrt

í óðarbrandi stálið.

Mjög, í anda, yrki dýrt.

Annars vandast málið.

 

19.02.20

Þorravindi velja má

verstu lyndiseinkunn:

Klípur, hrindir, veldur vá,

víða hindrun, seinkun.

 

12.03.20

Birtan kæra boðar vor,

burtu særir streðið.

Aftanblærinn eflir þor,

eygló nærir geðið.

 

20.03.20

Sálfræðiráðgjöf sjálfskipaðs sérfræðings:

Á herðum bjarg ef þjakar þig,

því má fargi kvíða

en best að arga, opna sig

út á kargann víða.

 

21.03.20

Degi nóttin gengur gegn,

glit á flóttavegum.

Hamast ótt á rúðum regn

rómi þóttalegum.

 

24.03.20

Yrki létt og leikandi,

á ljúfum spretti öndin.

Rímið flétta, reikandi

í refhverf sléttuböndin.

 

27.03.20

Hringhent, oddhent:

Meðan hrjáir veiruvá

vorsins þrái sporið.

Gleði stráir þýðan þá,

þor úr dái borið.

 

18.04.20

Anda lyftir óðarsmíð,

úðar- sviptir -korða.

Út ég skipt’ í erg og gríð,

orða- tyfti -forða.

 

19.04.20

Dagsins snekkju dreg í naust,

í doðamekki kaga.

Það er ekki þrautalaust

þungan hlekk að draga.

 

Fagur leikur lífið er,

loga kveikir bjarta.

Fer á kreik, út fögnuð ber,

fjólum keikur skarta.

 

Vetrar falla varnir ört,

vorsins gjalla tónar.

Hafa alla hýra gjört

himins snjallir þjónar.

 

Þegar dynja áföll á,

okkar hrynja stoðir,

góðum vini helst er hjá

hlýjar skynja voðir.

 

20.04.20

Þegar rok og rigning er

ruslið fokið getur.

Af með lokið, út þá fer

innanþokuvetur.

 

Vekur blessað vorið geð,

vindamessu þylur.

Á fundi þessum, fljótt er séð,

fær ei sessu ylur.

 

Andans fleki’ á reki’ um rúman sjá,

réttu landi frekar samt vill ná.

Kallar „spekileki lífsins“ á

lausnir sem ei tekur því að fá?

 

22.04.20

Sálin metur blíðan byr,

batnað getur hagur.

Viðmið setur sumar fyr

síð’sti vetrardagur.

 

23.04.20

Sumardagurinn fyrsti

Heiminn gumi mæra má,

manna brumi hagur.

Feiminn lumar fegurð á

fyrsti sumardagur.

 

Eftir sútir ótíðar

allir hnútar rakna.

Rumska úti ræturnar

rétt´úr kút, og vakna.

 

08.05.20

Kyrrlátt andar kvöldsins blær,

kveður landi þulu.

Liti blandar skjöldur skær

skýja handa dulu.

 

25.05.20

Sjálfsrýni:

Þennan hroða mikið meir

mætti skoða, vega.

Enn að hnoða orðaleir

alveg voðalega.

 

28.05.20

Hringhent, oddhent:

Gósentíðin græn og blíð

gleður lýði víða.

Bunan stríða brosir fríð,

blómin hlíðar skrýða.

 

13.06.20

Hringhent, oddhent:

Hvolpa venur Bjarni Ben,

beint á fenin rekur.

Ver nú grenið Vg, en

volgan spena tekur.

 

14.06.20

„Viltu beinið, Valdi minn,

vísdómsgreinum fletta?

Á þér meinbug allan finn,

ekki reyna þetta“. …

 

Ei má „feta“ æviveg,

annar betri siður.

‘Salat’ get víst orðið eg,

eitthvað set þá niður.

 

04.06.20

Góða veðrið geðið þýðir,

gæðameðal jörð,

gróðurbeðið gleður, prýðir,

glæðir, seður börð.

 

13.07.20

Rökkrið hangir yfir oss

ár og langa daga

nauðargang með kvalakross,

kvaðir strangar Braga.

 

20.07.20

Stöldruðum við í Biskupsbrekku á ferð okkar um Kaldadal vestur í Borgarfjörð:

Klífa brekku bíllinn skal,

biskups þekki trúna.

Kvíði ekki Kaldadal,

kasta hlekkjum núna.

 

04.08.20

Regnið geltir ufsir á,

eftir veltur götu.

Á mig skellti ofan frá

eins og hellt úr fötu.

 

27.08.20

Rætast allar óskir mér,

áfram mallar lífið.

Sitthvað brallað, blessun er

blítt og fallegt vífið.

 

Hjá mér fjallafegurð yl

fram ef kallar eigi

vötn öll falla fjarðar til,

fer að halla degi.

 

02.09.20

Ef sál í glundur sí er þyrst

sig mun undirbjóða

og sinni lundu fórna fyrst

fyrir stundargróða.

 

03.09.20

Sundurlyndis- hrinda hug,

hrundar- kynda fundir.

Við lundartinda, blindan bug,

blunda yndisstundir.

 

Eitthvað hlýtur hafa skeð,

heldur skrýtið er

út að líta, lunta með

lognið flýtir sér.

 

21.09.20

Veröld blaut, og vindasamt,

veðragrautarmara.

Gegn því tautið gengur skammt,

en gott til þrautavara.

 

24.09.20

Gustur leikur létt við kinn,

leitar keikur fanga.

Þróttinn eykur þegar finn

þvo minn bleika vanga.

 

25.09.20

Hringhent, oddhent:

Engu hætt ef að er gætt,

af æðru mætt er pressu

og ekki tætt ef úr er bætt.

Er mér stætt á þessu?

 

30.09.20

Vandi magnast vítt um heim,

valdsmenn þagna ekki.

Lítið gagn að lúðum þeim

og lygasagnatrekki.

 

01.10.20

Eygló berar búkinn sinn

bað í keri víðu.

Gælin er við gráa kinn,

greiðir mér í blíðu.

 

24.10.20

Vetur hvæsir, vill á ný

votum þræsing sletta

og klónum læsa okkur í

en ég blæs á þetta.

 

Hringhent, oddhent:

Fuglar kvaka bí og blaka,

botninn rakinn er.

Löngum staka vill ei vaka,

vanda bakar mér.

 

05.11.20

Valdabrallið sýndi sig,

svallið alla daga.

Tjaldið fallið, stærra stig

stalli kall af draga.

 

15.11.20

Mín staka fléttuð stendur nett

í stuðla þéttu bandi.

Að yrkja létt og líka rétt,

er löngum glettinn vandi.

 

20.11.20

Andsvar glatað liggja læt

lífs í ati þungu.

Orðapratið ekki græt,

eða hrat á tungu.

 

22.11.20

Eftir föngum værð ég vel

en verður löngum úr

að sýni döngun: frá stefjum stel

stuttum göngutúr.

 

Landið rís og ljóðs í stað

litla flís vil bjóða

því mig fýsir alltaf að

yrkja vísu góða.

 

23.11.21

Finn mér vaxa þerk og þol,

þor af pjaxi ströngu.

Áfram hjaxast, ekkert vol,

einn í dagsins göngu.

 

24.11.21

Blikar ljósið bjart en milt,

bruni ósar, svika-.

Öll við kjósum andrúm stillt

oft þó gjósi kvika.

 

25.11.21

Hárauð, földuð himintjöld

hyllir göldrum krúna.

Er á kvöldin oft við völd,

andar köldu núna.

 

Hvítum klæðir foldu fönn

frakka, næðir vindur.

Lítum blæða himinhrönn,

huldar- flæðir sindur.

 

26.11.20

Allt með þægð var Ýli hjá,

allur fægður vangur.

Enga vægð nú er að sjá,

árans lægðagangur.

 

Slökkvir í mér mjallarmakk,

mökkur knýr á hnakka.

Rökkvar, því að dagur drakk

dökkan skýjabakka.

 

21.12.20

Þegar okkur mæðir margt

myndi nokk úr bæta

sundur flokka sælt og argt,

síðan þokkans gæta.

 

Rennur frá oss enn eitt ár

út á tímans hafið.

Eins og himins tregatár

týnist skýjum vafið.

 

Allir horfi inn á við,

ögri sálartetri,

tæti vanans trúarmið

til að verða betri.

 

Við áramótin minnumst við

margs er þarf að bæta;

að hvítþvotturinn komst á svið,

hverju má það sæta?

 

Hvert eitt okkar unnið verk

ævisögu ritar

og hún reynist ýmist merk

eða púkann fitar.

 

Augnablikin ofursmá

öllu valda hinu

og stjórna hvernig stendur á

í stóra samhenginu.

 

Stýrum skútu framhjá flúð,

forðumst græðgishildi,

og sameinuð, í siðum prúð,

hin sönnu mótum gildi.

 

Að lífi fögru leggjum grunn,

lýðs er akkur mesti

spillingar að byrgja brunn

og bera hreint í gesti.

 

Skulum nú, hið næsta ár,

ný á miðin róa

svo gömul þjóðarsálarsár

saman megi gróa.

 

Dróttkvæður háttur er gamall. Elsta þekkta dæmið er vísa eftir Braga hinn gamla, talin frá 9. öld. Dróttkvæði voru vinsæl hirðkvæði, og bragarhátturinn tekur nafn sitt þaðan af; drótt=hirð. Dróttkvæði voru tormeltur kveðskapur löngum. Því olli rímið og ljóðamálið, kenningarnar sem áttu rætur í fornum goðsögum; kunnátta í þeim var nauðsynlegur lykill að skilningi – og dugði oft ekki til. Ekki bætti úr skák að orðaröðin var öll í lamasessi, eðlileg orðaröð varð að víkja fyrir kröfum háttarins um stöðu rímatkvæða – og kenningum.

Dróttkvæður háttur er með átta línu vísum, hver 6 atkvæði eða þrjú ris. Hefðbundinnar stuðlasetningar er krafist og rímið er innrím, svokallaðar hendingar; þ.e. tvö rímatkvæði eru í hverri línu, en ekki endarím eins og í rímnaháttunum. Í dróttkvæðum hætti skiptast á skothendingar í ójöfnu vísuorðunum (1.-3.-5. og 7. línu) og aðalhendingar í þeim jöfnu (2.-4.-6. og 8. línu) Í skothendingum er hálfrím, kallað skothent rím, þar sem samhljóðin í atkvæðinu eru eins en ekki sérhljóðin. Í aðalhendingum er alrím.

Þegar lengra leið frá kristnitöku varð þekking á norrænum goðsögum sífellt veikari og smám saman hætti fólk að botna upp né niður í dróttkvæðunum gömlu. Rímnaskáldin héldu áfram að bögglast með kenningar sem þau sum skildu lítt eða ekki sjálf en ríghéldu í gamlar hefðir. Dróttkvæðin stefndu í eina átt: í þögla gröf og gleymsku.

En á 19. öld gerðist undrið! Fram kom á sjónarsviðið listaskáldið góða, Jónas Hallgrímsson, sem hóf að yrkja undir hinum fornu bragarháttum af mikilli snilld, bæði edduháttum og dróttkvæðum hætti. Og það sem réði úrslitum var að Jónas orti dróttkvætt af lipurri snilld, umbylti bragarhættinum og sýndi að hægt var að yrkja ljóst og létt en ekki bara snúið og tormelt, og þetta er í rauninni hinn fegursti bragarháttur! Takk, Jónas!

Hér fylgja með nokkrar dróttkvæðar vísur sem ég hef dregið úr dagbókinni minni:

Afmæliskveðja – Ari 9 ára 28. desember 1998

Orðinn níu ára

Ari, kappinn snari,

strekkist við að stækka,

sterkur er og merkur.

Rennur kapp í kinnar

í körfu og mörgu þörfu,

hæfileika hefur

við hesta er samt bestur.

 

Afmæliskveðja – Bjarni Þorkelsson fimmtugur 31. júlí 2004

Faðmur bóndans breiður,

bjart er sálarskartið.

Ríkt vill andann rækta

svo rótum föstum skjóti

ungir dáðadrengir

og dætur. Undir nætur

við bólin gamlar gælur

gjarnan kveður Bjarni.

 

Hefur góðar gáfur,

galdur þekkir skálda.

Þolir enga þvælu,

þétt síns leitar réttar.

Vítur stundum veitir

svo vindur blæs um tinda.

Stendur öllum stundum

sterkur undir merki.

 

Gæðingshryssur góðar

gefa bestu hesta-

gullin; seig á stallinn

stærsta, foli glæstur.

Snarpir á gangi garpar,

geta fáir betur.

Hesta þó hjarta næstur

Hari framúr skarar.

 

Hög er mynd í huga,

hólinn vermir sólin,

hægur blær um haga

og hlöð á Þóroddsstöðum.

Þar Magga og Bjarni byggja,

að búi vel þau hlúa.

Neistar í augum ástin,

ævina fylgi gæfan.

 

Afmæliskveðja – Þorkell Þorkelsson fimmtugur, 25. jánúar 2007

Þættir lundar þéttir,

þver kann stundum vera.

Reynist vel í raunum

en reigist aldrei, segir

heldur færra en fleira.

Felur kenndir en sendir

blíða strauma. Blóðið

brestur aldrei traustið.

 

Hendur vita ei vanda.

Valda leyndir galdrar

er kallar hest til kosta?

Kenna slyngir fingur,

við tauminn tala af næmi

sem töfrasprota noti.

Æ í manna minni

mynd af þér og Sindra.

 

Aldur manninn mildar,

meyrnar, skilur fleira.

Aga einnig hugann

engum líkir drengir.

Er hjá barnabörnum

bjátar á, hefst grátur,

þá afa sögur sefa,

svo sútir allar lúta.

 

Geð er gæfusmiður

en gangur oft er strangur.

Þá ríður engin ræðu-

runa baggamuninn

en varið í að vera

vinur ef á dynur.

Kjarna þekki þarna

Þorkels, bróður góða.

 

Stafsetningaræfing, vísinda- og rannsóknaræfing íslenskudeildar F.Su., var haldin 24.03.2007 heima hjá skólaskáldinu Björgvini E. Björgvinssyni og konu hans, Helgu Sighvatsdóttur frá Miðhúsum, aðstoðarskólastjóra Tónlistarskóla Árnesinga og blokkflautuleikara. Flutti þar gestgjöfunum eftirfarandi hirðkvæði:

Meldar skólaskáldið

skens, þó allt í glensi.

Út úr snýr, ei sýtir

siði, málbein liðugt.

Kætin sanna smitar,

sest að grátur, af hlátri.

Mun og mildur vinur

mörgum reynast Björgvin.

 

Hægð við heiminn dugar,

hófið leysir prófin.

Stefnu Helga í stafni

stýrir best, af festu.

Systir ljúfra lista,

leikur skraut á flautu.

Áran nálæg nærir.

Nett, en traustur klettur.

 

Afmæliskveðja – Gunnar Sigurjónsson fimmtugur 27. október 2008

Dvöl í norðan dalnum

drenginn nærði lengi.

Fann í móðurfaðmi

frið og góða siði.

Tíndi í föðurtúni

tryggðablóm og dyggðir.

Gerður vel úr garði

gengur úrvalsdrengur.

 

Guðrún, það er gyðjan

sem Gunnar heitast unnir.

Vaka vinarrökin

og vilji allt að skilja.

Hulda og Hilmir eldinn

hjartans kveikja bjartan.

Hér sjást heilla sporin,

hans í lífsins dansi.

 

Kennir seggur sannur,

síðan rór og blíður,

æsku vörn og visku

ef veröld ótrygg gerist.

Framhjá tugur fimmti

flaug, með sól í augum

göfugmennis, Gunnar

góðan á sér hróður.

 

Árið 2014

Eftir hörmung hafta,

héraðsbresti mesta,

þulu af lygaþvælu,

þéttan reyk af prettum,

veldi tryggt útvaldra

á votri auðlind, brauði,

þreyttir minnimáttar

mola leita’ í holum.

 

Rósir Reykjavíkur

rasísk meðul brasa,

svo kreddufúsir kjósi

kristinn teboðslista.

Keflum íhaldsöflin,

aftur finnum kraftinn.

Skipið þjóðar skríði

skár á nýju ári.

 

12.07.15 – Afmælisdagur dótturdóttur:

Hefur tóna hreina,
hjarta úr gulli skartar.
Gefur ömmu og afa
undur góðar stundir.
Stálpast hefur stelpan,
sterk í hverju verki.
Orðin sextán ára,
asi er þetta, Jasmín!

 

30.11.15 – Af veðri og náttúru:

Mjúk nú fellur mjöllin,
myndar birtusindur.
Himinn sortnar, heimi
hverfa rósaljósin.
Fagnar lýður logni,
létt er fönn og glettin.
Ef upp með roki rýkur
ratar enginn um vengi.

 

09.06.16 – Kári Stefánsson skrifaði magnaða grein í blöðin um einn forsetafrmabjóðandann, og er hér umorðuð:

Frá rumi, mjúkum rómi,
rennur lygamiga
vel í sjónvarpsvélar
en veltir fláðum gelti.
Orðlaus aflandsmörður
ólmur flýr af hólmi.
Skelmir úti að skíta.
Skeit í brækur feitum.

 

Liðið skammarskeiðið,
skríður út úr hýði
og óðar ræðst á aðra.
Ekki þjóð samt blekkir,
aðeins sóttarsauði
er sveima hringinn kringum
og marka skálkaskjólið,
skjaldborg klíku valda.

 

12.06.16 – Sumarstemmning

Gælir við mann gjólan
í geisla sólar veislu.
Brattur slæ ég blettinn
með bros á vör og losa
rekju plast í poka.
Við páfann tefli. Efli
andans vængja vind, og
virkja. Dróttkvætt yrki.

 

Jólakveðja 2016

Stríðs í heimi hrjáðum,

hungursneyðar, leiðum,

er fjöldi enn, sem um aldir,

óttasleginn á flótta.

Eins og Jósef Jesúm

úr jötu tók, um götur

hrakinn, úr landi sem hundur,

svo hlífa mætti lífi.

 

Þennan mæta manninn

myrtu valdsmenn kaldir

sem þelið ekki þoldu

þýða, og hylli lýðsins.

Nú á tímum „nýjum“

neglum á krossa, steglum,

þá sem valdi velgja

vel undir uggum, við stugga.

 

Augum lítum ætíð

Assange þannig og Manning.

Af lífi, og sögulegu,

lærum, vinir kærir.

Aðeins andófslundin

oki lyftir. Tyftir

illan bifur. Hjá öllum

til árs og friðar miði.

 

Hérna blessuð börnin

brosa sem sól um jólin.

Annars staðar þau stuðar

stríð með sprengjuhríðum.

Selja vesturveldi

vopnin. Huga opnum!

Innum oss að þessu:

Eru þau mannverur?

 

26.10.17

Moð er gott til glóðar
en gengið hefur lengi
að ríkir vaði reykinn
og reyni sínu að leyna.
Út þarf særa svörin,
að sinni er mál að linni
valtra pörupilta
prettaaflandsfléttum.

 

22.03.18

Drótt- er hefðar -háttur,
hagleiks -kvætt og bragar-.
Stuðlar, höfuðstafir
standi rétt, og vandi
hálf- og alríms heilum
hendingum að lenda
í þremur risum. Rómað
renni og fram kenning.

 

23.03.18 – Fjasið

Fjasbók löngum les hún,
ljóða „stórust“ þjóðin.
Þar þusa mjög og masa
margir, virðast argir.
Enn sést Pollyanna,
aðrir steypu blaðra.
Alveg verðlaust orðið,
ef enginn þegir lengur?

 

Ævitíminn

Flýt í ös að ósi.
Enginn daginn lengir.
Meir ei hef í háfi
held’r en áin geldur.
Víða bar í veiði
vel, eg margt við dvelja
vil, en tíminn telur
taktviss griðin niður.

 

24.03.18 – Vetrarstilla

Er í morguns árið
undurfögur stundin.
Hrím á jörðu harðri,
himinn tær, og skærir
geislar sólar gæla
grundu við í friði
stafalogns, og lofa
lýðum degi blíðum.

 

26.03.18 – Íslenska vorið

Veri blessað, vorið!
Vindar æsast, yndi
flestra, næturfrostið,
faðmar jörð og hörðu
élin bíta, ýla
sem englasöngur löngum.
Vinafastur, að venju,
vorboði er horið.

 

Afmæliskveðja – Kær samstarfsmaður, Lárus Ágúst Bragason, sextugur 4. september 2019

Ljúfur, gæddur gáfum
góðum, sagnafróður.
Virði allra varðar,
við ungdóminn styður,
glaður, lítillátur.
Lestar um vengi hesta.
Af sómamanni sönnum
er saga Lalla Braga.

 

25.09.19 – Haust

Litadýrðarlota!
Laufið skreytir reitinn
gulu, rauðu. Gælir
gola vær og hrærir
grein en fagurgræna
grasið heldur fasi.
Heiminn lítur himinn,
hélugrár, og tárast.

 

26.09.19 – Haust II

Logn. Svo rok og rigning
rúður þvo. Á súðum
veður, dimmir. Dauður
dæmdur gróður. Í ræmur
flíkur rifna. Fokið
flest í skjólin. Sólin
sífrar, gleymd og grafin.
Gangur lægða strangur.

 

04.12.19 – Vetrartíð

Frostköld mjöllin fellur
falleg á minn skalla,
bráðnar þar án biðar,
bleytan skjótt vill leita
bakið niður, búkinn
baðar, ekki laðar
fram af vörum frómar
fyrirtölur. Bölva.

 

23.12.19 – Jólakveðja 2019

Aumt og hart í heimi,

háð eru víða stríðin.

Varnir bresta börnum;

bani, ótti, flótti

– vonir þeirra þverra –

Þjóðum skömm er rjóða

æskublóði, í æði

afla í valdatafli.

 

Á allsnægtaeyju

eru margir argir

af kjörum sínum, kveina,

komið rof í hófið.

Væri flott ef fleiri

fyndu göfuglyndið,

gleðistundir góðar

gera kraftaverkin.

 

Gjafir eru gefnar,

geisla börn í veislum.

„Sönn er jólasælan“,

syngja Íslendingar.

En ekki allir hlakka

ósköp til, þó dylji.

Til einhvers auður þjóðar

ef einn er dauðans snauður?

 

Hér á ysta hjara

heims, má ekki gleyma

að verma opnum örmum

óttaslegna á flótta.

Gæðastundir gleðja,

gefum þær af kærleik.

Um land og lög við sendum

ljúfar friðardúfur.

 

27.03.20 – Veiruvísa

Er veira leggur veröld,
á virða þungar byrðar,
verðum þá að þora
að þiggja ráð og tryggja
bjargir. Þannig byrgjum
brunninn. Upp er runnin
öld er gagnast gildin
góðu öllum þjóðum.

 

17.04.20 – Magnús Sigurðsson – Minning

Horfir vítt of veröld
vinur, af fjallatindum.
Lítur stoltur leitin
er lífs á vegi hrífa.
Hlúir, faðmi hlýjum,
heims að djásnum. Við geymum
gleðiminning. Góður
genginn er héðan drengur.

 

6.09.20 – Flóttamannaandúð

Bragð er að þá brögðum

beitir valdið kalda

með stimamjúku stami

og stríði gegn oss þegnum.

Skellur þjált í skoltum,

skrumið geyr við eyru,

hvarf að baki kerfa,

Katrín allsber valsar.

 

3.09.20 – Græðgin

Það er margt í mörgu.

Mammonshveljur velja

að miklu skara meiru;

máttur sé sá þáttur

í fari manns er færi

fylling lífs – sú grilla

skaðar þelið þjóðar,

þörfum friði riðlar.

 

3.11.20 – Maður og hestur

Strengur veðrar vanga,

vítisélin bíta,

kæfa vill mig kófið

hvíta, fyllir vitin.

vel þó gengur, viljug

vindinn klýfur, yndið.

Megnar hreti móti

merin heim mig bera.

 

Í lofti ilmur, aftur

ess og maður hressast,

grey í varpa glóir,

gleymd er vetrareymdin.

Við fótum glymur gata,

grófu skyrpt úr hófum,

ganga vel og viljug

á vorin, létt í spori.

 

Enn við taka annir,

við undirbúning fundar

ferðahesta og firða

því fjalladýrðin kallar.

Riðið hægt úr hlaði,

í hvammi æjum, gammur!

Kapp er kastar toppi,

kveðjum teitir sveitir.

 

Jörðu stikla, jökla

jóar, milli og flóa,

klungur, víðan vanginn

sig vökuleygir teygja

og æðrulausir ása

yfrið bratta klifra.

Snerta hestar hjarta,

heila sálarveilu.

 

Að ferðalokum frækinn

færleik hvíld skal næra.

Gæði sér á góðum

grösum, skjól af hólum,

leiki sér við lækinn,

lýsi eldi af feldi.

Þá haustar, herðir frostið,

að hagaljóma er sómi.

 

Flensa

Kom á Kóvíð tímum,

kæfir mál í hálsi,

höfuðverkjaharki

hendir á mig, brenndan

hitakófi, og hefur

heldur betur eldað

mér úr fúlu fyli

flensupest in versta.

 

Limran er skemmtilegur bragarháttur, ættaður af Írlandi að því er talið er, frá bænum Limerick. Jóhann S. Hannesson, fyrrum skólameistari ML, tók hana upp á arma sína, orti og gaf út margar úrvals limrur. Nýverið komu út Gervilimrur Gísla Rúnars heitins, mikið  og skemmtilegt safn, og margir fleiri hafa svo sem gefið út limrusöfn.

Limran er 5 braglínur með endarími (AABBA/AAbbA), fyrsta, önnur og fimmta lína eru eins, þrír bragliðir, og þær ríma. Þriðja og fjórða lína brjóta upp hrynjandina, eru tveir bragliðir og þær ríma saman. Allur gangur er á ljóðstafasetningu í limrum og nokkurt frjálsræði ríkjandi. Íslendingar eru þó margir hverjir afar fastir í hefðbundinni stuðlasetningu og yfirfæra hana á limruna, gjarnan þannig að fyrstu tvær línurnar stuðla hefðbundið, næstu tvær stuðla saman, ýmist 2+1 eða 1+1 og síðasta línan sér um stuðla.

Meðfylgjandi eru limrur úr dagbókinni minni:

24.01.09

Ort skv. pöntun til Gussa á Melum í fimmtugsafmæli:

Í heyskapnum Hreppasauðum

hjálpar, og fleirum í nauðum.

Hans tungu vel mælist.

Hún fyrir samt þvælist

ef þefar af „karlakórsrauðum“.

 

Dæmalaus dugnaðarjálkur

drífur af stað letiálkur.

Friðsemdarmaður,

fyndinn og glaður,

en bölvaður hrakfallabálkur.

 

21.02.09

Á kórasamkomu á Flúðum var efnt til vísnaskemmtunar. Eitt yrkisefnið var: „Hvað er í Kerlingarfjöllum?“

Er kleif eitt sinn Kerlingarfjöll

kvensniftar- hitti þar –tröll

sem óðar sig tjáði

að heitast hún þráði

skagfirska sveiflu og böll.

 

22.02.09

Fía á Sandi kvartaði á Leir yfir því að aðeins tveir væru þar virkir þennan daginn og efaðist um að hausinn væri virkur á hinum. Svaraði henni svona:

Skeytið kom við kaunin.

Hvort mun virka baunin?

Mætti vinna

tefja minna.

Mörg er búmanns raunin.

 

22.04.09

Á hagyrðingakvöldi var eftirfarandi yrkisefni: Eva Jolly, sem líka er norsk að hluta til, ætlar að elta uppi peningana sem hurfu í bankahruninu? Hvernig heldur þú að það gangi?

Ef verkið skal vandað hjá Jolly

vinnu þarf setja mörg holl í.

Það skammt mun þó duga,

svo höfum í huga

klónun, og kindina Molly.

 

26.04.09

Jóhanna og Steingrímur hafa ekki verið alveg sammála um danssporin og því stigið á tærnar hvort á öðru.

Jóhanna við Steingrím:

Í samkvæmum alltaf, ég veit vel

að vangadans kýstu, en samt tel

að efli vort þor

ef lærum í vor

öll nýstjustu sporin frá Brussel.

 

Steingrímur við Jóhönnu.

Heyrðu, þú virðist í vímu!

Varpaðu Evrópugrímu.

Ég stend mína vakt.

Já, stígum í takt

hina þjóðlegu íslensku glímu.

 

06.06.09

Hið svokallaða hrun:

Frjálshyggjukrumlan er köld,

kyrkir nú borgara fjöld.

Allt er í hengslum

af krosseignatengslum

Guðsorðið: gróði og völd.

 

Ríkisstjórn og Seðlabankastjórn hrekjast burt og breytingar í stjórnmálunum:

Alþingi fengum í arf

þar íslenskir lúðar fá starf.

Nú íhaldið hrundi

og Guðjón, hann stundi

því Frjálslyndiflokkurinn hvarf.

 

21.06.09

Trailer með gálga fékk Gven-

dur. Glaður í Hvalfjörðinn renn-

di. Spikið af Báru

burtu þar skáru

hvatvísir hvalskurðarmenn.

 

10.02.10

Limran er ljómandi háttur,

léttur og taktfastur sláttur.

Það er þó best

þegar að sést

tungunnar tvíræði máttur.

 

01.03.10

Endatafl:

Tefldu við sólarlag saman,
Siggi og nýjasta daman.
Í endataflsæði
æptu þau bæði,
af æsingi eldrauð í framan.

 

12.03.10

Vernharður vísurnar stagaði
í vinnu, ef þannig til hagaði.
En hugsunin fraus
er höndin varð laus!
Viðutan sjálfan sig sagaði.

 

03.05.10

Seðlabankastjórinn átti yfir höfði sér tillögu frá formanni bankastjórnar um launahækkun upp á 400 þúsund!! Samkvæmt Mogga. Már var í Kastljósinu:

Þreyttur, svangur og sár
í Seðlabankanum, Már
sér starir í gaupnir
og strákarnir hlaupnir!
Til Íslands var ferð ei til fjár.

 

12.06.10

Gosið í Eyjafjallajökli. Töskutuddanna bíður ærinn starfi:

Undir Fjöllum er ósköp af ösku
sem utanlands selst víst á flösku.
Í lág er nú gosið
en langt þó í brosið.
Glotta þó tuddarnir tösku.

 

25.06.10.

Ólafur Áki Ragnarsson rekinn úr Sjálfstæðisflokknum degi fyrir landsfund:

Svo flokkinn ei beygli né bráki
eða boðorðum klíkunnar skáki,
Jónmundur sagði
í símann að bragði:
„Burt með þig, Ólafur Áki“!

 

09.08.10

Hitti Magnús Ólafsson frá Sveinsstöðum uppi á Auðkúluheiði. Báðir vorum við ríðandi með hóp af fólki:

Á ferð um húnvetnska heiði
-hrossið á tölti og skeiði-
ég Sveinsstaða-Manga
mildan á vanga

hitti. Þar vel bar í veiði.

 

02.10.10

Kyrrð er í heiðinnar heimi

undir heillandi norðljósageimi.

Þar lækurinn rennur

og lyngið –það brennur!

Við tætturnar svipir á sveimi.

 

Gerast nú góðviðrin klén,

gusturinn rífur í trén

gisin og hokin

-gullin öll fokin-

samt öspin fær alltaf í hnén!

 

Ort var um Hörpu, miður skarpa og heilalausa. Sneri því upp á nýbyggingu:

Fögur við höfnina Harpa,
heimili menningargarpa
með skuldirnar hreinar.
En skapandi greinar
munu okinu af henni varpa!

 

16.06.11

Prófessor Eiríkur Rögnvaldsson fann engin málfræðileg rök gegn orðalaginu „að fara erlendis“. Dæmi um það væri að finna allt frá 18. og 19. öld. Hann grínaðist svo með reiðareksstefnu sína. Mér komu í hug fleiri dæmi um vandræðagang við notkun móðurmálsins:

Hún veifað’ í hurðinni, hress

er hélt ég nú erlendis – Bless!

Það var sagt mér í gær

að vandinn sé ær.

Sér nú til Selfossar – Jess!

 

23.07.11

Var að koma heim af Kili. Undir Áfangafelli var stemmningin einhvernveginn svona:

Dillandi góðhross og dásemdartíð,

dýrðlegur söngur í móa og hlíð.

Í Áfanga kem

og algleymið nem.

Skínandi glaður í pokann ég skríð.

 

09.02.12

Lilja Mós. kynnti Samstöðu, nýja flokkinn sinn, og Sigga storm sem sína hægri hönd!

VG, með Steingrím í stafni,

stóð bara ekki’ undir nafni.

Þó samherja lasti

í samviskukasti,

það er lofsvert – svo Lilja ei kafni.

 

Þeir ofríkis ráðamenn bogni!

– það rýkur víst sjaldan í logni –

Stormurinn hrífur

og samstaðan blífur

þó samviskan teygist og togni.

 

2.12.12

Spenntur ég stekk upp úr stólnum!

Það er stórsýning úti á hólnum!

Á sviðið er díva,

hún Hundslappa-Drífa,

komin í mjallhvíta kjólnum.

 

20.12.12

Pétur Blöndal kom í Sunnlenska bókakaffið að lesa upp úr Limrubók sinni. Kvöldið áður hafði Kilju-Egill Helgason heimsótt hann heim til sín á Seltjarnarnes. Kvaddi Pétur í bókakaffinu með limru:

Pétur hann les og hann les,

limrurnar víst eru spes.

Hér stendur ‘ann hátt.

Stefnir þó lágt,

já, suður á Seltjarnarnes.

 

23.12.12

Jólakveðjan í ár:

Er skuggarnir skríða’ uppá hól

í skammdegi, norður við pól,

á ljósið má benda,

og með logunum senda

gæfu og gleðileg jól.

 

Enn sækja að freistingafól

með falsið og innantómt gól.

En lausnin er kær:

Líttu þér nær

um gæfu og gleðileg jól.

 

Hve Siggi er sætur í kjól!

Já, og Solla með tæki og tól!

Ef mót strauminum syndið

veitir umburðarlyndið

gæfu og gleðileg jól.

 

Í fjölskyldufaðmi er skjól.

Hann er friðar- og kærleikans ból.

Þar ávallt þú veist

að geturðu treyst

á gæfu og gleðileg jól.

 

23.01.13

Við bekkjarbræðurnir úr B-bekknum í KHÍ vorum að undirbúa 30 ára útskriftarafmæli í vor. Vangaveltur um matseðil voru þar á meðal, hvort ætti að velja fyrir allan hópinn og þá hvernig:

Svona mætti orða könnunina:

Hvað viltu dýrðlegt á disk?

Dugar ei lengur neitt gisk,

sút eða hik.

Settu þitt prik

við annaðhvort önd eða fisk.

 

25.06.13

Sigmundur Davíð var í heimsókn hjá danska forsætisráðherranum, og hafði það helst til frásagnar af fundinum að sú danska kynni ágæta dönsku!

Sigmundur Davíð, þeirri dönsku
drýldinn í íslenskan bröns ku
boðið nú hafa.
En bindin samt lafa
við þjóðrembukúrinn úr frönsku
(mmm!)

 

10.07.13

Miðvikudagur:

Ég kúri, en seilist til kökunnar

í kyrrð, milli svefnisins og vökunnar.

Hve mildur og fagur

er miðvikudagur

um sláttinn, ef nýttur til slökunar.

 

4.09.13

Ort í kjölfar eilífrar umræðu, m.a. þingmanna, um óþurft listamanna og listsköpunar:

Djöfull er djöfullinn góður!
Hann dansar í kringum oss, óður!
Og menningarlífi,
sem guð oss frá hlífi,
laumar í frummannsins fóður.

 

30.09.13

Prófessor Eiríkur Rögnvaldsson vakti athygli á því að „svá er“ rímar við „Wow air“:

Nútíminn rafknúið ráf er
en í rauntíma Framsókn í kláf er
á leið yfir álinn
með áherslumálin.
Við sjónbaug hvarf vélin frá Wow-air.

 

Ort út frá ljósmyndum teknum í Rómarferð Karlakórs Hreppamanna í okt. 2013:

Bílstjórar lævísir lómar

svo léttgeggjað kaosið ómar.

Hér færa þarf fórn!

Fín umferðarstjórn

hjá Edit, í öngstrætum Rómar!

 

Flekklaus hér múgurinn fetar,

jafnt Frakkar sem Rússar og Bretar.

Í annála set

að Elísabet

um páfagarð gekk með hann Grétar.

 

10.09.14

Í blöðunum var vitnað í fjárlagafrumvarpið, þar sem útgjöld til háskólanna voru sögð samkvæmt stefnumörkun ríkisstjórnarinnar:

Háleita markmiðið hækkar

ef háskólanemunum fækkar.

Best að múgurinn gorti

af menntunarskorti,

þá stuðningshópurinn stækkar.

 

18.09.14

Prestur í Selfosskirkju var kærður fyrir að sýndar voru kynfæramyndir í fermingarfræðslu. Hneikslunarvert hvað dregið er í fermingarfræðslunni inn í kirkjur landsins!!:

Séra minn! Sjáðu nú hér
syndugan unglingaher
með limi og píkur
við altarisbríkur!
Nánast við nefið á þér!

 

Þegar byrjað er á limrum, þá er stundum eins og skrúfað sé frá krana:

Um hádegi Vigga var vakin
til vinnu, því þurrkur var rakinn
Undir dalanna sól
fór úr sokkum og kjól
að snúa á Nallanum, nakin.

 

Kalla má Sigmundarsið

sannleik að velta á hlið.

Sá ég spóa

Suð’r í flóa

en það kemur því ekki við.

 

19.06.20

Margir fá gríðarlegt geðrið,

á gleðinni verður ei séð ryð.

Í sálinni pússað

allt silfrið, og stússað.

Því veldur að blessað er veðrið.

…

Glansinn fór alveg af Gunna

er ‘ann girti sig nið’rum í runna

og í nauðum þar skeit

en niður svo leit,

á unga, með uppglennta munna.

 

08.10.14

Til hamingju herramenn! Skál!

Hitnar senn nautnanna bál!

Eftir engu að bíða!

Dettum nú í’ða’!

(sko, meðferð er allt annað mál).

 

10.10.14

Ennþá ég Magnhildi man!

Í mörgu var of eða van

og í megrunarkasti

á trailer, í hasti,

var keyrð út á hvalskurðarplan!

 

13.10.14

Ekki’ er öll vitleysan eins!

Annað með liðið hans Sveins.

Af leiðindaböggi

það liggur við höggi

flatt, milli sleggju og steins.

 

15.10.14

Sjálfstæðismenn eru farnir að tala af auknum þunga enn á ný um einkavæðingu og ofkostnað við allt sem heitir „eftirlit“ í þjóðfélaginu:

Upptrekkti ránfuglinn ræstur,

rómurinn holur og æstur:

„Algeran skilnað

við eftirlitsiðnað

því hver er sjálfum sér næstur“.

 

06.10.14

Evrópumeistaramót í hópfimleikum var haldið í Laugardalshöll. Bein lýsing var í sjónvarpinu:

Fimleikadrottningar dansa,

dýfa sér, hoppa og glansa.

Útsending fín,

Einar og Hlín,

en ég sárlega saknaði Hansa.

 

23.10.14

Hestamenn deila hart um staðsetningu landsmóta, og þing LH leysist upp þegar formaður og stjórn segja af sér í kjölfar samþykktar tillögu sem gengur þvert gegn fyrirætlunum stjórnarinnar:

LH er gallalaus gripur,

ganglagin hryssa og pipur.

Á mótum nýr blær!

Hún bítur og slær!

Syndin er lævís og lipur.

 

Lögreglan tekur við hríðskotabyssum frá norska hernum, Alþingi veit ekkert af málinu fyrr en blöðin birta frétt. Deilt er um tilgang og afleiðingar vopnvæðingar löggunnar:

Gaddavír er til að girða.

Orð eru nýt til að yrða.

Markmið og gagn?

Hlutverk og magn?

„Með vopnum skal menn myrða“.

 

25.10.14

Á spíritísku laugardagskvöldi:

Eitthvað er óþekkt á sveimi,

undarlegt handanað streymi?

En ýlfrið nú þekki!

Kemur þar ekki

glaðasti hundur í heimi!

 

05.11.14.

Fyrirsögn á RUV.IS, undir gleiðbrosandi Seðlabankastjóranum: „Allir dauðöfunda okkur“:

Að vopni verður allt enn.

Veröldin lýtur þér senn.

Með titrandi tár

þig tilbiðja, Már,

Íslands öfundarmenn.

 

Svokölluð friðþæingarkenning er grundvöllur hins lútherska trúnaðar:

Brunar með glaumi og gleði
til glötunar fullhlaðinn sleði.
En lífið varð skák
með lundgóðan strák
er faðir hans fórnaði peði.

 

17.11.14

Eftirminnileg viðtöl í Kastljósi kvöldsins við systurnar Snædísi og Áslaugu Hjartardætur um aðstæður þeira og mikilvægi túlkasjóðs, sem er tómur, og túlkaþjónustu fyrir fatlað fólk:

Virðist hægt allt í heimi að gera,

fyrir heilbrigðan Jón – ef er séra!

Þegar fæst ekki túlkur

þar tjá sig um stúlkur:

„Engin hornkerling vil ég vera“.

 

04.12.14

Bjarni Ben. skipaði nýja innanríkisráðherra í stað Hönnu Birnu, loksins eftir langa mæðu. Ýmsir þóttust kallaðir, m.a. Pétur Blöndal og þingflokksformaðurinn Ragnheiður Ríkharðsdóttir, sem á sinn djöful að draga:

Bjarni um víðan fór völl
og varaðist þingmennin öll.
Fór um hann ótti
svo Ólöfu sótti
út yfir firnindi og fjöll.

 

Í Árvakursmóum var aftur
Evrópulöngunarkraftur
Ragnheiðar mældur.
Og Pétur er spældur.
En í þingflokknum klappar hver kjaftur.

 

12.01.15

Í fréttum var þetta helst.

Það herðir heldur á frosti.

Heimsbyggðin öll er í losti.

Á fötluðum brotið.

Fólkið er skotið.

Aðra smyr brauðsneið með osti.

 

04.01.15

Sóknarpresturinn í Vík kvaddi sér hljóðs á Fjasbók og tilkynnti að 29 ár væru frá því hann tók við kallinu. Hann fékk í kjölfarið fjölmargar heillakveðjur. Þess má geta að Gulla, kona hans, er bekkjarsystir mín úr menntaskóla:

Vinsæll er Víkurprestur

og varla því víkur prestur.

Haraldur Magnús

í messunum sagnfús

og hjá Guðlaugu aufúsugestur.

 

15.01.15

Í dag eru 20 ár frá því snjóflóð olli hörmulegu stórslysi á Súðavík. Í Kastljósi var viðtal við konu sem lifði af, bjargaðist eftir 14 tíma undir brakinu af húsi fjölskyldunnar, þá unglingur að aldri. Frásögn hennar var átakanleg:

Alltaf með sár á sálinni.

Snjóflóðagnýr undir nálinni.

Hugsanir stríðar

en höggið kom síðar.

Skelfing í minningaskálinni.

 

Nú er að hefjast enn eitt HM í handbolta, nú haldið í Katar. Íslendingar eru á meðal keppenda og þrátt fyrir skemmtanagildi handboltalandsliðsins fylgja ákveðin leiðindi:

Ennþá er vakin upp vofan.

Vonsvikinn þrýsti á rofann.

Kuldi og vetur

kvalið mig getur

og helvítis HM-stofan.

 

19.01.15.

Það er mikill lægðagangur þessi misserin og sér ekki fyrir endann á honum:

Endalaus vosbúð og væta,

í vindinn er ennþá að bæta,

svo blindöskubylur

er blotinn við skilur.

Er furða að þjóð vilji þræta?

 

21.01.15

Borgarfultrúar Framsóknarflokksins gera það ekki endasleppt. Eftir moskuhneykslið fyrir síðustu kosningar bæta þær um betur með því að skipa annálaðan og þjóðþekktan rasista og hommahatara sem varamann í Menningarráð Reykjavíkur:

„Dýrð sé oss, dætur og synir

drottins guðs. Burt skreiðist hinir.

Vora finnum vér línu

að frelsarans pínu“.

-Framsókn og flugvallarvinir.

 

30.01.15

Þó umgjörð HM í handbolta sem haldið er í Katar um þessar mundir sé slétt og felld ganga ásakanir um að dómgæslan hafi hjálpað heimaliðinu áfram í keppninni, jafnvel talað um mútur og dómarahneyksli:

Yfirborðsáferðin lygn

en alltaf er dómarinn skyggn.

Furstar í Katar,

kolspilltir snatar,

að kaupa sér meistaratign.

 

02.02.15

Mannlýsingar úr sveitinni:

Í afdalakoti bjó kall,
sem kúkaði‘ og hrækti í dall.
Japlandi roðið
og reykjandi moðið
reið hann svo fullur á fjall.

 

Og kellingin feiknmikið fall
sem forðaðist gesti og spjall.
Í myrkustu krókum
hún muldi úr brókum
í soðningu, saman við gall.

 

Syni var stillt upp á stall,
samt stundaði ónytjubrall.
Góða fylli úr nefi
fékk hann, í kvefi
svo allur varð grár eins og gjall.

 

Dóttirin iðaði öll
úti um móa og völl.
Í dagbækur skráði
að skemmtun hún þráði,
skagfirska sveiflu og böll.

 

03.02.15

Mannlýsingar af mölinni:

Í borginni lögmaður bjó
sem bergði af stressinu fró.
Keppti við grannann
í græðgi, og vann ´ann.
Frá dýrðinni ungur svo dó.

 

Frúin er fínasta snobb
sem faðmaði annan, hann Rob.
Hún aðeins fær unað
við allsnægt og munað,
á rándýran kobbidí kobb.

 

Dóttirin orðin er djörf,
af drykkju um helgar oft stjörf
og af afskiptaleysi
þessu ógissla pleisi
hugsar hún þegjandi þörf.

 

Sonurinn beinni á braut,
bráðger og sterkur sem naut.
Á kagganum fer um
fullur af sterum,
flottur, en geðið í graut.

 

05.02.15

Mannlýsingar úr þorpinu:

Þorparinn þrautgóður var,
á þakkir og hrósið ei spar.
Í orðfæri „linur“:
„Elskan“ og „vinur“,
og kleip svo í kellingarnar.

 

Konan hjá kunningjum sat
í kaffi, og bauð sér í mat,
til að þefa upp fréttir
og það var nú léttir
ef fásinnu fundið þar gat.

 

Strákur á þrítugu stóð,
staðarins uppháhalds jóð.
Að spóla í brekkum
á belgvíðum dekkjum
stundaði, miklum af móð.

 

Stelpan á liðinu lúin
fyrir löngu í huganum flúin.
Þá bar þar að Dana
sem barnaði hana-
og þar með var draumurinn búinn!

 

06.02.15

Eyðimerkuróráð:

Þrammandi’ í eyðimörk þrír,

af þorsta er hugur óskýr.

Svo líðanin batni

leita að vatni

en dropinn hjá guði er dýr!

 

Andinn í óráði dalar,

bara ímyndun þorstanum svalar.

Í sturlun þeir ná

stjörnur að sjá

og til þeirra himinninn talar!

 

Á kvöldgöngu kærustupar,

hún komin á steypirinn var.

Þau gönguleið breyta

og á gistihús leita

en vertinn þar veitir afsvar:

 

„Þið finnið í fjárhúsi hey.

Bara fyrningar reyndar, OK?“

Þar Jósef á ný

fer að jagast í því

að varla sé María mey:

 

„Ég hef aldrei hold þitt séð bert

og hitt höfum við aldrei gert.

Það er hlálegt að blanda

í þetta heilögum anda!

Hvað heldur þú að þú sért?“

 

Af tuðinu María mæddist,

upp í myglaða jötuna læddist

og myrkrið óp klauf.

Hennar meyjarhaft rauf

freslarinn þegar hann fæddist.

 

10.03.15

Á búslóðarböndin þeir skáru,
búkkinn þá hrundi. Með sáru
ópi við brást.
Í birtingu sást
að ennþá var borð fyrir Báru.

 

12.03.15

Ekki’ er öll vitleysan eins!
og eigi var hikið til neins
því í loftinu lá
löngun og þrá
milli Sleggju og Steins.

 

21.04.15

Ágætur flóa- er -friður
þar sem frjóan á jarðveg sá siður
að breiða út snakkið.
Og baktjaldamakkið!
Það sannlega segi ég yður.

 

26.04.15

Þið, sem við skjáina skrunið
og í skorti við brauðmola unið!
Eins og vel kveðin vísa
nú vísindin rísa:
-Hannes að rannsaka hrunið-

 

01.06.15

Utanlandsferð með eiginkonunni:

Hvern langar ei langt út í geim?
Nema lyndi og þjóðanna hreim?
En þegar atið er mest
er alltaf best
með henni að koma sér heim.

 

20.06.15

Úr fyrstu langferðinni með ferðmenn þetta sumarið:

Dálagleg Dyrhólaey
í dýrðlegum kvöldsólarþey.
Þetta mýrdælska svið
verð að sætta mig við
því allt er í harðindum hey!

 

21.06.15

Er sem fyr augum mér dökkni
og aðeins að rómurinn klökkni
er stend ég og gón-
i á Jökulsárlón?
Jæja, enginn er verri þó vökni.

 

23.06.15

Með leiðsögn, varkár og vökul
ef vafrið þann auruga hökul.
Á margt er að líta
(en hvorki míga né skíta)
um sumar við Sólheimajökul.

 

24.06.15

Heiðhvolfin himinblá,
hamrar og jökulgljá,
litfagrir balar,
lækurinn hjalar,
stansað við Stakkholtsgjá.

 

25.06.15

Höfum rambað um mel og í rásum
á rútubíl stynjandi hásum.
Þá er ómaksins vert
og engastund gert
að drífa upp búðir í Básum.

 

Af krafti sem kann enga vægð
er klettaborg jökulvatnsfægð,
gljúfrum öll sorfin
og Gígjökull horfinn
en lifir þó fornri á frægð.

 

Að ofan eins og rök ull
Eyjafjallajökull.
Sá nafnkunni, fríði
er náttúruprýði.
Dýrðarinnar djö…gull!

 

07.07.-18.07.15

Úr annarri hringferð:

Með Fróni við stöndum og föllum,
fögnum þess kostum og göllum:
Loftfærslan hröð
við Hrauneyjastöð
en alltaf er fagurt á fjöllum.

 

Brautin er þvottabretti
svo bílinn í fyrsta gír setti.
Í Landmannalaugum
er lið samt í haugum
og smælið á hverju smetti.

 

Hrauneyjar – Landeyjahöfn.
Fyrir hrynjandi ágætis nöfn.
Nú verð ég að þreyja.
Til Vestmannaeyja
klýfur dallurinn dröfn.

 

Sveittur nú sit ég á dollunni,
sjálfsagt að skila út rollunni
sem át af í gær
úrbeinað lær.
Næsta mál: Móka í mollunni.

 

Efalaust oft hafið keyrt
áleiðis framhjá og heyrt
þessar hlálegu sögur
um að Hlíðin sé fögur.
Já, sölumenn engu fá eirt.

 

Um Gunnar er togað og teygt,
t.d. heyrist því fleygt
að tauma- í -skaki
hann skylli af baki
– og aumingja bóndinn sá bleikt!

 

10.07.15

Hve fagurt í þurrki og þey!
Er því nú að heilsa? Ó nei!
Í hávaðaroki
mér er hætta á foki
ofan af Dyrhólaey.

 

Ef stuðlar ei v með v-i
í vandræðum lendir og straffi.
En burtséð frá því
mun ég borða á ný
silung á Systrakaffi.

 

12.07.15

Á Íslandi vítt er til veggja
og vandalaust farið bil beggja.
En á ákveðnum stöðum
þarf að standa í röðum
og bílnum ólöglega leggja.

 

Margt skrýtið til skoðunar vel,
mig skúbba samt þessu ég tel.
Að Hrúturinn Hreinn
fari hringveginn einn
og hvílist við Sænautasel!

 

Túrað í kulda og trekki
en tanað í sólskini ekki.
Ferðin því varð hröð
í funandi jarðböð.
Þannig ég landið mitt þekki.

 

Umhyggjan engu lík,
í anda og hjarta rík.
Sit ég og tsjilla
hjá Systu og Villa
í heimsókn á Húsavík.

 

25.07.15

Lífið ei lukkuna sparði
er laugardeginum varði
með Guðrúnu’ og Gunna.
Glampandi sunna
og skjól í Skallagrímsgarði.

 

08.11.15

Tíminn strýkur um strengi,
styrkum höndum – og lengi
órar mann síst
það eitt sem er víst:
-Valt er veraldar gengi-

 

26.11.15

Þorbjörg systir mín er sextug í dag:

Var skammaður, kjassaður, kysstur,
já, kærleikur innstur og ystur.
Þetta’er öryggisnetið
og aldrei fullmetið
að eiga svo ágæta systur.

 

01.12.15

Þessi í Erfðagreiningu situr ekki alltaf á friðarstóli:

Til eilífðar skemmtir með skvaldri
skrattanum. Ritar með galdri
svartagallsletur:
„Setjið á vetur
karl á áttræðisaldri“.

 

29.12.15

Virðist mér veröldin dormi
vær, bæði’ í efni og formi.
Kann líka ske
kyrrðin að sé
stilla á undan stormi?

 

16.03.16

„Krónan er gjaldmiðill góður“,
gjammar Sigmundur móður.
Auð sinn þó felur
sá óprúttni melur.
Á Tortólu svimandi sjóður!

 

Svo núna í fréttirnar fari,
fljótur, mér liggur á svari!
Úr klóm þarf að smjúga
svo hverju má ljúga
Jóhannes útskýrari?

 

25.03.16

„Bar ekki siðferðileg skylda til að segja frá“ Wintris-hneysunni var haft eftir SDG í fjölmiðlum:

„Sjái valdsmenn að sér“.
Svo orðum Hallgrímur fer
um siðferði þitt,
þvælt og marglitt.
Keisarinn kviknakinn er.

 

15.04.16

„Þetta er ógeðslegt samfélag“, er haft eftir ritstjóra nokkrum í Rannsóknarskýrslu Alþingis:

Fyrir skattaskjólum svag
og skófla undan þjóðarhag
allt frá stríðsgróðaflaum
að stórveisluglaum.
Hver bað um svona samfélag?

 

17.04.16

Sitt kvæðasafn Kári nú þylur,
og kaldhæðni sína ei dylur,
sem er helvíti svalt,
enda hljómar það allt
eins og blindöskuþreifandi bylur!

 

21.04.16

Kjaradeilur eru daglegt brauð og heilu stéttirnar samningslausar mánuðum saman:

BHM súran með svip
þó sannlega bjóðist uppgrip
(en vissir vankantar):
Háseta vantar
á kvalaskoðunarskip.

 

15.06.16

Christiano Ronaldo var beygður í viðtölum eftir jafntefli gegn Íslendingum í fyrsta leik á EM og fékk það óþvegið frá heimspressunni í kjölfarið:

Vill hann mjög greiðsluna vanda.
Fyrir virkni til fóta og handa
fyrstur oft valinn.
Um veröld nú talinn
„lítilla sæva og sanda“.

 

16.06.16

Einhver verður að taka upp hanskann fyrir vesalings drenginn frá Madeira sem á ekki sjö dagana sæla:

Mikill var framherjans feillinn
er fráhverfur laumaðist veill inn
með orðhengilshátt.
En þetta gaman er grátt.
Einelti heitir það, heillin!

 

02.07.16

Hera frá Þóroddsstöðum setti heimsmet í 250 m. skeiði á Landsmóti hestamanna að Hólum í Hjaltadal, með dyggri aðstoð Bjarna Bjarnasonar:

Heimsmetið fallið á Hólum!
Hera nú bjargaði jólum
hjá Vekurðar-Bjarna.
Vittu atarna!!
Þau snjöllustu byggðum á bólum!!

 

02.07.16

Lagður af stað í hringferð um landið með ástralska skólakrakka og nokkra kennara þeirra. Fyrsti áningarstaður Hvammstangi:

Eftir mæðu og mimru
og margþvælda orðhengilsimru
á Hvammstangabraut
heilann ég braut
niður í lélega limru.

 

23.07.16

Úr enn einni rútuferðinni:

Áði hjá Urriðafossi
(ekki þó ferðast á hrossi).
Þá spurn nú fram ber
sem brennur á mér:
Líður að kveðjukossi?

 

Vel haldinn, úr hungri ei dey
og á Hótel Dyrhólaey
engu ég kvíði
þó kvöldverðar bíði
því allt er í harðindum hey.

 

26.07.16

Enn á ferðinni akandi, nú til fjalla:

Heiðríkt! Nú út sér úr augum!
Og enginn er farinn á taugum!
Fjallabaksleið
furðu er greið
og fagurt í Landmannalaugum.

 

27.07.16

Frekari skýringar óþarfar:

Hérna eirum vér oss,
engan berum vér kross
nema túrhestanauð.
Mér sárabót bauð
sólin við Seljalandsfoss.

 

Eftir vílin og vomin
vindgang og kviðverki. Sko minn!
Fékk sér af mat
og vaskaði fat.
Nú dagur að kveldi er kominn.

 

Kvöldsólin er oft dásamlega falleg:

Dálitla, gula duggan
damlar á leið í skuggann.
Sólgullið fley
siglir í þey.
Útsýn um eldhúsgluggann.

 

03.08.16

Enn á ferðinni. Öræfajökull og Hvannadalshnjúkur blasa við á björtum degi:

Í sálinni mjög verð ég mjúkur
og máttlaus nánast minn búkur.
Deyfðin útskýrð
með náttúrudýrð
sem framleiðir Hvannadalshnjúkur.

 

06.08.16

Gist og etinn kvöldskattur á Hótel Önnu, Moldnúpi:

Ilmur nær áhugann kveikja
svo út um er farinn að sleikja.
Hótelið: Anna,
etin hin sanna
fyrirtaks Fagradalsbleikja.

 

Frá sama stað, út um herbergisgluggann:

Byrjað enn bílstjórarandið
og býsnagott er á mér standið.
Ég lít út um gluggann,
sé ljósið og skuggann
leika og glettast við landið.

 

07.08.16

Limruæfingar:

Mér svellþykkir sendir að gjöf ull-
arsokkar. Þeir reyndust ei gjöfull
vermir. Því míg
í skóna. Ei lýg.
Helvítis, andskotans djöfull.

 

Það ætlar að lát’ undan löngunum,
liggur hvers annars í föngunum,
læðist svo kímið
í lokaða rýmið
en graðhestamúsik á göngunum.

 

Slopp með hnöppum ei hneppi,
hnappaklappinu sleppi.
Slappur í tröppum.
Sveppir á löppum.
Úr leppum. Happið þá hreppi.

 

08.08.16

Horft upp í Öræfajökul neðan af Ingólfshöfða-söndum:

Á háborði hátíðardúkur
alhvítur úr fjarlægð, og mjúkur.
Fullhuginn skýri
við Fagurhólsmýri,
er reistur Rótarfellshnjúkur.

 

Og áfram er ekið til vesturs, heim á leið:

Nú er ég kominn að Klaustri,
keyrði þangað úr austri.
Setið í vaffi
Systra- í – kaffi
áfram svo farið í flaustri.

 

Varúð á vegunum mjóum
því vaggandi kerruna drógum.
Pínd áfram tík,
pissað í Vík
og anað svo áfram að Skógum.

 

Brunað frá Skógum í skyndi
(skæð Eyjafjöllin í vindi)
um Hvolsvöll og Hellu
á heimleið til kellu,
við Bitru allt leikur í lyndi.

 

05.09.16

Mannlýsingar:

Vammið við er spyrtur,
veruleikafirrtur,
í beinum eitur,
undirleitur,
til fárra fiska virtur.

 

Um háriđ vel er hirtur,
hálstau, sléttar skyrtur,
hjartaheitur,
í huga teitur,
vel af öllum virtur.

 

Blótandi og byrstur,
í brennivínið þyrstur,
einskis nýtur
augum gýtur,
flýr af hólmi fyrstur.

 

17.09.16

Stinga má höfði í stein,
stilla þar fókus og brain.
Sjá laftunguhunda
lúpast að Munda
og bítast um Panamabein.

 

22.09.16

Nú er ég léttur í lund
á leiðinni suður, á Grund.
Með mér það ber,
að mín núna er
ævi á elleftu stund.

 

17.11.16

Dagur íslenskrar tungu var í gær, og kórinn söng suður í Hafnarfirði með Kvennakór Hafnarfjarðar:

Hátíð, glaumur og gaman!
Gladdist hópurinn saman!
Allir þar sungu
á íslenskri tungu
og enginn var fúll í framan!

 

25.11.16

Enginn friður var í fjölmiðlum vegna einhvers sem kallað var „black friday“:

Föstudagur til fjár
fannst mér hljóma mun skár.
Vor ævitíð liðin
með íslenska kliðinn.
Dagurinn svartur – og sár.

 

30.11.16

Í kjölfar „Brúneggjamálsins“ beindist gagnrýni að Matvælastofnun fyrir slælegt eftirlit. Halldór teiknaði í Fréttablaðið um eftirlitsiðnaðinn, sem íhaldið vill skera burt. Gildir þá einu hvort er matvælaframleiðsla, fjármálakerfi, ferðamannaiðnaður, velferð eða vinnumarkaður:

Í sólþurrki jörð getur sviðnað
og sérpökkuð frostvara þiðnað.
Lofa skal frelsið,
losum því helsið
og skerum burt eftirlitsiðnað.

 

21.01.17

Ingi Björn Guðnason, Selfyssingur búsettur á Ísafirði, óskaði eftir limru:

Svo Inga Björns efli nú hag
ég ætla að stunda mitt fag.
Limru því yrki
og anda hans styrki.
Það er kjöldráttar dagur í dag.

 

31.01.17

„Kerfisbundin skattsvik með blessun stjórnvalda“ er fyrirsögn dagsins í Fréttatímanum:

Blessaður stóreignabokkinn
með bönd sín um stjórnmálarokkinn.
Spillingin lifi!
Landsmenn það skrifi
á íhald og framsóknarflokkinn.

 

01.02.17

Opinberun:

„I know that they like it a lot,
the ladies, so I give it a shot
and grab them by pussy.
Then I grab me some sushi.
Now, see all the power I’ve got!“

 

Í andliti karlinn er krumpinn,
í kerskni því oft líkt við rumpinn
á óþarfanauti
í flagi. Með tauti
verður þá hvekktur og hvumpinn.

 

8.02.17

Vetrarveðrið:

Eys úr koppum og kirnum
og klessir þessu, svo firnum
sætir, á glugga.
Nú glymur við skrugga
með rafhlöðnum, glóandi glyrnum.

 

13.02.17

Nú var hann Bubbi að byrja,
beljandi falskur, að kyrja
„Bíbí og blaka“.
Öll borgin mun vaka.
Ekki er aþþí að spyrja.

 

Nú er hann Bubbi að byggja,
að býsna mörgu’ er að hyggja.
Vinnuharður, en natinn,
og eftir hádegismatinn
finnst ljúft milli hluta að liggja.

 

Það var aldeilis kjaftur á kellunni
og karlgreyið varð fyrir dellunni
eins og romm út á skyr.
Svo rauk hann á dyr
er náði hún fjórtándu fellunni.

 

14.02.17

Það er hálftómt í helvítis glasinu
og hundaskítur í grasinu
hjá Guðmundi ríka
sem reynir víst líka
að lifa á borgarabrasinu.

 

15.02.17

Það þarf að einkavæða fyrir vinina:

Ekkert nú ætla að drolla
og enn síður leggja þeir bolla-
því einka skal væða
fyrir vini að græða
en við borgum vegatolla.

 

08.03.17

Hjá Lúlla var ljóður á ráði
að löngun af honum bráði
í félagsskap kvenna
og ei honum að kenna
hve Þjóðhildur ákaft hann þráði.

 

Systur hans Dags eru dökkar
í dúndrandi yfirvigt, klökkar
af innbyrgðri mildi
sem enginn þó skildi.
Þetta fordómasamfélag sökkar.

 

Stundum hangi heima
um helgar, læt mig dreyma
Kvasis um blóð,
svo Braga í slóð
„einn um nótt ég sveima“.

 

17.03.17

Það var dansað og drukkið á Hóli,
meðan dragspilið þandi hann Óli.
Úr söngbókum lunginn
til morguns var sunginn.
Í pásunum púaður njóli.

 

18.03.17

Veðrið á Íslandi fylgir sjaldan árstíðum:

Eftir vorblíðu’ í allan vetur,
sem vanann úr skorðum setur,
kemur vetur í vor
með vesöld og hor
svo ég þarf að búa mig betur.

 

14.04.17

Ríkisstjórnin svíkur öll loforð og „boðar fimm ára fjármálaáætlun sem gengur í berhögg við fyrri yfirlýsingar um endurreisn heilbrigðiskerfis og sókn í menntamálum“, skrifar Torfi Tulinius:

Ræningjaflokkar um Frón
fara sem veiðislyng ljón.
Stjórnin þá styður
og stelur, því miður.
Þýfið er þjóðfélagstjón.

 

15.04.17

Apríl er ekki alslæmur, alltaf. En stutt í kuldann:

Bylgjast nú sængur á snúru.
Sviðið með vorlegri flúru.
Himinfley siglir.
En svalinn sig ygglir:
,,Bragða skal svörður á súru!“

 

03.05.17

Vigdís nokkur tjáði sig, eftir nokkurt hlé, um ágæti mestu afturhaldsklíkunnar í Framsóknarflokknum:

Vigdís í kjaftinum kræf.
Guðfinnu gefur hún five
og Simma og Braga.
Ja, svei alla daga!
‘Bat out of hell’ is alive!

 

16.05.17

Það var skammt til þess skylli á þoka
svo Skammólfur ákvað að doka
því lítið var ljós.
Það var draumur í dós.
En kamrinum láðist að loka.

 

08.06.17

Rómantíkin ríður mér á slig
er reyni’ að taka hana’ á næsta stig.
Ég er latur og leiður,
ljótur og breiður
en Anna er alltaf söm við sig.

 

06.07.17

Í fréttum var að breskar unglingsstúlkur flykkist í skurðaðgerðir til að láta „fegra“ skapabarma sína:

Breskar í biðröðum standa
barnungar stúlkur í vanda.
Sárri, að vísu,
sjálfsmyndarkrísu
klámstöðlum heiður til handa.

 

14.07.17

Örlítil sjálfsupphafning:

Mætti ég biðj’ um það betra
en bráðgóða limru hér letra
sem dáðst verður að
og dreift svo með hrað-
i til mörlandans menningarsetra?

 

15.07.17

Nú líklegast legg ég mig bara
og lífsneistann reyni að spara,
leggst undir feld,
reyni svo eld
að skotsilfri mínu að skara.

 

16.07.17

Kvennalandsliðið í knattspyrnu stillti sér upp til myndatöku í uppgöngutröppur flugvélar, með þjálfarateymið fremst á myndinni:

Öll barátta blæs út í vind,
hér blasir við feðranna synd
sem gróflega ‘fokkar’
í stelpunum okkar
á karlamengaðri mynd!

 

Endurminningin merlar …

Rétt tæplega tuttugu vetra
og tveggja, ég svam lokametra
sem heimalningsfjandi.
Hún dró mig að landi
(og undir sig vandi).
Hvað getum við beðið um betra?

 

18.07.17

Íslenskt sumarveður?

Nú skal ei trylla og tæta
heldur trygglega heimilis gæta.
Svo andsjálfið finni
heldur mér inni
heiðarleg hásumarvæta.

 

Forseti lýðveldisins var í miðri áhorfendaþvögunni á fyrsta leik Íslands á EM í Hollandi:

Forsetinn var ekk’ í VIP stúku,
vaskur hann sat hjá þeim flippsjúku.
Við voðalegt stappið
og víkingaklappið
króníska fékk hann svo kipplúku.

 

10.08.17

Liðið er stefnulaust, starandi,
sturlun í augunum, farandi
gráðugra, graðara
hærra og hraðara,
hvergi sperringinn sparandi.

 

Í hreppnum varð héraðsbrestur,
hrakinn í burtu gestur.
Þar greip um sig ótti
því ‘onum þótti
sannleikur sagna bestur.

 

Karl er að smyrja og smúla
og smælar með uppglenntan túla.
Þó ákaft það reyni
og orku í beini
hann fer ekki’ í skóna hans Skúla.

 

11.08.17

Sigfinnur stekkur á stöng
um starmýrar vorkvöldin löng.
Þó alla hann toppi
í ónytjuhoppi
bresta þó svanir í söng.

 

Valur er fáséður fugl
sem flaug í sumar af BUGL.
Um mela og móa
mest er að dóa
þyljandi voðalegt þrugl.

 

Margt er í pípum hjá Páli,
pilturinn eins og á báli!
Í seglin fær byr
og Sigríði spyr:
,,Viltu kjúklingasalat með káli?“

 

Friðsamur búsmalinn bítur.
Bærinn er málaður hvítur.
Gælir við vangann
golunnar angan.
Við túngarðinn túristi skítur.

 

Nútíma kynhneigð er krísa
og hvötunum erfitt að lýsa.
Þó eikynhneigð geisi
og náttúruleysi,
faðmist nú, piltur og físa!

 

12.08.17

Bóthildur hvergi var bangin
og bónorðið dró ekki’ á langinn:
,,Ég brúðgumann el
og bragðast mun vel
Hólmfreður, reiktur og hanginn“.

 

Sigmundur Davíð er súr
því Sigríður And. er á túr
um Eimreiðarlendur
og honum ei stendur
á sama um sjálfseigin kúr.

 

Margt er í myrkrinu falið.
Að magna upp ótta er galið.
Kvalir og helsi.
Konan þarf frelsi.
Þar liggur vandinn og valið.

 

19.08.17

Hún Gréta Rós Grétars. frá Lundum
var grátlega fyndin á stundum.
Úr læðingi leysti
lof og háreisti.
Samt var hún ferleg á fundum.

 

Mynd birtist af Bandaríkjaforseta við stýri í bátkænu, blásandi í KluKluxKlan-seglið:

Heimsmyndin: Lok, lok og læs.
Lífsspekin: Enginn er næs.
Á kynþáttahyggju
ýtt er frá bryggju.
Í seglin bastarður blæs.

 

24.08.17

Nú verður að gæta að orðum sínum – og hugsunum!

Alveg var Eiríkur sleginn
því of þótti bolurinn fleginn
og máls á því ljáði.
Í myrkvuðu háði
karlinn var fljótlega fleginn.

 

Sjaldan það kemur að sök
ef á segli og vindi kann tök
og Týr hélt það slyppi
þó á Tinnu hann skryppi
en aldrei er ein Bára stök.

 

27.08.17

Jarðskjálftar í Bárðarbungu …

Í bríma sér byltu og óku
svo burtu gaflana tóku
Bárður og frú
og rétt fyrir 3
bunguna skjálftarnir skóku.

 

Við lækinn var Geir talinn latastur,
lá þar, í andanum flatastur,
langt fram á haust.
Þá brýndi hann raust:
,,Enginn er einna hvatastur“.

 

Margrét Guðmundsdóttir, íslenskan í forgang?

Það er maðkur í móðurmálstægjunum
svo af metnaði sá skal nú fræjunum
til afburðarmennsku
í ritlist, á ensku,
sunnlensku bóka- í bæjunum.

 

2.11.17

Við hjónin drifum okkur í óperuna og þar var hægt að gleyma svikum Vg um stund:

Með pörupiltanna þroska
í pólitíkinni froska
sit uppi með.
Mildar þó geð
tilþrifasöngur í Tosca.

 

21.11.17

Hallmundur Guðmundsson, hagyrðingur á Hvammstanga, birtir á Fjasbók stundum myndir af sér, og gjarnan vísur með, við störf hjá vegagerðinni, við sjnómokstur á vegum eða viðhald þeirra:

Hallmundur hreinsiskati
heiðina ruddi – í plati
en lokaði veginum
og sig lagði að deginum
í ríkisapparati.

 

22.11.17

Lárus Ágúst Bragason skrifar gjarnan athugasemdir við vísur mínar, eitthvað á þessa leið: ,,,,,,,,,,,,,,,, nú styttist í ljóðabókina ,,,,,,,,,,,,,,,

Styður mig, „stuðlafallsblókina“
þó „stefjahrun“ renni í brókina.
Hann er stopull og stirður
og „stórlítils“ virður
leirinn, í ljóðabókina.

 

Gæti loks stillt mína strengi
og staðið í blóma, mjög lengi,
ævintýr lifað
og ljóð um þau skrifað
ef að nú fimmeyring fengi.

 

27.11.17

Ásmundur Einar var ánægður með málefnasamning ríkisstjórnar sem hann var að setjast í, án þess að hafa fengið ítarlega kynningu á honum. Allir muna líka hvernig hann flúði á mettíma úr framsóknarflokki Steingríms J. yfir í framóknarflokk Sigmundar Davíðs:

Ásmundur Einar Daða
ekki nú telur skaða
að fordæmispretti
fyrrum hann setti
er flúði á hámarkshraða.

 

16.12.17

Að berjast með oddi og egg
ég ætla, en forsjáll þó legg
hugann í bleyti.
Einnig því heiti
að skerða ei hár mitt né skegg.

 

07.01.18

Veðurlýsing:

Vætan er lárétt og lemjandi.
Löðrandi stormurinn emjandi.
Rigning og rok!
Rennbleytufok!
Blautlega söngvana semjandi.

 

21.05.18

Oddviti Árneshrepps á Ströndum er einörð fylgiskona Hvalárvirkjunar og gerir ekkert, segir ekkert og ákveður ekkert í nafni hreppsins varðandi virkjunarmálin án þess að ráðgast við HS Orku og framkvæmdastjóra Vesturverks, verktakafyrirtækis sem hefur virkjanaframkvæmdir á sinni könnu:

Oddvitinn vestur- með verk
í vinstri mjöðm, en samt sterk.
Með stikkorðum lærðum
líkn veitir særðum
hreppsnefndin, mikil og merk.

 

28.06.18

Enn á ferðinni með túrista:

Á sig broddana binda
og belti með öryggislinda.
Samhæfð og vökul
á Sólheimajökul
sér um vegleysur vinda.

 

25.07.18

Staddur í svokölluðu Fontana á Laugarvatni:

Í gullnu minningaglufunni
geng nú að einni prufunni
að komast á legg
er klifr’ yfir vegg,
fullur, í Gömlu gufunni.

 

09.08.18

Er Úlfgrímur raknaði’ úr rotinu
í rykugu, dimmasta skotinu,
kom stuna og hósti,
hann stóð upp, með þjósti:
,,Fjandinn að neiti ég flotinu“.

 

14.09.18

Verjendur hinna dæmdu í Guðmundar- og Geirfinnsmálum, sem töluðu tæpitungulaust, voru sagðir hafa verið „myrkir í máli“.

Friðsælt í brandi og báli.
Bómullin gerð er úr stáli.
Sér Geirmundur breytir,
nú Guðfinnur heitir.
Verjendur myrkir í máli.

 

25.10.18

Bragginn er eilífur og danska melgresið. Og Gunnar Gunnarsson skrifaði Leik að stráum í Danmörku:

Víst er að sjaldan við sjáum
samhengið, þó að við gáum.
Burst eða braggi?
Í blíðunnar vaggi
ljúfur er „Leikur að stráum“.

 

Ef stóru nú mænum á myndina
við mígum í uppsprettulindina.
Á heildina litið
úr nál er ei bitið.
Þetta er neðan við þindina.

 

27.10.18

Ólafur Ragnar sagði frá því í útvarpsviðtali, með stolt í rómi, að Dorrit væri búin að láta taka sýni úr hundinum Sámi til varðveislu og síðari tíma klónunar:

Stöðugt á Dorrit má stóla.
Vor stórasta hugmyndaskjóla
„pund fyrir pund“.
Plís! Bara hund,
en klónaðu ekki hann Óla!

 

29.10.18

Listaverki var komið fyrir úti í Tjörninni í Reykjavík. Það var sagt vera „hafpulsa“ til heiðurs Hafmeyjunni frægu í Kaupmannahöfn. Mest minnti það þó á nábleikan mannstittling, og þótti fáum fagurt:

Hún er gefandi, listamannslundin
og í lífinu verðmæt hver stundin.
Með pulsu í Tjörninni,
hversdags í törninni,
andlegur friður er fundinn.

 

31.10.18

„Ég hef ekki verið og er ekki hlynnt þeirri afstöðu að smætta kerfislægan vanda í einstök siðferðileg álitamál sem eru afleiðing aukinnar einstaklingshyggju og einstaklingsvæðingar stjórnmálanna. Það eru mun langdrægari áhrif sem hljótast af því að breyta kerfinu sjálfu“, sagði Katrín Jakobsdóttir, forsætisráðherra Íslands, aðspurð um afstöðu sína til ríkisstjórnarsamstarfs Vg og Sjálfstæðisflokksins í ljósi „fjármálagjörninga“ fjármálaráðherrans, Bjarna Benediktssonar:

Ef kvelur oss kerfislæg hætta

skal kerfinu breyta, og þvætta

einstaklingsglæpi

með orðhengils’hæpi’

þó siðferðið þurfi að smætta.

 

03.11.18

Ók starfsfólki (konum) á Dvalarheimilinu Lundi í óvissuferð um Rangárþing. Fyrsti viðkomustaður var Nauthúsagil. Meðan konurnar örkuðu upp í gil með leiðsögumönnum og ég beið eftir hópnum skall á með byl:

Ana í óvissuferð,

úti því sjálfsagt ég verð.

Við Nauthúsagil

norpa í byl.

Glætan að leit verði gerð!

 

14.11.18

„Sjálftökuliðið“ á Alþingi lætur ekki að sér hæða:

„Aukum í aðstoðarleðeð“
(alþinge leit efer sveðeð):
„17 hér vantar.
Sjúklingafantar
og örerkjar enn geta beðeð“.

 

15.11.18

Jón Gnarr fargaði eftirlíkingu af listaverki eftir götulistamanninn Banksy sem hann hafði fengið að gjöf í borgarstjóratíð sinni, þegar íhaldið ætlaði að hanka hann á því að hafa þegið „ósiðlega“ gjöf sem borgarstjóri. Vg verður trúlega fargað í næstu kosningum:

Viðutan eru og ‘vanksí’
vinstrigræn, já eitthvað ‘kranksí’.
Hver verður ei skrýtinn
síétandi skítinn?
Sömu örlaga bíða og Banksy.

 

19.11.18

Ævintýraþema:

Dýrið með fráhnepptan frakkann,
en Fríða þá reigð’ aftur hnakkann:
„Já, hvað vilt’ upp á dekk?“
Um jólin þó fékk
perrinn að kíkja í pakkann.

 

Mjallhvít var góðhjörtuð mey,
mælti víst aldregi: „Nei“!
Er kynnti hann vin sinn
hún sagði við prinsinn:
„Allt er í harðindum hey“!

 

Laumaðist strax út af leið
lagðist í grasið og beið
þolinmóð virtist
þegar hann birtist
Rauðhetta, úlfinum reið.

 

20.11.18

Framhald:

Svo greinir frá Hans og frá Grétu
að grimmir í ofninn þau létu.
Þau gátu loks platað.
(Vegna ríms nú er glatað
að Alþingi afnam hér z).

 

Þyrnirós svaf og hún svaf,
svo bæði missti hún af
Snappi og Tinder.
En á Fjasbók nú mynd er
í kommentum skotin í kaf.

 

Spurt er: Telst Andrés með öndum?
Þetta’ er umdeilt víða í löndum
og milli hópa rís veggur;
Duck eða steggur?
Er Donald brabra í böndum?

 

21.11.18

Meira ævintýraþema:

Það var ólga í Öskubusku
sem æddi um gólfin, með tusku:
„Alveg stein-djöfull-blindir
á staðalímyndir!!!“
hún æpti í morgunsins musku.

 

Kalla má bévítans bullu
blágráan úlf, sem á fullu
hafði korter í 2
étið kiðlinga 7.
Var þá dasaður orðinn, með drullu.

 

Stökk hann úr kerlingar klóm
svo klesstist þar ekki við góm.
„Þessi sætabrauðstæknir
verður trúlega læknir“,
sagði refurinn, skjálfandi róm.

 

Úlfurinn blés og hann blés,
með blóðhlaupin augun og fés.
Þá grísirnir hlógu
uns tveir þeirra dóu.
Já, þessi saga er svolítið spes.

 

Spjátrungur mikill og spaði,
spinnur upp sögur með hraði
og margar til meins,
öll vitleysan eins!
Kötturinn stígvélaði.

 

Loks varð henni mjög á í messunni,
mistök, við fjallið, hjá skessunni!
Hún átti krakka með hor
og kraftmikinn bor
EN LOFTIÐ VAR LEKIÐ AF PRESSUNNI!!!

 

9.11.8

Á Klausturbar tjáði sig eina konan í partíinu:

Af einlægni opnaði sig:
„Það allra versta við þig
er hve þú ert góður
og óljúgfróður!!
Sko, ég er að míga í mig“.

 

30.11.18

Guðmundur í Brimi var í sjónvarpsviðtali:

Glaður við góðverkið dó
er til Guðmundar arðgreiðslur dró
eins og ofalinn kálfur,
en átti sig sjálfur
fagur fiskur í sjó.

 

13.12.18

Sjá má nú Sjálfstæðisflokk
snúandi framsóknarrokk
í vinstri grænum,
hlýðnum og vænum.
Helvítis fokking fokk!

 

21.01.19

Starfsmaður krafðist þess að málverk Gunnlaugs Blöndal af nakinni konu yrði fjarlægt af veggjum Seðlabankans:

Berandi brjóstin þær grafa
bannhelgi feðranna. Krafa
um líkamlegt frelsi.
En er listin í helsi,
fyrst nekt má þar helst ekki hafa?

 

14.02.19

Að ‘drepi mann of mikill asinn’
er aðal nútímafrasinn.
Til að sporna við því
spái ég í
að liggja í bælinu, lasinn.

 

Nú er það náðugt hjá blókinni,
nýtur sín alveg á brókinni,
kannski svolítið spes
en af spenningi les
í Íslensku orðsifjabókinni.

 

Er það ekki aðalaðferðafræðin að gefa erlendum auðhringjum afslátt af öllu mögulegu hérlendis, í nafni atvinnuuppbyggingar og gott ef ekki byggðastefnu? Milljarðahundruð streyma nánast skattfrjáls úr landi fyrir nokkur störf. Og mengun. Nú eru það íslensku firðirnir sem gefa á norskum laxeldisauðhringjum:

Sannleikur helvíti harður!
Vor náttúruauðlindaarður
er útvöldum fáum
leikur að stráum
en vor skrælingjahlutur er skarður.

 

23.02.19

Ólafur Ís. og Karl Gauti gengu (loksins) í Miðflokkinn:

Af bullubulli ríkir.
Við blinda augað kíkir.
Ganga í takt.
Gildismat skakkt.
Sækjast sér um líkir.

 

18.03.19

„Börn fá pítsu að borða ef þau sleppa því að mæta á loftslagsmótmæli“:

Vitiði, þannig er það,
þvílíkt spennandi að
fá pizzu að borða
ef frá uppreisn skal forða.
Í heiminum brotið er blað.

 

25.05.19

Eykst með aldrinum vægi
andans, og frá mér því bægi
fánýtu prjáli.
Finn hverju máli
lausnir í sólarlagi.

 

08.07.19

Heilræðavísa:

Ef setur þig háan á hest,
hafandi mikið, þarft mest!
þá átta- ert villtur,
alveg gjörspilltur.
En batnandi manni er best.

 

„Stjórnmálaskörungur“ dagsins …

Talfærið ljómandi liðugt
við loforðin, jafnvel er sniðugt
hve margt frá í gær
nýja merkingu fær.
Og sumum finnst þetta siðugt!

 

Vísnagerðin …

Vísnagerð lokkar mig löngum
og ég laumast í slíkt eftir föngum.
Reyn’ að hitta í liðinn,
finna ljóðstafakliðinn,
en allt er þó tekið með töngum.

 

22.08.19

Trump ætlaði að kaupa Grænland, rétt sisvona í gegnum Twitter:

„The future there will be just fine and
our freedom and greatness will shine grand
for the right fee.
Folks, you’ll see!“
En það gefur á bátinn við Grænland.

 

05.09.19

„Mektarmenni“ víða um heim hrauna yfir Gretu Thunberg:

Á þekkingu engin er þurrð
er þekjuna skortir nú burð.
Í horn, milli veggja,
hólmsteina leggja.
„Knýr Hösmagi hurð …“.

 

Enn af framtíðarótta hólmsteina þessa heims:

Með frekju sýnir hún sig,
senn kemst á hamfarastig.
Mín heimsmynd er svert!
Já, hvað hefur gert
framtíðin fyrir mig?

 

09.01.20

Katrín forsætisráðherra og Bjarni fjármálaráðherra birtust saman á mynd í blöðunum og fram kom að þau væru samstíga í flestu:

Hún Kata var klárasta stúlka
sem kunni vel prufur að túlka
úr ónýtu heyi.
Í Engeyjarfleyi
situr nú brúður á búlka.

 

02.03.20

Við lestur skáldsögu Megasar, Björn og Sveinn, rakst ég á orðasambandið „fegurð í firðinni“. Prjónaði limru um það:

Bognar margur af byrðinni.
Blundar öskrið í kyrrðinni.
Með spakmælum rjálar
við spegilinn sálar
óræð fegurð í firðinni.

 

04.03.20

Margar vísur kvikna út frá málsháttum og orðtökum:

Oft koma bestu að bæjum

á bílum fullum af græjum,

vinsemdargreiða

til atkvæðaveiða.

Safnast hrafnar að hræjum.

 

10.05.20

Fagráð hrossaræktarinnar setti fram nýtt BLUP fyrir skeiðlausa hesta:

Tryggir reynsla og rótgróin festa

að ræktunarmark mun ei bresta.

Því fram á það fer

við fagráð, þ.e.

sér Blup fyrir hauslausa hesta.

 

03.06.20

Það var „hálfgaman að því“ í dag. Allt að trimmast til og ekki nema eitt andapar sem flaug upp úr skurði og fældi hæfilega undir mér, svo það var bara hálf gaman að því líka:

Nú er að teyma í trossunum,

til sín að finna, með hnossunum.

Hálf gaman að því,

að gangur er í

hreyfingu’ á langferðahrossunum.

 

25.06.20

Hjá Bínu var gangurinn blússandi

í blíðunni úti við stússandi.

Langt fram yfir mat

maðurinn sat

á gólfinu, teikningar tússandi.

 

Í löggunni Bibbi var latastur,

við leiðindin allra samt hvatastur.

Svo limran nú rími

ég neðan við lími:

Flóinn er héraða flatastur.

 

08.07.20

Vinirnir, Steini og Stjáni

stóðu á gati’ yfir … sotlu

frá honum Djeims.

Hins fallandi heims

fullur merlar nú máni.

 

Allskonar lögmálum lútum

sem lærum í heild eða bútum.

Ef veltum við steinum

ei staðreyndum leynum:

Falskur er margur í mútum.

 

11.07.20

Í fínustu taugar nú fékk

foráttuhrylling og skrekk

af galtyngi örgu

úr Gísla og Björgu.

Úr sófanum stend upp, og slekk.

 

13.07.20

Engu er yfir að væla,

aðeins við heiminum smæla.

Konan í fríi

og karlinn á skýi.

Sjö eigum dagana sæla.

 

Þó löngum laklega skaffi

lítt hefur verið í straffi.

Á spánnýjan pallinn

sporléttur kallinn

færir konunni kaffi

 

Á toppnum mun töluvert kalt

og talið að lánið sé valt,

hinn fegursti frami

framhaldið lami,

hverfult í heiminum allt.

 

16.08.20

Þorsteinn Már sagðist hafa verið sérlega óheppinn með strafsfólk þar suðrí Namibíu:

Óheyrileg sjávarseltan

og svakaleg starfsmannaveltan.

Er miður sín Mái,

manninn ég dái

en ólánið virðist elt’ann.

 

20.08.20

Það var allt í fári innan sýslumannsembættisins í Keflavík vegna eineltis- og ráðningamála, svo yfirlögfræðingurinn þurfti að fara í veikindaleyfi eftir að hafa ráðið eiginmann sinn í starf, fram yfir hæfari umsækjanda:

Von sínum manni hún veifi

og við hans framgangi hreyfi.

En fáirðu gest

gagnast oft best

að vera í veikindaleyfi.

 

30.08.20

Oftast í almannaróm

áfellis- birtum við dóm.

Dýr eru orðin.

Eldhús- við borðin

töluð er vitleysan tóm.

 

03.10.20

Stefá Ólafsson sagði að „með því að sleppa óþörfum styrkjum til stóreignafólks sem felast í fjárlagafrumvarpinu“ hefði mátt taka fastar á raunverulegum vanda samfélagsins í kreppunni:

Stuðninssveit Vg er virk

en verkalýðsglóðin almyrk.

Fékk sæti við borðið

en Bjarni með orðið:

„Stóreignafólkið fær styrk“.

 

06.10.20

Óþolinmæði fer vaxandi og margir eru farnir að amast verulega við sóttvarnateyminu og þeim tillögum sem það leggur fram, m.a. eru þar á ferðinni þingmenn Sjálfstæðisflokksins:

Ei skal við Þórólfi amast

þó allt sé nú þjóðlíf að lamast,

(né Ölmu og Víði

sem eru alveg til prýði)

heldur þeim sem er taumleysið tamast.

 

07.10.20

Það var dalalæða í morgun yfir Ölfusánni og fagurt yfir að líta neðan frá ströndinni:

Það lá marengs á marglaga kökunni

í morgun, því skaut ég fram hökunni

og einbeitti mér

að akstri. Nú er

uppleyst, með varma í vökunni.

 

Vinstri grænar konur misstu vatn af vandlætingu yfir því að Ágúst Ólafur vogaði sér að gagnrýna forsætisráðherra, kölluðu það botnlausa kvenfyrirlitningu, og fengu stuðning úr ýmsum áttum. Aðalheiður Ámundadóttir skrifaði leiðara í Fréttablaðið þar sem hún tók ákveðna femínistakreðsu í gegn. Sama dag birtist grein á Netinu með fyrirsögninni: „Við eigum að hlúa vel að píkunni okkar“:

Í stjórnmálum kemstu á klíkunni

að kötlunum – margur vel því kunni.

Ef sannleikann sér

mun heykvíslaher

passa að hlúa að píkunni.

 

19.10.20

Hauströkkrið yfir nú hangir,

herða að vetrarins tangir.

Í myrkri og þögn

metur þín gögn

hvort ei í grafgötur gangir?

 

Vex mér æ farsældarfimin,

ég finn vel að gamla rimin

sem hangi nú í

heldur, sem ný,

ef horfi í stjörnuhimin.

 

28.10.20

Kári Stefánsson var í Kastljósi, hjá Einari Þorsteinssyni sem þótti hafa farið offari gegn Páli Matthíassyni skömmu áður í sama þætti:

Veiran er rokin á ramb,

mót rótinu gagnast ei dramb.

Í Kastljósi Kári,

hinn afburðaklári,

svo Einar er ljúfur sem lamb.

03.11.20

Við lifum nú tímana tætta

og trauðla fáum þá bætta.

Trump gæti tapað,

tunglið vel hrapað

og Steingrímur, hann er að hætta.

 

Spakir nú bíða í spenníngi,

spáð ýmist yl eða renníngi.

Hvernig sem veltist

eða vonbrigðið meltist

eru hliðar tvær hverjum á penníngi.

 

07.11.20

„Make America great again“ er slagorð á derhúfum stuðningsmanna Trumps, með merkimiðanum „Made in China“:

Er innlendan iðnað vill styrkja,

amríska handaflið virkja

og múrana byggja

að mörgu’ er að hyggja

því Kvínverja verður að kyrkja.

 

Sléttubönd er nafn á einum hinna íslensku rímnahátta. Þau eru afbrigði af ferskeytlu, þ.e. fjórar braglínur með víxluðu endarími (aBaB), fjóra bragliði í 1. og 3. hendingu, sem enda á stýfðum lið, og þrjár kveður í 2. og 4. hendingu, rétta tvíliði.

 

Bragfræðileg sérkenni sléttubanda, sem skera þau frá hinni einföldu ferskeytlu, eru að fyrsti bragliður í 1. og 3. línu þurfa að ríma, og að stuðlarnir verða að standa í tveimur öftustu kveðunum (3. og 4.) í 1. og 3. línu. Ef svo er má lesa vísuna „afturábak“ án þess að brjóta bragreglur eða raska einkennum bragarháttarins.

 

Megingaldurinn við gerð sléttubanda er að merkingin snúist þegar þau eru lesin afturábak. Ef það tekst eru þau kölluð „refhverf“. Síðan er hægt að leika sér að því að blanda öðrum afbrigðum ferskeytlunnar við sléttuböndin, t.d. hringhendu og oddhendu, og svo sem að prjóna við rími að vild.

 

Þessi bragarháttur hefur jafnan verið talinn allsnúinn og kallaður „dýr“, ekki síst hin refhverfu sléttubönd. Gæði eða „dýrleiki“ sléttubanda, eins og alls kveðskapar, grundvallast svo auðvitað á því að fallega, vel og leikandi sé kveðið.

 

Hér hef ég tekið saman þau sléttubönd (42) sem ég fann í pússi mínum.Þar af eru 18 refhverf. Þau eru auðvitað misjöfn að gæðum og standast ekki samanburð við slétttubönd góðra hagyrðinga, en inni á milli gætu leynst þokkalega kveðnar vísur. Hvað sem því líður er það ákaflega skemmtileg iðja og hugarleikfimi að setja saman sléttubönd, og það ættu allir að reyna:

 

Inngönguvísa á póstlistann Leir; hringhent:

Margir róta ljótum leir,

lyga njóta sögu.

Argir blóta þrjótar þeir

þegar móta bögu.

 

Bögu móta, þegar þeir

þrjótar blóta argir.

Sögu njóta, lygaleir

ljótum róta margir.

 

Jón Ingvar Jónsson opnaði bloggsíðu á Netinu; hringhent, víxlrímað:

Hraður mundar gleiðan gogg,

glópa marga hræðir.

Glaður stundar bögublogg,

búra arga hæðir.

 

Hæðir arga búra, blogg

bögu stundar glaður.

Hræðir marga glópa, gogg

gleiðan mundar hraður.

 

Á Hryllingsvöku á Hótel Geysi; hringhent:

Krafta villta finn ég frá

fólum, snilli betri.

Rafta fylli, skammaskrá

skrifa gylltu letri.

 

Letri gylltu skrifa skrá,

skamma fyllirafta.

Betri snilli, fótum frá

finn ég villta krafta.

 

Af sama tilefni; refhverft, hringhent:

Geisla stillur, skímuskrá

skreytt er gylltu letri.

Beisla Hrylling, ekki á

annan snilling betri.

 

Betri snilling annan á,

ekki Hrylling beisla.

Letri gylltu skreytt er skrá,

skímustillur geisla.

 

Ort á „Leir“ um Fíu á Sandi; hringhent, víxlrímað:

Fía opnar sálarsjóð,

silfurglingrið fína.

Nýja vopnið, ljúflingsljóð,

listafingur brýna.

 

Brýna fingur listaljóð,

ljúflingsvopnið nýja.

Fína glingrið, silfursjóð,

sálar opnar Fía.

…

 

Styrkir Fía þessa þjóð,

þýðu máli beitir.

Yrkir pían fullvel, fljóð

fögnuð sálu veitir.

 

Veitir sálu fögnuð fljóð,

fullvel pían yrkir.

Beitir máli þýðu, þjóð

þessa Fía styrkir.

 

Ort á „Leir“ um Pétur Stefánsson; refhverft, hringhent, víxlrímað (Pétur svaraði auðvitað þessu gamni á viðeigandi hátt):

Kætir vífið, fráleitt fer

fullur gamli Pétur.

Bætir lífið, ekki er

óður saminn betur!

 

Betur saminn óður er,

ekki lífið bætir.

Pétur gamli fullur fer,

fráleitt vífið kætir.

 

Bragarbót um Pétur; hringhent:

Pétur okkar fremstur fer,

fínar kokkar vísur.

Getur lokkað heilan her,

halur þokkar skvísur.

 

Skvísur þokkar, halur her

heilan lokkað getur.

Vísur kokkar fínar, fer

fremstur okkar Pétur.

 

Myrkrastóðin; refhverft, hringhent:

Vefur gróðinn meinum menn,

myrkrastóðin slægu.

Hefur þjóðin ekki enn

úthellt blóði nægu?

 

Nægu blóði úthellt enn

ekki þjóðin hefur.

Slægu stóðin, myrkramenn

meinum gróðinn vefur.

 

Um rauðstjörnótt merfolald; hringhent, oddhent m.m.:

Þjóðar slóða hróðri hlóð,

hófaljóðin skildi:

Óðar rjóða, góða Glóð

ganginn bjóða vildi.

 

Vildi bjóða ganginn, Glóð

góða, rjóða óðar.

Skildi ljóðin hófa, hlóð

hróðri slóða þjóðar.

 

Sjálfslýsingar; refhverfar:

Þjónar, stritar, sjaldan sér

sjálfum hampar maður.

Bónar, skúrar, ekki er

argur, leiður, staður.

 

Staður, leiður, argur er,

ekki skúrar, bónar.

Maður hampar sjálfum sér,

sjaldan stritar, þjónar.

 

…

Hálfur eða fullur fer,

fráleitt drykkju stjórnar.

Sjálfur veldur, þrekið þver

þeigi sopa fórnar.

 

Fórnar sopa, þeigi þver

þrekið, veldur sjálfur.

Stjórnar drykkju, fráleitt fer

fullur eða hálfur.

 

Á útreiðum; hringhent:

Vorið seiðir þýðar þrár,

þerrur breiðir hlýjar.

Sporið greiðir kátur klár

kannar leiðir nýjar.

 

Nýjar leiðir kannar klár,

kátur greiðir sporið.

Hlýjar breiðir þerrur, þrár

þýðar seiðir vorið.

 

Fyrsta haustæfingin; hringhent:

Sýnir haustið stílbrögð stór,

storð á vetur setur.

Brýnir raust í karlakór

hver sem betur getur.

 

Getur betur, hver sem kór

karla raust í brýnir.

Setur vetur storð á stór

stílbrögð, haustið sýnir.

 

Bjartsýni; hringhent:

Maður kvartar ekki oft,
augun skarta bliki.
Glaður svarta lífsins loft
lít, og bjartur þyki.

 

Þyki bjartur, lít og loft

lífsins svarta, glaður.

Bliki skarta augun oft,

ekki kvartar maður.

 

Ákvörðun ríkislögreglustjóra um „aukinn sýnileika vopnaðra lögreglumanna á fjölmennum útisamkomum“ er umdeild; refhverft, hringhent:

Siðar löggu, fráleitt fer
fyrstur að bögga lýðinn.
Friðar glöggur, ekki er
eilíft að ‘plögga’ stríðin.

 

Stríðin að ‘plögga’ eilíft er,

ekki glöggur friðar.

Lýðinn að ‘bögga’ fyrstur fer,

fráleitt löggu siðar.

 

Drengur góður; hringhent:

Drengur góður alltaf ert,
ekki bróður hnjóður.
Fengur tróðu -silki sért,
síður óður skjóður.

 

Skjóður óður síður sért,

silkitróðu fengur.

Hnjóður bróður ekki ert

alltaf góður drengur.

 

Frostkaldir dagar; hringhent:

Vetrarmjöllu stirnir strá,
stjarnahöllin glitar,
letrar fjöllin úrug á,
einnig völlinn litar.

 

Litar völlinn, einnig á

úrug fjöllin letrar.

Glitrar höllin stjarna, strá

stirnir mjöllu vetrar.

 

…

Prýða mjallargeislar gljá
glóð á hjalla tindrar.
Skrýða fjallaeggjar, á
efstu skalla sindrar.

 

Sindrar skalla efstu á,

eggjar fjalla skrýða.

Tindrar hjallaglóð á gljá,

geislar mjallar prýða

 

Refhverft, hringhent:

Myrkur bætir, ekki er
andinn næturvætir.
Styrkur mæti, sjaldan sér
sálin þrætur bætir.

 

Bætir þrætur sálin sér,

sjaldan mæti styrkur.

Vætir nætur andinn er,

ekki bætir myrkur.

 

Mannlýsing, refhverft, hringhent:

Galinn skjóður, ekki er
enn í bróðurgriðum.
Talinn óður, fráleitt fer
fyrir góðum siðum.

 

Siðum góðumfyrir fer,

fráleitt óður talinn.

Griðum bróður enn í er,

ekki skjóður galinn.

 

Hringhent:

Veði Óðins forða frá
frétta glóðarperu.
Beði ljóða unir á,
andans gróðurveru.

 

Veru gróðurandans á

unir ljóðabeði.

Peru glóðar frétta frá,

forða Óðins veði.

 

…

Kári flýtir, og snýtir sér,
snerrinn, lýtur rúnum.
Dári skrýtinn, ýtinn er,
errinn skýtur brúnum.

 

Brúnum skýtur, errinn er,

ýtinn, skrýtinn dári.

Rúnum lýtur, snerrinn sér

snýtir og flýtir Kári.

 

…

Lengir kvöldin, vetrar vá
vagni köldum ekur.
Hengir tjöldin úrug á
alheim, völdin tekur.

 

Tekur völdin, alheim á

úrug tjöldin hengir.

Ekur köldum vagni, vá

vetrar kvöldin lengir.

 

…

Flétturöndin himinhá,
heillar vöndur ljósa.
Sléttuböndin yrkja á,
orðaföndur kjósa.

 

Kjósa föndur orða á,

yrkja sléttuböndin.

Ljósavöndur heillar, há

himinflétturöndin.

 

…

Dapur hímir runnur rór,
raunir gríma hylur.
Napur tími, kuldakór
kvæði hrímuð þylur.

 

Þylur hrímið kvæði, kór,

kuldatími napur.

Hylur gríma raunir, rór

runnur hímir dapur.

 

Hinn þögli meirihluti; refhverft, hringhent:

Hljóður skari yndi er,
ekki bara þiggur.
Skjóður varinn sómir sér,
sjaldan barinn liggur.

 

Liggur barinn, sjaldan sér

sómir varinn skjóður.

Þiggur bara, ekki er

yndi skari hljóður.

 

Á dimmu og hljóðu vetrarkvöldi; hringhent:

Víðan himna ganginn gengur,
gamla trimmið streðar.
Síðan dimmur strokinn strengur,
stilltur fimmund neðar.

 

Neðar fimmund stilltur strengur,

strokinn dimmur síðan.

Streðar trimmið gamla, gengur

ganginn himna víðan.

 

Sumardagurinn fyrsti; refhverft:

Færir sumar okkur yl,
ekki regni hreytir.
Nærir sálu, trauðla til
trega stormur þreytir.

 

Þreytir stormur trega til,
trauðla sálu nærir.
Hreytir regni, ekki yl
okkur sumar færir.

 

Hugarástand; refhverft, hringhent:

Sefa fyllir ólga ör,
ekki stillur dvelja.
Efagrillu fresta för,
fráleitt villur kvelja.

 

Kvelja villur, fráleitt för

fresta grillu efa.

Dvelja stillur, ekki ör

ólga fyllir sefa.

 

Vísnagerð; hringhent:

Böndin sléttu flétta fín,
fanga rétta braginn.
Höndin þétta, gletta, grín,
gjarnan létta daginn.

 

Daginn létta gjarnan grín,
gletta, þétta höndin.
Braginn rétta fanga, fín
flétta sléttuböndin.

 

…

Lokbrá; hringhent:

Lokar stundarblundur brá,
bylgjast sundur lundin,
þokar undan grundin grá,
griðum bundin mundin.

 

Mundin bundin griðum, grá
grundin undan þokar,
lundin sundur bylgjast, brá
blundur stundar lokar.

 

Mannlýsing; refhverft, hringhent, víxlrímað:

Maður þessi heldur heit,
hvergi undansláttur.
Glaður hressir sína sveit,
sjaldan blundar máttur.

 

Máttur blundar, sjaldan sveit
sína hressir glaður.
Sláttur undan, hvergi heit
heldur þessi maður.

 

Hallur karlinn; refhverft, hringhent:

Halli skjallið fagurt fer,
fráleitt svallar nætur.
Snjalli kallinn ennþá er,
ekki fallast lætur.

 

Lætur fallast, ekki er
ennþá kallinn snjalli.
Nætur svallar, fráleitt fer
fagurt skjallið Halli.

 

Mannlýsingar; refhverfar, hringhendar:

Skjótast fóta tekur til,
tæpast hótar mönnum.
Rótast grjótið undan il,
ekki blótar grönnum.

 

Grönnum blótar, ekki il
undan grjótið rótast.
Mönnum hótar, tæpast til
tekur fóta skjótast.

 

…

Breytir nokkuð sjálfum sér,
síður flokka skekur.
Beitir þokka, aldrei er
illur bokki, frekur.

 

Frekur bokki, illur er,
aldrei þokka beitir.
Skekur flokka, síður sér
sjálfum nokkuð breytir.

 

Blessuð veiran; refhverft, hringhent:

Veira skekur heiminn hér
hvergi rekin löndum.
Meira þekur, ekki er
óðar tekin böndum.

 

Böndum tekin óðar er,
ekki þekur meira.
Löndum rekin, hvergi hér
heiminn skekur veira.

 

Náttúrustemmning; hringhent:

Grundin brosir heimi hæf,

himin flosar seiður.

Blundinn losar gola gæf,

glóa mosabreiður.

 

Breiður mosa glóa, gæf

gola losar blundinn.

Seiður flosar himin, hæf

heimi brosir grundin.

 

Náttúrustemmning; refhverft, hringhent:

Sefur grundin vota vær,

varla lundur bærist.

Gefur stundin kossa kær,

hvergi sundur færist.

 

Færist sundur, hvergi kær

kossa stundin gefur.

Bærist lundur, varla vær

vota grundin sefur.

 

Mannlýsingar; refhverfar, hringhendar:

Hatti maður veifar, „ven“,

varla slaður þoli.

Skratti glaður er því enn,

ekki staður foli.

 

Foli staður, ekki enn

er því glaður skratti.

Þoli slaður, varla, „ven“,

veifar maður hatti.

 

…

Gildur drengur, ekki allt

yfir gengur hroki.

Mildur strengur, hvergi kalt

kvelur, spengir oki.

 

Oki spengir, kvelur kalt,

hvergi strengur mildur.

Hroki gengur yfir allt,

ekki drengur gildur.

 

Forsetakosningarnar westra; hringhent:

Valdabrallið sýndi sig,

svallið alla daga.

Tjaldið fallið, stærra stig

stalli kall af draga.

 

Draga kall af stalli, stig

stærra, fallið tjaldið.

Daga alla svallið, sig

sýndi brallið valda.

 

 

Úr dagbókinn 2019. Safnið telur 175 vísur:

04.01.19

Hvað boðar gleði gamlárskvölds?
Gæfu og lífsfylli?
Já, alltaf þegar arfa og hölds
ekkert kemst í milli.

07.01.18

Það er kominn tími til
að taka niður skrautið.
Um hjalla, sléttur, hæðir, gil
hefst nú daglegt stautið.

…

Þegar kaldur kreppir skór
og kyndir illa mórinn
hjálpar oss, í anda frjór,
orkumálastjórinn.

09.01.19

Miðflokkurinn þjófstartaði á Klausturbar árlegum Bessastaðafagnaði forseta lýðveldisins fyrir Alþingi:

Þeir eltu hann á tveggja hjóla hreinum
þó heldur mikið ískraði í bremsum
en Sigmundur, hann sat á kolli einum,
og sá ei fyrir leynimakk með gemsum.

Á hreinum kostum félagarnir fóru,
í fjöru sælands þótti gott til veiðar.
Upp á klakkinn hengdu litla hóru
sem heldur þótti vera treg til reiðar.

Nú velti sér að urta illa þokkuð,
með ógnarskrækjum, sem í hlustir stungu.
Af drukk úr kerjum víðum var ei nokkuð
velfært, utan karpið meins af tungu.

Svo kom að því að yfir brögnum birti,
bakfalla og hláturrokusnerra
er dró til stól, og öðrum fastar yrti
utanríkismálasendiherra.

Þá var eins og blessuð skepnan skildi,
skjallið allt, og þrútið höfuð reisti.
Á Klausturbarnum var það mesta mildi
að Miðflokkurinn sjálfur upp sig leysti.

20.01.19

Hvorki dugar vol né víl
þó vetur ríði í garð
og hvergi sjái í dökkan díl
nema dálítið lambasparð.

21.01.19

Starfsmaður krafðist þess að málverk Gunnlaugs Blöndal af nakinni konu yrði fjarlægt af veggjum Seðlabankans:

Berandi brjóstin þær grafa
bannhelgi feðranna. Krafa
um líkamlegt frelsi.
En er listin í helsi,
fyrst nekt má þar helst ekki hafa?

22.01.19

Nú er frost á Fróni,
sem fanna klæðist serk.
Sígur senn að nóni,
svalans tökin sterk.

23.01.19

Það var ekki verið að spyrja fólk um afstöðu þess til útfærslna. Aðeins hvort fólk væri hlynnt eða andvígt veggjöldum.

Í vegagerð virðið ei lagði,
þar virðist allt reiknað skakkt,
um veggjöldin þingheimur þagði
í þvældri kosningadragt.
Á snöggu augabragði
álit nú fram hefur lagt
einhver sem áður sagði:
„Ekki á minni vakt“.

30.01.19

Allt að gerast í höfuðborginni:

Í Reykjavík eru Klausturkráin
og kaupaukans helgu vé.
Ó, borg mín, þar sem blessuð stráin
breytast í pálmatré.

01.02.19

Ragnar og Bryndís eiguðust son í dag. Hann er níunda undur veraldar – níunda barnabarnið:

Í hendur okkar lífið lagði rós,
ljúfur ómar hjartastrengur.
Í morgun fyrsta dagsins leit nú ljós
lítill, undurfagur drengur.

03.02.19

Mér ungum þótti allra best
og ennþá gleði veitir
að teygja vakran viljahest
vítt um fagrar sveitir.

04.02.19

Andlitshreina eygja má
upp á steini karla.
Jeminn eini, JBH
jörðu greinir varla.

05.02.19

Í logni blíðan baðar tind
með blautum himnasvampi.
Þegar leysir ljúfan vind,
logar þerrilampi.

06.02.19

Formaður Miðflokksins hafði sínar skýringar á Báru með upptökutækið:

Bára hefur botni náð,
beiskur eitursveppur,
illum svikahröppum háð,
harðsvíraður leppur.

Leikur þeirra laumuspil
og lævíst njósnakerfi,
að sýnast erlend. Um það bil
öruggt dulargervi.

07.02.19

Við það yndi að þó dyndi
og yfir hryndi þil.
Aftur myndi upp í skyndi,
ekkert fyndi til.

14.02.19

Að ‘drepi mann of mikill asinn’
er aðal nútímafrasinn.
Til að sporna við því
spái ég í
að liggja í bælinu, lasinn.

Nú er það náðugt hjá blókinni,
nýtur sín alveg á brókinni,
kannski svolítið spes
en af spenningi les
í Íslensku orðsifjabókinni.

Er það ekki aðalaðferðafræðin að gefa erlendum auðhringjum afslátt af öllu mögulegu hérlendis, í nafni atvinnuuppbyggingar og gott ef ekki byggðastefnu? Milljarðahundruð streyma nánast skattfrjáls úr landi fyrir nokkur störf. Og mengun. Nú eru það íslensku firðirnir sem gefa á norskum laxeldisauðhringjum:

Sannleikur helvíti harður!
Vor náttúruauðlindaarður
er útvöldum fáum
leikur að stráum
en vor skrælingjahlutur er skarður.

23.02.19

Ólafur Ís. og Karl Gauti gengu (loksins) í Miðflokkinn:

Af bullubulli ríkir.
Við blinda augað kíkir.
Ganga í takt.
Gildismat skakkt.
Sækjast sér um líkir.

24.02.19

Konudagurinn er í dag:

Karlrembuleg konudagsvísa

Á mig leikur taktfast tif,
tímann bleikan lita.
Í mér kveikir Adamsrif
ástarveikishita.

27.02.19

Miðflokks hvítu merarnar
mikið virðast lasnar.
Þessir helvítis hálfvitar
haga sér líkt og asnar.

Vigdís Hauks. var ekki alveg með það á hreinu hvort væri vinnufriður eða ekki í borgarstjórn:

Valdist í borgarstjórn versta lið
og vinnufriður því enginn
en við höfum góðan vinnufrið,
vináttu- bindum þvenginn.

12.03.19

Stórpólitísk skipan dómara í Landsrétt úrskurðuð ólögmæt af Mannréttindadómstól Evrópu. Ríkisstjórnin brest við niðurstöðunni að vonum:

Stjórnin daginn glaðan gerir sér
í geislaryki þéttu, handan tómsins.
Snýr bökum saman, enda ljóst hún er
ósammála niðurstöðu dómsins.

13.03.19

Ekkert bítur á Sigríði Andersen dómsmálaráðherra, enda veit hún betur en aðrir:

Dómstóla skal vera dómframkvæmd fróm,
dómsvirðing þar á hangir.
Þann kvað upp ráðherra dómsmála dóm
að dómarnir séu rangir.

Dómsmálaráðherrann var látinn „stíga til hliðar“ tímabundið til að „skapa vinnufrið“:

Þróast margt á verri veg,
valt nú ein úr sessi.
Ruðningsáhrif alvarleg,
Ísland guð því blessi.

18.03.19

„Börn fá pítsu að borða ef þau sleppa því að mæta á loftslagsmótmæli“:

Vitiði, þannig er það,
þvílíkt spennandi að
fá pizzu að borða
ef frá uppreisn skal forða.
Í heiminum brotið er blað.

28.03.19

WOW fór á hausinn, sem fyrirséð var, og hófst þá upp „hjálpræðiskór“ félagsins á Netinu:

Kross- í hernum hyllir láf,
Hjálpræðis- fólk syngjandi.
Aðrir eru Vottar Wow
vinabjöllum klingjandi.

07.04.19

Litli ljúfur, yngsta barnabarnið, fékk nafnið sitt í gær. Hann heitir Hilmir Ragnarsson. Ég leyfði mér að tala til hans að lokinni athöfn, svo:

Byggir traustu bjargi á,
berð með sóma nafnið þitt.
Lífið ákaft lofa má,
lánar okkur gullið sitt.

13.04.19

Á efstu hæð hótels í Þórshöfn:

Kátur út um gónir gluggann,

gestur á sjöttu hæð.

Út siglir sálarduggan,

svona ei við mig ræð …

 

19.04.19

Rifjað var upp, í tengslum við umræður um 3. orkupakkann, að Sigm. Davíð, þá forsætisráðherra, hafði setið á tali við Cameron forsætisráðherra Englands og brallað um orkusölu gegnum sæstreng:

Sátu tveir á tali;
Tjallinn Kameron
og Simmi orkusali.

21.04.19

Útí garði fagur fugl
fyllist innri gáska,
hið sama gamla sumarþrugl
syngur hverja páska.

25.04.19

Sumardagurinn fyrsti

Færir sumar okkur yl,
ekki regni hreytir.
Nærir sálu, trauðla til
trega stormur þreytir.

En oftar á þessi lýsing betur við:

Þreytir stormur trega til,
trauðla sálu nærir.
Hreytir regni, ekki yl
okkur sumar færir.

29.04.19

Vorið mér um vanga strauk,
vakti góðar kenndir.
Í minninganna munabauk
morgunstundin lendir.

03.05.19

Í nýjasta hefti Sónar rifjar Þórður Helgason upp þessa vísu Páls Ólafssonar, sem sögð er hafa farið á flug árið 1896:

Þegar mín er brostin brá,
búið Grím að heygja,
Þorsteinn líka fallinn frá
ferhendurnar deyja.

Þarna eru Páll sjálfur, Þorsteinn Erlingsson og annað hvort Grímur Thomsen eða Steingrímur Thorsteinsson sagðir síðustu varðmenn ferhendunnar.

Þessi visa kallaði á mikil viðbrögð næstu ár og áratugi, þar sem henni var andmælt; ferhendurnar myndu sannarlega lifa. „Yngsta afkvæmi vísunnar eftir Pál … birtist árið1998“ segir Þórður (Són, 16:2018, bls.116).

Hér kemur þá örverpi til viðbótar, í afturúrkreistingi þessum:

Ei strengur brestur stuðlamáls,
þó stefja kyrrist duna
því glæður Þorsteins, Gríms og Páls,
geyma ferhenduna.

Alltaf vorar að lokum:

Laufið springur óðum út,
ásinn glingri klæðist.
Fuglinn syngur bragarbút,
blærinn kringum læðist.

23.05.19

Leikur í stráum ljúfur blær,
logi á bláum grunni.
Björkin mín háa vaggar vær,
vakinn úr dái runni.

24.05.19

Það er bæði ljúft og skylt að þakka góðar afmæliskveðjur.

Ástar nýt, víst á ég mér
ógnarsterka keðju.
Þúsundfalt ég því vil hér
þakka vinarkveðju.

25.05.19

Eykst með aldrinum vægi
andans, og frá mér því bægi
fánýtu prjáli.
Finn hverju máli
lausnir í sólarlagi.

Mætt’ ég lífi lif’ á ný
líkast myndi breyta
mörgu. En setja aflið í
að Önnu minn’ að leita.

Þrátt fyrir ljúfar sólskinsstundir er ekki allt sem sýnist, og mörg er raunin …

Lífs í gjólu lítið skjól
logi sólar hefur.
Valds í ól hann allur kól,
einn í bóli sefur.

10.06.19

Barnabarnið okkar, Soffía Sif Árnadóttir, fermdist í Þorlákskirkju í dag. Hún fékk kveðju frá afa:

Stöðugt, eins og tímans tif,

tikkar hjólið lukku

er molum bætir Soffía Sif

í sína gullakrukku.

 

13.06.19

Forsetar á ferð við sporð Sólheimajökuls. Fylgdarlið á vappi um allar koppagrundir:

Ekkert nýtt mun undir sól,
þó undrin geymi vengið.
Það er eins og út úr hól
álfur hafi gengið.

Meðan beðið var eftir ferðamannahópnum sat ég í rútunni og náði sjálfu af mér sofandi:

Inni í bílnum alvarleg

og ágeng glóbal vorming

svo þessa vísu orti eg

algerlega dorming.

 

Fyrirsögn af RÚV.IS:

„Refsivert að bjarga fólki af Miðjarðarhafi“

Ítalirnir út úr kú

inn’í sínum þrönga hólki.

Raunalegt ef reynist nú

refsivert að bjarga fólki.

 

16.06.19

Lúsmý olli skaða víða, ekki síst í sumarbústaðalöndum:

Allsbert fólk í erg og gríð

úti, í sumarfríi.

Yndisstundir, ár og síð,

á með lúsamýi.

 

20.06.09

Ástandslýsing:

Blýþungt lognið úti er,

óttublærinn feigur.

Inni þögnin eyrun sker.

Eg er hvergi deigur.

 

30.06.19

Veðurlýsing:

Gott er veður, gósentíð,
gleði má ei dylja.
Golan við mig gælir blíð,
geislar sólar ylja.

03.07.19

Barst hjartnæmt bréf, frá Elizabetu vinkonu minni, og komst við að lesa um föður hennar, „áður en hann var ótímabær“ og „áður en hann gaf upp drauginn“. Það er reyndar umhugsunarvert að hann skyldi gefa upp drauginn, og varpar nokkrum skugga á minninguna. Því draugar eiga allt undir dul sinni og uppgefinn draugur er því eins berskjaldaður og keisarinn nakinn … En takk fyrir bréfið, kæra Elizabeth …

Hversdagslífið lofs er vert,
lukku- sterk er taugin,
en það er spurning, þá fer hvert
þegar gef upp drauginn?

08.07.19

Heilræðavísa:

Ef setur þig háan á hest,
hafandi mikið, þarft mest!
þá átta- ert villtur,
alveg gjörspilltur.
En batnandi manni er best.

„Stjórnmálaskörungur“ dagsins …

Talfærið ljómandi liðugt
við loforðin, jafnvel er sniðugt
hve margt frá í gær
nýja merkingu fær.
Og sumum finnst þetta siðugt!

Vísnagerðin …

Vísnagerð lokkar mig löngum
og ég laumast í slíkt eftir föngum.
Reyn’ að hitta í liðinn,
finna ljóðstafakliðinn,
en allt er þó tekið með töngum.

14.07.19

„Framkvæmdaveður“ í júlí:

Mínúturnar safnast saman,
senn því kemst í feitt.
Hef af bæði gagn og gaman
að gera ekki neitt.

Það þótti, í gær, fyrir gróðurinn,
gott ef ‘ann væta myndi.
Nú er af mesti móðurinn,
útaf mannskaða regni og vindi.

14.08.19

Afmælisdagur eiginkonunnar:

Öðrum konum af hún ber,
ég allt á henni’ að þakka.
Til fleiri ára í för með þér
feikna mikið hlakka.

15.08.19

Við margt er að glíma:

Ef kreist fram gæti Kvasisblóð
og kynt upp á mig trúna,
mynd’ ég snöggvast yrkja óð,
ódauðlegan, núna.

16.09.19

Gleðistefin geyma skalt,
sem gull í hnefa þínum,
þó gengi bréfa gerist valt
í gömlum sefaskrínum.

17.08.19

Hinsegin dagar …

Fjölbreytninni fögnum við,
í friði hver má sýsla.
Ganga saman, hlið við hlið,
hundur, köttur, mýsla.

22.08.19

Mikil umræða var um ofurlaun sveitarstjóra á Íslandi, ekki síst í örsamfélögum, þar sem yfirmennirnir slógu út borgarstjórann í Reykjavík, New York og fleiri stórborgum úti í heimi, ásamt æðstu embætismönnum ríkisins:

Hvergi hefur fundist fé
til fátækra í raunum
því tryggja ber að sómi sé
að sveitarstjóralaunum.

Trump ætlaði að kaupa Grænland, rétt sisvona í gegnum Twitter:

„The future there will be just fine and
our freedom and greatness will shine grand
for the right fee.
Folks, you’ll see!“
En það gefur á bátinn við Grænland.

23.08.19

Forsætisráðherrann vildi þegar allt kom til alls gjarnan hitta Mike Pence:

Áður talið ekki sjens
að ‘ún fólann hitti
en föl er núna fyrir pence,
fyrir neðan mitti.

25.08.19

Fyrsta haustlægðin kynnti sig í spákortum veðurfræðinga:

Sumars lending síst er mjúk,
með snerru kemur haust.
Skella mun á feikna fjúk
fyrirvaralaust.

Í garðinum drekkur gróður af stút
með góðri iðsvörun
og limgerðið græn’ hefur gefið út
gula viðvörun.

Fjöldi fólks hellir úr koppum sínum í Málvöndunarþættinum á Fjasbók:

Málvöndun er mikið hér af mörgum stunduð.
Oft er hún þó illa grunduð.

26.08.19

Allt ætlaði að verða vitlaust þegar borgarfulltrúi tjáði þá skoðun sína að minnka ætti kjötframboð í mötuneytum skólanna, jafnvel að útiloka það alveg:

Það á að gefa börnum brauð,
blómkál, skyr og rjóma,
fisk og ávöxt, feitan sauð
svo fullorðnist með sóma.

28.08.19

Þingið kom saman í dag eftir sumarfrí:

Þýtur í runni, þrútið loft.
Það er ekki lengur gaman.
Þyngsli í höfði, þreyttur oft.
Þingið aftur komið saman.

Sigmundur Davíð gerði enn einu sinni í buxurnar með yfirlýsingum sem stönguðust með öllu á við gjörðir hans í forsætisráðherratíð sinni:

„Í andlegum fangbrögðum flæ drenginn,
fíflið hann Cameron blekki.
Ég samþykkti’ að leggja sæstrenginn
til að sýna það hentaði ekki“.

Svo kom hann í beina útsendingu að ráðleggja Bretum í Brexitmálum:

Um brexit veitti Bretum ráð:
Í beinni útsendingu
strunsið út og þæfið þráð
í þykka hrútskýringu.

Dagurinn endaði þó vel:

Finn draumaheima þýðan þyt
þelið sætta.
Með gleði í hjarta geng á vit
góðra vætta.

29.08.19

Mannskepnunnar margt er böl,
Mammonsþræll í festi,
stutt í öfga, freistniföl,
með fordóma og lesti.

12.09.19

Lagðist undir hnífinn og fékk viðgerð á hné:

Nýtt á fótinn fékk ég hné,
fyrir þetta gamla.
Ætlast til þess, eftir hlé,
mér ekkert muni hamla.

Þessi lýsing getur átt við ýmsan nú á dögum:

Vitnar mest í sjálfan sig,
svindilbrask og lygi,
orðflóð hefst á hættustig,
sem hundruð belja mígi.

Eitt helsta áhugamál íhaldsins í áratugi er orðið að sérstöku baráttumáli Framsóknar og Vinstri grænna:

Framsókn ávallt félagsvæn,
sér finnur hirslur digrar,
og veggjöld orðin vinstri græn,
vinnast nýir sigrar.

Í lok dags á spítalanum:

Við yndisstundum ekki býst,
í alvöru og djóki,
því sofna núna verð ég víst
í verkjatöflumóki.

13.09.19

Og dagurinn er tekinn snemma á Landspítalanum:

Upp er vakinn, árla mjög,
aðeins til að pissa.
Við það ætt’ að varða lög
og vera talin skyssa.

Endurvinnslur eru vinsælar meðal vísnagerðarmanna:

Ef ég væri orðinn lítil fluga,
ég eflaust myndi kitla nefið þitt
en flugnaspaði myndi mig á duga
að merj’ í eina klessu, holy shit!

Þó ég ei til annars mætti duga
ég inn um gluggann þreytti flugið mitt
því regnið mér er allra efst í huga
en ekk’ að kitla nef og gera hitt.

„Margir hafa það verra en ég“ …

Létt er mér, þó strítt sé starf,
að staulast um á hækjum
því saklaus lýður leysa þarf
úr lífsins verri flækjum.

14.09.19

Halldór birti fjári góða teikningu í Fréttablaðinu í dag. Vísan lýsir myndinni:

Gulrótin sem glópaagn
er gömul, bitur saga
og yfirfullur aðals-vagn
sem öryrkjarnir draga.

Fjasbók er yfirfull af gangna- og réttamyndum þessa dagana. Töluveðrur lægðagangur hefur sett mark sitt á smalamennskur:

Á Suðurlandi sjaldgæft er ‘ann rigni,
að sjáist eitthvert fólk í réttunum,
á hæstu tónum tenórar þar digni,
og troði Magnús Hlynur upp í fréttunum.

Allvel Kára kynnumst vér,
kúgast, fretar, hóstar,
hnerrar, skyrpir, snýtir sér,
og sjálfu á Fjasbók póstar.

Meira í endurvinnsluna:

Afi minn fór á’onum Rauð
í iðjuleys’ á bæi.
Svon’ er að vanta veraldarauð
og vera mikill gæi.

16.09.19

Stjörnuglópar telja sig hafa fundið nýja reikistjörnu, með vatni og þar með hugsanlega lífi. Fyrir meira en fjórum áratugum lá það fyrir og tilkynnt okkur menntskælingum hvar vitsmunalíf væri að finna í algeimi, utan Jarðar. Stjörnuspámenn nútímans vaða því í villu og svíma með sín nýjustu útspil.

Þann stjörnuglóp ei trúverðugan tel
sem trúir því er nýjast var að ske.
Í næstu framtíð förum við til El
en fráleitt K2 18 B.

17.09.19

Enn er endurunnið:

Afi minn fór á’onum Rauð
utan við tún og bæi.
Varast gæti villunauð
ef veröldina sæi.

Haustvísur eru árlegur faraldur

Ort ég mikið hef um haust,
himinbogans dætur,
hrímað birki, blaðalaust,
bikasvartar nætur.

19.09.19

Hið innra veðurlag er sígilt yrkisefni:

Svo glæður tímans gefi þér
góðan yl í sálu
þarf að treysta sjálfum sér
á svelli lífsins hálu.

Bergþór Ólason „Klausturmúnkur“ var kosinn formaður með 2 atkvæðum á fundi umhverfisnefndar. Af því verður að draga eftirfarandi ályktun:

Nefndarstarfið gekk í gær
glatt, að Bergþórs vonum:
Mátað hafa tíkur tvær
tittlinginn á honum.

Hugleiðingar um lífið og tilveruna:

Ei er sjálfsögð sálarheill
né sómastand á kroppnum.
Hætt er við að finnist feill
í fótum, búk og toppnum.

Margt býr göfugt myrkri í,
munúð sælla drauma,
frjóvgun morguns, fæðing ný,
flæði orkustrauma.

20.09.19

Ríkislögmaður hafnar, fyrir hönd forsætisráðherra og ríkisstjórnarinnar, öllum kröfum Guðjóns Skarphéðinssonar um skaðabætur í makalausri greinargerð sem hann lagði fram í Héraðsdómi Reykjavíkur í gær. Kemur það eins og köld vatnsgusa, eftir sýknudóma í Hæstarétti og afsökunarbeiðni forsætisráðherra fyrir ári síðan:

Hjá ómerkingum æran fer,
útlegð vís í heiðni,
ef merkingarlaus með öllu er
afsökunarbeiðni.

21.09.19

Ef að fagran áttu draum
en afl þér lítið gefið
hindrun engri gefðu gaum,
gakktu fyrsta skrefið.

24.09.19

Kær samstarfsmaður minn, Lárus Ágúst Bragason, er sextugur í dag. Af því tilefni sendi ég honum þessa afmæliskveðju, undir dróttkvæðum hætti:

Ljúfur, gæddur gáfum
góðum, sagnafróður.
Virði allra varðar,
við ungdóminn styður,
glaður, lítillátur.
Lestar um vengi hesta.
Af sómamanni sönnum
er saga Lalla Braga.

25.09.19

Haust

Litadýrðarlota!
Laufið skreytir reitinn
gulu, rauðu. Gælir
gola vær og hrærir
grein en fagurgræna
grasið heldur fasi.
Heiminn lítur himinn,
hélugrár, og tárast.

26.09.19

Haust II

Logn. Svo rok og rigning
rúður þvo. Á súðum
veður, dimmir. Dauður
dæmdur gróður. Í ræmur
flíkur rifna. Fokið
flest í skjólin. Sólin
sífrar, gleymd og grafin.
Gangur lægða strangur.

Vinn þessa dagana við að ragast í vísnasafni mínu og koma einhverri reiðu á skipulagið:

Athyglin skýr, set annað í bið,
ekkert fær huganum sundrað.
Í Kleppsvinnu núna keppist ég við,
kominn á blaðsíðu 100.

29.09.19

Sléttubönd

Sefa fyllir ólga ör,
ekki stillur dvelja.
Efagrillu fresta för,
fráleitt villur kvelja.

Er nóg komið af barlómi?

Í vaxtahít við greiðum gjöld,
erum gróða ausnir brunnar.
En nú við eigum niðjafjöld,
og njótum hamingjunnar.

Rímæfing:

Lítil von að lon og don
linni svona tali:
Heimtar konan honum son,
hraustan konung ali.

02.10.19

Meiri sléttubönd

Böndin sléttu flétta fín,
fanga rétta braginn.
Höndin þétta, gletta, grín,
gjarnan létta daginn.

Daginn létta gjarnan grín,
gletta, þétta höndin.
Braginn rétta fanga, fín
flétta sléttuböndin.

03.10.19

Hannes spurði hvað framtíðin hefði gert fyrir hann?

Fortíð hefur framtíð gefið feikna mikið
en ófædd farið yfir strikið,
ekkert grillað, Hannes svikið.

Enn meiri sléttubönd:

Lokar stundarblundur brá,
bylgjast sundur lundin,
þokar undan grundin grá,
griðum bundin mundin.

Mundin bundin griðum, grá
grundin undan þokar,
lundin sundur bylgjast, brá
blundur stundar lokar.

Rímæfing:

Jafnan augað glöggt er gests,
gangur rakinn úrvalshests,
daufleg ræða pokaprests,
pirringur vegna nestis klessts.

05.09.19

„Mektarmenni“ víða um heim hrauna yfir Gretu Thunberg:

Á þekkingu engin er þurrð
er þekjuna skortir nú burð.
Í horn, milli veggja,
hólmsteina leggja.
„Knýr Hösmagi hurð …“.

Enn af framtíðarótta hólmsteina þessa heims:

Með frekju sýnir hún sig,
senn kemst á hamfarastig.
Mín heimsmynd er svert!
Já, hvað hefur gert
framtíðin fyrir mig?

15.10.19

Mikið skýjafar var í morgun, svartbólstrað, og reyndi sólin hvað hún gat að brjóta sér leið í gegn. Henni tókst um stundarsakir að skjóta geisla sínum til mín:

Sólin skrýðir skýin grá,
skýtur fríðum geisla.
Gólfi skríða skuggar á
skammvinn, prýðis veisla.

16.10.19

Undir Eyjafjöllum er margt að sjá. M.a. hafa umfarandi konur afklæðst nærfötum sínum og hengt þau á túngirðingu við hringveginn. Bóndi hefur af einhverjum orsökum hunsað að aka heim af túninu heyrúllunum:

Bóndinn hunsar hirðinguna,

af hugsun taka sýnir völd:

Berar konur, og brjóstahöld

bráðum sliga girðinguna.

 

17.10.19

Öfugmælavísa:

Af aðdáun líð ég engan skort,

ekki þar míg uppí vindinn,

vísurnar ekki af sístu sort,

svo er ég líka fyndinn …

 

21.10.19

„Íssslídígar“ er öllum fremri þegar kemur að fjármálagjörningum:

Aflandsprinsa metum meir,
um mörlandann fer kliður:
Við Seðlabankann bruna þeir
brattar Þvottárskriður.

Við bankasölu Bjarna lög,
bæta vina hag.
Klappstýrurnar kætast mjög,
Katrín missir þvag.

Að öðru. Veðrið er sígilt:

Undan venur angann sinn,
ekki kveðjur vandar.
Frá er snúinn faðmurinn,
frostið köldu andar.

22.10.19

Sléttubandavísa, refhverf:

Maður þessi heldur heit,
hvergi undansláttur.
Glaður hressir sína sveit,
sjaldan blundar máttur.

Máttur blundar, sjaldan sveit
sína hressir glaður.
Sláttur undan, hvergi heit
heldur þessi maður.

 

Kannski tilefni þessarar vísu hafi blundað í minninu við samningu sléttubandanna?

Æ skal velja vinar traust,
virðis- dvelj’ í þanka.
Mætti telja makalaust
mér að selja banka.

Um þessar mundir eru 7 ár frá samþykkt frumvarps að nýrri stjórnarskrá í þjóðaratkvæðagreiðslu með 2/3 hlutum atkvæða. Alþingi hunsar kjósendur – og lýðræðið:

Langar, áður leggst í gröf,
að linni sáru þránni.
Nú er orðin nokkur töf
á nýju stjórnarskránni.

Eftirvænting ekki dvín,
aldrei guggna má.
Nær mun þjóðin njóta sín
með nýja stjórnarskrá?

Það má heita kaldur koss,
kúgun lýðs og fána,
að innvígð nátttröll neita oss
um nýju stjórnarskrána.

Margt er okkar mein og hrun
en mín er þessi spáin:
Næstu kynslóð næra mun
Nýja stjórnarskráin.

24.10.19

Stynur margur stressaður,
streðið rýrir haginn,
en bæði sæll og blessaður
býð ég góðan daginn.

03.11.19

Í svartasta skammdeginu er sólarglætan velkomin:

Er ljós á fleti líður skort,
lítil fetin jagar,
bálað geta brenni vort
bjartir vetrardagar.

„Pabbahelgar“ heitir framhaldsþáttur í sjónvarpi allra landsmanna, og hefur hlotið mikið lof „fyrir raunsæi“ og að „stinga á ýmsum kýlum í samfélaginu“:

Um neyðaruppköst, næturfliss,
nakta kvenmannsbelgi.
Röfl og drykkja, rúnk og piss;
rishá pabbahelgi.

04.11.19

Rétt í þessu fyrsta föl
féll á pallinn.
„Að moka snjó er mesta böl“,
mælti kallinn.

07.11.19

Er grímu vel eg stað og stund,
ei strengi þel í hlekki.
Þó falli él á frosna grund,
fræin kelur ekki.

10.11.19

Allar nætur sáttur sef,
þó sveigi af dregnum línum.
Fast í gildin held, og hef
hreint fyrir dyrum mínum.

13.11.19

Þorsteinn Már Baldvinson hefur í gegnum Samherja stundað ‘umfangsmikla starfsemi’ í Afríku árum saman. Hans maður í ríkisstjórninni, Kristján Þór Júlíusson, gætir hagsmunanna hjá framkvæmda- og löggjafarvaldinu:

Miskunnsami Samherjinn fer
suður um höfin, því ljúflingur er,
fiskar í matinn, um fátæka sér
uns freigátan siglir á spillingarsker.
Þorsteinn lítið úr býtum því ber.
„Blessaður, það er Kristján Þór hér!
Fréttin kemur alveg að óvörum mér!
Elsku vinur, hvernig líður þér?“

15.11.19

Aldrei eru of oft rifjaðar upp aðferðir fjármálaráðherrans síðustu andartökin fyrir hrun bankanna 2009:

Vafningur víst upp á 10,
viðskiptapólitík hög:
Að selja í Sjóði 9
ef sett verða neyðarlög.

Síldarvinnsla nokkur á Austfjörðum sendi tölvupósta á Samherja til að fá fræðslu um viðskiptahætti fyrirtækisins í Afríku, ef nýta mætti þær aðferðir á Grænlandi til að næla í veiðikvóta:

Í skammdegismyrkri á skjánum
er skemmtanagildispróf.
Framhaldssögu af sjánum
Síldarvinnslan nú óf:
„Verðum að vera á tánum,
viðskiptin hríðarkóf.
Finnst, ef fengist á lánum,
framkvæmdaáætun gróf
um auðlind hjá fjarlægum fánum
við fátækleg kofahróf?
Frá Afríku, utanúr blánum?
Ekkert dugar oss hóf,
þurfum mikla reynslu af ránum,
ráðgjöf og glærushow“.

Gunnar „Klausturbragi“ hafði mestar áhyggjur af börnum Samherjamanna við uppljóstrun um „starfsemi“ fyrirtækisins:

„Vernda skal blessuð börnin,
bægja illu þeim frá“.
Á Klaustri var til þess törnin
tekin, það allir sjá.

Lík eru gin og görnin
Gunnari Braga á.

01.12.19

Boðnarmiði ber þá fregn
að betur við ég kunni
en biturt frostið – rökkurregn
og ró, á aðventunni.

Ekki snýst alveg allt um veðrið:

Eigra fláir andans hjarn,
illvíg hrjáir veira.
Aurinn dáir auðsígjarn,
alltaf þráir meira.

Að því gái innra skyn
að ég nái fljóta.
Aðeins þrái að mitt kyn
auðnu fái njóta.

02.12.19

Í dag er það svo:

Mikið er mannkynsins brasið
og mengun á hnettinum.
Það er grenjandi rigning og grasið
grænkar á blettinum.

04.12.19

Nú hefur hann heldur snúist til vetrartíðar. Dróttkvætt:

Frostköld mjöllin fellur
falleg á minn skalla,
bráðnar þar án biðar,
bleytan skjótt vill leita
bakið niður, búkinn
baðar, ekki laðar
fram af vörum frómar
fyrirtölur. Bölva.

07.12.19

Það þurfti að losna við vanhæfan Ríkislögreglustjóra úr embætti. Flokkurinn sér auðvitað um sína og greiðir honum 57 milljónir við starfslok, svo hann þurfi ekki að líða skort, fremur en öryrkjar og ellilífeyrisþegar:

Aðþrengdir fái við starfslok start,
styrk til að kaupa pillur.
Hjá Haraldi’ er útlitið heldur bjart
með hátt í 60 millur.

Jón eða séra Jón?

Sumt er það sem sumur má
í samtryggingarvægni.
Sem dæmi mætti minnast á
mútugreiðslur/þægni.

Enn að veðri:

Nú er fönn á Fróni,
freðin jörð.
Klakaklárinn Skjóni
krafsar börð.

Hannes Hólmsteinn var látinn skrifa „ritdóm“ um bók hins norska fyrrum seðlabankastjóra, Svein Harald Öygaard. Öygaard brást við snarlega og sagði réttilega að það væri eins og að „láta kalkún meta Þakkargjörðarhátíðina“ að fá Hannes í þetta:

Um átrúnað sinn og upphafna Krist
til eilífðar stendur vörð.
Krítík í Mogganum, krydduð af lyst
er kalkúnsins þakkargjörð.

09.12.19

Klukkan á eldavélinni sýndi 02:54 þegar ég var að tygja mig í háttinn, eftir langan dag. Um 11:00 fór ég til Rvk. að sækja rútukálf, ók honum á Selfoss og þaðan með körfuboltaliðið í Stykkishólm. Þaðan að leik loknum með liðið aftur heim og svo til Rvk. að skila bílnum. Renndi svo á eigin bifreið um nóttina sem leið lá heim:

Þá er dagur að kveldi kominn,
kominn tími að nátta sig.
Tanngarð fyrst ég þarf að þvo minn,
þvag að losa og hátta mig.

10.12.19

Stefán Þorleifsson tónlistarkennari og kórstjóri birti færslu á Fjasbók þar sem sagði: „Núna eru veðrin bara gul, appelsínugul og rauð.“ Í kjölfarið kom listi með 113 íslenskum orðum sem lýsa veðri:

Tungumálið tapar krafti,
tilbrigðanna fína blæ,
og fátæklegra fer úr kjafti,
fjársjóð kastað er á glæ.

Í dag brast á með ofsaveðri víða um land, sem olli stórtjóni og margháttuðum vandræðum í mörgum byggðum, sérstaklega Norðanlands:

Nú örlar hér á vetrarveðri,
víst er nokkuð hvasst
og hugsanlegt að hann í neðri
heljarbyggðum fast
kveði að og krafta reyni
á kunnuglegan hátt.
Orðið gæti margt að meini,
magnist leikur þrátt.
Gerast öfgaviðbrögð vani,
veðurkvíði norm?
Ekki vera úti’ á flani
ef óðan gerir storm.
Best er að halda sig heima,
hvíla, og áhyggjum gleyma.

15.12.19

Ragnar, sonur minn, birti í lokuðum hópi á Netinu mynd af syni sínum. Um það hefi ég eftirfarandi að segja:

Yngsta barnabarnið, Hilmir Ragnarsson, er dásamlegur drengur, bráðum eins árs og mikið „krútt“ eins og sagt er, jafnvel „ofurkrútt“ svo gripið sé til Fjasbókarfrasanna. Afi er ákaflega stoltur af honum, eins og öllu sínu magnaða fólki.

Hilmir alltaf æðrulaus,
ekki bugast lætur.
Venur hvorki vol né raus,
voðalega sætur.

16.12.19

Vegna vísunnar um Hilmi hér næst að ofan stigu ýmsir fram í dag á Fjasbók og gáfu mér hæstu krútteinkunn. Er það án vafa ,,besta jólagjöfin í ár“. Má teljast líklegt að ef Rás 2 hefði staðið fyrir vali á krútti, en ekki mannesku ársins hefði ég fengið allnokkrar tilnefningar, ef ekki flestar. Hér er því vinsamleg ábending til þeirra sem hafa horn í síðu minni:

Um þú getur talað trútt,
sem að trölli vilt mig gera.
Yfirmátaofurkrútt
er ég talinn vera.

19.12.19

Lagðist í rímæfingar upp í rúmi, rétt fyrir svefninn:

Halli skjallið fagurt fer,
fráleitt svallar nætur.
Snjalli kallinn ennþá er,
ekki fallast lætur.

Lætur fallast, ekki er
ennþá kallinn snjalli.
Nætur svallar, fráleitt fer
fagurt skjallið Halli.

20.12.19

Og áður en ég steig framúr snemma í morgun hélt ég áfram þar sem frá var horfið:

Skjótast fóta tekur til,
tæpast hótar mönnum.
Rótast grjótið undan il,
ekki blótar grönnum.

Grönnum blótar, ekki il
undan grjótið rótast.
Mönnum hótar, tæpast til
tekur fóta skjótast.

Sjálfsvísur eru alltaf varasamar:

Hvergi skráð í sjálfu sér

að snúið þráðinn gæti

en stakan náði stráknum mér,

stuðla þjáður blæti.

 

21.12.19

Mannlýsing:

Alltaf snjáður, öðrum háður,

er óráðið geð.

Ansi bráður, enginn þráður,

ótal gráður með.

 

23.12.19

Jólakveðja 2019

Aumt og hart í heimi,

háð eru víða stríðin.

Varnir bresta börnum;

bani, ótti, flótti

– vonir þeirra þverra –

Þjóðum skömm er rjóða

æskublóði, í æði

afla í valdatafli.

 

Á allsnægtaeyju

eru margir argir

af kjörum sínum, kveina,

komið rof í hófið.

Væri flott ef fleiri

fyndu göfuglyndið,

gleðistundir góðar

gera kraftaverkin.

 

Gjafir eru gefnar,

geisla börn í veislum.

„Sönn er jólasælan“,

syngja Íslendingar.

En ekki allir hlakka

ósköp til, þó dylji.

Til einhvers auður þjóðar

ef einn er dauðans snauður?

 

Hér á ysta hjara

heims, má ekki gleyma

að verma opnum örmum

óttaslegna á flótta.

Gæðastundir gleðja,

gefum þær af kærleik.

Um land og lög við sendum

ljúfar friðardúfur.

 

24.12.19

Kveðjan í jólakortum barnanna:

Ekki sífellt við svífum

um sólgylltar blómagrundir

og ævisagan er ekki

eilífir góðvinafundir

en víst er að góður mun grunnur

gleði og hamingju undir

að eiga í leikhúsi lífsins

ljúfar samverustundir.

 

Kveðjur í jólakorti til konunnar:

Skríða skal ég fyrir þig,

skafl frá dyrum moka,

ferðast, ganga fjallastig,

fleiru áfram þoka,

við freistingarnar fara’ á svig,

með framúrakstur doka,

og ágætt væri að opna sig,

urða fýlupoka,

ef þú bara elskar mig

ævina til loka.

 

Elsku hjartans ástin mín,

óska þér góðra jóla,

öll svo næstu árin þín

ylji friðsæl gola.

Krummi er í hópum fyrir utan stofugluggann okkar. Einn sat í ösp nágrannans og kroppaði þar græðlinga og krunkaði vinalega:

Krummi úti krunkar
kroppar af greinum fræ.
Hugheilum kærleikskveðjum
kastar ‘ann ekki á glæ.

25.12.19

Jóladagsmorgunn er mildur,
magnaður friður og ró.
Í stofunni hlýtt, og í stillu
stirnir á nýfallinn snjó.
Að skríða þá uppí aftur
er yndisleg, nærandi fró.

31.12.19

Áramótavísan:

Nú árið er liðið, en engu ég skaut
upp að þessu sinni
fremur en áður. Frá mér nú þaut
flís af ævi minni.